merel schreef:Dat is nog wel 'normaal' inderdaad, maar daarna stopt het
Wij kregen ook 4 kinderen binnen de 5 jaar, maar daarna stopte het bij ons ook en dat had een reden

Je ziet weinig gezinnen ( natuurlijk zijn ze er wel) met 10 of meer kinderen, terwijl dat vroeger ook wel normaler was. Dus in dat kader wordt er zeker aan gezinsplanning gedaan.

Of het stopt weten we niet omdat de jongsten erg jong zijn, dus...

Ik kreeg bij de 3e en 4e ook de vraag of het wel gepland/gewenst was, omdat onze kinderen kort na elkaar gekomen zijn. Ik vind en vond dat een hele rare vraag en zou hier indien het anders zou zijn geweest dit ook nooit zeggen. Het woord 'ongelukje'vind ik al raar klinken.

merel schreef:Ik kreeg bij de 3e en 4e ook de vraag of het wel gepland/gewenst was, omdat onze kinderen kort na elkaar gekomen zijn. Ik vind en vond dat een hele rare vraag en zou hier indien het anders zou zijn geweest dit ook nooit zeggen. Het woord 'ongelukje'vind ik al raar klinken.

Ja vreselijk.

merel schreef:Je ziet weinig gezinnen ( natuurlijk zijn ze er wel) met 10 of meer kinderen, terwijl dat vroeger ook wel normaler was. Dus in dat kader wordt er zeker aan gezinsplanning gedaan.

Als je niet in een grot hebt geleefd de afgelopen twintig jaar, is dat geen nieuws. Maar misschien was dat ook je bedoeling niet.
Ik vind overigens het gemak waarmee over dit onderwerp gepraat wordt door sommigen, niet echt recht doen aan de vragen die er als het goed is spelen in een gezin dat Gods Woord als richtsnoer wil hanteren.

@merel: Het is natuurlijk buitengewoon onfatsoenlijk om op zo'n manier vragen te stellen over de kinderzegen: was het wel gepland... enzovoorts. Er is veel aandacht voor privcay tegenwoordig, en iedereen moet alles vooral lekker zelf weten. Maar als je meer dan vijf/zes kinderen hebt, word je in Nederland zonder problemen in het openbaar voor gek gezet. Naar mijn mening valt dat ook onder de inmiddels spreekwoordelijke onfatsoenlijkheid van de gemiddelde Nederlander.

eilander schreef:. Maar als je meer dan vijf/zes kinderen hebt, word je in Nederland zonder problemen in het openbaar voor gek gezet. Naar mijn mening valt dat ook onder de inmiddels spreekwoordelijke onfatsoenlijkheid van de gemiddelde Nederlander.

Ik denk dat mensen bij alles wat afwijkt van de 'norm' vragen stellen. Voor gek zetten is uiteraard niet goed. Maar als ik in mijn omgeving kijk, zie ik zeer weinig gezinnen met meer dan 2/3 kinderen.

eilander schreef:

merel schreef:Ik denk inderdaad ook wel dat hier tussen partners over gesproken wordt. Ik ken iig personen vanuit de ger gem in ned die bewust voor 1 kind 'gekozen' hadden, omdat zij niet nogmaals een bevalling wilde meemaken. Ik vraag mij wel af of dit ook extern gedeeld wordt.

Blijkbaar wel. Droevig verhaal trouwens.

Ligt eraan natuurlijk.
Het kan ook een psychisch/medische oorzaak hebben waarin wordt aangeraden geen bevallingen meer mee te maken.
Dan is het alsnog droevig maar wel anders droevig dan dat iemand maar 1 kind wil omdat een bevalling nogal wat ongemakt met zich meebrengt maar het lichamelijk en geestelijk prima aan zou kunnen.

Zeeuw schreef:

eilander schreef:. Maar als je meer dan vijf/zes kinderen hebt, word je in Nederland zonder problemen in het openbaar voor gek gezet. Naar mijn mening valt dat ook onder de inmiddels spreekwoordelijke onfatsoenlijkheid van de gemiddelde Nederlander.

Ik denk dat mensen bij alles wat afwijkt van de 'norm' vragen stellen. Voor gek zetten is uiteraard niet goed. Maar als ik in mijn omgeving kijk, zie ik zeer weinig gezinnen met meer dan 2/3 kinderen.

Precies, dat is ook hetgeen ik in mijn omgeving zie. Ook nog wel 4 kinderen, maar het is slechts een enkeling die meer kinderen heeft.

eilander schreef: Ik vind overigens het gemak waarmee over dit onderwerp gepraat wordt door sommigen, niet echt recht doen aan de vragen die er als het goed is spelen in een gezin dat Gods Woord als richtsnoer wil hanteren.

@merel: Het is natuurlijk buitengewoon onfatsoenlijk om op zo'n manier vragen te stellen over de kinderzegen: was het wel gepland... enzovoorts. Er is veel aandacht voor privcay tegenwoordig, en iedereen moet alles vooral lekker zelf weten. Maar als je meer dan vijf/zes kinderen hebt, word je in Nederland zonder problemen in het openbaar voor gek gezet. Naar mijn mening valt dat ook onder de inmiddels spreekwoordelijke onfatsoenlijkheid van de gemiddelde Nederlander.

Dat klopt inderdaad! Wij wisten bij alle kinderen al vroeg of het een jochie of meisje werd en bij onze 3e knul werd de opmerking ook wel gemaakt dat wij gelukkig al een meisje hadden. Daar werd ik ook altijd woest om.

Waarom heb jij er moeite mee als over dit onderwerp wordt gesproken?

Het valt mij wél op dat de grote gezinnen die er nog zijn gemiddeld wél wat meer te besteden hebben dan Jan Modaal en de minima.
Én men vind het tegenwoordig al gauw teveel, zowel psychisch en/of lichamelijk

merel schreef:

eilander schreef:Ik vind overigens het gemak waarmee over dit onderwerp gepraat wordt door sommigen, niet echt recht doen aan de vragen die er als het goed is spelen in een gezin dat Gods Woord als richtsnoer wil hanteren.

@merel: Het is natuurlijk buitengewoon onfatsoenlijk om op zo'n manier vragen te stellen over de kinderzegen: was het wel gepland... enzovoorts. Er is veel aandacht voor privcay tegenwoordig, en iedereen moet alles vooral lekker zelf weten. Maar als je meer dan vijf/zes kinderen hebt, word je in Nederland zonder problemen in het openbaar voor gek gezet. Naar mijn mening valt dat ook onder de inmiddels spreekwoordelijke onfatsoenlijkheid van de gemiddelde Nederlander.

Dat klopt inderdaad! Wij wisten bij alle kinderen al vroeg of het een jochie of meisje werd en bij onze 3e knul werd de opmerking ook wel gemaakt dat wij gelukkig al een meisje hadden. Daar werd ik ook altijd woest om.

Waarom heb jij er moeite mee als over dit onderwerp wordt gesproken?

Daar heb ik geen moeite mee.

@ eilander, ik heb meer positieve dan negatieve reacties gehad vanuit de mensen uit de omgeving en gek bij kerkmensen lag dat anders.

eilander schreef:

merel schreef:

eilander schreef:Ik vind overigens het gemak waarmee over dit onderwerp gepraat wordt door sommigen, niet echt recht doen aan de vragen die er als het goed is spelen in een gezin dat Gods Woord als richtsnoer wil hanteren.

@merel: Het is natuurlijk buitengewoon onfatsoenlijk om op zo'n manier vragen te stellen over de kinderzegen: was het wel gepland... enzovoorts. Er is veel aandacht voor privcay tegenwoordig, en iedereen moet alles vooral lekker zelf weten. Maar als je meer dan vijf/zes kinderen hebt, word je in Nederland zonder problemen in het openbaar voor gek gezet. Naar mijn mening valt dat ook onder de inmiddels spreekwoordelijke onfatsoenlijkheid van de gemiddelde Nederlander.

Dat klopt inderdaad! Wij wisten bij alle kinderen al vroeg of het een jochie of meisje werd en bij onze 3e knul werd de opmerking ook wel gemaakt dat wij gelukkig al een meisje hadden. Daar werd ik ook altijd woest om.

Waarom heb jij er moeite mee als over dit onderwerp wordt gesproken?

Daar heb ik geen moeite mee.

Dan begrijp ik geloof ik het gearceerde gedeelte van jouw post niet. Zou je dat kunnen uitleggen?

merel schreef:Je ziet weinig gezinnen ( natuurlijk zijn ze er wel) met 10 of meer kinderen, terwijl dat vroeger ook wel normaler was. Dus in dat kader wordt er zeker aan gezinsplanning gedaan.

Ik lees in het RD bij overlijdensadvertenties regelmatig van gezinnen met 8, 9 kinderen. Dus dat is niet helemaal waar, ten minste niet als het om onze gereformeerde gezindte gaat.

Orchidee schreef:Het valt mij wél op dat de grote gezinnen die er nog zijn gemiddeld wél wat meer te besteden hebben dan Jan Modaal en de minima.
Én men vind het tegenwoordig al gauw teveel, zowel psychisch en/of lichamelijk

Niemand herkent dit?
Er zijn idd nog maar weinig grote gezinnen.
Toch wel anders dan "vroeger" idd!
Als je gemiddeld tussen je 25e en 45e kinderen mag krijgen.
Zoals @Liz eerder poste dat er nog wel wat "grotere" gezinnen in de kerkelijke gemeente zijn, zie ik ook de andere kant in diezelfde gemeente.
Jong (20 jaar) trouwen, 2 of 3 kinderen krijgen achter elkaar en dan STOP.
Of: jong trouwen, eerst carrière maken, véél reizen enz en dan tussen hun 35e en 40e nog even "snel" 2 kinderen " op de wereld zetten".
Hier zullen velen van "stuiteren" en het niet willen horen en/of zien maar dat is wél de praktijk.
Trouwens: ik ondervind deze dingen overal!
In de kerken, in mijn familie enz.

Wanneer ik vertel hoeveel kinderen mijn grootouders hadden (een stuk meer dan 10), schrikken veel mensen. Het was daarom leuk om een vrouwelijke collega (die net haar tweede kind had gekregen) heel oprecht te zien reageren met "O, dat moet gezellig geweest zijn thuis".

merel schreef:

eilander schreef:Ik vind overigens het gemak waarmee over dit onderwerp gepraat wordt door sommigen, niet echt recht doen aan de vragen die er als het goed is spelen in een gezin dat Gods Woord als richtsnoer wil hanteren.

Dan begrijp ik geloof ik het gearceerde gedeelte van jouw post niet. Zou je dat kunnen uitleggen?

Er wordt gedaan alsof je ervoor kiest om te regelen dat je 2 a 3 kinderen krijgt, óf niet over dit onderwerp nadenkt en daarom een gezin van 10 of meer kinderen krijgt. Daartussen kan een behoorlijke worsteling liggen: wat is je eigen verantwoordelijkheid in relatie tot de bijbelse notie dat kinderen krijgen een zegen is? Daar lees ik niet zo direct iets van terug.