Crematie en Mis bijwonen

[Mara]

Het was treurig, in verschillende opzichten.
Vreemde muziek, wat oppervlakkige toespraakjes. Dan neem je afscheid van de kist en wordt naar een koffiekamer geleid, waar een smakeloze kop koffie op je staat te wachten. Met de onvermijdelijke cake, gevulde koeken en spritsen.
Ik had was nog maar halverwege met mijn koffie, toen de dame alweer naast me stond. Schenk maar bij.
Maar dat had ik beter niet kunnen doen.
Aangezien de volgende familie al bijna klaar was, werden wij met zachte dwang naar de garderobe geleid.
Handig, je komt binnen, hangt je jas in een verrijdbare kast (het crematorium loopt rond als het ware). Je denkt dat je dan terug moet lopen, maar de kasten zijn bij de uitgang geplaatst.
Je loopt het crematorium uit en ziet op de stoep tientallen bloemstukken en kransen liggen.
Die worden dus niet mee verbrand.
Het viel mij op dat er heel bijzondere bloemen soms in worden verwerkt.
Dat mensen zoveel geld uitgeven hiervoor.
Ik sloeg ook nog een flater: de dame bij de ingang vroeg iets, ik verstond een naam die eindigde op ...eid.
Nee, wij komen voor de familie X.
Pardon? Ik vroeg of u kwam voor de plechtigheid.
Ik zou bijna zeggen: waar kom je anders voor?

[Lourens]

Ik heb het ook een aantal keren meegemaakt, Mara. Inderdaad heel triest.
Maar ook een paar keer een euch.viering met een begrafenis.

[Mara]

Ik heb het ook een aantal keren meegemaakt, Mara. Inderdaad heel triest.
Maar ook een paar keer een euch.viering met een begrafenis.

Er was dus in dit geval ook helemaal geen stichtelijk woord.
De uitvaartleider en een paar familieleden met een poging om het persoonlijk te maken.
Dit crematorium staat een heel eind buiten de bewoonde wereld.
Ik vraag me af wat de bedoeling hiervan is. Je zou er toch in principe lopend of per fiets naar toe moeten kunnen gaan?
Ik heb eigenlijk niet gezien of er een bushokje is.

[jakobmarin]

Laatst vroeg iemand of ik op de bruiloft zou zijn als mijn zoon zou trouwen met een man. Toen ik daarover nadacht, denk ik wel dat ik zou gaan, en evt. ook getuige wil zijn. Dit is immers niet je instemming erop.

Getuige zijn zou ik wel erg ver vinden gaan in een dergelijke situatie. Dan ben je niet alleen als toeschouwer aanwezig, maar verleen je zelfs je medewerking.

Na wat verder zoeken, ben ik benieuwd wat nu officieel (dus vanuit de overheid) de rol is van een getuige. Bén je alleen getuige, of geef je ook je toestemming op het huwelijk (wat ik ook wel lees).
Maar wat is officieel, dus bij wet geregeld, de rol van een getuige?

Wat als het ook 'toestemming' is, moet ik mijn bovenstaande mening herzien..

[Zita]

Laatst vroeg iemand of ik op de bruiloft zou zijn als mijn zoon zou trouwen met een man. Toen ik daarover nadacht, denk ik wel dat ik zou gaan, en evt. ook getuige wil zijn. Dit is immers niet je instemming erop.

Getuige zijn zou ik wel erg ver vinden gaan in een dergelijke situatie. Dan ben je niet alleen als toeschouwer aanwezig, maar verleen je zelfs je medewerking.

Na wat verder zoeken, ben ik benieuwd wat nu officieel (dus vanuit de overheid) de rol is van een getuige. Bén je alleen getuige, of geef je ook je toestemming op het huwelijk (wat ik ook wel lees).
Maar wat is officieel, dus bij wet geregeld, de rol van een getuige?

Wat als het ook 'toestemming' is, moet ik mijn bovenstaande mening herzien..

Officieel (BW boek 1) is het alleen 'getuige', dus geen instemming of toestemming.

Heeft het huwelijksregister niet bestaan of is het verloren gegaan of ontbreekt daaraan de huwelijksakte, dan wel de akte van omzetting, bedoeld in artikel 80g, dan kan het huwelijk door getuigen of bescheiden worden bewezen, mits er een uiterlijk bezit van de huwelijkse staat aanwezig is.

[eilander]

Ik denk dat we best eens bescheidener mogen zijn om overal maar te zeggen dat we er 'teugen' zijn. Daar gaat het toch niet altijd om?
Jezus was het ook niet eens met de werkwijze van tollenaars en hoeren, maar bezocht gewoon hun etentjes.

Laatst vroeg iemand of ik op de bruiloft zou zijn als mijn zoon zou trouwen met een man. Toen ik daarover nadacht, denk ik wel dat ik zou gaan, en evt. ook getuige wil zijn. Dit is immers niet je instemming erop.

Dat de Heere Jezus "gewoon" de etentjes bezocht van tollenaars en hoeren, vind ik wat dubieus. Het suggereert dat de tollenaars en hoeren gewoon door gingen met hun oude leven. Dat is denk ik absoluut niet zo.

In Matth.9 lezen we dat Jezus aanzat in het huis van Mattheüs. Dat was een tollenaar die geroepen was uit het tolhuis. Toen Hij met Mattheüs meeging, zaten ook tollenaren en hun metgezellen aan om mee te eten. Je kunt erop rekenen dat Mattheüs niet een feestje ging vieren zoals hij dat misschien vroeger had gedaan. Dat Jezus zich "verlaagde" om met dit soort volk te gaan eten, was voor de farizeeën al voldoende om een afkeer van Hem te hebben.

Een bruiloft is een feest. Zo hoort dat ook. Als een man met een man gaat "trouwen" hoort daar verdriet bij, geen blijdschap. Als je dat verdriet als getuige wilt uitstralen, ben je denk ik niet langer meer welkom. Ik kan echt geen blijdschap associëren met een dergelijke verbintenis.

[Mara]

Laatst vroeg iemand of ik op de bruiloft zou zijn als mijn zoon zou trouwen met een man. Toen ik daarover nadacht, denk ik wel dat ik zou gaan, en evt. ook getuige wil zijn. Dit is immers niet je instemming erop.

Getuige zijn zou ik wel erg ver vinden gaan in een dergelijke situatie. Dan ben je niet alleen als toeschouwer aanwezig, maar verleen je zelfs je medewerking.

Na wat verder zoeken, ben ik benieuwd wat nu officieel (dus vanuit de overheid) de rol is van een getuige. Bén je alleen getuige, of geef je ook je toestemming op het huwelijk (wat ik ook wel lees).
Maar wat is officieel, dus bij wet geregeld, de rol van een getuige?

Wat als het ook 'toestemming' is, moet ik mijn bovenstaande mening herzien..

Officieel (BW boek 1) is het alleen 'getuige', dus geen instemming of toestemming.

Heeft het huwelijksregister niet bestaan of is het verloren gegaan of ontbreekt daaraan de huwelijksakte, dan wel de akte van omzetting, bedoeld in artikel 80g, dan kan het huwelijk door getuigen of bescheiden worden bewezen, mits er een uiterlijk bezit van de huwelijkse staat aanwezig is.

Ik vind wel dat getuige zijn toch instemming met het huwelijk behoeft, al is dat juridisch verder zonder gevolgen.
Al zijn er echtparen die "iemand van de straat plukken".

[vlinder]

Ik denk dat we best eens bescheidener mogen zijn om overal maar te zeggen dat we er 'teugen' zijn. Daar gaat het toch niet altijd om?
Jezus was het ook niet eens met de werkwijze van tollenaars en hoeren, maar bezocht gewoon hun etentjes.

Laatst vroeg iemand of ik op de bruiloft zou zijn als mijn zoon zou trouwen met een man. Toen ik daarover nadacht, denk ik wel dat ik zou gaan, en evt. ook getuige wil zijn. Dit is immers niet je instemming erop.

Dat de Heere Jezus "gewoon" de etentjes bezocht van tollenaars en hoeren, vind ik wat dubieus. Het suggereert dat de tollenaars en hoeren gewoon door gingen met hun oude leven. Dat is denk ik absoluut niet zo.

In Matth.9 lezen we dat Jezus aanzat in het huis van Mattheüs. Dat was een tollenaar die geroepen was uit het tolhuis. Toen Hij met Mattheüs meeging, zaten ook tollenaren en hun metgezellen aan om mee te eten. Je kunt erop rekenen dat Mattheüs niet een feestje ging vieren zoals hij dat misschien vroeger had gedaan. Dat Jezus zich "verlaagde" om met dit soort volk te gaan eten, was voor de farizeeën al voldoende om een afkeer van Hem te hebben.

Een bruiloft is een feest. Zo hoort dat ook. Als een man met een man gaat "trouwen" hoort daar verdriet bij, geen blijdschap. Als je dat verdriet als getuige wilt uitstralen, ben je denk ik niet langer meer welkom. Ik kan echt geen blijdschap associëren met een dergelijke verbintenis.

Mee eens. Daarnaast: De mensen in de tijd van Jezus kenden Hem nog niet en moesten Hem leren kennen. In onze tijd zijn het vaak mensen die zeker beter (zouden moeten) weten, maar bewust bij de kerk zijn weggegaan. Van zulke mensen zegt Johannes: als ze 2-dracht zaaien, groet hen niet meer.
Maar ik blijf het ook erg lastig vinden hoe met deze dingen om te gaan.