PvS schreef:Waarom zouden de zonden vergeven moeten worden, zoals bij de geraakte, als het gaat om een bevestiging van het geloof?

De vergeving der zouden geschiedt uitsluitend door God, Luk. 5 : 21: „Wie kan de zonden vergeven dan God alleen?"; Jes. 43 : 25: „Ik, Ik ben het, Die uwe overtredingen uitdelg om Mijnentwil, en Ik gedenk uwer zonden niet.” En dit werk is aan al de drie Personen gemeen. Want wij worden gedoopt in den Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes, Matth. 28 : 19; en de Doop geschiedt „tot vergeving der zonden", Mark. 1 : 4; zoals blijkt uit de Doop van Johannes. Dat God de Vader de zonden vergeeft, blijkt uit de vijfde bede (n.l. van het „Onze Vader"). En van de Zoon zegt de Schrift nadrukkelijk, dat Hij „macht heeft om de zonden te vergeven", Luk. 5 : 24. Zo wordt ook van de Heilige Geest gezegd, dat Hij door de zonden verzocht, vertoornd en bedroefd wordt (Hand. 5 : 9; Jes. 63 : 10 en Ef. 4 : 30). Daarom kan ook Hij de zonden en misdaden vergeven. Want niemand kan vergeven dan Hij, tegen Wie gezondigd en Die door de zonden vertoornd wordt. Christus spreekt ook in het Evangelie nadrukkelijk van de zonde tegen de Heilige Geest (b.v. Matth. 12 : 31). Daarom worden ons de zonden alleen vergeven door God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Want alleen God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest is de Partij, Die vertoornd is,- en bij Wie alleen de macht berust om de zonden te vergeven. Daarom zegt David in Ps. 51 : 6: „Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd, en gedaan dat kwaad is in Uwe ogen.” Daarom kan geen enkel schepsel zich dit recht van God aanmatigen, of daarvan aan anderen iets meedelen.

We noemen Christus het hart en het geheim van de rechtvaardiging. Wij moeten echter van Christus terug naar de Vader. Hij heeft de Zoon gezonden en gegeven. Het initiatief tot de rechtvaardiging komt op uit het hart van God (Joh. 3:16; Rom. 8:32; Gal. 4:4-6).

Vr.60. Hoe zijt gij rechtvaardig voor God?
Antw. Alleen door een waar geloof in Jezus Christus; alzo dat, al is het dat mij mijn consciëntie aanklaagt dat ik tegen al de geboden Gods zwaarlijk gezondigd en geen daarvan gehouden heb , en nog steeds tot alle boosheid geneigd ben, nochtans God, zonder enige verdienste mijnerzijds, uit louter genade mij de volkomen genoegdoening, gerechtigheid en heiligheid van Christus schenkt en toerekent, evenals had ik nooit zonde gehad noch gedaan, ja, als had ik zelf al de gehoorzaamheid volbracht, die Christus voor mij volbracht heeft, in zoverre ik zulke weldaad met een gelovig hart aanneem.
Vr.61. Waarom zegt gij dat gij alleen door het geloof rechtvaardig zijt?
Antw. Niet dat ik vanwege de waardigheid mijns geloofs Gode aangenaam ben; maar daarom, dat alleen de genoegdoening, gerechtigheid en heiligheid van Christus mijn gerechtigheid voor God is, en dat ik die niet anders dan alleen door het geloof aannemen en mij toe-eigenen kan.

De bewerkende oorzaak van de rechtvaardigmaking, dat is, Hij Die ons rechtvaardigt, is God. Rom. 3:26,30, en 8:33; Gal. 3:8. Want Hij alleen is, gelijk God en Heer, zo ook Wetgever, en dan ook Rechter, en gelijk tegen Hem de zonden begaan worden, zo kan Hij ze ook vergeven, Jes. 43:25; Luc. 5:21; Jac. 4:12; en wel de gehele H. Triniteit en wel de Vader, Rom, 8:34, de Zoon, Jes. 53:11; Matth. 9:2,6, vandaar dat Hij Zelf ook Rechter zal zijn van de levenden en de doden; en de Heilige Geest, 1 Cor. 6:11; Joh. 16:8,11. Met behoud echter van de orde en het onderscheid der Personen, zodat de Vader in de Zoon door de Geest rechtvaardigt; maar dat naar het begin van handelen, en de vaste en bijzondere heilsbedeling, de Vader de handeling der rechtvaardigmaking eigen is, gelijk aan de Zoon de verdienste daarvan, aan de Heilige Geest echter de toepassing van die verdienste toegekend wordt.

Fjodor schreef:@ Afgewezen:
Je zet hier een mooie rij toepasselijke citaten neer zeg!
Vooral dat stukje uit de synopsis vind ik mooi, ik zat gisteren ook al wat te worstelen met aan de ene kant de eenheid van God en aan de andere kant de drieheid van de drie Personen. De Synopsis legt dat mooi uit.

Fjodor schreef:Wat is dat eigenlijk, de Synopsis?

Fjodor schreef:Toch nog even iets over wat je zegt dat jij benadrukt, dat we van Christus terug moeten naar de Vader; ik vraag me af of het terecht is dat je daar Zondag 23 bij neemt. Gaat het daar niet over de Drie-enige God als het woord 'God' gebruikt wordt?

Fjodor schreef:En je bedoelt toch met het van Christus terug moeten naar de Vader niet dat iedereen dat persé zo moet ervaren in de rechtvaardigmaking om het echt te kunnen laten zijn?

Afgewezen schreef:

Fjodor schreef: Toch nog even iets over wat je zegt dat jij benadrukt, dat we van Christus terug moeten naar de Vader; ik vraag me af of het terecht is dat je daar Zondag 23 bij neemt. Gaat het daar niet over de Drie-enige God als het woord 'God' gebruikt wordt?

Als er in Joh. 3:16 staat “Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft…”, lees je daar voor ‘God’ dan ook de drie-enige God?

Afgewezen schreef:

Fjodor schreef: En je bedoelt toch met het van Christus terug moeten naar de Vader niet dat iedereen dat persé zo moet ervaren in de rechtvaardigmaking om het echt te kunnen laten zijn?

Ik denk het wel. Ik bedoel: het gaat erom dat we ín Christus een verzoend Vader leren kennen. Ja, dat is voor mij wel de essentie van het rechtvaardigend geloof.

Fjodor schreef:

Afgewezen schreef:Ik denk het wel. Ik bedoel: het gaat erom dat we ín Christus een verzoend Vader leren kennen. Ja, dat is voor mij wel de essentie van het rechtvaardigend geloof.

Volgens mij heb je dan een probleem met het Oude Testament, omdat die mensen volgens mij echt niet allemaal doorhadden dat ze hun geloof op de tweede Persoon moesten vestigen.

Fjodor schreef:Nee, men wist dat men bij God moest zijn voor vergeving, maar dat Hij zelf neer zou dalen, had men dat dan door? Ik denk het niet hoor.

Fjodor schreef:En aangezien we één geloof belijden, denk ik niet dat tweedeling die je beschrijft noodzakelijk kan zijn.

Fjodor schreef:Verder vraag ik me af wat je doet met mensen die Christus zo onderwezen hebben gekregen dat ze Hem zien als degene die hun zonden vergeeft, waarna ze als mensen die de vergeving al ontvangen hebben bij God terecht kunnen. Kan het voor hun dan niet echt zijn? Dat lijken me echt te grote woorden..

Afgewezen schreef:

PvS schreef:Waarom zouden de zonden vergeven moeten worden, zoals bij de geraakte, als het gaat om een bevestiging van het geloof?

Op dezelfde manier als bij de bloedvloeiende vrouw die genezen was, en tegen wie de Heere Jezus tóch zei: "Ga heen en wees genezen van deze uw kwaal."

PvS schreef:

Afgewezen schreef:

PvS schreef:Waarom zouden de zonden vergeven moeten worden, zoals bij de geraakte, als het gaat om een bevestiging van het geloof?

Op dezelfde manier als bij de bloedvloeiende vrouw die genezen was, en tegen wie de Heere Jezus tóch zei: "Ga heen en wees genezen van deze uw kwaal."

Is dit een antwoord op de vraag?

Afgewezen schreef:

PvS schreef:

Afgewezen schreef:

PvS schreef:Waarom zouden de zonden vergeven moeten worden, zoals bij de geraakte, als het gaat om een bevestiging van het geloof?

Op dezelfde manier als bij de bloedvloeiende vrouw die genezen was, en tegen wie de Heere Jezus tóch zei: "Ga heen en wees genezen van deze uw kwaal."

Is dit een antwoord op de vraag?

Je weet hoe ik over jouw vraagjes denk.

Afgewezen schreef:...dus kan ik voorlopig geen 'moeilíjke' dingen meer zeggen.

Afgewezen schreef:

Fjodor schreef:

Afgewezen schreef:Ik denk het wel. Ik bedoel: het gaat erom dat we ín Christus een verzoend Vader leren kennen. Ja, dat is voor mij wel de essentie van het rechtvaardigend geloof.

Volgens mij heb je dan een probleem met het Oude Testament, omdat die mensen volgens mij echt niet allemaal doorhadden dat ze hun geloof op de tweede Persoon moesten vestigen.

Ik ga hier uiteraard van het geloof uit zoals wíj, mensen van de nieuwe bedeling, dat moeten beoefenen. Wat de gelovigen in het OT precies geloofden, is natuurlijk niet helemaal voor ons voor te stellen, maar één ding stond ook in het OT centraal: de verzoening met God! Zelfs Abel offerde al een dierenoffer.
.

Afgewezen schreef:

Fjodor schreef:

Afgewezen schreef:Ik denk het wel. Ik bedoel: het gaat erom dat we ín Christus een verzoend Vader leren kennen. Ja, dat is voor mij wel de essentie van het rechtvaardigend geloof.

Volgens mij heb je dan een probleem met het Oude Testament, omdat die mensen volgens mij echt niet allemaal doorhadden dat ze hun geloof op de tweede Persoon moesten vestigen.

Ik ga hier uiteraard van het geloof uit zoals wíj, mensen van de nieuwe bedeling, dat moeten beoefenen. Wat de gelovigen in het OT precies geloofden, is natuurlijk niet helemaal voor ons voor te stellen, maar één ding stond ook in het OT centraal: de verzoening met God! Zelfs Abel offerde al een dierenoffer.

Fjodor schreef:Nee, men wist dat men bij God moest zijn voor vergeving, maar dat Hij zelf neer zou dalen, had men dat dan door? Ik denk het niet hoor.

Nogmaals, wat OT gelovigen precies wel en niet geloofden, is voor ons niet helemaal te achterhalen. Maar er was wel Messiasverwachting in het OT. Verder wees ik al op de offerdienst.

Afgewezen schreef:

Fjodor schreef:En aangezien we één geloof belijden, denk ik niet dat de tweedeling die je beschrijft noodzakelijk kan zijn.

Je kunt je toch geen NT gelovige voorstellen die niet in Christus gelooft?

Afgewezen schreef:

Fjodor schreef:Verder vraag ik me af wat je doet met mensen die Christus zo onderwezen hebben gekregen dat ze Hem zien als degene die hun zonden vergeeft, waarna ze als mensen die de vergeving al ontvangen hebben bij God terecht kunnen. Kan het voor hun dan niet echt zijn? Dat lijken me echt te grote woorden..

Ik weet niet zo goed wat ik me daarbij voor moet stellen.

Niet zodra neemt een schuldige en met zonden beladen ziel de toevlucht tot Jezus, of dit liefelijk woord wordt in de hemel gehoord: "haar ongerechtigheden zijn vergeven.""Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn." O! de vergiffenis, die in het Evangelie aangeboden wordt, is geen toekomstige of onzekere, maar, een vaste en dadelijke vergiffenis - een vergiffenis nu - in dit ogenblik, aan allen die in Jezus geloven. Uw zonden zijn in het ogenblik, dat gij gelooft, zo volkomen vergeven, als dit in eeuwigheid mogelijk kan zijn. O! haast u en ontvang de vergiffenis van Christus.

Afgewezen schreef:@Fjodor, in het OT was duidelijk dat er betaling nodig was om vergeving te kunnen verkrijgen. Hoe de gelovige dat precies zag, weet ik natuurlijk ook niet. Maar ik denk dat de waar gelovige Israëliet toch wel iets zal begrepen hebben van de offerdienst en waar deze op wees.

Ik las gisteren bij McCheyne een mooi stukje over hoe het nu toegaat in de ziel als de zonden vergeven worden:

Niet zodra neemt een schuldige en met zonden beladen ziel de toevlucht tot Jezus, of dit liefelijk woord wordt in de hemel gehoord: "haar ongerechtigheden zijn vergeven.""Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn." O! de vergiffenis, die in het Evangelie aangeboden wordt, is geen toekomstige of onzekere, maar, een vaste en dadelijke vergiffenis - een vergiffenis nu - in dit ogenblik, aan allen die in Jezus geloven. Uw zonden zijn in het ogenblik, dat gij gelooft, zo volkomen vergeven, als dit in eeuwigheid mogelijk kan zijn. O! haast u en ontvang de vergiffenis van Christus.