Over dat opschrijven door de predikant: je moet e.e.a. niet tegen elkaar uitspelen met karikaturen. Bij iemand die het opschrijft is het nog geen gestructureerde preek, bij iemand die vanaf een paar notities preekt is het nog geen rommelige preek.

Toch geloof ik niet dat een preek helemaal moet worden uitsgeschreven. Er moet altijd ruimte zijn voor de leiding van de Heilige Geest tijdens het preken.
Het moet hier wel altijd een preek betreffen die gedegen is voorbereid. En ook dáárbij wil de Heilige Geest leiden.
Het boek van Lloyd-Jones hierover vind ik heel helder.

Heb ik nog steeds een vraag; wanneer is dat schrijven nu begonnen ?
In veel kerken zie je nog steeds helemaal niemand schrijven.

Mara schreef:Heb ik nog steeds een vraag; wanneer is dat schrijven nu begonnen ?
In veel kerken zie je nog steeds helemaal niemand schrijven.

Ik denk zo rond 1700
We danken diverse preken van Smytegelt aan het feit dat er toen ook al werd meegeschreven.
Maar dat bedoel je misschien niet.
Wel, ik zag het pakweg 10 jaar geleden ook al gebeuren in de GG. Mondjesmaat, maar toch.

Mara schreef:Heb ik nog steeds een vraag; wanneer is dat schrijven nu begonnen ?
In veel kerken zie je nog steeds helemaal niemand schrijven.

Ik schrijf al jaren. Vanaf mijn 16e geloof ik.

Was onlangs nog in een middelgrote ger gem, maar niemand schreef.
Bij ons in de kerk zijn er pakweg 3 jonge mensen (onder de 30)

Mara schreef:Was onlangs nog in een middelgrote ger gem, maar niemand schreef.
Bij ons in de kerk zijn er pakweg 3 jonge mensen (onder de 30)

Kom maar een keer bij ons, dan zie je er vrij veel schrijven.

Auto schreef:

Mara schreef:Was onlangs nog in een middelgrote ger gem, maar niemand schreef.
Bij ons in de kerk zijn er pakweg 3 jonge mensen (onder de 30)

Kom maar een keer bij ons, dan zie je er vrij veel schrijven.

en er zijn ook mensen die behoorlijk onopvallend kunnen schrijven.

Er was ooit iemand met een kaartspel in de kerk:

Het was in de Tweede Wereldoorlog.

Een groep soldaten kwam terug van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende morgen, zondag, ging een aantal van hen, onder leiding van een sergeant naar de kerk. De jongens die een kerkboek hadden, haalden het te voorschijn. Maar een van hen had alleen maar een spel kaarten bij zich, dat hij voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat hij deed en zeide dat ie de kaarten weg moest doen. Na afloop van de dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier Militaire Politie gebracht.

"Waarom hebt u hem hier gebracht sergeant?" vroeg de officier.
"Hij zat te kaarten in de kerk", was het antwoord.
"Wat heb je daar op te zeggen, knaap?", zei de luitenant.
"Heel veel!" was het antwoord van de bewuste soldaat.
"Dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt, dat zal ik je strenger straffen dan wie ook."
De soldaat zei: "Luitenant, ik ben zes dagen op patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop van u te overtuigen van de oprechtheid van mijn bedoelingen."
Nadat hij dit had gezegd begon ie zijn verhaal:"Kijk, Luitenant, wanneer ik naar de Aas van het spel kijk, dan weet ik dat er maar één God is en de twee vertelt me dat de Bijbel in twee delen verdeeld is. Het Oude Testament en het Nieuwe Testament.
Als ik de drie zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
De vier herinnert me aan de vier evangelisten die het woord predikten: Matheus, Marcus, Lucas en Johannes.
De vijf doet me denken aan de vijf wijze maagden die hun lamp brandende hielden en gespaard bleven. Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten, de overige werden gespaard.
Zes dat zijn de zes dagen waarin God hemel en aarde heeft gemaakt.
Zeven herinnert me aan de zevende dag, de rustdag.
De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z’n vrouw, z’n zonen, en hun vrouwen.
Bij de negen denk ik aan de melaatsen die onze Redder reinigde van de zonden en negen van de tien bedankten Hem zelfs niet.
Bij de tien denk ik aan de Tien geboden, die Mozes op de stenen tafelen ontving.
Zie ik de koning dan zie ik dat er slechts één Grote Koning is.
De vrouw herinnert me aan Maria, moeder van de Here Jezus.
De boer van het spel is de duivel.

Als ik de tekens op de kaarten tel, dan kom ik tot 365, de dagen van het jaar.
Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar.
Vier kleuren zijn er, vier weken in een maand.
Er zijn twaalf kaarten met een afbeelding, dat wil zeggen twaalf maanden in een jaar.
Ook zijn er dertien troeven in een spel: dertien weken in een kwartaal.

Ziet u, Luitenant, mijn speelkaarten betekenen voor mij: een Bijbel, een Almanak en een Kerkboek tegelijk …"

De luitenant had zwijgend het verhaal aangehoord en zonder een uitspraak te doen zond hij de soldaat heen.

Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker, want die soldaat, dat was ik.

Dat is een plaatje van Cowboy Gerard (Gerard de Vries)
Ik vind het een mislukte poging om religieuze muziek te maken.
Kaartspel is van de duivel is ons geleerd.

Mara schreef: Kaartspel is van de duivel is ons geleerd.

En is dat daarom waar?
Ik speel regelmatig een kaartspelletje met vrienden en familie, en heb daar nog niet iets duivels in gezien.

Meeschrijven verschilt volgens mij ook sterk per regio. Bij ons in de gemeente doen heel veel mensen het, toen ik ooit een keer bij m'n ouders was en daar ook meeschreef, was ik volgens mij de enige.

ZWP schreef:

Mara schreef: Kaartspel is van de duivel is ons geleerd.

En is dat daarom waar?
Ik speel regelmatig een kaartspelletje met vrienden en familie, en heb daar nog niet iets duivels in gezien.

http://www.safe-art.nl/archief/dprentenboek/malgo.html

Bij ons is er ook een ouderling die meeschrijft.

Mara schreef:Als de dominee ziet dat iedereen meeschrijft, wordt er dus geluisterd ?
Wie zegt dat iemand schrijft ?
Hij kan wel poppetjes zitten te tekenen.
Een kerkdienst is iets anders dan een betoog of les.

Er zijn(of in ieder geval er waren) er ook dominees, die het helemaal niet van fijn vinden, al dat 'geschrijf'. Onze huidige dominee stoort zich volgens mijn nog niet zo gauw aan iets(tenminste in de kerkdienst).

Gijs83 schreef:

Mara schreef:Als de dominee ziet dat iedereen meeschrijft, wordt er dus geluisterd ?
Wie zegt dat iemand schrijft ?
Hij kan wel poppetjes zitten te tekenen.
Een kerkdienst is iets anders dan een betoog of les.

Er zijn(of in ieder geval er waren) er ook dominees, die het helemaal niet van fijn vinden, al dat 'geschrijf'. Onze huidige dominee stoort zich volgens mijn nog niet zo gauw aan iets(tenminste in de kerkdienst).

Een dominee heeft wat dat betreft helemaal niets te vinden.
Laat hij blij zijn dat er mensen actief zijn in het luisteren door mee te schrijven. Beter tegen schrijvende mensen aankijken dan tegen kletsende, sms-ende, slapende en herkauwende lieden lijkt me.