Lege plekken in kerkenraadsbank

[refo]

Maar wat ik dan vervolgens moeilijk vind: als mensen niet aangingen, hadden ze vaak een duistere tijd erna. Hoe is dat dan met mensen die wel aan zouden kunnen gaan maar toch ook vertrouwend en gelovig leven, omdat ze zoo versterkt zijn, en in de bank was t ook al goed.

Ik geloof er niks van dat die mensen zo vertrouwend en gelovend leven en zo versterkt zijn in hun bank. Volgens mij wordt de strijd en donkerheid niet opgelost door te blijven zitten. Er is dan maar één oplossing, dwars door alle systemen en denkpatronen heen: dat de Heere zo krachtig overkomt, dat Hij ze als het ware bij de hand neemt en zegt: Je bent van Mij en Ik wil je nu aan Mijn tafel zien.

Het HA wordt inmiddels een beetje overgewaardeerd, zo lijkt me. Het is de bedoeling om het evangelie tastbaar te maken. Brood en wijn zijn tastbaar. Zo versterkt het het geloof: het is in het genadeleven: niet zien en nochtans geloven. Om dat geloof te versterken is er het sacrament. Naast het woord. Zie de HC vanaf zondag 25: vanwaar komt zo'n geloof.

Door het allemaal geestelijk te maken is het HA eigenlijk niet eens nodig. De 'ware' avondmaalsganger is al een soort van versterkt en heeft dat stukje brood en slokje wijn niet wezenlijk nodig.

[freek]

Tja, maar blijkbaar wachten die mensen daar op. Dus dat is geen oplossing. Onze dominee bidt vaak of de Heere de zittenblijvende gelovigen maar eens vrijmoedigheid wil geven. Dat is dus eigenlijk een legitimatie van hun zitten-blijven. De Heere gaf geen vrijmoedigheid.

Dus krijgt de Heere de schuld...

Ik denk inderdaad dat God indirect de schuld krijgt van het gebrek aan Avondmaalgangers

[Bert Mulder]

Maar wat ik dan vervolgens moeilijk vind: als mensen niet aangingen, hadden ze vaak een duistere tijd erna. Hoe is dat dan met mensen die wel aan zouden kunnen gaan maar toch ook vertrouwend en gelovig leven, omdat ze zoo versterkt zijn, en in de bank was t ook al goed.

Ik geloof er niks van dat die mensen zo vertrouwend en gelovend leven en zo versterkt zijn in hun bank. Volgens mij wordt de strijd en donkerheid niet opgelost door te blijven zitten. Er is dan maar één oplossing, dwars door alle systemen en denkpatronen heen: dat de Heere zo krachtig overkomt, dat Hij ze als het ware bij de hand neemt en zegt: Je bent van Mij en Ik wil je nu aan Mijn tafel zien.

Het HA wordt inmiddels een beetje overgewaardeerd, zo lijkt me. Het is de bedoeling om het evangelie tastbaar te maken. Brood en wijn zijn tastbaar. Zo versterkt het het geloof: het is in het genadeleven: niet zien en nochtans geloven. Om dat geloof te versterken is er het sacrament. Naast het woord. Zie de HC vanaf zondag 25: vanwaar komt zo'n geloof.

Door het allemaal geestelijk te maken is het HA eigenlijk niet eens nodig. De 'ware' avondmaalsganger is al een soort van versterkt en heeft dat stukje brood en slokje wijn niet wezenlijk nodig.

En ook heeft het iets pinkstergemeente-achtigs... Net alsof er een soort 'tweede' zegening is... Je hebt je ordinaire gemeente leden, en dan heb je die die zegen ontvangen hebben die enkel en alleen enkele 'doorgevoerden' krijgen....

[Bert Mulder]

Tja, maar blijkbaar wachten die mensen daar op. Dus dat is geen oplossing. Onze dominee bidt vaak of de Heere de zittenblijvende gelovigen maar eens vrijmoedigheid wil geven. Dat is dus eigenlijk een legitimatie van hun zitten-blijven. De Heere gaf geen vrijmoedigheid.

Dus krijgt de Heere de schuld...

Ik denk inderdaad dat God indirect de schuld krijgt van het gebrek aan Avondmaalgangers

Maar nog vreemder is de 'trots' van weinig avondmaalgangers te hebben, en het afgeven op gemeenten en dominees die 'veel avondmaalgangers hebben'...

[refo]

Maar wat ik dan vervolgens moeilijk vind: als mensen niet aangingen, hadden ze vaak een duistere tijd erna. Hoe is dat dan met mensen die wel aan zouden kunnen gaan maar toch ook vertrouwend en gelovig leven, omdat ze zoo versterkt zijn, en in de bank was t ook al goed.

Ik geloof er niks van dat die mensen zo vertrouwend en gelovend leven en zo versterkt zijn in hun bank. Volgens mij wordt de strijd en donkerheid niet opgelost door te blijven zitten. Er is dan maar één oplossing, dwars door alle systemen en denkpatronen heen: dat de Heere zo krachtig overkomt, dat Hij ze als het ware bij de hand neemt en zegt: Je bent van Mij en Ik wil je nu aan Mijn tafel zien.

Het HA wordt inmiddels een beetje overgewaardeerd, zo lijkt me. Het is de bedoeling om het evangelie tastbaar te maken. Brood en wijn zijn tastbaar. Zo versterkt het het geloof: het is in het genadeleven: niet zien en nochtans geloven. Om dat geloof te versterken is er het sacrament. Naast het woord. Zie de HC vanaf zondag 25: vanwaar komt zo'n geloof.

Door het allemaal geestelijk te maken is het HA eigenlijk niet eens nodig. De 'ware' avondmaalsganger is al een soort van versterkt en heeft dat stukje brood en slokje wijn niet wezenlijk nodig.

En ook heeft het iets pinkstergemeente-achtigs... Net alsof er een soort 'tweede' zegening is... Je hebt je ordinaire gemeente leden, en dan heb je die die zegen ontvangen hebben die enkel en alleen enkele 'doorgevoerden' krijgen....

De onderscheidingen zijn eindeloos.

[Bert Mulder]

De onderscheidingen zijn eindeloos.

eens...

toch zit er iets vergelijkbaars in...

[Luther]

Maar wat ik dan vervolgens moeilijk vind: als mensen niet aangingen, hadden ze vaak een duistere tijd erna. Hoe is dat dan met mensen die wel aan zouden kunnen gaan maar toch ook vertrouwend en gelovig leven, omdat ze zoo versterkt zijn, en in de bank was t ook al goed.

Ik geloof er niks van dat die mensen zo vertrouwend en gelovend leven en zo versterkt zijn in hun bank. Volgens mij wordt de strijd en donkerheid niet opgelost door te blijven zitten. Er is dan maar één oplossing, dwars door alle systemen en denkpatronen heen: dat de Heere zo krachtig overkomt, dat Hij ze als het ware bij de hand neemt en zegt: Je bent van Mij en Ik wil je nu aan Mijn tafel zien.

Het HA wordt inmiddels een beetje overgewaardeerd, zo lijkt me. Het is de bedoeling om het evangelie tastbaar te maken. Brood en wijn zijn tastbaar. Zo versterkt het het geloof: het is in het genadeleven: niet zien en nochtans geloven. Om dat geloof te versterken is er het sacrament. Naast het woord. Zie de HC vanaf zondag 25: vanwaar komt zo'n geloof.

Door het allemaal geestelijk te maken is het HA eigenlijk niet eens nodig. De 'ware' avondmaalsganger is al een soort van versterkt en heeft dat stukje brood en slokje wijn niet wezenlijk nodig.

Nou, wezenlijk misschien niet. Maar je kunt wel zeggen op grond van Gods Woord: Als de Heere tot je ziel gesproken heeft, en je leerde je eigen schuld en zonde kennen; maar je leerde ook door het Woord Christus kennen, voor jou persoonlijk, dan wil de Heere toch dat sacrament inzetten en gebruiken tot bevestiging en versterking. Hij heeft het daartoe Zelf ingesteld. Dus we kunnen niet gemakkelijk zeggen: Ach, je kan er in principe ook buiten. (Niet dat jij, refo, dat zegt. Maar je hoort dat nog weleens.) Nee, we kunnen er helaas niet buiten, omdat we van de "slome, lome, vadsige christenen zijn, die steeds het vlees en de duivel werken laten". (citaat Petrus Immens)

[Tiberius]

Om met vrucht de Heilige Doop te laten bedienen aan je kind(eren) is dezelfde genade nodig als om met vrucht het Heilig Avondmaal te vieren.
Ik denk dat die notie zo hier en daar wel eens gemist wordt.

[Bert Mulder]

Om met vrucht de Heilige Doop te laten bedienen aan je kind(eren) is dezelfde genade nodig als om met vrucht het Heilig Avondmaal te vieren.
Ik denk dat die notie zo hier en daar wel eens gemist wordt.

Precies!

die notie wordt inderdaad helaas vaak gemist!

[henriët]

Om met vrucht de Heilige Doop te laten bedienen aan je kind(eren) is dezelfde genade nodig als om met vrucht het Heilig Avondmaal te vieren.
Ik denk dat die notie zo hier en daar wel eens gemist wordt.

Precies!

die notie wordt inderdaad helaas vaak gemist!

vraag is alleen, hoe verander je dat..
dus beide zaken..

[Bert Mulder]

Om met vrucht de Heilige Doop te laten bedienen aan je kind(eren) is dezelfde genade nodig als om met vrucht het Heilig Avondmaal te vieren.
Ik denk dat die notie zo hier en daar wel eens gemist wordt.

Precies!

die notie wordt inderdaad helaas vaak gemist!

vraag is alleen, hoe verander je dat..
dus beide zaken..

dus hebben we het geval, dat het ene sacrament te heilig geacht wordt, en het ander te min geacht...

[Fjodor]

dus hebben we het geval, dat het ene sacrament te heilig geacht wordt, en het ander te min geacht...

Ik zou zeggen dat de oorzaak niet anders kan zijn dan een verkeerde visie op de wedergeboorte.

[refo]

Maar wat ik dan vervolgens moeilijk vind: als mensen niet aangingen, hadden ze vaak een duistere tijd erna. Hoe is dat dan met mensen die wel aan zouden kunnen gaan maar toch ook vertrouwend en gelovig leven, omdat ze zoo versterkt zijn, en in de bank was t ook al goed.

Ik geloof er niks van dat die mensen zo vertrouwend en gelovend leven en zo versterkt zijn in hun bank. Volgens mij wordt de strijd en donkerheid niet opgelost door te blijven zitten. Er is dan maar één oplossing, dwars door alle systemen en denkpatronen heen: dat de Heere zo krachtig overkomt, dat Hij ze als het ware bij de hand neemt en zegt: Je bent van Mij en Ik wil je nu aan Mijn tafel zien.

Het HA wordt inmiddels een beetje overgewaardeerd, zo lijkt me. Het is de bedoeling om het evangelie tastbaar te maken. Brood en wijn zijn tastbaar. Zo versterkt het het geloof: het is in het genadeleven: niet zien en nochtans geloven. Om dat geloof te versterken is er het sacrament. Naast het woord. Zie de HC vanaf zondag 25: vanwaar komt zo'n geloof.

Door het allemaal geestelijk te maken is het HA eigenlijk niet eens nodig. De 'ware' avondmaalsganger is al een soort van versterkt en heeft dat stukje brood en slokje wijn niet wezenlijk nodig.

Nou, wezenlijk misschien niet. Maar je kunt wel zeggen op grond van Gods Woord: Als de Heere tot je ziel gesproken heeft, en je leerde je eigen schuld en zonde kennen; maar je leerde ook door het Woord Christus kennen, voor jou persoonlijk, dan wil de Heere toch dat sacrament inzetten en gebruiken tot bevestiging en versterking. Hij heeft het daartoe Zelf ingesteld. Dus we kunnen niet gemakkelijk zeggen: Ach, je kan er in principe ook buiten. (Niet dat jij, refo, dat zegt. Maar je hoort dat nog weleens.) Nee, we kunnen er helaas niet buiten, omdat we van de "slome, lome, vadsige christenen zijn, die steeds het vlees en de duivel werken laten". (citaat Petrus Immens)

Maar daar ga je al de fout in: de Heere spreekt niet tot de 'ziel'. Tenmninste niet de ziel, gezien als iets innerlijks. De Heere spreekt tot de oren. Je leert je zonden kennen doordat ze door het Woord worden aangewezen. En op die manier wordt ook Christus geopenbaard. Niet aan de 'ziel', maar aan de hoorder.
Daardoor ontstaan precies de problemen. Het is iets innerlijks, en dat is er 999 van de 1000 keren niet. En misschien wel nooit. Zo zitten er kerken vol mensen te wachten tot God tot de ziel gaat spreken. Dat doet Hij echt niet.

[huisman]

Om met vrucht de Heilige Doop te laten bedienen aan je kind(eren) is dezelfde genade nodig als om met vrucht het Heilig Avondmaal te vieren.
Ik denk dat die notie zo hier en daar wel eens gemist wordt.

Precies!

die notie wordt inderdaad helaas vaak gemist!

vraag is alleen, hoe verander je dat..
dus beide zaken..

dus hebben we het geval, dat het ene sacrament te heilig geacht wordt, en het ander te min geacht...

Er is natuurlijk wel een verschil van beide sacramenten. Even kort door de bocht voor de duidelijkheid
De doop is en Goddelijke opdracht voor alle verbondskinderen (Zie de besnijdenis in het O.T.)
Dit kan dus ook zonder persoonlijk geloof (let op kan. Het mag natuurlijk niet,geen mens mag ongelovig zijn)
Het H.A. is voor allen (maar dan ook alleen voor hen) die het leven buiten zichzelf in Christus zoeken.
Bijbels gezien is het denk ik onbestaanbaar als er ouderlingen gekandideerd worden die geen H.A. vieren

[JolandaOudshoorn]

Het HA wordt inmiddels een beetje overgewaardeerd, zo lijkt me. Het is de bedoeling om het evangelie tastbaar te maken. Brood en wijn zijn tastbaar. Zo versterkt het het geloof: het is in het genadeleven: niet zien en nochtans geloven. Om dat geloof te versterken is er het sacrament. Naast het woord. Zie de HC vanaf zondag 25: vanwaar komt zo'n geloof.

Door het allemaal geestelijk te maken is het HA eigenlijk niet eens nodig. De 'ware' avondmaalsganger is al een soort van versterkt en heeft dat stukje brood en slokje wijn niet wezenlijk nodig.

Nou, wezenlijk misschien niet. Maar je kunt wel zeggen op grond van Gods Woord: Als de Heere tot je ziel gesproken heeft, en je leerde je eigen schuld en zonde kennen; maar je leerde ook door het Woord Christus kennen, voor jou persoonlijk, dan wil de Heere toch dat sacrament inzetten en gebruiken tot bevestiging en versterking. Hij heeft het daartoe Zelf ingesteld. Dus we kunnen niet gemakkelijk zeggen: Ach, je kan er in principe ook buiten. (Niet dat jij, refo, dat zegt. Maar je hoort dat nog weleens.) Nee, we kunnen er helaas niet buiten, omdat we van de "slome, lome, vadsige christenen zijn, die steeds het vlees en de duivel werken laten". (citaat Petrus Immens)

Maar daar ga je al de fout in: de Heere spreekt niet tot de 'ziel'. Tenmninste niet de ziel, gezien als iets innerlijks. De Heere spreekt tot de oren. Je leert je zonden kennen doordat ze door het Woord worden aangewezen. En op die manier wordt ook Christus geopenbaard. Niet aan de 'ziel', maar aan de hoorder.
Daardoor ontstaan precies de problemen. Het is iets innerlijks, en dat is er 999 van de 1000 keren niet. En misschien wel nooit. Zo zitten er kerken vol mensen te wachten tot God tot de ziel gaat spreken. Dat doet Hij echt niet.

God spreekt wel tot de ziel. Maar wel door middel van Zijn Woord. Iedere keer als de Bijbel open gaat, spreekt God. Alleen zijn veel mensen doof voor de stem van God.