ejvl schreef:GJdeBruijn schreef:ejvl schreef:Maar ik realiseer me wel dat er een kringetje komt omdat de evangeliebeloften voor iedereen gelden, zoals jij al terrecht eerder opmerkte.
Het is de vraag of dat op deze manier wel te vinden is bij de reformatoren. Zij beperken het toch veelal tot de zichtbare kerk; daar waar het Woord wordt bediend.
En de zending der apostelen dan? De beloften van "geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden"? En velen anderen, die komt volgens mij toch echt tot iedereen, ook de heidenen (zoals wij) en bijvoorbeeld de 3000 pinksterlingen.
Ik bedoel het zo: De belofte komt nooit buiten de prediking om. Het is juist de motivatie om de wereld rond te gaan met dit Evangeliewoord. Want zonder dit Woord is er geen hoop. Daarom is ook de opdracht om te dopen: Om mensen tot dat verbond te brengen. Om ze blijvend onder dat Evangeliewoord met de evangeliebeloften te brengen.
Als de beloften er lagen voor heel de wereld zouden de beloften op zichzelf genomen kunnen bestaan los van het gehoorde Woord.
De beloften daarentegen komen inhoudelijk en middelijk uit het Woord. Het geloof is uit het gehoor!
Daarom kun je niet zomaar zeggen dat de beloften alle mensen toekomen. Dat is een te ongedefineerde stelling en niet zondermeer op deze wijze terug te vinden in de reformatie en daarvoor.
De argumentatie daarbij die Calvijn ook aandraagt:
Er zijn mensen die nooit het Evangelie gehoord hebben. Daarvoor geldt Rom.1
Want Zijn onzienlijke dingen worden, van de schepping der wereld aan, uit de schepselen verstaan en doorzien, beide Zijn eeuwige kracht en Goddelijkheid, opdat zij niet te verontschuldigen zouden zijn.
Wie onder het Woord (de bediening van en in de uitwendige kerk, de zichtbare gelovigen en hun kinderen) toch blijk geeft van ongeloof wordt echter getroffen door Gods bijzondere wraak en met dubbele slagen geslagen. Zie citaat Calvijn dat ik eerder postte waar hij schrijft over de wraak op het ongeloof.
