GerGem Kruiningen

[Luther]

@Luther
(Los van deze zaak en appelprocedure) Op de synode was men er toch wel van overtuigd om de DKO op niet-principiële punten te herzien binnen een niet al te lange termijn. De reden hiervoor was: om zo problemen met de de aardse rechter te ondervangen. Mooi dat het in deze zaak er dan niet om gaat spannen qua DKO, maar die mogelijkheid is er wel zolang er geen aanpassing komt. Kan me daarom wel enigszins vinden in de 'paniekerige' post van Tom.

Dat is toch niet nodig. Je kunt de DKO aanpassen door in de tekst zelf in te grijpen, of door een extra document in het statuut op te nemen, waarin wordt aangegeven hoe men de DKO wil lezen.

Over de interne rechtsafhandeling zegt Janssen juist dat hij geen kans heeft gehad doordat brieven stelselmatig genegeerd werden. De vraag is of de rechter dan nog steeds oordeelt om (nu nog) de interne rechtsafhandeling in gang te zetten.

Maar als je geen antwoord krijgt op brieven, is dat al voldoende reden om naar de classis te gaan, en op dat moment ben je keurig de kerkelijke, interne rechtsprocedure aan het bewandelen.

DE hoofdvraag blijft, of de rechter zal ingrijpen in het kerkrecht (dat zal hij niet doen, vermoed ik) en of hij onregelmatigheden ontdekt in het toepassen van de eigen regels (in dat geval wordt de zaak terugverwezen naar de kerkenraad en classis om passende maatregelen te nemen).

Wat sowieso al een punt van aandacht is, is het feit dat de kerkenraad van Kruiningen geheime stukken heeft moeten overhandigen aan de rechter, en dat ds. Bredeweg heeft gesproken (moeten spreken?) over een ambtelijk gesprek onder vier ogen. Het bevreemdt mij, dat op dit punt geen gebruik gemaakt is van het ambtelijk verschoningsrecht.

[Auto]

@Luther
(Los van deze zaak en appelprocedure) Op de synode was men er toch wel van overtuigd om de DKO op niet-principiële punten te herzien binnen een niet al te lange termijn. De reden hiervoor was: om zo problemen met de de aardse rechter te ondervangen. Mooi dat het in deze zaak er dan niet om gaat spannen qua DKO, maar die mogelijkheid is er wel zolang er geen aanpassing komt. Kan me daarom wel enigszins vinden in de 'paniekerige' post van Tom.

Dat is toch niet nodig. Je kunt de DKO aanpassen door in de tekst zelf in te grijpen, of door een extra document in het statuut op te nemen, waarin wordt aangegeven hoe men de DKO wil lezen.

Dit stond nog niet zo lang geleden in het RD nav boek "Hervormd en Gereformeerd kerkrecht" van dr. De Vos

Hij concludeert dat de CGK in hun kerkrecht het dichtst bij de Dordtse kerkorde en het gereformeerde kerkrecht bleven. „De Franse revolutie heeft het kerkrecht van alle onderzochte kerken beïnvloed, het minste de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland.”
De Gereformeerde Gemeenten kozen wel voor de Dordtse kerkorde, „maar dan wel in neocalvinistische interpretatie. Niet de belijdenis is akkoord van kerkelijke gemeenschap, maar de Dordtse kerkorde. Met het sterke beklemtonen van kerkelijke democratie wijst dit toch wel in de richting van het civiele recht.”

De GG heeft dus nog wat te doen.

[Luther]

@Luther
(Los van deze zaak en appelprocedure) Op de synode was men er toch wel van overtuigd om de DKO op niet-principiële punten te herzien binnen een niet al te lange termijn. De reden hiervoor was: om zo problemen met de de aardse rechter te ondervangen. Mooi dat het in deze zaak er dan niet om gaat spannen qua DKO, maar die mogelijkheid is er wel zolang er geen aanpassing komt. Kan me daarom wel enigszins vinden in de 'paniekerige' post van Tom.

Dat is toch niet nodig. Je kunt de DKO aanpassen door in de tekst zelf in te grijpen, of door een extra document in het statuut op te nemen, waarin wordt aangegeven hoe men de DKO wil lezen.

Dit stond nog niet zo lang geleden in het RD nav boek "Hervormd en Gereformeerd kerkrecht" van dr. De Vos

Hij concludeert dat de CGK in hun kerkrecht het dichtst bij de Dordtse kerkorde en het gereformeerde kerkrecht bleven. „De Franse revolutie heeft het kerkrecht van alle onderzochte kerken beïnvloed, het minste de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland.”
De Gereformeerde Gemeenten kozen wel voor de Dordtse kerkorde, „maar dan wel in neocalvinistische interpretatie. Niet de belijdenis is akkoord van kerkelijke gemeenschap, maar de Dordtse kerkorde. Met het sterke beklemtonen van kerkelijke democratie wijst dit toch wel in de richting van het civiele recht.”

De GG heeft dus nog wat te doen.

Stond dat in dat boek dat in een RD-recensie door dr. P. van den Heuvel helemaal afgebrand is?

[Auto]

[
Stond dat in dat boek dat in een RD-recensie door dr. P. van den Heuvel helemaal afgebrand is?

Dat ging over de visie van dr De Vos mbt kerkrecht van de PKN ........

[Luther]

[
Stond dat in dat boek dat in een RD-recensie door dr. P. van den Heuvel helemaal afgebrand is?

Dat ging over de visie van dr De Vos mbt kerkrecht van de PKN ........

Ja... Maar waar rook is, is vuur. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat de kerkorde van de GG minder de aloude DKO weerspiegelt dan de CGK-kerkorde. Dat bestaat gewoonweg niet.

[-DIA-]

Ik vind het een echt een VERONTRUSTEND BERICHT
dat het NEDERLANDS DAGBLAD
hier niet wat terughoudender is.
Alsof ze het met enig genoegen en leedvermaak aanschouwen.
Ook de stijl en vorm stuit me tegen de borst:
Noemen de predikanten bij hun voornaam.
Als het erop aankomt is het ND geen krant
die de reformatorische kerken als broeders ziet.
Hoe liefelijk is het als broeders van hetzelfde huis samenwonen.
We zien in feite dat de grond van het ND nog altijd is wat het was:
Wars van de bevindelijke kerken.
Een vijand in feite:
Want wie en wie niet met de kerk vergadert, die verstrooit.
Maar ik denk dat we nu in een tijd leven
dat dit niet meer mag worden opgemerkt.
Daarom zeg ik het nog eens:
Waakt!
De vijand is dichterbij dan we denken en zien het niet.

Klinkklare onzin. Als het om de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) gaat schrijven ze net zo, en mogelijk nog uitgebreider. Ook dan worden dominees af en toe bij de voornaam genoemd. Als een zaak een keer bij de rechter ligt, heeft het geen enkele zin meer, terughoudend te zijn. Wees eerlijk: op dit forum, in dit topic wordt al dagenlang over deze zaak gepraat. Of moet ik zeggen: geroddeld? Als je iets verontrustend wil noemen, begin dan daar...

Er wordt hier zeker nogal eens teveel gezegd, en daar wil ik mezelf niet van uitsluiten. Er wordt echter ook wel eens te weinig gezegd. En daarin moet ik me ook schuldig kennen. Anderzijds kán hier niet alles gezegd worden.
Ik zie wel een heel groot "cultuurverschil" tussen de (neo)gereformeerden en de bevindelijk-reformatorische kerken. De bevindelijk-reformatorische kerken hebben (of moet ik zeggen hadden?) een meer pessimistisch mensbeeld, meer besef van 's mensen diepe schuld en verlorenheid, terwijl de (neo)gereformeerden zich gelukkig prezen met een uiterlijk geloven en het aannemen van Jezus, waarmee ze het gemis en de ellende van anderen miskenden, ja, de bevinding zelfs wel als ziekelijk of mystiek omschreven.
Ik ken overigens het ND van binnenuit, d.w.z. dat ik zelf de krant heb gelezen in hun echte vrijgemaakte tijd. Toen ze nog in de kop hadden staan: "Ik en mijn huis zullen de HERE dienen", in de jaren 70.

Dat er een cultuurverschil is, is bekend. Daar ben je zelf ook bekend mee. Maar dat is geen leedvermaak of genoegen.
Wat je schrijft over "de" (neo)gereformeerden slaat ook nergens op. Niet omdat dat niet wel of niet waar zou zijn, maar domweg omdat je daarmee uitspraken doet die jou niet passen (en ook nog off-topic zijn). Stop daarmee. Het is niet aan jou om het geloof van anderen te veroordelen. Je uitspraken geven er blijk van dat je, ondanks je verleden, je medechristenen niet kent.

Dit was gewoon de gangbare term in de jaren zeventig en ik denk ook nog daarna. Verder heb geen lust me ook maar enigszins te rechtvaardigen, alleen dit: Ik heb niet bewust iets onpasselijks willen zeggen... ik merkte het slechts op. Wellicht is het taalgebruik nu meer geciviliseerd dan in de jaren 70 en daarna? We zijn zeker meer op de taal gaan letten: Denk aan speciale koeken die een andere naam moeten krijgen en een zeker kinderfeest waarin voor de huidige generatie ongepaste zaken in meespeelden.

[Marco]

Dit was gewoon de gangbare term in de jaren zeventig en ik denk ook nog daarna. Verder heb geen lust me ook maar enigszins te rechtvaardigen, alleen dit: Ik heb niet bewust iets onpasselijks willen zeggen... ik merkte het slechts op. Wellicht is het taalgebruik nu meer geciviliseerd dan in de jaren 70 en daarna? We zijn zeker meer op de taal gaan letten: Denk aan speciale koeken die een andere naam moeten krijgen en een zeker kinderfeest waarin voor de huidige generatie ongepaste zaken in meespeelden.

Misschien moet je dan toch je eigen tekst eens teruglezen.
Over het ND:
"Alsof ze het met enig genoegen en leedvermaak aanschouwen".
"Als het erop aankomt is het ND geen krant
die de reformatorische kerken als broeders ziet".
"Een vijand in feite"

Over gelovigen in andere kerken:
"terwijl de (neo)gereformeerden zich gelukkig prezen met een uiterlijk geloven"
"waarmee ze het gemis en de ellende van anderen miskenden"

Daarmee merk je niet slechts op. Je veroordeelt.
Je doet het misschien niet bewust. Maar je doet het wel.

[Tiberius]

DE hoofdvraag blijft, of de rechter zal ingrijpen in het kerkrecht (dat zal hij niet doen, vermoed ik) en of hij onregelmatigheden ontdekt in het toepassen van de eigen regels (in dat geval wordt de zaak terugverwezen naar de kerkenraad en classis om passende maatregelen te nemen).

Volgens mij zijn er twee mogelijkheden.
1. De kerkelijke procedure is gevolgd, met wellicht hier of daar kleine slordigheidsfoutjes. In dat geval zal de rechter niet inhoudelijk oordelen, maar de zaak terugverwijzen naar de kerkelijke rechtsgang, wellicht met een aanmaning tot meer zorgvuldigheid en spoed. De kerkelijke weg hoeft zeker geen 3 jaar te duren; voor dit soort gevallen kan men de classis makkelijk binnen twee weken mobiliseren.
2. Als de kerkelijke procedure niet zorgvuldig gevolgd is, zal de rechter wel inhoudelijk gaan oordelen.

Wat sowieso al een punt van aandacht is, is het feit dat de kerkenraad van Kruiningen geheime stukken heeft moeten overhandigen aan de rechter, en dat ds. Bredeweg heeft gesproken (moeten spreken?) over een ambtelijk gesprek onder vier ogen. Het bevreemdt mij, dat op dit punt geen gebruik gemaakt is van het ambtelijk verschoningsrecht.

Verschoningsrecht kan in dit geval niet, omdat de kerkenraad zelf aangeklaagd wordt.
Op zich is het niet ongebruikelijk dat relevante vertrouwelijke stukken (ik zou het geen geheime stukken willen noemen) ter inzage gegeven worden aan een meerdere vergadering. Wanneer de rechter feitelijk de rol gaat spelen van zo'n meerdere vergadering zie ik daar ook niet zoveel bezwaar in, als het maar vertrouwelijk blijft. Dat ds. B. het ambtelijk gesprek genoemd heeft, is ook niet zo vreemd. Wel zou ik het vreemd vinden, als hij de inhoud hiervan deelt, want daarvoor kan hij zich uitstekend op zijn ambtsgeheim beroepen.

[Luther]

De hoofdvraag blijft, of de rechter zal ingrijpen in het kerkrecht (dat zal hij niet doen, vermoed ik) en of hij onregelmatigheden ontdekt in het toepassen van de eigen regels (in dat geval wordt de zaak terugverwezen naar de kerkenraad en classis om passende maatregelen te nemen).

Volgens mij zijn er twee mogelijkheden.
1. De kerkelijke procedure is gevolgd, met wellicht hier of daar kleine slordigheidsfoutjes. In dat geval zal de rechter niet inhoudelijk oordelen, maar de zaak terugverwijzen naar de kerkelijke rechtsgang, wellicht met een aanmaning tot meer zorgvuldigheid en spoed. De kerkelijke weg hoeft zeker geen 3 jaar te duren; voor dit soort gevallen kan men de classis makkelijk binnen twee weken mobiliseren.
2. Als de kerkelijke procedure niet zorgvuldig gevolgd is, zal de rechter wel inhoudelijk gaan oordelen.

Is het bij optie 2 niet zo, dat de rechter eerst zegt dat de kerkelijke weg over moet?

Wat sowieso al een punt van aandacht is, is het feit dat de kerkenraad van Kruiningen geheime stukken heeft moeten overhandigen aan de rechter, en dat ds. Bredeweg heeft gesproken (moeten spreken?) over een ambtelijk gesprek onder vier ogen. Het bevreemdt mij, dat op dit punt geen gebruik gemaakt is van het ambtelijk verschoningsrecht.

Verschoningsrecht kan in dit geval niet, omdat de kerkenraad zelf aangeklaagd wordt.
Op zich is het niet ongebruikelijk dat relevante vertrouwelijke stukken (ik zou het geen geheime stukken willen noemen) ter inzage gegeven worden aan een meerdere vergadering. Wanneer de rechter feitelijk de rol gaat spelen van zo'n meerdere vergadering zie ik daar ook niet zoveel bezwaar in, als het maar vertrouwelijk blijft. Dat ds. B. het ambtelijk gesprek genoemd heeft, is ook niet zo vreemd. Wel zou ik het vreemd vinden, als hij de inhoud hiervan deelt, want daarvoor kan hij zich uitstekend op zijn ambtsgeheim beroepen.

Je hebt gelijk: het gaat hier om vertrouwelijke stukken. Het gaat me inderdaad om de situatie dat de rechter de rol van de meerdere vergadering op zich neemt. Je zegt dat je er geen bezwaar tegen hebt, als in dat geval de vertrouwelijke stukken ook naar de rechter gaan, als dit maar vertrouwelijk blijft. Dat is nu juist het punt. Stukken in een rechtsprocedure zijn in beginsel altijd openbaar en opvraagbaar door iedereen. Na verloop van tijd worden de stukken ook op rechtspraak.nl gepubliceerd. Ze worden alleen niet openbaar, wanneer er bijvoorbeeld sprake is van kinderen die misbruikt zijn, of de veiligheid van personen in gevaar komt. Dat is hier niet aan de orde. Daarmee komt er dus een probleem met de privacy.
Wat het ambtelijke gesprek onder vier ogen betreft tussen ds. B. en diaken J., daarover staat vandaag in het ND:

De advocaat van de kerkenraad stelde dat Jansen zelf tot twee keer toe heeft beleden dat hij overspel had gepleegd. Eén keer in een gesprek onder vier ogen tegenover dominee Bredeweg, en een keer in een e-mail. Daarom was naar mening van de kerkenraad verder onderzoek niet nodig.

Kortom: de advocaat van de kerkenraad Kruiningen meldt de inhoud van de pastoraal gesprek tussen een predikant en een gemeentelid. Volgens mij mag dat niet.

[-DIA-]

Dit was gewoon de gangbare term in de jaren zeventig en ik denk ook nog daarna. Verder heb geen lust me ook maar enigszins te rechtvaardigen, alleen dit: Ik heb niet bewust iets onpasselijks willen zeggen... ik merkte het slechts op. Wellicht is het taalgebruik nu meer geciviliseerd dan in de jaren 70 en daarna? We zijn zeker meer op de taal gaan letten: Denk aan speciale koeken die een andere naam moeten krijgen en een zeker kinderfeest waarin voor de huidige generatie ongepaste zaken in meespeelden.

Misschien moet je dan toch je eigen tekst eens teruglezen.
Over het ND:
"Alsof ze het met enig genoegen en leedvermaak aanschouwen".
"Als het erop aankomt is het ND geen krant
die de reformatorische kerken als broeders ziet".
"Een vijand in feite"

Over gelovigen in andere kerken:
"terwijl de (neo)gereformeerden zich gelukkig prezen met een uiterlijk geloven"
"waarmee ze het gemis en de ellende van anderen miskenden"

Daarmee merk je niet slechts op. Je veroordeelt.
Je doet het misschien niet bewust. Maar je doet het wel.

Ja dat doe ik ook, omdat we heel anders geleerd zijn.
Ik veroordeel alles wat niet in overeenstemming is met de Schrift.
Hoe onmogelijk sommige zaken schijnen voor ons verduisterde verstand.
Wij hebben toch in Gods Woord een Licht ter richtsnoer van ons leven en ons denken.
Wij kunnen als nageslacht en belijders van de leer die onze vaderen op grond van Schrift en belijdenis
ons nalieten in Gods voorzienigheid, toch deze zaken niet zomaar ter zijde schuiven, als zijnde
tijdgebonden? U weet (of kunt weten) dat de nazaten (vooral de latere) van de lijn Kuyper/Schilder
totaal anders was dan wij leerden. Als we dan lezen dat dit forum bestemd is voor onder meer
mensen uit de Gereformeerde Gemeenten (in Nederland), de OGG(iN) en de rechterflank van de
Christelijke Gereformeerde kerken, kortom, de vanouds bevindelijke kerken, moeten we dan om de
lieve vrede met de vrijgemaakten ons geloof aanpassen. Zaken meer eufemistisch uitdrukken zodat
de gereformeerden (die toen neo-gereformeerd heetten) niet geërgerd worden? Aanpassen en
vermengen van Godsdiensten is de dood voor de kerk, zo is uit de rijke historie gebleken.
Of niet dan? Als u dit de scherp geformuleerd vindt wil ik me excuseren. Het beslist niet mijn
bedoeling om andersgelovigen moedwillig te belasteren. Dat is evenzeer tegen mijn principes.

[Tiberius]

Is het bij optie 2 niet zo, dat de rechter eerst zegt dat de kerkelijke weg over moet?

Dat kan, maar dan heb je optie 1.
Als de kerkelijke weg niet correct bewandeld is, dan zal de rechter dat niet doen, verwacht ik, maar zelf een uitspraak doen. Dan praat ik overigens niet over kleine slordigheidjes, maar echt grove fouten, zoals die brieven die niet beantwoord zouden zijn.

Kortom: de advocaat van de kerkenraad Kruiningen meldt de inhoud van de pastoraal gesprek tussen een predikant en een gemeentelid. Volgens mij mag dat niet.

Die mail zal wel moeten, omdat die de grond is van de censuur. Anders kan de kerkenraad zich niet verdedigen. Dat is het gevolg van het feit dat J. naar de rechter is gestapt.
Maar het gesprek had men beter niet als bewijsmateriaal in kunnen brengen. Een vier-ogen gesprek kan ook geen grond zijn voor censuur.
Mijn voorzichtige conclusie zou dan zijn dat die mail niet voldoende grond bood voor censuur en men daarom het gesprek als extra bewijs in wilde brengen.
Als die conclusie klopt, maakt dat m.i. de zaak erg zwak voor de kerkenraad. Overigens had ik dat idee direct al, toen ik het las: iemand die 24 jaar diaken is geweest, weet heus wel hoe de hazen lopen op de kerkelijke weg.

[Marco]

Dit was gewoon de gangbare term in de jaren zeventig en ik denk ook nog daarna. Verder heb geen lust me ook maar enigszins te rechtvaardigen, alleen dit: Ik heb niet bewust iets onpasselijks willen zeggen... ik merkte het slechts op. Wellicht is het taalgebruik nu meer geciviliseerd dan in de jaren 70 en daarna? We zijn zeker meer op de taal gaan letten: Denk aan speciale koeken die een andere naam moeten krijgen en een zeker kinderfeest waarin voor de huidige generatie ongepaste zaken in meespeelden.

Misschien moet je dan toch je eigen tekst eens teruglezen.
Over het ND:
"Alsof ze het met enig genoegen en leedvermaak aanschouwen".
"Als het erop aankomt is het ND geen krant
die de reformatorische kerken als broeders ziet".
"Een vijand in feite"

Over gelovigen in andere kerken:
"terwijl de (neo)gereformeerden zich gelukkig prezen met een uiterlijk geloven"
"waarmee ze het gemis en de ellende van anderen miskenden"

Daarmee merk je niet slechts op. Je veroordeelt.
Je doet het misschien niet bewust. Maar je doet het wel.

Ja dat doe ik ook, omdat we heel anders geleerd zijn.
Ik veroordeel alles wat niet in overeenstemming is met de Schrift.
Hoe onmogelijk sommige zaken schijnen voor ons verduisterde verstand.
Wij hebben toch in Gods Woord een Licht ter richtsnoer van ons leven en ons denken.
Wij kunnen als nageslacht en belijders van de leer die onze vaderen op grond van Schrift en belijdenis
ons nalieten in Gods voorzienigheid, toch deze zaken niet zomaar ter zijde schuiven, als zijnde
tijdgebonden? U weet (of kunt weten) dat de nazaten (vooral de latere) van de lijn Kuyper/Schilder
totaal anders was dan wij leerden. Als we dan lezen dat dit forum bestemd is voor onder meer
mensen uit de Gereformeerde Gemeenten (in Nederland), de OGG(iN) en de rechterflank van de
Christelijke Gereformeerde kerken, kortom, de vanouds bevindelijke kerken, moeten we dan om de
lieve vrede met de vrijgemaakten ons geloof aanpassen. Zaken meer eufemistisch uitdrukken zodat
de gereformeerden (die toen neo-gereformeerd heetten) niet geërgerd worden? Aanpassen en
vermengen van Godsdiensten is de dood voor de kerk, zo is uit de rijke historie gebleken.
Of niet dan? Als u dit de scherp geformuleerd vindt wil ik me excuseren. Het beslist niet mijn
bedoeling om andersgelovigen moedwillig te belasteren. Dat is evenzeer tegen mijn principes.

Niemand die vraagt je geloof aan te passen, of iets niet te veroordelen dat niet in overeenstemming is met de Schrift (ook al verschillen we van mening over de vraag, wat de Schrift dan wel zegt). Scherp formuleren is ook geen probleem. Maar onder het mom van al deze vroomheid veroordeel je je medemens op grond van iets heel anders dan de Schrift. Een artikel waarin voornaam van een predikant genoemd wordt is voldoende om een krant weg te zetten als vijand. En om vervolgens door te draven en een ieder die een andere verbondsopvatting heeft dan die van jezelf weg te zetten als iemand die slechts uiterlijk gelooft.

Wat een hoogmoed.

[-DIA-]

Dit was gewoon de gangbare term in de jaren zeventig en ik denk ook nog daarna. Verder heb geen lust me ook maar enigszins te rechtvaardigen, alleen dit: Ik heb niet bewust iets onpasselijks willen zeggen... ik merkte het slechts op. Wellicht is het taalgebruik nu meer geciviliseerd dan in de jaren 70 en daarna? We zijn zeker meer op de taal gaan letten: Denk aan speciale koeken die een andere naam moeten krijgen en een zeker kinderfeest waarin voor de huidige generatie ongepaste zaken in meespeelden.

Misschien moet je dan toch je eigen tekst eens teruglezen.
Over het ND:
"Alsof ze het met enig genoegen en leedvermaak aanschouwen".
"Als het erop aankomt is het ND geen krant
die de reformatorische kerken als broeders ziet".
"Een vijand in feite"

Over gelovigen in andere kerken:
"terwijl de (neo)gereformeerden zich gelukkig prezen met een uiterlijk geloven"
"waarmee ze het gemis en de ellende van anderen miskenden"

Daarmee merk je niet slechts op. Je veroordeelt.
Je doet het misschien niet bewust. Maar je doet het wel.

Ja dat doe ik ook, omdat we heel anders geleerd zijn.
Ik veroordeel alles wat niet in overeenstemming is met de Schrift.
Hoe onmogelijk sommige zaken schijnen voor ons verduisterde verstand.
Wij hebben toch in Gods Woord een Licht ter richtsnoer van ons leven en ons denken.
Wij kunnen als nageslacht en belijders van de leer die onze vaderen op grond van Schrift en belijdenis
ons nalieten in Gods voorzienigheid, toch deze zaken niet zomaar ter zijde schuiven, als zijnde
tijdgebonden? U weet (of kunt weten) dat de nazaten (vooral de latere) van de lijn Kuyper/Schilder
totaal anders was dan wij leerden. Als we dan lezen dat dit forum bestemd is voor onder meer
mensen uit de Gereformeerde Gemeenten (in Nederland), de OGG(iN) en de rechterflank van de
Christelijke Gereformeerde kerken, kortom, de vanouds bevindelijke kerken, moeten we dan om de
lieve vrede met de vrijgemaakten ons geloof aanpassen. Zaken meer eufemistisch uitdrukken zodat
de gereformeerden (die toen neo-gereformeerd heetten) niet geërgerd worden? Aanpassen en
vermengen van Godsdiensten is de dood voor de kerk, zo is uit de rijke historie gebleken.
Of niet dan? Als u dit de scherp geformuleerd vindt wil ik me excuseren. Het beslist niet mijn
bedoeling om andersgelovigen moedwillig te belasteren. Dat is evenzeer tegen mijn principes.

Niemand die vraagt je geloof aan te passen, of iets niet te veroordelen dat niet in overeenstemming is met de Schrift (ook al verschillen we van mening over de vraag, wat de Schrift dan wel zegt). Scherp formuleren is ook geen probleem. Maar onder het mom van al deze vroomheid veroordeel je je medemens op grond van iets heel anders dan de Schrift. Een artikel waarin voornaam van een predikant genoemd wordt is voldoende om een krant weg te zetten als vijand. En om vervolgens door te draven en een ieder die een andere verbondsopvatting heeft dan die van jezelf weg te zetten als iemand die slechts uiterlijk gelooft.

Wat een hoogmoed.

Ik denk dat ik er wel iets van weet, maar wellicht toch op een iets andere wijze als u. Wij ellendige mensen, wij zijn niet anders dan hoogmoed. En dat maakt dat we wel eens een walg van onszelf hebben. Ik hoop dat u het begrijpt? Ootmoed is een zeldzame genadegave. En ik acht de mens welgelukzalig die daarvan iets in beoefening mag hebben. Hoogmoedige vroomheid kan ik haten in mezelf en in anderen. Op die manier zoals wel gezegd wordt: Het loopt de broekspijpen uit. En daar ben ik best wel bevreesd voor.
TOEVOEGING, ofwel verbetering: Ik scheef een zeldzame genadegave. Ik geloof dat dit niet geheel juist is. Een van de kenmerken van genade is ootmoed. De beoefening daarvan is er evenwel niet altijd.

[Luther]

Maar het gesprek had men beter niet als bewijsmateriaal in kunnen brengen. Een vier-ogen gesprek kan ook geen grond zijn voor censuur.Mijn voorzichtige conclusie zou dan zijn dat die mail niet voldoende grond bood voor censuur en men daarom het gesprek als extra bewijs in wilde brengen. Als die conclusie klopt, maakt dat m.i. de zaak erg zwak voor de kerkenraad. Overigens had ik dat idee direct al, toen ik het las: iemand die 24 jaar diaken is geweest, weet heus wel hoe de hazen lopen op de kerkelijke weg.

Heb jij het gevoel dat de uitkomst van deze zaak (even los van de verdrietige toestand) wel heel belangwekkend is voor het kerkrechtelijk handelen van alle kerken?

[Onbemind]

Nog een vraag: als de nicht, het nichtje, het meisje (pzc) minderjarig Is of toentertijd was, Is het dan niet verplicht dat justitie een onderzoek start?

Verstuurd vanaf mijn SM-G920F met Tapatalk