Laatst gekochte boeken

[helma]

Is het eerste boek niet een beetje hetzelfde als die van Rik Valkenburg?

Nee, ik heb er even in zitten bladeren en lezen, maar ik zie een totaal overzicht terugkomen van de belangrijke diverse publicaties die de afgelopen jaren er zijn geweest en daarbij ook een aantal conclusies a.d.h.v. gesprek met mevr. Hulsman-Kok (dochter) en dhr. W.Kok (kleinzoon). En zoals de boeken van W. van der Zwaag zijn, lezen dezen boeken ook gemakkelijk.

Ok; lijkt me heel boeiend.

[Luther]

Nu ook in mijn bezit, ben maar begonnen in het boek over ds. R. Kok.

[Auto]

Huisman heeft deze twee boeken vandaag ook in zijn bezit

[Luther]

De delen die ik van dit boek inmiddels gelezen heb, laten wel een diep verdriet van de auteur zien. Verdriet over het feit (bijna letterlijk citaat) dat zelfs na het proefschrift van dr. M. Golverdingen er geen postume rehabilitatie kwam van ds. R. Kok en de karavaan gewoon verder is getrokken.

[-DIA-]

Ik ben al een poosje bezig met:
DE GEESTELIJKE MENS
door
FLORENTIUS COSTERUS

Voor de liefhebbers kan ik meedelen dat het boek pas opnieuw is uitgegeven bij Gebr. Koster in Barneveld.

[dennis]

Ik ben al een poosje bezig met:
DE GEESTELIJKE MENS
door
FLORENTIUS COSTERUS

Voor de liefhebbers kan ik meedelen dat het boek pas opnieuw is uitgegeven bij Gebr. Koster in Barneveld.

Dit is een bijzonder waardevol boek! Ik hoop dat je er veel aan zult hebben.

[Mara]

Ik twijfel of ik het ga kopen, i.i.g. wel lezen.
http://www.parool.nl/parool/nl/26/BOEKE ... oman.dhtml

Ik ben heel benieuwd.

[Dodo]

Ik twijfel of ik het ga kopen, i.i.g. wel lezen.
http://www.parool.nl/parool/nl/26/BOEKE ... oman.dhtml

Ik ben heel benieuwd.

Het trekt me niet. Weer zo'n verhaal.

[Mara]

Ik twijfel of ik het ga kopen, i.i.g. wel lezen.
http://www.parool.nl/parool/nl/26/BOEKE ... oman.dhtml

Ik ben heel benieuwd.

Het trekt me niet. Weer zo'n verhaal.

Ben je bang dat het weer zo'n complexe zeurstory is?
Ze heeft afstandelijk geschreven he, in romanvorm.
Of spreekt dit onderwerp je gewoon niet aan?

[Dodo]

Ik twijfel of ik het ga kopen, i.i.g. wel lezen.
http://www.parool.nl/parool/nl/26/BOEKE ... oman.dhtml

Ik ben heel benieuwd.

Het trekt me niet. Weer zo'n verhaal.

Ben je bang dat het weer zo'n complexe zeurstory is?
Ze heeft afstandelijk geschreven he, in romanvorm.
Of spreekt dit onderwerp je gewoon niet aan?

Och, in grote lijnen kun je het wel voorspellen. Liefdeloos, harde regels, veel bijbel maar weinig liefde, enzovoorts. Ik vind het vervelend om te lezen, ik voel voor het kind dat het moeilijk heeft maar ook voor ouders en anderen die hun best doen.
Bovendien heb ik er een hekel aan om boeken te lezen waarvan ik van te voren al ongeveer weet wat er komen gaat.

[Zita]

Ik twijfel of ik het ga kopen, i.i.g. wel lezen.
http://www.parool.nl/parool/nl/26/BOEKE ... oman.dhtml

Ik ben heel benieuwd.

Het trekt me niet. Weer zo'n verhaal.

Ben je bang dat het weer zo'n complexe zeurstory is?
Ze heeft afstandelijk geschreven he, in romanvorm.
Of spreekt dit onderwerp je gewoon niet aan?

Och, in grote lijnen kun je het wel voorspellen. Liefdeloos, harde regels, veel bijbel maar weinig liefde, enzovoorts. Ik vind het vervelend om te lezen, ik voel voor het kind dat het moeilijk heeft maar ook voor ouders en anderen die hun best doen.
Bovendien heb ik er een hekel aan om boeken te lezen waarvan ik van te voren al ongeveer weet wat er komen gaat.

Het begint een beetje een cliché te worden. Zwaar gereformeerd = liefdeloos. niet denkend, zonder enig inlevingsvermogen. Er zijn genoeg mensen die in dezelfde tijd als Margriet van der Linden op de Guido de Brès (of een andere reformatorische school) zaten en die daar bepaald niet zo zwaar hebben geleden. En gaat de fietstocht die ze benoemt helemaal van Ridderkerk (waar ze opgroeide) naar Rotterdam? Dat is echt een indrukwekkende afstand... Nu is lijden altijd wel een subjectieve ervaring, maar als het stickertje op deze manier op een sociale groep geplakt wordt, krijg ik helemaal de kriebels. Laat zo iemand in therapie gaan in plaats van weer zo'n voorspelbaar boek in elkaar te breien.

[helma]

Ik blijf het een lastig iets vinden....
Van de week ook weer 1 verhaal gehoord en twee gelezen van mensen die ik ken en die terugkijken op hun jeugd.
Van de ene is het echt een vreselijk verhaal met traumatische gebeurtenissen op Reformatorische scholen; daarvan was ik geschokt dat die dingen zo'n 20 jaar geleden dus nog voorkwamen binnen het onderwijs.

Van de andere 2 is het een afzetten tegen een behoudende opvoeding van liefdevolle ouders. In beide gevallen ken ik de gezinnen waar ze uit komen en heb ik in elk geval bij het ene ouderpaar veel liefde gezien (maar inderdaad veel levensernst waardoor de kinderen niet met alles mee mochten doen) en de ander groeide op in een positief Bondsgezin maar heeft zelf afstand genomen van het geloof en verwijt haar ouders dat het geloof altijd de doorslaggevende factor was in keuzes die gemaakt werden.

Wat moet het ouders verdriet doen dat hun opvoeding op zo'n manier bekritiseerd wordt; terwijl het hun verlangen is (geweest) hun kinderen getrouw op te voeden bij Gods Woord.
Waarom kan je daar als (jong-)volwassene ook niet met een zekere mildheid op terugzien als je zelf andere keuzes maakt ( zeker als je liefdevolle ouders hebt (gehad) ).

En in therapie gaan? Ik heb het idee dat juist daar snel gewezen wordt naar een streng-Gereformeerde opvoeding.

[Mara]

Het begint een beetje een cliché te worden. Zwaar gereformeerd = liefdeloos. niet denkend, zonder enig inlevingsvermogen. Er zijn genoeg mensen die in dezelfde tijd als Margriet van der Linden op de Guido de Brès (of een andere reformatorische school) zaten en die daar bepaald niet zo zwaar hebben geleden. En gaat de fietstocht die ze benoemt helemaal van Ridderkerk (waar ze opgroeide) naar Rotterdam? Dat is echt een indrukwekkende afstand... Nu is lijden altijd wel een subjectieve ervaring, maar als het stickertje op deze manier op een sociale groep geplakt wordt, krijg ik helemaal de kriebels. Laat zo iemand in therapie gaan in plaats van weer zo'n voorspelbaar boek in elkaar te breien.

En toch, ze komt op mij niet verbitterd of gefrustreerd over. Gisteravond was er een interview met haar, dat heb ik net terug zitten kijken.
Ik wil vooraf geen oordeel vellen over het boek, noch over haar "strijd".
Opmerkelijk is wel ook dat het boek eerst in mei zou komen, maar uiteindelijk nu pas klaar is.
Als ik het gelezen heb, horen jullie het van me.

Wat moet het ouders verdriet doen dat hun opvoeding op zo'n manier bekritiseerd wordt; terwijl het hun verlangen is (geweest) hun kinderen getrouw op te voeden bij Gods Woord.
Waarom kan je daar als (jong-)volwassene ook niet met een zekere mildheid op terugzien als je zelf andere keuzes maakt ( zeker als je liefdevolle ouders hebt (gehad) ).

Nou, niet iedere ouder heeft zelfreflectie Helma. Jij kent vast ook wel zo'n tirannieke vader, voor wie enkel wet en regels gelden.
Of moeders die met harde hand en strenge mond hun kinderen op de plaats trachten te krijgen.
Of gezinnen waar nergens over gepraat mag worden, laat staan afwijkende of andere gevoelens.

En dan hoeft het niet om dit onderwerp te gaan, maar er zijn ook andere voorbeelden van.
En net wat jij zegt, zeker als je zelf kinderen hebt, zie je dat je in bepaalde zelfde valkuilen trapt waarvan je je voorgenomen had om het toch echt anders te doen.
En ook al was die opvoeding dat te streng, als je mag weten wat je ouders dit in liefde hebben gedaan, naar hun inzicht van die tijd! dat is ook wel een wezenlijk verschil, hoop ik dat ze in het boek een mildheid jegens haar ouders en opvoeding laat zien.

Het is misschien deels te wijten aan de wereld waar ze in terecht gekomen is, de vrouwenemancipatie. (eigengereid boegbeeld van het feminisme wordt ze genoemd).
Heel jammer eigenlijk. Met haar intelligentie en gaven en talenten, had ze echt heel veel richtingen op gekund.

[Dodo]

En gaat de fietstocht die ze benoemt helemaal van Ridderkerk (waar ze opgroeide) naar Rotterdam? Dat is echt een indrukwekkende afstand...

Ik fietste veertig jaar geleden van Vlaardingen naar Rotterdam (de Guido), en dat was helemaal geen punt. In de winter namen we de bus, later de trein, en als het mooi weer was fietsten we. Dat was wel eens zwaar, die dijk tussen Rotterdam en Schiedam, met tegenwind, pfft. Maar vrijwel iedereen uit Vlaardingen deed dat. Ik denk niet dat Ridderkerk veel verder fietsen was.

[Luther]

Het begint een beetje een cliché te worden. Zwaar gereformeerd = liefdeloos. niet denkend, zonder enig inlevingsvermogen. Er zijn genoeg mensen die in dezelfde tijd als Margriet van der Linden op de Guido de Brès (of een andere reformatorische school) zaten en die daar bepaald niet zo zwaar hebben geleden. En gaat de fietstocht die ze benoemt helemaal van Ridderkerk (waar ze opgroeide) naar Rotterdam? Dat is echt een indrukwekkende afstand... Nu is lijden altijd wel een subjectieve ervaring, maar als het stickertje op deze manier op een sociale groep geplakt wordt, krijg ik helemaal de kriebels. Laat zo iemand in therapie gaan in plaats van weer zo'n voorspelbaar boek in elkaar te breien.

Nou, inderdaad. Iemand die de fietstocht van Ridderkerk naar de Guido een verschrikkelijke tocht vindt, kan ik maar moeilijk serieus nemen. 6,5 kilometer, mensen!!

De bijbel an sich is een best wel wreed, seksistisch, mannelijk boek.

Dit is een nageprate mainstream gedachte over de Bijbel in de sferen van de grachtengordel.
Ik vind het vooral erg voor haar ouders...