.

[PvS]

.

[JolandaOudshoorn]

we moeten bijna een topic openen: woordenboek NL-tale kanaans

[Afgewezen]

M.i. wordt hier een woordenboek gecreeërd voor bevindelijk spraakgebruik.
Dit maakt de verwarring compleet!

Vind je?
Zo'n woordenboek is er trouwens al, 'De weg in woorden', geschreven door .. van de Ketterij (weet zijn voorletter niet meer).
Overigens, waar gaat het je nu om? Dat de juiste woorden gebruikt worden of gaat het je om de zaak die omschreven wordt?

[PvS]

.

[Afgewezen]

M.i. wordt hier een woordenboek gecreeërd voor bevindelijk spraakgebruik.
Dit maakt de verwarring compleet!

Vind je?
Zo'n woordenboek is er trouwens al, 'De weg in woorden', geschreven door .. van de Ketterij (weet zijn voorletter niet meer).
Overigens, waar gaat het je nu om? Dat de juiste woorden gebruikt worden of gaat het je om de zaak die omschreven wordt?

---knip---
In de gereformeerde gezindte is men de "bevinding der heiligen" boven de Schrift gaan stellen.
Hier gaat men mis.

Ooooh, is dát je boodschap. Zeg dat dan meteen.

[PvS]

.

[pierre27]

Zielsverlangen

De Heere moet overal maar licht over geven.
Dat wil de Heere vaak doen door de prediking van het woord.
Het is een wonder voor een uitziend mens, als de Heere de uitgangen van het leven verklaart.
De Heere weet de legering van de Zijnen en bewijst dat, door in de bediening van het Woord Zijn dienaars naar een gedeelte van Zijn Woord te wijzen, om daaruit de gemeente te onderwijzen.
De Heere laat dan van de daken prediken wat in de binnenkamer geschiedt.

Zo werd op zondagmorgen het Woord bediend uit Lukas 2:37 “En zij was een weduwe van omtrent vierentachtig jaren.”
Anna was jong toen ze het weduwekleed moest dragen.
Ze was haar man kwijt en doorleefde dat ze ook geen deel had aan de tweede Man: Christus.
Hij was haar wel in de belofte aangewezen.
De weg van Gods inzettingen was haar dierbaar.
Daar werd Hij in de schaduwdienst verklaard en aangewezen.
Wanneer dat gebeurde, sprong haar hart op van vreugde.
Ze werd in haar levenshoop verklaard, maar ging met een gemis over de wereld.
“De uitgestelde hoop krenkt het hart; maar de begeerte, die komt, is een boom des levens.”

Ze kon uit haar gemis haar bezit niet opmaken.
Ze kon uit haar bezit haar gemis niet vervullen.
Zo leefde ze, gebonden aan God, Zijn Woord en inzettingen, jaren verder.
Ze had van de hemel de gave der profetie ontvangen.
Ze had inzicht in het Woord en sprak vanuit het Woord over de genadegangen van God.
Haar leven werd wel verklaard, maar de leegte werd niet vervuld.
Als een uitziend mens ging ze naar de tempel; op die van God bepaalde dag, dat een geboren Jezus den Heere werd voorgesteld.
Op die dag wilde de Heere, de geboren Jezus, Zich ook haar voorstellen.
Hij was voorgesteld in de belofte van het Woord.
In de tempel werd Hij geopenbaard in Zijn Persoon.
Wat de gewone tempelganger niet zag, en voor de priesters verborgen was, verklaarde de Heilige Geest.
Haar ogen mochten de Koning aanschouwen in Zijn schoonheid.
Door haar gelovig zien van de verklaarde Jezus, mocht ze getuigen van haar geloofsverwachting.
In Hem lag de verlossing.
Ze sprak van Hem tot allen die de verlossing in Jeruzalem verwachtten.

Er waren dus nog meer uitziende mensen.
Wat heeft die oude weduwe rijk van God en haar Koning gesproken.
Door alle tijden heen zal de Heere doen overblijven een ellendig en arm volk, en die zullen op de Naam des Heeren vertrouwen.
Er was ruimte in de bediening en de Heilige Geest gaf getuigenis van Sions gekomen Koning.
De Heere weet de legeringen van de Zijnen.
Wanneer er bediening is, zal dat een afdruk geven in de gemeente en in het hart.
Het is groot als er onderhoudende genade is.
Het is profijtelijk als er verklarende genade is.
Het is troostvol als er bevestigende genade is.
Na wat nagepraat te hebben in de kerkenraad (en wat is het een voorrecht als dat er nog is), gingen wij huiswaarts.
Buiten de kerk werden wij opgewacht door een jonge vrouw.
Ze was diep bewogen; het was duidelijk dat de prediking haar had aangesproken.
“Mag ik u wat vragen?”
Ik stond stil en zei: “Wat heeft u te vragen?”
Met tranen in de ogen vroeg ze het volgende: “Duurt het altijd zo lang als bij Anna, eer dat Hij, Die in de beloften wordt aangewezen, Zich als Persoon openbaart?”

Vanzelf roept zo’n vraag een vraag op.
Ik vroeg: “Waarom vraagt u dat?”
Ze zei: “Als dat zolang moet duren als bij Anna, dan ben ik van heimwee gestorven.”
Hoe duidelijk blijkt het onderscheid, dat het leven uit de beloften zo anders is, als aan het einde van de beloften te zijn gebracht.
Zulken houden een levend gemis over.
Dan trekt de Heere van Zijn kant en de ziel wordt door de Heilige Geest gedreven naar de oplossing van het leven.
Dan wordt de liefde opgewekt, dan schreeuwt het leven naar de vervulling van het leven.
Het onderwijs aan de jonge vrouw was niet moeilijk.
“Zo Hij vertoeft, verbeid Hem, want Hij zal gewisselijk komen, Hij zal niet achterblijven.”
Die jonge vrouw kon het zelf niet oplossen.
Het moest van den hemel opgelost worden.
Dan zijn de handen te kort om te grijpen, bij de aanvang en ook bij de voortgang.
De Heere staat voor Zijn Eigen werk in.
Het is een voorrecht als in de gemeente nog van die mensen zitten, door God met heimwee bedeeld.
”Zeg mij aan, Gij, Dien mijn ziel liefheeft, waar Gij weidt, waar Gij de kudde legert in den middag; want waarom zou ik zijn als een, die zich bedekt bij de kudden Uwer metgezellen?”

M.i. is deze beschrijving onbijbels.
Wat leert ons de Schrift?
Reactie's n.a.v. topictitel.

De Opperzaal laat meer van zich horen.

[seuter]

[quote][/quote]JvS (citaat) :
Ze kon uit haar gemis haar bezit niet opmaken.
Ze kon uit haar bezit haar gemis niet vervullen.
Zo leefde ze, gebonden aan God, Zijn Woord en inzettingen, jaren verder. [quote][quote]

Ik zie het bovenstaande alleen een vervulling van het lichamelijk / werkelijk mogen aanschouwen van de Heere Jezus Christus.
Dit is een DUBBELE weldaad.

Maar na de verschijning aan Thomas geldt gewoonlijk in allen tijden en eeuwen heen :

Joh.20:29

29 Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig zijn zij die niet zullen gezien hebben en nochtans zullen geloofd hebben.

De weduwe kan haar geestelijke wens reeds 60 jaar of meer eerder verkregen hebben !!!

[theoloog]

Ik doe er zo lelijk over omdat het niet bijbels is en wel zo verkocht wordt.

Als de Heilige Geest iemand zó leidt, dan kun je daar wel lelijk over doen, maar dat heeft weinig zin. Feiten kun je niet ontkennen.

Ik vraag me echt af of Anna werkelijk zou snappen waar de predikant in questie het over heeft en of ze hetzelfde advies zou geven als de predikant aan die jonge vrouw. Ik weet eigenlijk wel zeker dat dat allebei niet het geval is. Dat zijn de feiten. Verder lees ik nergens in de Schrift over zogenaamde toeleidende wegen of iets dergelijks. Gewoon geloven en ook nog eens meestal dezelfde dag gedoopt worden in het NT. Alleen over Paulus lees ik dat het 3 dagen duurt voordat er een profeet bij hem op bezoek gaat.
Daarna ga je vervolgens steeds meer en meer van God leren kennen. Dus van melk naar vaste spijs zeg maar. Dat is bijbels en niet deze verzonnen verhaaltjes.

[PvS]

.

[PvS]

.

[Wilhelm]

[. Gewoon geloven .

Ik hoop wel dat je er van uitgaat dat het geloof ook een gave Gods is ?
Zo gewoon is dat niet, als het beoefent mag worden zal het loflied altijd eindigen in het : Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen. Toch ?

Want laten we wel wezen , velen bedriegen zich door dat "gewoon" geloven ..

[Tiberius]

Moderator opmerking

Ik heb hier wat postings aangepast en weggehaald, omdat er niet met respect over ambtsdragers gesproken werd.

[memento]

Want laten we wel wezen , velen bedriegen zich door dat "gewoon" geloven ..

En velen bedriegen zich, door "gewoon niet" te geloven. En dat zijn er in onze kringen véél meer, dan hen die op valse gronden "gewoon geloven".

Waarom is het zo moeilijk om de eis van geloof en bekering, en de menselijke onmogelijkheid uit eigen kracht daartoe, naast elkaar te laten staan. Het feit dat wij niet kunnen, doet niets af van de liefelijke nodigingen van God. Onze onmacht doet niets af aan de opdracht tot geloof en bekering, die God ons geeft. Ja, wat is erger dan God negeren, en Zijn woorden links laten liggen, met als slap excuus: "het moet je gegeven worden"? Wie zo Gods woorden verdraait: Gods toorn is op hem! God, die zegt alles tot ons heil te willen doen, voor een leugenaar uitmaken, is één der grofste zonden!*

Verhard u niet, maar laat u leiden. Een kerkmens gaat verloren omdat hij niet gewild heeft, niet omdat hij niet gekund heeft...

--------------------------------------
* Ik zeg dit, terwijl ik weet dat velen van Gods kinderen ook, in hun bevinding, deze fout maken. Zij klagen dan over hun onmacht, terwijl ze nog moeten leren dat de wortel van het kwaad nog veel dieper zit, namelijk in hun onwil. Er moet geleerd worden, dat de doorbraak in het geestelijke leven niet achterblijft omdat God niet wil, maar omdat ze zelf in hun onwil die doorbraak tegenhouden. Voorwaar een pijnlijke les, voor een bevindelijk mens. Maar hoe meer dit geleerd wordt, hoe meer ruimte er komt voor Christus en Zijn genade. Hoe leger het vat, des te meer van Christus olie past erin...

[Wilhelm]

Want laten we wel wezen , velen bedriegen zich door dat "gewoon" geloven ..

En velen bedriegen zich, door "gewoon niet" te geloven. En dat zijn er in onze kringen véél meer, dan hen die op valse gronden "gewoon geloven".

Waarom is het zo moeilijk om de eis van geloof en bekering, en de menselijke onmogelijkheid uit eigen kracht daartoe, naast elkaar te laten staan. Het feit dat wij niet kunnen, doet niets af van de liefelijke nodigingen van God. Onze onmacht doet niets af aan de opdracht tot geloof en bekering, die God ons geeft. Ja, wat is erger dan God negeren, en Zijn woorden links laten liggen, met als slap excuus: "het moet je gegeven worden"? Wie zo Gods woorden verdraait: Gods toorn is op hem! God, die zegt alles tot ons heil te willen doen, voor een leugenaar uitmaken, is één der grofste zonden!*

Verhard u niet, maar laat u leiden. Een kerkmens gaat verloren omdat hij niet gewild heeft, niet omdat hij niet gekund heeft...

--------------------------------------
* Ik zeg dit, terwijl ik weet dat velen van Gods kinderen ook, in hun bevinding, deze fout maken. Zij klagen dan over hun onmacht, terwijl ze nog moeten leren dat de wortel van het kwaad nog veel dieper zit, namelijk in hun onwil. Er moet geleerd worden, dat de doorbraak in het geestelijke leven niet achterblijft omdat God niet wil, maar omdat ze zelf in hun onwil die doorbraak tegenhouden. Voorwaar een pijnlijke les, voor een bevindelijk mens. Maar hoe meer dit geleerd wordt, hoe meer ruimte er komt voor Christus en Zijn genade. Hoe leger het vat, des te meer van Christus olie past erin...

Memento, natuurlijk ben ik het hierin met je eens, en dat weet je.
Alleen als ik een reactie schrijf, op een posting van iemand die stelselmatig de 3FvE ter discussie meent te moeten stellen, en Arminius als gereformeerd theoloog wegzet, dan moet je een reactie als de mijne, in dat licht bezien.
Ik mis in de uitspraak van "gewoon" geloven , de worsteling die zo vaak bij Gods kinderen gevonden wordt van : ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp.

En als God geloof schenkt is het onmogelijk om niet te geloven, maar als wij op ons zelf zien dan is het beoefenen van het geloof zon onmogelijk iets. Natuurlijk blijft die heilige paradox zoals jij noemt staan , maar wel met twee woorden spreken. Dat mis ik helaas in sommige postings.

En idd in onze kringen wordt de verantwoordelijkheid ondergewaardeerd, maar kijk eens naar de kerk in haar geheel, er is veel geloof, wat niet met de vruchten gepaard gaat, en wat meer lijkt op een opgedrongen gevoelsgeloof waar de keuze van de autonome mens centraal staat.
Ik hoop niet dat je dat ontkent.