Ik dus wel en dat ligt ook besloten in zo'n leerstelling. Er is NIETS en nogmaals NIETS te vinden in ons en ook niet in onze ellendebeleving. Het is louter uit genade door het werk en om de wil van Christus, waar wij deel aan hebben door het geloof.dr. Steenblok
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt." er helemaal niets te vinden is in onze ellendekennis. Weet jij hoe het voelt om huilend snachts te bidden om vergeving van zonden, om vervolgens tot je misselijkheid te ontdekken dat je trots bent op je tranen van oprechtheid? Ik dus wel en dat ligt ook besloten in zo'n leerstelling. Er is NIETS en nogmaals NIETS te vinden in ons en ook niet in onze ellendebeleving. Het is louter uit genade door het werk en om de wil van Christus, waar wij deel aan hebben door het geloof.
Ik dus wel en dat ligt ook besloten in zo'n leerstelling. Er is NIETS en nogmaals NIETS te vinden in ons en ook niet in onze ellendebeleving. Het is louter uit genade door het werk en om de wil van Christus, waar wij deel aan hebben door het geloof.
Ik denk dat jouw reactie niet slaat op het citaat van Wisse.Oorspronkelijk gepost door Kaw
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt." er helemaal niets te vinden is in onze ellendekennis. Weet jij hoe het voelt om huilend snachts te bidden om vergeving van zonden, om vervolgens tot je misselijkheid te ontdekken dat je trots bent op je tranen van oprechtheid?
Jawel. Wisse legt een grond van geloofszekerheid in het feit dat we oprecht aan het wenen zijn over onze zonden. Ja, zelfs dat er wat zaligs in te proeven is. Sola Gratia & Sola Fide hebben een andere basis, namelijk enkel uit verdienste van Christus waar wij deel aan mogen hebben door het geloof.Oorspronkelijk gepost door AfgewezenIk denk dat jouw reactie niet slaat op het citaat van Wisse.Oorspronkelijk gepost door Kaw
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt." er helemaal niets te vinden is in onze ellendekennis. Weet jij hoe het voelt om huilend snachts te bidden om vergeving van zonden, om vervolgens tot je misselijkheid te ontdekken dat je trots bent op je tranen van oprechtheid?
Toch geloof ik in 'zoete' tranen...Oorspronkelijk gepost door Kaw
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt."
Tja, dat is het subtiele ik. Maar laat je door dergelijk duivelse influistering niet misleiden.Weet jij hoe het voelt om huilend snachts te bidden om vergeving van zonden, om vervolgens tot je misselijkheid te ontdekken dat je trots bent op je tranen van oprechtheid?
Hij heeft het vast niet leerstellig bedoeld...Ik dus wel en dat ligt ook besloten in zo'n leerstelling.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
Ik ook maar die zoete tranen liggen in het bezef van Christus' werk en niet in het idee dat we aangenaam zijn voor God, omdat we de juiste gestalte hebben aangenomen.Oorspronkelijk gepost door GianToch geloof ik in 'zoete' tranen...Oorspronkelijk gepost door Kaw
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt."
Doe ik ook niet want ik weet dat het daar niet van af hangt.Oorspronkelijk gepost door GianTja, dat is het subtiele ik. Maar laat je door dergelijk duivelse influistering niet misleiden.Weet jij hoe het voelt om huilend snachts te bidden om vergeving van zonden, om vervolgens tot je misselijkheid te ontdekken dat je trots bent op je tranen van oprechtheid?
Wisse misschien niet, maar het is toch wel eigenschap en zekerheid nr. 1 van de ware gelovige in de preken die ik zondags hoor.Hij heeft het vast niet leerstellig bedoeld...Ik dus wel en dat ligt ook besloten in zo'n leerstelling.
Wisse heeft het ongetwijfeld pastoraal bedoeld. Dat deed Calvijn ook.Oorspronkelijk gepost door KawJawel. Wisse legt een grond van geloofszekerheid in het feit dat we oprecht aan het wenen zijn over onze zonden. Ja, zelfs dat er wat zaligs in te proeven is. Sola Gratia & Sola Fide hebben een andere basis, namelijk enkel uit verdienste van Christus waar wij deel aan mogen hebben door het geloof.Oorspronkelijk gepost door AfgewezenIk denk dat jouw reactie niet slaat op het citaat van Wisse.Oorspronkelijk gepost door Kaw
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt." er helemaal niets te vinden is in onze ellendekennis. Weet jij hoe het voelt om huilend snachts te bidden om vergeving van zonden, om vervolgens tot je misselijkheid te ontdekken dat je trots bent op je tranen van oprechtheid?
Waar staat ook alweer dat je verzekerd mag worden door kenmerken, maar dat de enigste zekerheid in Christus ligt?
Je mag op een gegeven moment best eens eerlijk zijn naar jezelf....
Je kan zeker doore kenmerkenprediking bemoedigd worden, als het maar compleet gemaakt worden door mede te waarschuwen wat het gevaar is van kenmerken.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
Allicht. Maar zo zal de beste man het ook niet bedoeld hebben. En volgens mij staat het er ook niet helemaal zo.Oorspronkelijk gepost door KawIk ook maar die zoete tranen liggen in het bezef van Christus' werk en niet in het idee dat we aangenaam zijn voor God, omdat we de juiste gestalte hebben aangenomen.Oorspronkelijk gepost door GianToch geloof ik in 'zoete' tranen...Oorspronkelijk gepost door Kaw
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt."
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
Ik geloof niet dat er wat goeds uitgaat van kenmerkenprediking.Oorspronkelijk gepost door GianWisse heeft het ongetwijfeld pastoraal bedoeld. Dat deed Calvijn ook.Oorspronkelijk gepost door KawJawel. Wisse legt een grond van geloofszekerheid in het feit dat we oprecht aan het wenen zijn over onze zonden. Ja, zelfs dat er wat zaligs in te proeven is. Sola Gratia & Sola Fide hebben een andere basis, namelijk enkel uit verdienste van Christus waar wij deel aan mogen hebben door het geloof.Oorspronkelijk gepost door AfgewezenIk denk dat jouw reactie niet slaat op het citaat van Wisse.Oorspronkelijk gepost door Kaw
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt." er helemaal niets te vinden is in onze ellendekennis. Weet jij hoe het voelt om huilend snachts te bidden om vergeving van zonden, om vervolgens tot je misselijkheid te ontdekken dat je trots bent op je tranen van oprechtheid?
Waar staat ook alweer dat je verzekerd mag worden door kenmerken, maar dat de enigste zekerheid in Christus ligt?
Je mag op een gegeven moment best eens eerlijk zijn naar jezelf....
Je kan zeker doore kenmerkenprediking bemoedigd worden, als het maar compleet gemaakt worden door mede te waarschuwen wat het gevaar is van kenmerken.
Zal ik een aantal kenmerken opnoemen die ik steeds hoor terug keren?
De ware gelovige:
1. Doorwet snachts regelmatig zijn bedstede.
Wat is regelmatig? Ik heb wel eens gehuild om mijn zonden maar niet regelmatig. Ik val hiervoor dus al af.
2. Laat zijn droefheid doorschemeren in zijn sobere kleding.
Daar zit ik dan in mijn rode trui.
3. De ware droefheid is geen droefheid over de zonde, maar oprechte droefheid naar God.
Ik baal altijd ontzettend van mijzelf en ben maar zelden bezig met God's droefheid over mij. Laat staan dat ik me dan oprecht voel.
4. De ware bekeerde heeft geen lust meer tot wereldse dingen.
Waarom lees ik nog altijd graag de Donald Duck? (reactie op de preek van Ds. Pieters van deze zondag, waarin hij zei dat ware gelovigen geen Donald Duck meer willen lezen)
5. Gods volk leert de onderscheiden trappen en standen in het genadeleven.
Ik ken er maar drie die zich steeds herhalen: zondaar, bedelaar, koningszoon. In de preek hoor ik nog zeker 10 andere langskomen.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Dit is een valse grond en heeft niets te maken met geloven.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Het schept op zijn minst verwarring en de kans is groot dat mensen er mee ana de haal gaan...Oorspronkelijk gepost door GianAllicht. Maar zo zal de beste man het ook niet bedoeld hebben. En volgens mij staat het er ook niet helemaal zo.Oorspronkelijk gepost door KawIk ook maar die zoete tranen liggen in het bezef van Christus' werk en niet in het idee dat we aangenaam zijn voor God, omdat we de juiste gestalte hebben aangenomen.Oorspronkelijk gepost door GianToch geloof ik in 'zoete' tranen...Oorspronkelijk gepost door Kaw
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt."
Tevens kan het gebeuren dat mensen het anders hebben beleefd en vervolgens gana twijfelen omdat ze het anders ervaren hebben.
Het blijft subjectivisme van hoog nivo en ik ben er bang voor.
Oorspronkelijk gepost door GianAllicht. Maar zo zal de beste man het ook niet bedoeld hebben. En volgens mij staat het er ook niet helemaal zo.Oorspronkelijk gepost door KawIk ook maar die zoete tranen liggen in het bezef van Christus' werk en niet in het idee dat we aangenaam zijn voor God, omdat we de juiste gestalte hebben aangenomen.Oorspronkelijk gepost door GianToch geloof ik in 'zoete' tranen...Oorspronkelijk gepost door Kaw
De opmerking van Wisse is ronduit walgelijk omdat "Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt."
Genade, want de tranen zijn er een vrucht van.Feitelijk kan men zeggen, bij zulke ware tranen naar God, ziehier het getuigenis niet slechts, dat ge genade zult ontvangen, maar feitelijk al, dat ge begenadigd zijt, begenadigd n.l. aan ’s Heeren zijde.
Genade ontvang je enkel door het geloof en niet door op je eigen tranen te zien.
Prof. Wisse is de grootste bron voor de bevindingssystematisering van Ds. Moerkerken. Prof. Wisse is ook de man van Ps.51:19 "De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten." Wanneer je meer van hem leest zie je dat hij wel erg veel waarde hecht aan het kenmerk van de ellendebeleving. Wij hebben niets meer te offeren. Er ligt geen waarde of zekerheid in onze ellendekennis dan dat het ons op de knieën brengt om op te zien naar het enige Middel tot behoud.Oorspronkelijk gepost door MiscanthusHet schept op zijn minst verwarring en de kans is groot dat mensen er mee ana de haal gaan...Oorspronkelijk gepost door GianAllicht. Maar zo zal de beste man het ook niet bedoeld hebben. En volgens mij staat het er ook niet helemaal zo.Oorspronkelijk gepost door KawIk ook maar die zoete tranen liggen in het bezef van Christus' werk en niet in het idee dat we aangenaam zijn voor God, omdat we de juiste gestalte hebben aangenomen.Oorspronkelijk gepost door Gian Toch geloof ik in 'zoete' tranen...
Tevens kan het gebeuren dat mensen het anders hebben beleefd en vervolgens gana twijfelen omdat ze het anders ervaren hebben.
Het blijft subjectivisme van hoog nivo en ik ben er bang voor.
Ik kwam pas een mooi citaat tegen van een bekende predikant hierover, absoluut de moeite waard om te lezen. Zie Raad het citaat.
En?Oorspronkelijk gepost door memento
Ik kwam pas een mooi citaat tegen van een bekende predikant hierover, absoluut de moeite waard om te lezen. Zie Raad het citaat.
Ik ben het eens met de tekst over onze doodsstaat, maar dit is toch echt niet de rechtvaardigheid door het geloof waar Paulus over schrijft:
Indien we moesten steunen op onze ellendekennis voor onze geloofszekerheid dan heb ik nog een quote van een bekende:Oorspronkelijk gepost door prof. Wisse
Staten zijn er maar twee: óf nog geheel en volstrekt dood, óf reeds levend, al is het ook dat dit nieuwe leven nog slechts de bekommering in de ziel gaande maakt. Als een waarachtig bekommerde morgen den dag sterft, gaat hij regelrecht ten hemel in; en omgekeerd als het geen waarachtige droefheid naar God in hem was, zal al zijn bekommering hem zelfs geen kriezel gruis aan Sion geven, al kommert hij ook kommerlijk tot aan zijn dood.
Want dat is toch ook zo? Waar men de ellendekennis en niet het geloof als uitgangspunt nemen is geen geloofszekerheid te vinden in de praktijk.Alzo dan zouden wij altijd in twijfel staan, herwaarts en derwaarts drijvende zonder enige zekerheid, en onze arme consciëntiën zouden altijd gekweld worden, indien zij niet steunden op de verdiensten van het lijden en sterven van onzen Zaligmaker.
Nog een citaat uit een preek van een bekende puritein:
[Aangepast op 17/8/05 door Kaw]Vele mensen verlangen naar een dieper besef van hun zondigheid. Dan, met een zeker vertoon van gewetensbezwaar, maken zij een excuus voor de beoefening van eenvoudig geloof. Deze geestelijke ziekte, die zondaren van Christus afhoudt, neemt in verschillende tijden andere vormen aan. In Luthers tijd was het kwaad, waaronder mensen werkten dit: zij geloofden in hun eigengerechtigheid en dus veronderstelden zij dat zij goede werken moesten doen, vóórdat zij in Christus konden geloven. In onze tijd heeft het kwaad een andere, en wel een heel vreemde vorm aangenomen. Mensen hebben geprobeerd om eigengerechtigd te worden volgens een heel nieuwe mode. Zij denken dat zij zich slechter moeten voelen en een diepere overtuiging van zonde moeten hebben, vóórdat zij in Christus mogen geloven. Vele honderden ontmoet ik, die zeggen dat zij niet tot Christus durven komen om Hem met hun zielen te vertrouwen, omdat zij hun nood voor Hem niet genoeg voelen. Zij zijn niet genoeg verslagen over hun zonde; zij hebben niet evenveel berouw gehad, als dat zij in opstand geweest zijn. Broeders, het is hetzelfde kwaad, van hetzelfde oude zaad van eigengerechtigheid, maar het heeft een andere, en ik denk een bedrieglijker vorm aangenomen. Satan heeft zichzelf in vele harten gewrongen, gekleed in het kleed van een engel des lichts, en hij heeft de zondaar ingefluisterd: "Berouw is een noodzakelijke deugd; stop totdat u berouw hebt, en als u zichzelf voldoende vernederd hebt over uw zonde, dan zult u geschikt zijn om tot Christus te komen; en bekwaam om te geloven en op Hem te vertrouwen.”
Ik ben ervan overtuigd dat het veel algemener is dan velen menen. En ik denk dat ik de reden van deze algemeenheid weet. In de tijd van de Puriteinen, die zeker gekenmerkt werd door een zuiverheid van leer, was er ook veel bevindelijk gepreek, en veel hiervan was goed en gezond. Maar een deel ervan was onbijbels, want het nam als maatstaf datgene wat de christen voelde en niet datgene wat de Heiland zei. De gevolgtrekking is dat het gaat om de ervaring van een gelovige, in plaats van om de Boodschap, die boven alle geloof gaat. Een voortreffelijke man, dhr. Rogers, uit Deadham, die enige nuttige werken geschreven heeft, en dhr. Sheppard, die "De Gezonde Gelovige" schreef, dhr. Flavel, en vele anderen, geven beschrijvingen van wat een zondaar moet voelen voordat hij tot Christus mag komen, maar die eigenlijk voorstellen wat een heilige is, nadat hij tot Christus gekomen is. Deze goede broeders hebben hun eigen ervaring genomen; dat, wat zij voelden voordat zij verlicht werden, als de maatstaf van wat ieder ander moet voelen voordat hij zijn vertrouwen op Christus mag stellen en op genade mag hopen. Er waren mensen in de tijd van de Puriteinen, die tegen deze theologie protesteerden en volhielden dat zondaren waren geroepen om tot Christus te komen, gewoon zoals zij waren; niet met enige voorbereiding, hetzij van gevoel of van handelen. Tegenwoordig zijn er grote aantallen Calvinistische predikanten, die bang zijn om een vrije uitnodiging aan zondaren te doen. Zij verdraaien Christus' uitnodiging als volgt: "Als u een waardige zondaar bent, mag u komen," alsof domme zondaren niet mogen komen! Zij beschrijven dan wat dat gevoel van nood is en geven er zo'n hoge omschrijving van, dat hun hoorders zeggen: "Wel, zo heb ik me nog nooit gevoeld," en zij zijn bang om te komen vanwege hun gebrek aan kwalificatie. Let wel, de broeders spreken de waarheid tot op zekere hoogte. Zij beschrijven wat een zondaar voelt voordat hij komt, maar zij maken een fout door dat, wat een zondaar voelt, te stellen als dat dat zou zijn wat een zondaar behoort te voelen. Wat de zondaar voelt en dat wat de zondaar doet, totdat hij door genade vernieuwd is, zijn juist precies het omgekeerde van wat hij zou moeten doen en voelen. Wij hebben het altijd verkeerd als wij de ervaring van een christen beoordelen door wat een andere christen voelde. Nee meneer, mijn ervaring behoort gemeten te worden aan het Woord van God; en dat wat de christen behoort te voelen, moet gemeten worden aan wat Christus hem beveelt te gevoelen en niet aan wat een andere zondaar gevoeld heeft. Onszelf vergelijken met anderen is niet wijs. Ik geloof dat er honderden en honderden en duizenden zijn, die in twijfel en donkerte blijven en neerzinken in hopeloosheid, omdat er een beschrijving werd gegeven en een voorbereiding om naar Christus te gaan gevraagd werd, waaraan zij niet kunnen voldoen. Een beschrijving, die onjuist is, omdat het een beschrijving is van wat mensen voelden nadat zij Christus gevonden hebben en niet van wat mensen moeten voelen voordat zij tot Hem mogen gaan. Nu dan, met al wat in mijn macht is, kom ik vanmorgen elke barrière die een ziel van Christus afhoudt, afbreken. Zo God de Heilige Geest mij helpen wil, beuk ik de stormram der waarheid tegen elke muur die opgebouwd is, hetzij door leerstellige waarheden, hetzij door waargenomen waarheden, die de zondaar, die verlangt om tot Christus te komen en door Hem gered te worden, afhoudt.