Reformatorische ontzuiling

[Tiberius]

Ik denk dat ik het wel snap.
Bijvoorbeeld de zin: We doen alles wat de wereld ook doet, alleen dan met een reformatorisch sausje eroverheen.
Hij zal wel doelen op DVD's kijken, enzovoorts.

[Mister]

Ik denk dat ik het wel snap.
Bijvoorbeeld de zin: We doen alles wat de wereld ook doet, alleen dan met een reformatorisch sausje eroverheen.
Hij zal wel doelen op DVD's kijken, enzovoorts.

Inlegkunde van de bovenste plank...

[refo]

afgelopen zondag zei ds. R. van de Kamp in een preek over de geestelijke wapenrusting: De rug is onbeschermd. Je mag niet omkeren, want dan ben je verloren. Hebben wij ons niet teruggetrokken in onze zuil? We doen alles wat de wereld ook doet, alleen dan met een reformatorisch sausje eroverheen. (Een voorbeeld dat wat gegniffel in de kerk opleverde: We hebben onze reformatorische beurzen op commerciele grondslag.) De zuil is geen wapen. We hebben ons omgekeerd. Nu zijn we met de zuil één geworden met de wereld.
Ik schaamde me.

Ik snap er niks van.

O, gelukkig! Ik ook niet, namelijk.

Ik neem aan dat bekend is dat de geestelijke wapenrusting wel een borstbescherming (thorax) heeft, maar de rug onbeschermd heeft.

[Zita]

Ik zal trachten het iets uitgebreider te verwoorden. Ds. Van de Kamp preekte over de geestelijke wapenrusting. Toen hij de onderdelen van die wapenrusting besproken had, merkte hij op dat er geen bescherming is voor de rug. Wanneer loopt de rug gevaar? Als je vlucht. Als je je omkeert. Als je je terugtrekt uit de geestelijke strijd.
En dat is wat in de reformatorische zuil gebeurt. We trekken ons terug, en voelen ons in de zuil veilig, vroom en goed. Maar dit is een schijnveiligheid: we zijn in de zuil niet anders dan de wereld. Of je op reformatorische wijze materialistisch bent of op wereldse wijze is precies even slecht. We zijn even materialistisch als de wereld. We doen dezelfde zonden als de wereld. (Ds Van de Kamp ging met name in op het materialisme.) Alleen doen wij ze in de zuil met een reformatorisch sausje erover, en we voelen ons best wel goed. Beter dan de wereld. En we strijden niet, maar zijn op ons gemak. De zuil is geen wapen in de geestelijke strijd en kan geen wapen zijn.

[Ander]

Ik zal trachten het iets uitgebreider te verwoorden. Ds. Van de Kamp preekte over de geestelijke wapenrusting. Toen hij de onderdelen van die wapenrusting besproken had, merkte hij op dat er geen bescherming is voor de rug. Wanneer loopt de rug gevaar? Als je vlucht. Als je je omkeert. Als je je terugtrekt uit de geestelijke strijd.
En dat is wat in de reformatorische zuil gebeurt. We trekken ons terug, en voelen ons in de zuil veilig, vroom en goed. Maar dit is een schijnveiligheid: we zijn in de zuil niet anders dan de wereld. Of je op reformatorische wijze materialistisch bent of op wereldse wijze is precies even slecht. We zijn even materialistisch als de wereld. We doen dezelfde zonden als de wereld. (Ds Van de Kamp ging met name in op het materialisme.) Alleen doen wij ze in de zuil met een reformatorisch sausje erover, en we voelen ons best wel goed. Beter dan de wereld. En we strijden niet, maar zijn op ons gemak. De zuil is geen wapen in de geestelijke strijd en kan geen wapen zijn.

Was het maar zo dat we ons alleen maar in onze zuil terugtrekken. Dan was het nog niet zo erg. (overigens is terugtrekken en vluchten wel een groot verschil.) Wat bedoel je (of die dominee) met terugtrekken in de zuil én dezelfde zonden doen als de wereld. Ik blijf het een vaag verhaal vinden. Misschien kun je trachten het wat te concretiseren.

[Mister]

Ik zal trachten het iets uitgebreider te verwoorden. Ds. Van de Kamp preekte over de geestelijke wapenrusting. Toen hij de onderdelen van die wapenrusting besproken had, merkte hij op dat er geen bescherming is voor de rug. Wanneer loopt de rug gevaar? Als je vlucht. Als je je omkeert. Als je je terugtrekt uit de geestelijke strijd.
En dat is wat in de reformatorische zuil gebeurt. We trekken ons terug, en voelen ons in de zuil veilig, vroom en goed. Maar dit is een schijnveiligheid: we zijn in de zuil niet anders dan de wereld. Of je op reformatorische wijze materialistisch bent of op wereldse wijze is precies even slecht. We zijn even materialistisch als de wereld. We doen dezelfde zonden als de wereld. (Ds Van de Kamp ging met name in op het materialisme.) Alleen doen wij ze in de zuil met een reformatorisch sausje erover, en we voelen ons best wel goed. Beter dan de wereld. En we strijden niet, maar zijn op ons gemak. De zuil is geen wapen in de geestelijke strijd en kan geen wapen zijn.

Was het maar zo dat we ons alleen maar in onze zuil terugtrekken. Dan was het nog niet zo erg. (overigens is terugtrekken en vluchten wel een groot verschil.) Wat bedoel je (of die dominee) met terugtrekken in de zuil én dezelfde zonden doen als de wereld. Ik blijf het een vaag verhaal vinden. Misschien kun je trachten het wat te concretiseren.

Begrijp je het nu niet of wil je het niet begrijpen

[refo]

Ze willen niet.
Een goed teken dat ze het niet snappen. Dan heeft de ds een punt.

Een borstwapen is van achteren open. Trek je je terug in de zuil, dan keer je je naar de wereld. Met je onbeschermde kant. De wereld steekt je dan in de rug en je hebt geen onderdeel van de 'panoplia' op die plaats.
Het stokpaardje van deze ds is dan materialisme (vermoedelijk een arme ds).

[Afgewezen]

Ik zal trachten het iets uitgebreider te verwoorden. Ds. Van de Kamp preekte over de geestelijke wapenrusting. Toen hij de onderdelen van die wapenrusting besproken had, merkte hij op dat er geen bescherming is voor de rug. Wanneer loopt de rug gevaar? Als je vlucht. Als je je omkeert. Als je je terugtrekt uit de geestelijke strijd.
En dat is wat in de reformatorische zuil gebeurt. We trekken ons terug, en voelen ons in de zuil veilig, vroom en goed. Maar dit is een schijnveiligheid: we zijn in de zuil niet anders dan de wereld. Of je op reformatorische wijze materialistisch bent of op wereldse wijze is precies even slecht. We zijn even materialistisch als de wereld. We doen dezelfde zonden als de wereld. (Ds Van de Kamp ging met name in op het materialisme.) Alleen doen wij ze in de zuil met een reformatorisch sausje erover, en we voelen ons best wel goed. Beter dan de wereld. En we strijden niet, maar zijn op ons gemak. De zuil is geen wapen in de geestelijke strijd en kan geen wapen zijn.

Was het maar zo dat we ons alleen maar in onze zuil terugtrekken. Dan was het nog niet zo erg. (overigens is terugtrekken en vluchten wel een groot verschil.) Wat bedoel je (of die dominee) met terugtrekken in de zuil én dezelfde zonden doen als de wereld. Ik blijf het een vaag verhaal vinden. Misschien kun je trachten het wat te concretiseren.

Begrijp je het nu niet of wil je het niet begrijpen

Ik begrijp het niet en ik wil het niet begrijpen. Ik heb er moeite mee om me zomaar te laten insluiten bij 'we' dit en 'we' dat. En ik ben allergisch voor collectieve schaamverhalen. "O, o, wat moeten we ons toch schamen."
Ik moet me idd. voor een heleboel schamen, maar nou juist niet voor het feit dat ik deel uitmaak van de refozuil...

[sela]

mooi beeld schetste die ds... goed om ook bij stil te staan!

[Democritus]

Ik zal trachten het iets uitgebreider te verwoorden. Ds. Van de Kamp preekte over de geestelijke wapenrusting. Toen hij de onderdelen van die wapenrusting besproken had, merkte hij op dat er geen bescherming is voor de rug. Wanneer loopt de rug gevaar? Als je vlucht. Als je je omkeert. Als je je terugtrekt uit de geestelijke strijd.
En dat is wat in de reformatorische zuil gebeurt. We trekken ons terug, en voelen ons in de zuil veilig, vroom en goed. Maar dit is een schijnveiligheid: we zijn in de zuil niet anders dan de wereld. Of je op reformatorische wijze materialistisch bent of op wereldse wijze is precies even slecht. We zijn even materialistisch als de wereld. We doen dezelfde zonden als de wereld. (Ds Van de Kamp ging met name in op het materialisme.) Alleen doen wij ze in de zuil met een reformatorisch sausje erover, en we voelen ons best wel goed. Beter dan de wereld. En we strijden niet, maar zijn op ons gemak. De zuil is geen wapen in de geestelijke strijd en kan geen wapen zijn.

Was het maar zo dat we ons alleen maar in onze zuil terugtrekken. Dan was het nog niet zo erg. (overigens is terugtrekken en vluchten wel een groot verschil.) Wat bedoel je (of die dominee) met terugtrekken in de zuil én dezelfde zonden doen als de wereld. Ik blijf het een vaag verhaal vinden. Misschien kun je trachten het wat te concretiseren.

Begrijp je het nu niet of wil je het niet begrijpen

Inderdaad een duidelijk verhaal.

Een paar weken geleden waren wij onder het gehoor van diezelfde Ds Van der Kamp en toe liet hij dezelfde notitie naar voren komen aan de hand openbaringen 18:7 En ik hoorde een andere stem uit den hemel, zeggende: Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat gij aan haar zonden geen gemeenschap hebt, en opdat gij van haar plagen niet ontvangt

Deze tekst volgt op de profetie van de val van Babylon en is gericht aan Mijn Volk. De predikant gaf aan dat met Babylon de RKK bedoeld wordt (hierover kan overigens getwist worden). Maar toen trok hij de lijn door. Zit de 'paap' niet in ons allemaal en bouwen we op eigen gerechtigheid en goede werken. Want we zijn tenslotte goed gereformeerd en lezen de SV en zingen geen gezangen en......... Maar tegelijk komen we om in het materialisme en is het vuur eruit. Daarnaast zijn we nog binnen de zuil bezig elkaar te bestrijden (met de rug naar de wereld) op punten en komma's.

Maar dat er een wereld verloren gaat raakt ons niet meer. Zo als Babel als de grote hoer wordt voorgesteld zo hoereren wij geestelijk van God af. Want we stellen op andere zaken ons vertrouwen dan op zijn verbond en woorden.

Ook afgelopen zondagavond werden wij hier aan de hand Openbaringen 2 (brief aan de gemeente efeze) bij stilgezet. De gemeente van Efeze wordt geprezen dat zij de valse profeten weren en het werk van de Nikolaiten haat. Maar uiteindelijk is de grote aanklacht: gij hebt de eerste liefde verlaten.

Is dat ook geen aanklacht aan onze refozuil?

Beschamend om te horen dat een evangelische broeder niemand in de supermarkt of op straat voorbij laat gaan zonder hem op Jezus te wijzen. Tja zeggen wij dan: wel wat activistisch. Maar voor deze man is anderen van Christus vertellen wel zijn leven en schaamt zich het evangelie niet. Als ik dat dan zie en naar mezelf kijk kan het wel eens dat ik meer op de gemeente Efeze lijk dan ik zou willen.

[Ander]

Ik zal trachten het iets uitgebreider te verwoorden. Ds. Van de Kamp preekte over de geestelijke wapenrusting. Toen hij de onderdelen van die wapenrusting besproken had, merkte hij op dat er geen bescherming is voor de rug. Wanneer loopt de rug gevaar? Als je vlucht. Als je je omkeert. Als je je terugtrekt uit de geestelijke strijd.
En dat is wat in de reformatorische zuil gebeurt. We trekken ons terug, en voelen ons in de zuil veilig, vroom en goed. Maar dit is een schijnveiligheid: we zijn in de zuil niet anders dan de wereld. Of je op reformatorische wijze materialistisch bent of op wereldse wijze is precies even slecht. We zijn even materialistisch als de wereld. We doen dezelfde zonden als de wereld. (Ds Van de Kamp ging met name in op het materialisme.) Alleen doen wij ze in de zuil met een reformatorisch sausje erover, en we voelen ons best wel goed. Beter dan de wereld. En we strijden niet, maar zijn op ons gemak. De zuil is geen wapen in de geestelijke strijd en kan geen wapen zijn.

Was het maar zo dat we ons alleen maar in onze zuil terugtrekken. Dan was het nog niet zo erg. (overigens is terugtrekken en vluchten wel een groot verschil.) Wat bedoel je (of die dominee) met terugtrekken in de zuil én dezelfde zonden doen als de wereld. Ik blijf het een vaag verhaal vinden. Misschien kun je trachten het wat te concretiseren.

Begrijp je het nu niet of wil je het niet begrijpen

Grut, wat een geduld met mensen die wat traag van begrip zijn.
Inmiddels wil ik het trouwens niet begrijpen.

[sela]

dat maakt me toch wel nieuwsgierig, dat laatste. licht eens toe?

[Luther]

Ze willen niet.
Een goed teken dat ze het niet snappen. Dan heeft de ds een punt.

Een borstwapen is van achteren open. Trek je je terug in de zuil, dan keer je je naar de wereld. Met je onbeschermde kant. De wereld steekt je dan in de rug en je hebt geen onderdeel van de 'panoplia' op die plaats.
Het stokpaardje van deze ds is dan materialisme (vermoedelijk een arme ds).

Magistrale reactie!

Ik snap Ander niet. De samenvatting van Zita is heel duidelijk.

Ik zal trachten het iets uitgebreider te verwoorden. Ds. Van de Kamp preekte over de geestelijke wapenrusting. Toen hij de onderdelen van die wapenrusting besproken had, merkte hij op dat er geen bescherming is voor de rug. Wanneer loopt de rug gevaar? Als je vlucht. Als je je omkeert. Als je je terugtrekt uit de geestelijke strijd.
En dat is wat in de reformatorische zuil gebeurt. We trekken ons terug, en voelen ons in de zuil veilig, vroom en goed. Maar dit is een schijnveiligheid: we zijn in de zuil niet anders dan de wereld. Of je op reformatorische wijze materialistisch bent of op wereldse wijze is precies even slecht. We zijn even materialistisch als de wereld. We doen dezelfde zonden als de wereld. (Ds Van de Kamp ging met name in op het materialisme.) Alleen doen wij ze in de zuil met een reformatorisch sausje erover, en we voelen ons best wel goed. Beter dan de wereld. En we strijden niet, maar zijn op ons gemak. De zuil is geen wapen in de geestelijke strijd en kan geen wapen zijn.

Onze zuil is zo rot als wat en we zien het niet eens. (Sorry, Afgewezen, ik blijf echt "we" zeggen.) En onze jongeren prikken er dwars doorheen, door alle voosheid in eigen kring, door gemaakte vroomheid, door een degelijke buitenkant en een dode binnenkant, door het stuitende materialisme...

[Ander]

dat maakt me toch wel nieuwsgierig, dat laatste. licht eens toe?

Misschien heb je het wel tegen mij...

Nou, de levensvraag moet zijn: Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God.
Die vraag drijft me naar mijn kerk, omdat ik daar Gods Woord zuiver hoor bedienen. Die vraag houdt me ver van de wereld, die geen vervulling biedt. Die vraag geeft dat ik de Statenvertaling grotelijks waardeer en een andere vertaling niet vertrouw. Die vraag houdt me niet erg bezig met terugtrekken in de refozuil enzo. Misschien doe ik dat wel?

Vernieuwing, schoppen tegen zuilen en bij alles de grens opzoeken hoe ver we mee kunnen gaan met de wereld, onder het sausje van breed denken en staan in de wereld, zelfs onder het mom getuige te zijn is weinig heilzaam.

[Luther]

dat maakt me toch wel nieuwsgierig, dat laatste. licht eens toe?

Misschien heb je het wel tegen mij...

Nou, de levensvraag moet zijn: Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God.
Die vraag drijft me naar mijn kerk, omdat ik daar Gods Woord zuiver hoor bedienen. Die vraag houdt me ver van de wereld, die geen vervulling biedt. Die vraag geeft dat ik de Statenvertaling grotelijks waardeer en een andere vertaling niet vertrouw. Die vraag houdt me niet erg bezig met terugtrekken in de refozuil enzo. Misschien doe ik dat wel?

Vernieuwing, schoppen tegen zuilen en bij alles de grens opzoeken hoe ver we mee kunnen gaan met de wereld, onder het sausje van breed denken en staan in de wereld, zelfs onder het mom getuige te zijn is weinig heilzaam.

Dat was echter het punt niet. Het ging om een samenvatting van een preek van ds. R. van de Kamp (HHK Barneveld), die door Zita beluisterd was. Ik zou ds. Van de Kamp toch niet willen betichten van 'schoppen tegen de zuil'. Integendeel! Hij waarschuwt voor de gevaren van het verkeerd gebruik van de zuil.
De refozuil bestaat eigenlijk niet meer, zoals een zuil functioneerde.