Verandering van kerkverband

[TSD]

Helma schreef:

Gelukkig gaan ze weg! Rotte appels vallen het eerst van de boom.

Dat is niet, wat ik wil zeggen. Niet zo fijn, zo'n reactie.
Ik wil alleen aandacht vragen voor deze categorie, die er ook zou kunnen zijn. Inderdaad kennen wij het hart niet. Of iemand hypocriet is of niet, kun je nooit met zekerheid zeggen. Maar wel ken ik mensen die Avondmaalganger waren, maar weggingen met veel kritiek op de prediking toen er een andere dominee kwam, die ontdekkender preekte. Die mensen spraken over hun kritiek ook met anderen enz. En nu zijn ze lid van een gemeente waar ze zoveel meer aan de preken hebben, terwijl er vanuit gegaan wordt dat ze allemaal kinderen van God zijn. Zulke mensen laten in hun gedrag (de vrucht) iets hypocriets zien.

Het grote gevaar van deze houding is dat het oordeel over de betreffende vertrekker geveld is incl. vrome praat dat wij niet over het hart oordelen.

Ik ben het theoretisch met je eens dat dit een beweegreden kan zijn voor vertrek, maar ik denk dat je in de praktijk wel heel erg voorzichtig moet zijn om mensen met kritiek op (een in jou ogen meer ontdekkende) prediking te scharen onder deze categorie.

Ik ben het ook wel eens met Bezorgd: Niet over die vertrekkers spreken, maar mét hen.

[Herman]

Uiteraard. We moeten niet net doen alsof er alleen bekeerde mensen van kerkverband wisselen. Er zijn er genoeg die zich willen losmaken van de leefstijl van hun ouders en vanaf de start in hun nieuwe gemeente niet of nauwelijks ter kerke gaan.

Die categorie heeft alleen geen stem op refoforum.

[Hendrien]

Toch vind ik het ingewikkeld om met mensen die de gemeente verlaten in gesprek te gaan. Ik ben bang dat ze dingen gaan vertellen die ik helemaal niet wil horen. Over de prediking en het pastoraat o.a. En je hoort het ook maar van één kant. Dus meestal doe ik het niet, maar dat voel ik me ook niet helemaal prettig bij.
Toen we zelf van kerk veranderden, was er maar één vrouw die ons er over aansprak. Ik vond dat toen best moeilijk, maar achteraf toch best fijn.

[aline1984]

@ TSD: Ik zie de uitspraak dat wij niet over het hart oordelen, niet als vrome praat, maar als een uitspraak van de DL.
Natuurlijk moet je voorzichtig zijn. Voorzichtiger dan ik in mijn eerste posting was. Dat stem ik toe. Maar mijn punt blijft: Als mensen een gemeente verlaten binnen een jaar na de komst van een nieuwe dominee, omdat ze in eigen oog niet gevoed worden, en dat ook met verschillende anderen gaan bespreken, terwijl zij ook Avondmaalganger zijn, en een plaats zoeken in een kerk waarbij ze allemaal voor Gods kinderen gehouden worden, en daarna nog steeds dezelfde kritische geluiden rondstrooien, vind ik dat zorgwekkend en zit er in hun handelwijze iets hypocriets.

[Dodo]

Toch vind ik het ingewikkeld om met mensen die de gemeente verlaten in gesprek te gaan. Ik ben bang dat ze dingen gaan vertellen die ik helemaal niet wil horen. Over de prediking en het pastoraat o.a. En je hoort het ook maar van één kant. Dus meestal doe ik het niet, maar dat voel ik me ook niet helemaal prettig bij.
Toen we zelf van kerk veranderden, was er maar één vrouw die ons er over aansprak. Ik vond dat toen best moeilijk, maar achteraf toch best fijn.

Dit vind ik een heel mooie posting.

[helma]

Weet je Aline, ja kan het zomaar niet voor een ander invullen. Die reactie van die rotte appels was ook idd beetje flauw. Dat was een reactie van iemand op ons vertrek destijds.
Vaak is weggaan een proces van jaren. Dan kan een nieuwe predikant 'de druppel' zijn waar duidelijker dan ooit wordt gezien (gehoord...) dat een gemeente van kleur verschiet. Dat kan je inderdaad al bij Zondag 7 horen.

Het wordt zo gauw gezegd dat je weggaat omdat je de prediking te scherp en te ontdekkend vindt.
Over en weer zijn karikaturen snel gemaakt.

[aline1984]

Het probleem vind ik dat ik hier alleen reacties tegenkom in de zin van: Veel pijn, moeilijke, ingrijpende stap... Maar een verandering van kerkverband kan ook helemaal verkeerd zijn. En je kunt het niet zomaar voor een ander invullen. Maar ik denk dat we ook niet moeten doen alsof iedere overgang na een worsteling maar goed is. Ik vond Hermans reactie over de bioscoop wel een aardige.

[J.C. Philpot]

Het probleem vind ik dat ik hier alleen reacties tegenkom in de zin van: Veel pijn, moeilijke, ingrijpende stap... Maar een verandering van kerkverband kan ook helemaal verkeerd zijn.

Een verandering van kerkverband kan inderdaad helemaal verkeerd zijn.

Net zoals het in een kerkverband blijven helemaal verkeerd kan zijn. Ik ontmoet soms mensen die "blijven", maar daardoor bitter en kritisch worden. Dan denk ik: ga daar weg, en zorg dat je je ervaringen verwerkt, en weer positief en met respect over je oude kerkverband kan spreken.

Verder verneem ik soms de houding van de achterblijvers: laat ze maar lekker gaan. Ik denk dat het weggaan in veel gevallen ook een gemis kan zijn voor de gemeente die men verlaat. Een gemeente word daar te homogeen van, waardoor het evenwicht uit de gemeente gaat. Je hebt verschillende nadrukken nodig in een gemeente.

Je ziet bijvoorbeeld dat na 2004 sommige HHK gemeenten en sommige GB gemeenten uit balans raken, naar links of naar rechts. Het is comfortabel met gelijkgezinden, maar ik denk dat het vaak gezonder is om een bepaalde bandbreedte van opvattingen in een gemeente te hebben. Iedereen heeft zijn blinde vlekken en stokpaardjes nodig, en daar heb je anderen voor nodig. Uiteraard binnen de bijbels kaders.

[TSD]

@ TSD: Ik zie de uitspraak dat wij niet over het hart oordelen, niet als vrome praat, maar als een uitspraak van de DL.
Natuurlijk moet je voorzichtig zijn. Voorzichtiger dan ik in mijn eerste posting was. Dat stem ik toe. Maar mijn punt blijft: Als mensen een gemeente verlaten binnen een jaar na de komst van een nieuwe dominee, omdat ze in eigen oog niet gevoed worden, en dat ook met verschillende anderen gaan bespreken, terwijl zij ook Avondmaalganger zijn, en een plaats zoeken in een kerk waarbij ze allemaal voor Gods kinderen gehouden worden, en daarna nog steeds dezelfde kritische geluiden rondstrooien, vind ik dat zorgwekkend en zit er in hun handelwijze iets hypocriets.

Ik bedoelde met vrome praat dat we dat zinnetje er nog wel bij zeggen, maar per saldo feitelijk wel ons oordeel hebben geveld.

Natuurlijk kan je zorgen hebben over Avondmaalgangers die vertrekken omdat ze kritiek hebben op de prediking. Het doet op zijn zachtst gezegd pijn, zeker als je zelf de punten niet herkent. Het geeft verwijdering en ik vraag mij dan ook vaak af: Is deze stap op goede gronden gezet en beseffen deze mensen wat dit doet in hun eerste gemeente? Ik ga zoiets in elk geval écht niet goedpraten, integendeel.

Maar dat is iets anders dan het etiketje 'hypocriet' er op te plakken. Of de gedachte dat ze zélf niet ontdekt zouden willen worden aan hun staat voor God en dáárom vertrekken. Dat gaat mij echt een aantal stappen te snel.

[liz boer]

Het probleem vind ik dat ik hier alleen reacties tegenkom in de zin van: Veel pijn, moeilijke, ingrijpende stap... Maar een verandering van kerkverband kan ook helemaal verkeerd zijn. En je kunt het niet zomaar voor een ander invullen. Maar ik denk dat we ook niet moeten doen alsof iedere overgang na een worsteling maar goed is. Ik vond Hermans reactie over de bioscoop wel een aardige.

De verandering kan ook helemaal goed zijn
Dat weten jij en ik niet

[aline1984]

Maar zou dat gevaar van niet ontdekt willen worden, en daarom weggaan, er helemaal niet kunnen zijn, volgens jou?

[liz boer]

Maar zou dat gevaar van niet ontdekt willen worden, en daarom weggaan, er helemaal niet kunnen zijn, volgens jou?

Natuurlijk wel.alles kan
Maar we moeten geen oordelen uitspreken.
En waar moeten ze aan ontdekt worden???

[J.C. Philpot]

Maar zou dat gevaar van niet ontdekt willen worden, en daarom weggaan, er helemaal niet kunnen zijn, volgens jou?

Volgens mij is dat niet wat TSD zegt, integendeel. Wel dat jij dat niet op individueel niveau kunt beoordelen, omdat jij geen hartenkenner bent.

[aline1984]

@ liz: Niet naar de persoon toe. Maar wel zo, dat het heel erg zou zijn, als iemand weggaat omdat hij/zij niet ontdekt wil worden. Ontdekt aan eigen inbeelding.
Je mag toch ook zeggen dat het erg is, als je de Heere niet kent.

[Bezorgd]

Maar zou dat gevaar van niet ontdekt willen worden, en daarom weggaan, er helemaal niet kunnen zijn, volgens jou?

Ik denk het wel. Uiteindelijk is elk mens arglistig.
Tegelijkertijd worden dit soort verdachtmakingen vaak vooral uitgesproken door gemeenteleden die zelf erkennen Christus niet te kennen.
Dat is dan wel weer bijzonder. Alsof "eerlijk onbekeerd" een betere status is.