Gelezen, gedacht, gehoord...

[-DIA-]

Rectificatie:
Door het ontbreken van een klein woordje is er iets geheel anders te lezen dan ik bedoelde.
Het woordje niet hoort er wel tussen, soms ben ik met mijn gedachten verder dan met typen.
De juiste zin is deze:
Deze ontwikkelingen zijn zeer verontrustend, en het meest verontrustende is wel dat we het niet merken, maar gewoon mee worden gevoerd.

[Zita]

Rectificatie:
Door het ontbreken van een klein woordje is er iets geheel anders te lezen dan ik bedoelde.
Het woordje niet hoort er wel tussen, soms ben ik met mijn gedachten verder dan met typen.
De juiste zin is deze:
Deze ontwikkelingen zijn zeer verontrustend, en het meest verontrustende is wel dat we het niet merken, maar gewoon mee worden gevoerd.

Maar jij plaatst toch zeer regelmatig berichten waarin je aangeeft dat je de ontwikkelingen wel prima opmerkt, en waarin je je zorg uitspreekt over die ontwikkelingen. Wat bedoel je dan als je zegt dat 'we het niet merken'.

[Zita]

https://www.rd.nl/artikel/949188-elke-dag-dankdag
Zeer lezenswaardig essay van Christine Stam-van Gent over stille tijd. Wat is zij wijs. Na vrijwel al haar bijdragen ben ik een poosje stil.

[Charles]

Ja hè.

Deze bijv. ook: https://stamvangent.files.wordpress.com ... lad-25.pdf

[Erasmiaan]

https://www.rd.nl/artikel/949188-elke-dag-dankdag
Zeer lezenswaardig essay van Christine Stam-van Gent over stille tijd. Wat is zij wijs. Na vrijwel al haar bijdragen ben ik een poosje stil.

Op zich staan er wel dingen in die aan het denken zetten. Maar toch ook wat kanttekeningen. Ze schrijft over iets wat ze niet definieert. Wat is stille tijd? Een stichtelijk boek lezen en daarmee je hart tot God verheffen kan wel twee uur duren. Dat kan toch ook onder stille tijd vallen? En is stille tijd een Bijbels gebod?

Verder: het is allemaal wel erg instrumenteel en horizontaal. Als het nood wordt in het leven, dan kun je je niet voorstellen dat je nog een minuut aan andere zaken denkt dan aan Goddelijke zaken. Dat is een door God gewerkte "stille" tijd. Dat zou pas een tijd zijn waar we echt naar uit moesten zien.

[Charles]

Maar gij ga in uw binnenkamer. Die binnenkamer is (las ik ik een verklaring) de voorraadkast, de enige ruimte in de huizen uit die tijd die je af kon sluiten. Denk dat grootste probleem is in onze zuil dat het Woord te weinig wordt onderzocht. Edit: tameion betekent provisiekamer

Stille tijd is je afzonderen met gebed en onderzoek van het Woord. Lezen van oudvaders en preken reken ik daar niet onder. Ik merk dat als ik bezig ben met het Woord (en boeken, meditaties, theologische discussies links laat liggen) dat dat een veel gestadige gang geeft in het geestelijke leven. Dat wat je hebt bestudeerd kruist ook regelmatig kort daarop je pad. Een andere forumgenoot verwoorde dat ergens een keer heel mooi maar ik kan dat natuurlijk niet terugvinden.

• - Give the Bible te honor due it every day you live. Whatever you read, read that first - Ryle
  - Visit many good books. But live in the Bible - Spurgeon
  - Satan's greatest weapon is man's ignorance of God's Word.
  - A Bible that's falling apart usually belongs to someone who isn't - Spurgeon
  - Make sure satan has to climb over a lot of scripture to get to you - John MacArthur
  - Why is it that some Christians, although they hear many sermons, make but slot advances in the divine life? Because they neglect their closets, and do not thoughtfully meditate on God's Word. From such folly deliver us O Lord - Spurgeon
  - Time spent alone with God is never wasted.
  - The Bible is meant to be bread for daily use, not cake for special occasions.
  - It's hard for God to speak through a closed Bible.
  - Wie hap snap de Bijbel leest krijgt hap snap genade
  - Of dit boek zal u van de zonde afhouden of de zonde zal u van dit boek afhouden - Bunyan
  - De schrift in, de schrift in, lieve christenen, ga tot haar en laat mijn uitleggingen en die van alle andere leraren niet anders zijn dan een steiger rondom het gebouw zelf, opdat we het eenvoudige, zuivere Woord van God zelf ter hand zouden nemen, het mogen smaken en het niet meer loslaten, want alleen hier woont God in Sion - Luther

[-DIA-]

Rectificatie:
Door het ontbreken van een klein woordje is er iets geheel anders te lezen dan ik bedoelde.
Het woordje niet hoort er wel tussen, soms ben ik met mijn gedachten verder dan met typen.
De juiste zin is deze:
Deze ontwikkelingen zijn zeer verontrustend, en het meest verontrustende is wel dat we het niet merken, maar gewoon mee worden gevoerd.

Maar jij plaatst toch zeer regelmatig berichten waarin je aangeeft dat je de ontwikkelingen wel prima opmerkt, en waarin je je zorg uitspreekt over die ontwikkelingen. Wat bedoel je dan als je zegt dat 'we het niet merken'.

Ik bedoel dit: we gaan met de tijd mee, of beter we laten ons teveel op sleeptouw nemen door de tijd, door te kritiekloos in zaken mee te gaan, om maar geen buitenbeentje te zijn. Ik geloof dat er best mensen zijn die zich naar buiten toe wat zouden schamen een standpunt te handhaven, en het komt zover, dat weet ik ook van nabij, dat men zich niet meer tot de 'zwaren', 'zwarte kousenkerken' of wat voor denigrerende naam ook wenst te behoren.
Ik merk ook dat er zijn die in ruimere wateren terecht komen en daarin vastlopen. Vroeger zei men dan wel: er mag wel een springvloed komen om dan weer los te komen. En werkelijk, ik geloof dat er zijn die hier geen erg in hebben.

[Mara]

https://www.rd.nl/artikel/949188-elke-dag-dankdag
Zeer lezenswaardig essay van Christine Stam-van Gent over stille tijd. Wat is zij wijs. Na vrijwel al haar bijdragen ben ik een poosje stil.

Ik lees haar ook graag.
Met name dit stukje, sprak mij erg aan:
"Maakt dit het verlangen naar discipline dan helemaal overbodig? Dat niet, als je een routine op wilt bouwen. Zendelinge Elisabeth Elliot begaf zich elke morgen naar haar werkkamer, met of zonder zin, zette zich daar neer, las haar bijbel en bad. Het vraagt doorzettingsvermogen om het beste deel te blijven kiezen. Om je werkdag zo in te delen dat je niet alleen de laatste paar vermoeide minuten aan God denkt, als je al aan Hem denkt."

Ik ben van nature een avondmens, maar de laatste jaren merkte ik dat ik s'avonds laat toch moeite kreeg om me te concentreren.
En in de afgelopen anderhalf jaar, was ik zelden alleen thuis.
Ik heb dus mijn Bijbeltje wel eens meegenomen, als ik ging wandelen in het buitengebied en hield daar stille tijd.
Als je dan je mobiel even op vliegtuigstand zet, word je niet gestoord.

[Herman]

https://www.rd.nl/artikel/949188-elke-dag-dankdag
Zeer lezenswaardig essay van Christine Stam-van Gent over stille tijd. Wat is zij wijs. Na vrijwel al haar bijdragen ben ik een poosje stil.

Verder: het is allemaal wel erg instrumenteel en horizontaal. Als het nood wordt in het leven, dan kun je je niet voorstellen dat je nog een minuut aan andere zaken denkt dan aan Goddelijke zaken. Dat is een door God gewerkte "stille" tijd. Dat zou pas een tijd zijn waar we echt naar uit moesten zien.

Ik las het op hervormingsdag en ik had hetzelfde commentaar als jij.

Overigens hoeft je dat dan niet in mindering te brengen op het gebruik van de middelen.

[Charles]

Verder: het is allemaal wel erg instrumenteel en horizontaal. Als het nood wordt in het leven, dan kun je je niet voorstellen dat je nog een minuut aan andere zaken denkt dan aan Goddelijke zaken. Dat is een door God gewerkte "stille" tijd. Dat zou pas een tijd zijn waar we echt naar uit moesten zien.

Dat riekt naar valse lijdelijkheid. Als God het geeft dan komt het wel en dan is het pas echt.

[Erasmiaan]

Verder: het is allemaal wel erg instrumenteel en horizontaal. Als het nood wordt in het leven, dan kun je je niet voorstellen dat je nog een minuut aan andere zaken denkt dan aan Goddelijke zaken. Dat is een door God gewerkte "stille" tijd. Dat zou pas een tijd zijn waar we echt naar uit moesten zien.

Dat riekt naar valse lijdelijkheid. Als God het geeft dan komt het wel en dan is het pas echt.

Maar ik pleit toch niet voor lijdelijkheid en al helemaal niet voor valse? Alleen verkies ik die tijden verre boven door mij gecreëerde stille momenten, waarbij ik de maat toch nooit haal. Maar zijn we in een levend Godsgemis of in grote nood (bij aanvang of bij voortgang) dan is het toch wel een geheel andere sfeer dan waarin dit soort huisgodsdienstartikelen ons wil hebben. Helaas mis ik dat. Met alle respect verder voor wat er wordt geschreven.

[Mara]

Dat riekt naar valse lijdelijkheid. Als God het geeft dan komt het wel en dan is het pas echt.
Maar ik pleit toch niet voor lijdelijkheid en al helemaal niet voor valse? Alleen verkies ik die tijden verre boven door mij gecreëerde stille momenten, waarbij ik de maat toch nooit haal. Maar zijn we in een levend Godsgemis of in grote nood (bij aanvang of bij voortgang) dan is het toch wel een geheel andere sfeer dan waarin dit soort huisgodsdienstartikelen ons wil hebben. Helaas mis ik dat. Met alle respect verder voor wat er wordt geschreven.

Ik snap zo wat jij bedoelt! Ik ben daar een tijd heel krampachtig mee omgegaan, als een wettisch moeten.
Maar toen ik eens een preek hoorde dat het andersom is. De Heilige Geest bepaalt je bij je gebrek.
Hoe vaak worden er geen "automatische" gebeden uitgesproken?
Of dat je aan elkaar beschaamd moet vragen: "hebben wij nu al gedankt?", na een gezellig tafelgesprek.
Zo is het ook met stille tijd.
Soms moet je vanuit jezelf gedwongen worden, maar bij tijden kun je er zo naar verlangen.
En ook dat is een punt van overdenking.
Hoe kwam het nou, dat ik een aantal dagen zo'n waardevolle en versterkende stille tijd had, terwijl het eerder, of later, als een verplichting voelt?
En laat het dan los dat het op vaste tijden en/of plaatsen moet gebeuren.
Maar goed, jij beleeft het wellicht anders.
Ik ben meestal heel streng voor mezelf.

[DDD]

Zij schrijft juist dat het eerste probleem is als er geen echte behoefte is. Dat lijkt mij toch heel juist?

[Panny]

Maar het is toch ook zo dat God ook juist een onverwachte zegen wilt geven als het verlangen niet voelen maar toch onze plichten waarnemen?
Discipline in deze zaken is ook heel belangrijk (en moeilijk).

[DDD]

Dat is óók waar, inderdaad.