Erasmiaan schreef:En zo gaat het dus van kwaad tot erger. De een marginaliseert de betekenis van de belijdenisgeschriften, een volgende wil ze aanpassen en de laatste stelt ze helemaal buiten werking.
Zeg dan gewoon dat je je er niet in kunt vinden en dat je een ander spoor wilt inslaan. Zeg dan ook gelijk je lidmaatschap op van refoforum en spui hier niet meer je ongereformeerde onzin.
Nee, Erasmiaan. Je kunt mij, omdat ik (na lid geweest te zijn van de Ger. Gem.) nu PKN-lid ben, wel van
refoforum willen meppen, maar waar het om gaat is het volgende:
Uit eigen kring, van mensen die een sterke binding hebben met het bevindelijk gereformeerd protestantisme, komt het nieuwe geluid! Zij zoeken naar een praktisch uitvoerbare omgang met de belijdenisgeschriften. Daarbij volgen ze zeker niet het pad van afschaffing of verwerping er van, maar ze zoeken de persoonlijke en concrete aansluiting bij de waarheden, die in de belijdenisgeschriften worden verwoord.
Wat heeft het voor zin, wanneer de belijdenisgeschriften als de korte samenvatting van de bijbelse waarheid worden gezien, maar de kerkganger tegelijkertijd constant wordt aangewend, dat hij/zij geen deel heeft aan die waarheden, mits aan alsmaar verder uitgesponnen kenmerken wordt voldaan, die qua omvang en diepte bijkans onmogelijk geworden zijn.
Degenen, die deze toets kunnen doorstaan, komen zo'n beetje in aanmerking voor een echte
heiligverklaring of
zaligverklaring, zoals te doen gebruikelijk in de RKK.
En om eerlijk te zeggen, wanneer ik hoor dat die en die predikant "alweer jaren juicht voor de troon", wordt die gedachte mij geduriglijk opgedrongen.
Daarmee wordt de gefluisterde waarheid, dat je toch tot het klein getal der uitverkorenen moet behoren willen de waarheden van de belijdenisgeschriften waarheid voor jou persoonlijk worden, subtiel in leven gehouden.
Velen weten, dat de enige weg tot het behoud het geloof is in Jezus Christus, Zoon van God, gekruisigd, opgestaan! Het Licht der Wereld. Zij verlangen er naar na jarenlange preken. En ja, zij voelen in hun hart de aandrang om op te breken en Hem te volgen. Om het Evangelie te geloven. Vooral jongeren: op hen ligt de taak om de kerk de komende tijd op te bouwen. Zij zijn de eersten, die tot het christen-zijn geroepen worden in een postchristelijke tijd! Daarvoor worden wel degelijk de belijdenissen en de geschriften van de kerk gebruikt, maar dan zo, dat ze ook
geldig zijn voor henzelf! Zij passen de belijdenisgeschriften zogezegd toe! Ja, Heere, ik geloof! De drie stukken...ik heb ze zelf ervaren!
En dan maar zeggen, dat het allemaal geen echt werk is? En dan maar zeuren over de kenmerken van het ware en erger nog: de kenmerken van het valse?
Geloof houdt niet alleen in, dat we God liefhebben. We worden ook gevraagd om elkaar in het allerheiligste geloof te ondersteunen en te bemoedigen. Het is ook een oproep om onze onderlinge band van christelijke liefde en broederschap niet te verwaarlozen.
Met de bikkelharde afwijzing, die "rechtgeaarde bevindelijken" soms afvuren op jonge mensen, die God zoeken voor de rest van hun leven, lijkt dit nu wel te gebeuren.
Kennelijk is er alleen nog maar nagedacht over de vraag wat er gebeurt, wanneer we "ongeloof" als "geloof" typeren.
Maar wat zegt de Bijbel eigenlijk over de omgekeerde situatie? Wanneer we het geloof van deze 'kleinen' typeren als "ongeloof"?
gravo