Wie zijn de dorstigen ?

[huisman]

Voorts roept de profeet met verheffing van stem uit 'Hoor eens!' of 'Hei daar!'. Want de traagheid (lamlendigheid) van de mensen, is zo groot, dat het erg moeilijk is om hen in de benen te krijgen. Ze beseffen namelijk niet hun armoede, ook al lijden ze honger. Ze verlangen niet naar het eten, dat ze zozeer nodig hebben. Vandaar, dat het nodig is om door aanhoudend luid te roepen die stommerikken heen en weer te schudden. En meer dan schandelijk en onbeschaamd is dan ook de luiheid van hen, die voor deze aansporing doof zijn, en die — na flink aangespoord te zijn — nog steeds toegeven aan hun traagheid (doorgaan met hun lamlendige houding). De uitnodiging is voorts algemeen. Want er is niemand, die deze 'wateren' niet nodig heeft, en voor wie Christus niet nodig is. En daarom, allen — zonder onderscheid — worden hier uitgenodigd. Er wordt hier geen rekening gehouden met iemands persoonlijkheid. De mensen zijn er echter zo diep-ellendig aan toe, dat ze — ofschoon ze wel weten Christus nodig te hebben — manieren uitdenken, waardoor ze van deze weldaad verstoken blijven. Ze geloven liever in de duivel, die verschillende afweermiddelen aan de hand doet, dan gehoor te geven aan deze vriendelijke uitnodiging.

Grut, wat een taalgebruik, hij zou zo een ban hebben op RF.

Schrikken hè , ook van de inhoud denk ik zo
Ander schreef

Vind je het toch niet erg dat ik me wel aan de kanttekeningen houd?

Ja eigenlijk wel...je zou op zijn minst mij uit kunnen leggen waarom Jes 55 en Ps 42 volgens jou en de kanttekenaars over dezelfde dorstige(n) spreken. Dat kan toch een ieder zien dat dat niet waar is.
Vind je het erg dat ik mij bij Calvijn ,Erskine's en Boston houd ?

[Ander]

Vind je het toch niet erg dat ik me wel aan de kanttekeningen houd?

Ja eigenlijk wel...je zou op zijn minst mij uit kunnen leggen waarom Jes 55 en Ps 42 volgens jou en de kanttekenaars over dezelfde dorstige(n) spreken. Dat kan toch een ieder zien dat dat niet waar is.
Vind je het erg dat ik mij bij Calvijn ,Erskine's en Boston houd ?

Nee hoor. Zo zoeken we onze eigen bronnen, net als in een ander topic. En daarmee scheiden onze wegen. Al is er ook veel wat ons bindt. En in Psalm 42 gaat het over een zeer groot verlangen van de dichter naar de nabijheid van God(s) Huis, net als in Jes. 55, waar die dorstigen ook een zeer groot verlangen hebben, door de werking van Gods Geest, naar de gerechtigheid. Dus in het grote verlangen komt het overeen. Wat zou het verschil zijn, volgens jou?

[Afgewezen]

Volgens mij slaan de kanttekenaars hier de plank volkomen mis (het waren ook feilbare mensen)

Vind je het toch niet erg dat ik me wel aan de kanttekeningen houd?

Je moet je niet 'aan' welk menselijk geschrift dan ook 'houden'. Ze moeten niet onze meesters, maar onze dienaars zijn. Een goed commentaar overtuigt op grond van argumenten. En als een commentaar, in dit geval de kanttekeningen, een keer de plank misslaat, is dat helemaal niet erg. Maar het is wel erg dom om dan je ogen te sluiten en te zeggen 'en tóch hebben ze gelijk, gewoon, omdat ze gelijk hebben'.
Het is trouwens net zo dom om je 'aan' Calvijn, Boston of weet ik veel wie 'te houden'. Daarvoor geldt hetzelfde: je kunt ervan leren, maar ze zijn niet onfeilbaar en ze zullen moeten overtuigen op grond van argumenten.

[Afgewezen]

En in Psalm 42 gaat het over een zeer groot verlangen van de dichter naar de nabijheid van God(s) Huis, net als in Jes. 55, waar die dorstigen ook een zeer groot verlangen hebben, door de werking van Gods Geest, naar de gerechtigheid.

Dit ga je toch niet serieus menen, Ander?

[Ander]

En in Psalm 42 gaat het over een zeer groot verlangen van de dichter naar de nabijheid van God(s) Huis, net als in Jes. 55, waar die dorstigen ook een zeer groot verlangen hebben, door de werking van Gods Geest, naar de gerechtigheid.

Dit ga je toch niet serieus menen, Ander?

Nee, ik dacht, laat ik nu maar uit mijn nek gaan kletsen, Afgewezen.

[Afgewezen]

En in Psalm 42 gaat het over een zeer groot verlangen van de dichter naar de nabijheid van God(s) Huis, net als in Jes. 55, waar die dorstigen ook een zeer groot verlangen hebben, door de werking van Gods Geest, naar de gerechtigheid.

Dit ga je toch niet serieus menen, Ander?

Nee, ik dacht, laat ik nu maar uit mijn nek gaan kletsen, Afgewezen.

O, gelukkig.
Maar serieus, de kanttekeningen ten spijt, dit is exegese op de klank af: in die tekst gaat het over dorst en in die ook, dus dat betekent dat hetzelfde.
Maar wat David doet is toch echt iets heel anders dan wat de toegesprokenen doen in Jes. 55. David hoefde niet meer genodigd te worden, hij wist waar hij zijn moest - bij God, bij Gods huis, bij de dienst der verzoening. Daar lag voor hem het leven. Maar dit geldt alzo niet voor de dorstigen in Jes. 55. Of wou je zeggen van wel?

[Ander]

En in Psalm 42 gaat het over een zeer groot verlangen van de dichter naar de nabijheid van God(s) Huis, net als in Jes. 55, waar die dorstigen ook een zeer groot verlangen hebben, door de werking van Gods Geest, naar de gerechtigheid.

Dit ga je toch niet serieus menen, Ander?

Nee, ik dacht, laat ik nu maar uit mijn nek gaan kletsen, Afgewezen.

O, gelukkig.
Maar serieus, de kanttekeningen ten spijt, dit is exegese op de klank af: in die tekst gaat het over dorst en in die ook, dus dat betekent dat hetzelfde.
Maar wat David doet is toch echt iets heel anders dan wat de toegesprokenen doen in Jes. 55. David hoefde niet meer genodigd te worden, hij wist waar hij zijn moest - bij God, bij Gods huis, bij de dienst der verzoening. Daar lag voor hem het leven. Maar dit geldt alzo niet voor de dorstigen in Jes. 55. Of wou je zeggen van wel?

Dit wordt dan weer een ja-nee spelletje. Mag ik me, weer, houden aan de kantt. bij Psalm 42?

[Afgewezen]

Dit wordt dan weer een ja-nee spelletje. Mag ik me, weer, houden aan de kantt. bij Psalm 42?

Ander, niemand kan jou het recht op een eigen mening ontzeggen.
Probleem is echter wel dat je met jouw opvatting tekort doet aan de Schrift. Het geloofsleven van David wordt door jou op deze wijze op één lijn gezet met het zoeken van een bekommerde. Want dat laatste is natuurlijk waar je heen wilt.

[huisman]

Volgens mij slaan de kanttekenaars hier de plank volkomen mis (het waren ook feilbare mensen)

Vind je het toch niet erg dat ik me wel aan de kanttekeningen houd?

Je moet je niet 'aan' welk menselijk geschrift dan ook 'houden'. Ze moeten niet onze meesters, maar onze dienaars zijn. Een goed commentaar overtuigt op grond van argumenten. En als een commentaar, in dit geval de kanttekeningen, een keer de plank misslaat, is dat helemaal niet erg. Maar het is wel erg dom om dan je ogen te sluiten en te zeggen 'en tóch hebben ze gelijk, gewoon, omdat ze gelijk hebben'.
Het is trouwens net zo dom om je 'aan' Calvijn, Boston of weet ik veel wie 'te houden'. Daarvoor geldt hetzelfde: je kunt ervan leren, maar ze zijn niet onfeilbaar en ze zullen moeten overtuigen op grond van argumenten.

Je hebt helemaal gelijk Afgewezen maar in deze volg ik Calvijn en Boston , een andere keer weer de kanttekenaars. Maar altijd in het besef dat al deze Godvruchtige mensen net als huisman feilbare mensen zijn.

[huisman]

En in Psalm 42 gaat het over een zeer groot verlangen van de dichter naar de nabijheid van God(s) Huis, net als in Jes. 55, waar die dorstigen ook een zeer groot verlangen hebben, door de werking van Gods Geest, naar de gerechtigheid.

Dit ga je toch niet serieus menen, Ander?

Ander.....dit kun je niet menen...denk je echt dat bij al die duizenden kanttekeningen niet een keer een verkeerde uitleg kan zitten?

[Ander]

Dit wordt dan weer een ja-nee spelletje. Mag ik me, weer, houden aan de kantt. bij Psalm 42?

Ander, niemand kan jou het recht op een eigen mening ontzeggen.
Probleem is echter wel dat je met jouw opvatting tekort doet aan de Schrift. Het geloofsleven van David wordt door jou op deze wijze op één lijn gezet met het zoeken van een bekommerde. Want dat laatste is natuurlijk waar je heen wilt.

Nee, dat doe ik helemaal niet. De kantt. maken alleen de vergelijking dat het dorsten een sterk verlangen uitdrukt. Dat is in Ps. 42 zo en Jes. 55 ook. Enne, Afgewezen en huisman, jullie zijn heuse bondgenoten in dit topic.

[Joannah]

Kanttekeningen,
Hos. 2:1-12 staat bol van de beeldspraak. Toch blijkt deze beeldspraak de kanttekenaren van de
Statenvertaling totaal niet te verhinderen om al de vloeken die in Hos. 2:1-12 staan vermeld, op
Israël, het Joodse volk, te betrekken:( zie de kanttekeningen). Ook Hos. 2:13-22 staat bol van de
beeldspraak. Maar waarom zou uit de beeldspraak in Hos. 2:13-22 moeten worden geconcludeerd
dat dit gedeelte betrekking heeft op de Nieuw-Testamentische Kerk (zie de kanttekeningen),
terwijl dit niet uit de beeldspraak in Hos. 2:1-12 wordt geconcludeerd?
Met andere woorden (om de titel boven het hoofdstuk aan te houden) de tuchtiging is voor de israelieten, de aanname voor de kerk.
Dat kan natuurlijk niet, en is volgens mij een bewijs dat de kanttekenaren er wel eens helemaal naast zaten.

[refo]

De kanttekenaren hadden slechts de scholastieke theologie plus een eeuw reformatie. De protestante theologie stond, met alle respect voor de godgeleerdheid van toen, nog in de kinderschoenen.

Bovendien gaan de kanttekenaren buiten het boekje van de Synode: in de kant slechts verduidelijkingen en andere vertaalmogelijkheden, maar geen exegese.

[Luther]

De kanttekenaren hadden slechts de scholastieke theologie plus een eeuw reformatie. De protestante theologie stond, met alle respect voor de godgeleerdheid van toen, nog in de kinderschoenen.

Bovendien gaan de kanttekenaren buiten het boekje van de Synode: in de kant slechts verduidelijkingen en andere vertaalmogelijkheden, maar geen exegese.

Dus het zijn niet-kerkrechtelijke schrijfsels?

Want je bent het toch wel eens dat diezelfde Synode ook de Dordtse Leerregels heeft opgesteld en die samen met NGB en HC als de 3FvE heeft vastgesteld. Je kunt veel van die geschriften zeggen, maar niet dat daaruit een theologie blijkt die in de kinderschoenen staat.

[refo]

De kanttekenaren hadden slechts de scholastieke theologie plus een eeuw reformatie. De protestante theologie stond, met alle respect voor de godgeleerdheid van toen, nog in de kinderschoenen.

Bovendien gaan de kanttekenaren buiten het boekje van de Synode: in de kant slechts verduidelijkingen en andere vertaalmogelijkheden, maar geen exegese.

Dus het zijn niet-kerkrechtelijke schrijfsels?

Want je bent het toch wel eens dat diezelfde Synode ook de Dordtse Leerregels heeft opgesteld en die samen met NGB en HC als de 3FvE heeft vastgesteld. Je kunt veel van die geschriften zeggen, maar niet dat daaruit een theologie blijkt die in de kinderschoenen staat.

In die tijd waren het theologische reuzen waarschijnlijk, maar heel veel problemen hebben ze laten liggen of niet bijbels doordacht. En daar zitten we nog steeds mee. Al snel daarna is de kerk zodanig verdeeld geraakt dat niemand meer serieus en voor ieder gelovige geldend een belijdenisgeschrift kon maken.

De kanttekeningen vallen inderdaad niet onder de 3FvE. De uitleg bij Jes 55 over de dorstigen hadden ze beter voor zich kunnen houden. Typisch een geval van op de klank-af er snel wat over willen zeggen.