Maanenschijn schreef:Toch heb ik goede hoop. En ik zie die vooral in een generatie verder. Ik merk een wegvallen van scheidslijnen door de enorme verbreding van het blikveld door vooral de digitale techniek en contacten. De jeugd verkeert veel minder in een bubbel dan de ouderen.

Het kerkverband wordt langzaam maar zeker ondergeschikt aan de gezamenlijke grondslag. Ik heb de hoop dat als mijn kleinkinderen van middelbare leeftijd zijn er diverse kerkmuren geslecht zijn. Druk van buitenaf zal daarbij ook meehelpen.

Het is moeilijk in de toekomst te kijken, maar ik geloof niet dat je gelijk hebt.

Volgens mij zijn wij ca. even oud.
In onze jeugd waren jongeren ook enthousiast om kerkmuren omver te helpen en samen op weg te gaan.
Ik ken enthousiaste jongeren van toen die nu geharnaste kerkisten zijn geworden helaas, wellicht door het proces dat Herman beschrijft.
Ook ken ik veel jonge dertigers, die een jaar of 10 geleden een enorme verbreding hadden, bijvoorbeeld vanwege het elkaar samen ontmoeten op reformatorische middelbare scholen en jongerenavonden, maar ook zij zijn strak ingevoegd in de kerkelijke structuren.

Ik zie daar helaas geen verbetering in.

Mijn gevoel (niet gestoeld op onderzoek) is dat er steeds duidelijker twee groepen jongeren gaan ontstaan. Eilander geeft terecht aan dat verminderde belangstelling parten speelt

Ik denk sterk dat door druk van buitenaf de je-moet-toch-ergens-bij-horen jeugd afscheid gaat nemen van de kerk. In versneld tempo. In steeds meer mate zal er een overtuiging moeten zijn om te willen behoren bij een afwijkende groep binnen de samenleving. Ik ben best wel bezorgd over een komende grote afval van de jeugd (en ouderen)

Zij die wel willen behoren tot die afwijkende club mensen zullen elkaar hard nodig hebben.

Ik ben het geheel met Eilander en anderen eens dat we op plaatselijk niveau kunnen en moeten zoeken naar uitwisseling. Ik waardeer daarbij zeer de mooie uiteenzetting van Eilander. Maar realiseer mij pijnlijk dat in mijn nabije omgeving weinig van dat alles is te merken. Een gezonde gezelschapscultuur zou wat mij betreft een aanwinst kunnen zijn. Noem het kringen, bijbelstudie, etc.

Drie van mijn kinderen hebben verkering met iemand uit een andere denominatie, de oudste is getrouwd in een ander kerkverband. Ik weet zeer nabij hoe lastig dat kan zijn. Maar proef bij hen ook het vraagteken over de verdeeldheid. Deels door onkunde over leerstellingen, maar ook deels door relativering van de verschillen die geen grond in Gods Woord hebben.

Verder, ik hou mij misschien voor de gek, moet ik eerlijk bekennen. Veel betere argumenten als hier boven heb ik niet. Maar ik heb hoop, en wil biddend proberen bij te dragen aan eenheid. Beginnend in ons gezin.

Maanenschijn schreef:Ik ben het geheel met Eilander en anderen eens dat we op plaatselijk niveau kunnen en moeten zoeken naar uitwisseling. Ik waardeer daarbij zeer de mooie uiteenzetting van Eilander. Maar realiseer mij pijnlijk dat in mijn nabije omgeving weinig van dat alles is te merken. Een gezonde gezelschapscultuur zou wat mij betreft een aanwinst kunnen zijn. Noem het kringen, bijbelstudie, etc.

Dank. Ik zie er in mijn omgeving ook helemaal niets van, helaas.

Maanenschijn schreef:Mijn gevoel (niet gestoeld op onderzoek) is dat er steeds duidelijker twee groepen jongeren gaan ontstaan. Eilander geeft terecht aan dat verminderde belangstelling parten speelt

Ik denk sterk dat door druk van buitenaf de je-moet-toch-ergens-bij-horen jeugd afscheid gaat nemen van de kerk. In versneld tempo. In steeds meer mate zal er een overtuiging moeten zijn om te willen behoren bij een afwijkende groep binnen de samenleving. Ik ben best wel bezorgd over een komende grote afval van de jeugd (en ouderen)

Zij die wel willen behoren tot die afwijkende club mensen zullen elkaar hard nodig hebben.

Ik ben het geheel met Eilander en anderen eens dat we op plaatselijk niveau kunnen en moeten zoeken naar uitwisseling. Ik waardeer daarbij zeer de mooie uiteenzetting van Eilander. Maar realiseer mij pijnlijk dat in mijn nabije omgeving weinig van dat alles is te merken. Een gezonde gezelschapscultuur zou wat mij betreft een aanwinst kunnen zijn. Noem het kringen, bijbelstudie, etc.

Drie van mijn kinderen hebben verkering met iemand uit een andere denominatie, de oudste is getrouwd in een ander kerkverband. Ik weet zeer nabij hoe lastig dat kan zijn. Maar proef bij hen ook het vraagteken over de verdeeldheid. Deels door onkunde over leerstellingen, maar ook deels door relativering van de verschillen die geen grond in Gods Woord hebben.

Verder, ik hou mij misschien voor de gek, moet ik eerlijk bekennen. Veel betere argumenten als hier boven heb ik niet. Maar ik heb hoop, en wil biddend proberen bij te dragen aan eenheid. Beginnend in ons gezin.

Zijn de verschillen in kerkverbanden tussen jouw kinderen en hun partners groot?

Mijn ervaring is dat eigenlijk alle verschillen in dat opzicht overbrugbaar zijn.

Volkskrant schreef:Glenn Loury: ‘Als de zwarte gemeenschap verandering wil, moet ze ook naar zichzelf kijken’
Witte Amerikanen zijn niet verantwoordelijk voor alles wat er mis is in de Afro-Amerikaanse gemeenschap, zegt ­hoogleraar Glenn Loury. Blijven ­hameren op racisme staat échte verandering in de weg.

Interview met een zwarte hoogleraar, die eerlijk naar zijn eigen achterban wil kijken. Verfrissend in deze tijd waar een aggresieve woke-ideologie het klimaat overheerst, en de aanhangers van deze dogma's iedereen die het niet met hen eens is als racisten brandmerkt.

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achter ... e=copylink

Een goed artikel inderdaad. Dank voor het delen!

merel schreef:
Zijn de verschillen in kerkverbanden tussen jouw kinderen en hun partners groot?

Mijn ervaring is dat eigenlijk alle verschillen in dat opzicht overbrugbaar zijn.

Sorry, ik had je post gemist.

De verschillen zijn niet heel groot. Het gaat over OGGIN, GGIN, GG en HHK. Ik merk dat de verschillen vooral zitten in de manier waarop er thuis omgegaan wordt met ‘kerkmuren’, regeltjes en cultuur. De kinderen zelf komen er redelijk uit of schikken zich. Ik merk wel dat het voor mijn getrouwde dochter niet meevalt in de kerk van haar man. Maar dat heeft meer betrekking op de plaatselijke kerkelijke cultuur dan de inhoud van de prediking.

https://www.ad.nl/rotterdam/homohatende ... ~ab68d27e/ Interessant interview met dominee Kort, had hem nog niet gezien op dit forum.

Henk J schreef:https://www.ad.nl/rotterdam/homohatende ... ~ab68d27e/ Interessant interview met dominee Kort, had hem nog niet gezien op dit forum.

Die stond pas al ergens op het forum hoor. Maar goed, ik wil nog wel een keer zeggen dat ik het een mooi interview vind

Mannetje schreef:

Henk J schreef:https://www.ad.nl/rotterdam/homohatende ... ~ab68d27e/ Interessant interview met dominee Kort, had hem nog niet gezien op dit forum.

Die stond pas al ergens op het forum hoor. Maar goed, ik wil nog wel een keer zeggen dat ik het een mooi interview vind

Dan had ik hem gemist. Nou ja, het is ook een mooi interview.

Maanenschijn schreef:

merel schreef:
Zijn de verschillen in kerkverbanden tussen jouw kinderen en hun partners groot?

Mijn ervaring is dat eigenlijk alle verschillen in dat opzicht overbrugbaar zijn.

Sorry, ik had je post gemist.

De verschillen zijn niet heel groot. Het gaat over OGGIN, GGIN, GG en HHK. Ik merk dat de verschillen vooral zitten in de manier waarop er thuis omgegaan wordt met ‘kerkmuren’, regeltjes en cultuur. De kinderen zelf komen er redelijk uit of schikken zich. Ik merk wel dat het voor mijn getrouwde dochter niet meevalt in de kerk van haar man. Maar dat heeft meer betrekking op de plaatselijke kerkelijke cultuur dan de inhoud van de prediking.

'Kerkelijke cultuur', zeg je. Waar moet ik dan bijvoorbeeld aan denken?

GerefGemeente-lid schreef: 'Kerkelijke cultuur', zeg je. Waar moet ik dan bijvoorbeeld aan denken?

De mores ter plaatse.

Maanenschijn schreef:

merel schreef:
Zijn de verschillen in kerkverbanden tussen jouw kinderen en hun partners groot?

Mijn ervaring is dat eigenlijk alle verschillen in dat opzicht overbrugbaar zijn.

Sorry, ik had je post gemist.

De verschillen zijn niet heel groot. Het gaat over OGGIN, GGIN, GG en HHK. Ik merk dat de verschillen vooral zitten in de manier waarop er thuis omgegaan wordt met ‘kerkmuren’, regeltjes en cultuur. De kinderen zelf komen er redelijk uit of schikken zich. Ik merk wel dat het voor mijn getrouwde dochter niet meevalt in de kerk van haar man. Maar dat heeft meer betrekking op de plaatselijke kerkelijke cultuur dan de inhoud van de prediking.

Dat lijkt mij niet makkelijk voor je dochter. Soms is het 'beter' om in een andere plaats samen op zoek te gaan naar een kerk waar beiden zich thuis voelen dan in te stromen in de kerk waar een van tweeën vandaan komt.

Het verbaast mij trouwens wel dat het verschil tussen HHK en de overige kerken zo klein is. Ik had het groter verwacht.

Vaak lijkt een hhg op een ogg, vaak ook helemaal niet!

merel schreef:

Maanenschijn schreef:

merel schreef:
Zijn de verschillen in kerkverbanden tussen jouw kinderen en hun partners groot?

Mijn ervaring is dat eigenlijk alle verschillen in dat opzicht overbrugbaar zijn.

Sorry, ik had je post gemist.

De verschillen zijn niet heel groot. Het gaat over OGGIN, GGIN, GG en HHK. Ik merk dat de verschillen vooral zitten in de manier waarop er thuis omgegaan wordt met ‘kerkmuren’, regeltjes en cultuur. De kinderen zelf komen er redelijk uit of schikken zich. Ik merk wel dat het voor mijn getrouwde dochter niet meevalt in de kerk van haar man. Maar dat heeft meer betrekking op de plaatselijke kerkelijke cultuur dan de inhoud van de prediking.

Dat lijkt mij niet makkelijk voor je dochter. Soms is het 'beter' om in een andere plaats samen op zoek te gaan naar een kerk waar beiden zich thuis voelen dan in te stromen in de kerk waar een van tweeën vandaan komt.

Het verbaast mij trouwens wel dat het verschil tussen HHK en de overige kerken zo klein is. Ik had het groter verwacht.

HHK Soest en HHK Maartensdijk lijken minder op elkaar dan HHK Soest en GG Houten.
En zo zou je nog wel meer vergelijkingen kunnen maken.