huisman schreef:
De andere had ik al....ooit gekocht voor de volle prijs

henriët schreef:

-DIA- schreef:

Luther schreef:

-DIA- schreef:Het boek van ds. B. Smijtelgelt lijkt me ook mooi, maar ik geloof er gedeeltes vanuit het originele werk
zijn uitgelaten. Dat zijn dingen, wat ik de laatste tijd meer merk, die meer gebeuren.

Dat is hier NIET het geval, DIA!

Kan hier waar zijn, heb het ook niet zelf onderzocht, maar het gebeurt wel vaker.

Dan is het niet eerlijk om te zeggen Dia.

eilander schreef:Punt is dat je het nu beweert van dit boek, terwijl je dat niet kunt staven. Het enige wat je ter onderbouwing aanlevert, is: "dat gebeurt wel vaker". Zo kan dat natuurlijk niet.

Maar enfin, de smet op dit boek lijkt me nu wel weer gezuiverd. Laten we maar on-topic verder gaan.

helma schreef:Laatst gekregen boeken: (deel I&II)

J. M. Vermeulen uit Meteren stelde ”Twaalf puriteinse meesterwerken. Dagboek uit de geschriften van Boston, Bunyan e.a.” samen. De auteur studeerde journalistiek en werkte als bedrijfsjournalist. Inmiddels heeft hij een eigen tekstbureau. Vermeulen heeft 35 boeken op zijn naam staan.

Hoe bent u op het idee gekomen om dit dagboek samen te stellen?

„Dit is mijn zevende dagboek; het samenstellen is een jaarlijks terugkerend gebeuren. Deze keer heb ik twaalf puriteinse werkjes in één dagboek verwerkt. Zo ontstond veel meer afwisseling. Ik heb de keuze gemaakt voor deze schrijvers omdat ze ongeëvenaard, grondig en gedetailleerd zijn.”

Hoe bent u tot de selectie van de tekst(fragmenten) gekomen?

„Er was nauwelijks sprake van selectie. Een selectie wordt vaak gekleurd door de smaak van de samensteller en is daarom algauw eenzijdig en onsamenhangend. Ook is er weinig eerbied voor de context. Daarom heb ik twaalf kleine werkjes gekozen die in één maand konden worden samengevat met behoud van de structuur en inhoud. Ik spreek dus liever van optimaal redigeren, waardoor het aantal woorden drastisch vermindert en de tekst juist aan helderheid wint. Het boek leest nu heel vlot en daardoor is er ook meer gelegenheid tot ongehinderde meditatie.”

Waaraan moet een goed dagboek voldoen?

„Een dagboek maken is een verantwoordelijk werk. Je moet eerlijk met de lezer omgaan. Daarom moeten de drie stukken ellende, verlossing en dankbaarheid helder aan de orde komen. Een dagboek mag niet vol staan met fastfoodhapjes die de lezer een goed gevoel moeten geven; wat emotie, een versje en een beetje troost, alles zo oppervlakkig als het maar zijn kan. Ik heb altijd moeilijk toegankelijke theologische werken in een dagboek weergegeven. Zo’n dagboek moet een spiegel van de hoofdzaken zijn. En omdat we nu in de beeldcultuur leven, heb ik mijn boek geïllustreerd. Daardoor raakt de lezer nóg meer bij de tekst betrokken.”

Is een dagboek een geschikt middel om kennis van het werk van de oudvaders te vergroten? Of is het een noodgreep omdat mensen de oorspronkelijke teksten niet meer lezen?

„In deze tijd worden (grote) theologische werken weinig meer gelezen, terwijl die teksten juist een goudmijn zijn. Dan is een dagboek inderdaad een heel geschikt middel om die goudklompjes weer onder de aandacht te brengen. Je kunt over een noodgreep spreken, maar daar is niets mis mee. Het werkt wel. Ik vroeg half januari eens aan een mevrouw of ze haar nieuwe dagboek regelmatig gebruikte. „Ja”, zei ze, „maar niet elke dag, want ik wilde weten hoe het ging aflopen, dus ik heb het boek al uit.” Dat is toch prachtig!”

Wat wilt u met dit dagboek bereiken?

„Ik wil terug naar de Bijbel, naar de bron. Dat is ook het streven van de puriteinen, de naam zegt het al: puur en zuiver. Je ziet dat ook in de gereformeerde gezindte de lat steeds lager wordt gelegd. Veel mensen gebruiken de ”embryofilosofie” van Comrie verkeerd en redeneren: „Als er wat overtuigingen zijn, dan is men een zuigeling; dan is dat de wedergeboorte, die is het belangrijkste en dan komt de rest automatisch ook wel goed.” Maar dat hebben de reformatoren nooit geleerd en de puriteinen ook niet. Anders zou een mens zalig kunnen worden zonder bevindelijke kennis van Christus. Maar aan de kennis van Christus is onherroepelijk de vergeving van zonden verbonden, want Hij is de Zaligmaker. Er komen immers geen onvergeven zonden in de hemel. Dat hebben alle puriteinen geleerd. Alleen al om die reden is het zo ontzettend nuttig om die werkjes te lezen.”

Hendrikus schreef:....Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze [...] zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever van dit werk?
Dat stond er zeker niet voorin?