Jij bent het met jezelf eens, denk ik?Thea schreef:Goede aanvulling, @ Herman! We zijn het in ieder geval over eens, dat het niet op een internetforum thuis hoort.
Het gaat hier niet om iemand specifiek (of iemand moet zich aangesproken voelen), dus het is algemeen. Dan kan je dat uitstekend op een forum bespreken. Ik leid o.a. predikanten op, dus dan is het wel handig om te weten welke competenties regelmatig wat zwak zijn uitgevallen.J.C. Philpot schreef:Volgens mij staat er in het bevestigingsformulier voldoende beschreven van wat er van een predikant verwacht wordt. Daar belooft een predikant in de Gereformeerde Gezindte zich aan te zullen houden.Thea schreef:Waarom moeten wij overal een mening over hebben? Die man is door God geroepen en door een curatorium aangesteld. Dan moet je de 'verantwoordelijkheid' daar laten.
Daar doet een roeping of een curatorium niets van af.
Wel is het zo dat dat in eerste instantie een zaak van gesprek in de kerkenraad is, en dat niet ieder gemeentelid (of helemaal-niet-gemeentelid op een internetforum) zich daar mee bezig zou moeten houden.
Dat is onderdeel van het probleem, dat men beducht is voor kritische geesten.Thea schreef:Nou, het is ook wel voor voor kritische geesten. Daar ben ik wel beducht voor...
Zeker. In algemene zin, is daar prima over te spreken.Tiberius schreef:Het gaat hier niet om iemand specifiek (of iemand moet zich aangesproken voelen), dus het is algemeen. Dan kan je dat uitstekend op een forum bespreken. Ik leid o.a. predikanten op, dus dan is het wel handig om te weten welke competenties regelmatig wat zwak zijn uitgevallen.
Niets mis mee om met elkaar te delen.
Goede, terechte vraag! Ben benieuwd hoeveel aandacht hiervoor is. De predikanten die ik wat van nabijer ken hebben wel veel contacten met broeders predikanten en zijn elkaar merkbaar tot steun.Ararat schreef:Hoe ervaren predikanten eigenlijk zelf het ontvangen van pastorale aandacht?
... en dat laat me bedenken: zou zijn evt gezin er soms niet een beetje bekaaid vanaf komen?Job schreef:Goede, terechte vraag! Ben benieuwd hoeveel aandacht hiervoor is. De predikanten die ik wat van nabijer ken hebben wel veel contacten met broeders predikanten en zijn elkaar merkbaar tot steun.Ararat schreef:Hoe ervaren predikanten eigenlijk zelf het ontvangen van pastorale aandacht?
Toch zijn die er wel, althans: ze preken in mindere mate, omdat ze bijvoorbeeld geestelijk verzorger in een ziekenhuis zijn.J.C. Philpot schreef:Zeker. In algemene zin, is daar prima over te spreken.Tiberius schreef:Het gaat hier niet om iemand specifiek (of iemand moet zich aangesproken voelen), dus het is algemeen. Dan kan je dat uitstekend op een forum bespreken. Ik leid o.a. predikanten op, dus dan is het wel handig om te weten welke competenties regelmatig wat zwak zijn uitgevallen.
Niets mis mee om met elkaar te delen.
Ik ben van mening dat er veel druk op predikanten rust, omdat iedereen verwacht dat een predikant een duizendpoot is, en alles moet kunnen. In die zin zie ik prima ruimte voor predikanten die met name preken (predikanten die niet preken zie ik overigens niet zitten).
Hij die leert moet zich tot dat leren bepalen. Leren is de enkele uitlegging en bewijzing van de evangelische waarheden, zonder praktikale toepassing; dus de uitlegging van de Schriften. Herders en leraars zijn twee namen voor dezelfde bediening, Ef. 4:11; {#Efe 4.11} maar ieder van die werkzaamheden in het bijzonder heeft zijn eigenaardigheid. Hij die aanleg heeft om te leren en die dat op zich genomen heeft, behoort zich daar geheel aan te geven. Die leert in het leren (moet hij zijn gaven besteden). Sommigen vullen ho didaskoon en têi didaskaliai op deze wijze aan. Laat hem daarin gewoonlijk, gedurig en ijverig bezig zijn; laat hem in dit zijn eigenaardig werk, volgens zijn eigen aanleg, steeds werken. Zie 1 Tim. 4:15, 16, {#1Ti 4.15,16} waar er twee woorden voor gebruikt worden, en toetois isthi en epimene autois. Bedenk deze dingen en wees er in bezig. Ten tweede. Hij die vermaant moet zich geheel wijden aan het vermanen. Hij moet daar al zijn krachten aan geven. Dat is het werk van den herder, gelijk het vorige dat van den leraar. Hij moet de evangelische waarheden en voorschriften meer bepaald toepassen op de omstandigheden en lotgevallen der gemeente, en den nadruk leggen op hetgeen meer praktisch is. Velen, die zeer nauwkeurig zijn in het leren, kunnen toch zeer koud en onhandig zijn in het vermanen; en het tegendeel. Het ene vereist een helderder hoofd; het andere een warmer hart. Nu, waar deze gaven duidelijk onderscheiden zijn (zodat de ene uitmunt in het ene en de andere in het andere deel van het werk) draagt het tot de stichting bij om het werk dienovereenkomstig te verdelen; en wat ook het ons opgedragen deel van het werk zij, laat ons het van harte verrichten. Ons aan ons werk geven, dat is er onze beste gedachten en onzen besten tijd aan besteden; alle gelegenheden aangrijpen en er op bedacht zijn niet alleen om het te doen, maar ook om het goed te doen.
