pierre27 schreef:

Herman schreef:

Ambtenaar schreef:

eilander schreef:Ik had het over de mensen die ik ken. Die lezen de oudvaders. Ds. Mallan valt daar zeker niet onder!

Lijkt mij persoonlijk vrij armoedig. De wereld van nu ziet er heel anders uit dan enkele honderden jaren geleden.

Ik zit niet echt te wachten op een waarde-oordeel van iemand die geen blijk geeft het gereformeerde gedachtengoed van de oudvaders serieus te nemen.

Amen!

Je woordkeuze geeft overigens blijk dat jezelf ook geen weet hebt van wat het gereformeerde gedachtegoed inhoudt, ondanks je instemming.

CvdW schreef:

Panny schreef:

CvdW schreef:
Dit geluid hoor ik vaker. Ik draai het liever om. Zondags oudvaders lezen en thuis kun je dan een preek pakken van bijvoorbeeld 'Een zaaier ging uit' of 'uit de Schat des Woords'.

Ik snap niet waarom dit onderscheid gemaakt zou moeten worden?
Waarom het één of het ander? (Doen we daar God niet te kort mee?)

Bent u een vreemde op dit gebied. Leerverschil.

Over het algemeen (en dat is geen hoogmoed of arrogantie zoals ik in dat Trouw-artikel las, hoewel dat er best bij kan zijn) is er heel weinig onderscheidend vermogen als het over de bevindelijke prediking gaat. Men zegt als snel: Het is toch allemaal hetzelfde op wat accentverschillen na. Hier wordt dan een ding niet opgemerkt. Hoewel het naar de letter dezelfde leer is kan het voorkomen dat het een voorwerpelijke prediking is, wat Gods volk wel eerder opmerkt. Ook de doorsnee kerkganger merkt wel eens iets, maar merkt de kern niet. Die vind het niet anders dan een zware preek of zo. Er is een onderscheidingsvermogen nodig om het op te merken en dan nog zal niet alles opgemerkt worden. Een bijkomend kenmerk van een bevindelijke preek is ook dat die door de uitwendige godsdienst vaak wordt gemeden of veracht. Let eens hoe sommigen over een ontdekkende prediking spreken, en dan noemen we slechts een naam voor de duidelijkheid: Heeft ds. P.Blok veel vrienden? Ik denk het niet als het er echt op aankomt. Hij heeft niet te klagen op de opkomst als hij nog preekt. Zijn prediking is ergens bijzonder, dat wordt nog wel gevoeld denk ik, maar wat het is, dat wordt bijna niet onderscheiden. Hier spreekt een man uit de bevinding, en dat is iets wat de mens haat. En misschien moet ik wel zeggen: Juist de godsdienstige mens. Ik kan hier wel weer wat op verwachten, want ik weet intussen heel goed dat het spreken over bevinding veel reacties oproept, veel pb's en veel vragen, meest niet zo gunstig en vaak wantrouwend. Toch is het ook zo, als je eens een keertje wat hardop zegt komen er ook 'verborgen vrienden' openbaar. Mensen die uit principe vaak niet posten. Maar wel meelezen. Dat leert de ervaring.

eilander schreef:

JCRyle schreef:Zou je wellicht nader willen uitleggen waarom je thuislezen een zonde noemt?

Eerst even goed definiëren, voor er misverstanden ontstaan: als het gaat over thuislezen als zonde, bedoel ik het in die gevallen dat iemand vrijwillig kiest om ergens te wonen waar Gods Woord niet gebracht wordt en dus 'noodgedwongen' thuis een preek gaat lezen. Of in een plaats woont waar wel Bijbelgetrouwe prediking is, maar dat iemand zich niet kan verenigen met die gemeenten, om wat voor reden dan ook.
Als iemand in dat soort gevallen kiest om thuis structureel 'kerk' te gaan houden, en dus niet meer 's zondags naar de kerk gaat in de eigen gemeente, dan noem ik dat zonde.

De bijbelteksten en de gedeelten uit de belijdenisgeschriften die ik aanhaalde, zijn daarvoor de onderbouwing.

Persoonlijk vind ik het een magere onderbouwing van je stellige uitspraak dat thuislezen zonde is, maar het is een legitieme gedachte. Dat zal ik zeker niet ontkennen, al neem ik hem niet voor mijn rekening. Laat we voorop stellen dat thuislezen een noodoplossing dient te zijn. Ook al kan je in een ogenschijnlijk kerkelijke omgeving wonen, dan nog kan het een noodoplossing zijn. Wij hebben ons verre te houden van on-schriftuurlijke prediking zowel ter rechter- als ter linkerzijde. Zeker als men zich daarin volhardt. Dan rest in mijn ogen op grond van Gods Woord en in lijn van onze belijdenis niets anders dan zich vrij te maken van een zielsmisleidende leer. En in dat licht is voor mij thuislezen een middel om onder het Woord te komen in biddende afhankelijkheid. En ik weet zeker dat God daar Zijn zegen aan wilt verbinden.

helemaal eens met Ryle.

en je moet de belijdenis ook niet boven de Schrift gaan stellen.

JCRyle schreef:

eilander schreef:

JCRyle schreef:Zou je wellicht nader willen uitleggen waarom je thuislezen een zonde noemt?

Eerst even goed definiëren, voor er misverstanden ontstaan: als het gaat over thuislezen als zonde, bedoel ik het in die gevallen dat iemand vrijwillig kiest om ergens te wonen waar Gods Woord niet gebracht wordt en dus 'noodgedwongen' thuis een preek gaat lezen. Of in een plaats woont waar wel Bijbelgetrouwe prediking is, maar dat iemand zich niet kan verenigen met die gemeenten, om wat voor reden dan ook.
Als iemand in dat soort gevallen kiest om thuis structureel 'kerk' te gaan houden, en dus niet meer 's zondags naar de kerk gaat in de eigen gemeente, dan noem ik dat zonde.

De bijbelteksten en de gedeelten uit de belijdenisgeschriften die ik aanhaalde, zijn daarvoor de onderbouwing.

Persoonlijk vind ik het een magere onderbouwing van je stellige uitspraak dat thuislezen zonde is, maar het is een legitieme gedachte. Dat zal ik zeker niet ontkennen, al neem ik hem niet voor mijn rekening. Laat we voorop stellen dat thuislezen een noodoplossing dient te zijn. Ook al kan je in een ogenschijnlijk kerkelijke omgeving wonen, dan nog kan het een noodoplossing zijn. Wij hebben ons verre te houden van on-schriftuurlijke prediking zowel ter rechter- als ter linkerzijde. Zeker als men zich daarin volhardt. Dan rest in mijn ogen op grond van Gods Woord en in lijn van onze belijdenis niets anders dan zich vrij te maken van een zielsmisleidende leer. En in dat licht is voor mij thuislezen een middel om onder het Woord te komen in biddende afhankelijkheid. En ik weet zeker dat God daar Zijn zegen aan wilt verbinden.

Een magere onderbouwing, zeg je. Ik heb twee bijbelteksten en twee belijdenisgeschriften aangehaald. Als ik het goed zie, is jouw visie niet onderbouwd met Schriftgegevens maar uitsluitend met de zekerheid dat God het wil zegenen.
Mag ik vragen waaraan die zekerheid ontleend is?

Panny schreef:

Vorst schreef:@ Panny: lijkt me niet echt een gezonde situatie.

Niet de meest ideale situatie. Maar wat moet je anders als je in een land gaat wonen zonder reformatorische kerken?
Dan lijkt me deze constructie toch helemaal niet zo slecht? (beter dan zelf 'kerkje spelen').

Je kunt je afvragen of je vast moet houden aan een reformatorische kerk. Of je afvragen of je wel in een ander land moet gaan wonen als je perse aan een reformatorische kerk wilt vasthouden. Wat het zwaarste is moet het zwaarste wegen lijkt me.

Lezen ‘thuislezers’ ook Catechismus preken?

FlyingEagle schreef:Lezen ‘thuislezers’ ook Catechismus preken?

Ja, voorzover ik ze ken wel in elk geval. Van der Kemp, Smytegelt, Justus Vermeer, Van der Groe, enzovoorts.

Klopt @eilander.

CvdW schreef:
Inderdaad wordt er heel anders gedacht, maar ik vind dat geen middelmatige zaak. Openlijk van preekstoel zeggen iemand kan wedergeboren zijn en Christus niet kennen.
Middelmatig vind ik 'des Heeren' of 'van de Heere'.

Ik heb nog nooit een predikant horen zeggen dat een mens kan sterven als hij Christus niet kent. Er zijn verschillen over het moment van wedergeboorte, zelf kan ik mij niet vinden in verklaringen van bv ds Moerkerken of Mallan, maar wel in die van Puriteinen en oudvaders, maar toch vind ik het geen wezenlijk verschil om thuislezen te rechtvaardigen.
Waarom niet? Ook predikanten als ds Moerkerken zeggen dat een mens Christus moet kennen, en anders verloren gaat. Het moment van wedergeboorte wordt anders geplaatst, en ik denk dat zij hierin dwalen, maar de kern blijft hetzelfde. Christus moet gekend worden, anders is het verloren.
Derhalve zal ik gerust naar ds Moerkerken en anderen luisteren die de "bloembol-theologie" aanhangen.

Dan is er dus een verschil tussen ons. Ik houd het bij 'bloedtheologie'.
Wanneer je een predikant persoonlijk spreekt over hetgeen ze in het openbaar gesproken hebben beamen ze dat ik gelijk heb, maar een openbare correctie hem ik nog niet gehoord. Hoewel, bepaalde uitdrukkingen hoor je niet vaak meer. Ze nemen dus in de loop ter tijd wel bepaalde zaken ter harte.

Je kunt niet zomaar stellen dat oudvaders wedergeboorte en Christuskennis gelijk stellen, en hedendaagse predikanten niet.
Derhalve kan dit geen criterium zijn om thuislezen te rechtvaardigen.

eilander schreef:Je kunt niet zomaar stellen dat oudvaders wedergeboorte en Christuskennis gelijk stellen, en hedendaagse predikanten niet.

Derhalve kan dit geen criterium zijn om thuislezen te rechtvaardigen.

Als je aan het eerste criterium leerzuiverheid hangt, dan is het een valide argument. Zeker als je dit element in combinatie neemt met de bijbels norm voor de prediking zoals die plaatsvindt in het boek Handelingen. Dan krijg je gestapelde argumentatie en dan gaat de kruik zolang te water totdat hij barst.

Herman schreef:

eilander schreef:Je kunt niet zomaar stellen dat oudvaders wedergeboorte en Christuskennis gelijk stellen, en hedendaagse predikanten niet.

Derhalve kan dit geen criterium zijn om thuislezen te rechtvaardigen.

Als je aan het eerste criterium leerzuiverheid hangt, dan is het een valide argument. Zeker als je dit element in combinatie neemt met de bijbels norm voor de prediking zoals die plaatsvindt in het boek Handelingen. Dan krijg je gestapelde argumentatie en dan gaat de kruik zolang te water totdat hij barst.

Ik snap niet waarom dit een valide argument kan zijn. Het is toch gewoon niet waar dat alle hedendaagse predikanten op dit punt een andere leer hebben dan de oudvaders?

eilander schreef:]Ik snap niet waarom dit een valide argument kan zijn. Het is toch gewoon niet waar dat alle hedendaagse predikanten op dit punt een andere leer hebben dan de oudvaders?

Het punt zit in het woordje alle.

Ik heb vandaag mijn sombere pet op. Als ik dan de 'alle hedendaagse predikanten' moet taxeren dan blijkt in de onderscheiden prediking van verschillende predikanten dat:
- zwaar eenzijdig de emotionele kant van de ellendekennis benadrukt wordt;
- de boodschap niet verder te komen dan uitleg zonder toepassing;
- de naam van Jezus niet genoemd te worden;
- het bevel van bekering en geloof ontbreekt;
- maar één stuk van de drie stukken naar voren komt;
- er wel sprake is van de afsterving van de mens, maar geen opstandig van de nieuwe mens;
- de doodstaat van de mens geen praktische toepassing kent;
- het komen tot Jezus Christus wordt afgewezen als arminiaans;
- een blijmoedige geloof wordt voorgestaan zonder de schaduwkant van de aanvechting.
- er opgeroepen wordt tot deugdzaam leven buiten de radicaliteit van de bekering om.
Enz enz.

Alle genoemde aandachtsstreepjes kan je onder eenzijdigheid scharen en daarmee onder leeronzuiverheid.

Dan gaat mijn hart toch uit naar de oudvaders die de tijd hebben verduurd.