Herman schreef:Grace schreef:Herman schreef:1. Hoe waarderen de mensen die een positieve houding ten opzichte ten opzichte van HCr hebben, de bijdrage van de domini Huijgen en de Boer?
2. Is de reactie van ev. Baan en Kamphuis toereikend?
Die reactie van Baan en Kamphuis is niet n.a.v. de brochure, maar n.a.v. het beantwoorden van Huijgen op een vraag op refoweb.nl. Er is gevraagd of zij(Baan/Kamphuis) een reactie daarop wilde geven. Ik weet dat genoemde personen inmiddels een aantal gesprekken achter de rug hebben n.a.v. de brochure.
Duidelijk. Dank voor de toelichting. Dat verband wist ik niet.
Vraag 1 blijft wel staan, of geeft reageren op de vraag conflicten met de gesprekken die worden gevoerd?
Nee. Ik zou niet weten waarom. Ik post hier op persoonlijke titel. Hou het RD morgen maar in de gaten.
Samenvattend(ik ga niet heel lang en theologisch reageren. Ik ben geen theoloog) zou ik persoonlijk willen zeggen:
Algemeen:
- De toon van Huijgen vind ik mild, komt sympathiek over, houdt zichzelf gelukkig ook de de spiegel voor.
- Het stuk van de Boer vind ik minder sterk, ook wat toon betreft
- Zowel HC als CPdB en AH zien (grote) problemen in de gereformeerde gezindte

winst
Inhoudelijk:
Wat Huijgen betreft komt de kritiek op 4 punten neer:
1. Zonde. Zonde is meer dan de daad. We zijn zonde.
2. Rechtvaardiging en heiliging. Heiliging is toch niet iets extra’s boven de rechtvaardiging?
3. Het Christelijke leven en de komst van Christus. Straks toch pas volmaakt.
4. De gemeenschap en ik. Waar is de kerk bij HC?
Mijn reactie:
1. Dat wordt niet ontkent door HC. De wedergeboren mens worstelt nog met zijn vlees, waar de oude natuur zich nog in manifesteert, die strijd voert tegen de Geest. Het voorbeeld van ds. Maritz is echter
een voorbeeld. Dat wordt niet als model gegeven waar HC voorstaat; zo van: zo gaat het altijd. Het kan echter wel een obstakel zijn waardoor het geestelijke leven belemmerd wordt. Daarnaast hebben de zonden waar het Bijbel over spreekt een naam. Ook al zijn het gedachten worden zijn het nog concrete dingen. Het belijden en breken met zonden heeft altijd betrekking op concrete zaken. Nergens worden we opgeroepen om dagelijks onze oude natuur te belijden als zonde. We concrete zonden(1 Joh.1:9) Sterker nog: we moeten en mogen die rekenen als samen met Christus gekruisigd. (Rom.6:6). Goede en verkeerde vruchten zijn concrete zaken. Huijgen heeft gelijk dat zonde meer is dan datgene wat je doet, echter dat wordt ook nergens ontkent door HC. Sterker nog: daar wordt regelmatig over gesproken. Het gevaar is dat hij vanuit 1 voorbeeld wat gebruikt wordt, vervolgens door gaat redeneren. Het doet geen recht aan z'n totaliteit.
2. Niet iets extra's, maar wel duidelijk
na de rechtvaardigmaking. Het wordt door HC ook niet als iets extra's gebracht, ook niet door Maritz. Rechtvaardiging is m.i. echter wel
eenmalig. Terwijl de heiliging een voortdurend proces is totdat we verlost worden van ons vlees bij onze dood. Rechtvaardiging is een juridisch feit. De Goddelijke vrijspraak van de schuld en rechtvaardigverklaring vindt plaats op het moment dat we in een waar geloof vluchten tot Christus(Rom 4:5). We ontvangen de Geest op het moment dat we tot geloof komen.(Ef. 1:13) Daaruit voort vloeit de heiliging, het leven door de Geest. “Gelijk gij Christus aangenomen hebt, wandelt alzo in Hem”(Kol 2:6 en Gal.5:16). Hoe meer we wandelen door de Geest(hoe minder door het vlees) des te meer zullen we gelijkvormig worden naar Zijn beeld en de zonden overwinnen, zoals verwoord in de kanttekeningen bij Romeinen 7:25: “Ik dank God, 60 door Jezus Christus, onzen Heere”. Kant. 60: Namelijk dat Hij mij alrede zover door Christus verlost heeft van de heerschappij der zonde, dat ik nu, hoewel de zonde mij nog aankleeft, nochtans geen gewillige slaaf derzelve meer ben, maar daartegen strijd, en die door Christus' Geest kan overwinnen; gelijk het besluit dan volgt, en het begin van het Rom. 8 medebrengt.
3. Het eeuwige leven begint hier. We zijn
reeds een nieuwe schepping en hebben deel aan Jezus opstanding. We blijven ons vlees, het lichaam der zonde, meetorsen. We worden echter wel opgeroepn om dit vlees te kruisigen. Daarnaast roept de apostel Paulus er toe op om te jagen/streven naar volmaaktheid. (2 tim.3: 17, Hebr. 6:1, Hebr. 10:14, Kol. 1: 28, 4:12, Fil.3: 12). We zijn dat niet, maar jagen er wel na. In dit leven. Bij de komst van Christus of op onze sterfdag worden we definitief verlost van ons vlees. De vraag die ik aan A. Huijgen zou willen stellen: wat houdt voor u de kracht van het bloed van Christus in? Hoe ver strekt de reddende en verlossende kracht van Christus bloed? Wat houdt de opstanding van de nieuwe mens in? Wat betekent het op een nieuwe schepping te zijn? Wat betekent het om weer aan het beeld van Christus gelijkvormig te worden(hier op aarde al). Dit alles ontvangen we als gelovige bij de wedergeboorte. Dat zijn zaken die hier op aarde reeds realiteit worden(zij het onvolmaakt) en niet pas straks.
4. HC is interkerkelijk. Ze kijken niet naar de kerk als denominatie of instituut, maar willen het lichaam van Christus, DE GEMEENTE in totaal dienen.
Wat de Boer betreft komt de kritiek neer op Romeinen 6,7,8:
Ik kan het heel uitgebreid doen, maar wil het samenvatten. Mijn korte reactie is dat de Boer de kantekeningen van de SV bij Romeinen 6 maar eens moet gaan bestuderen of wat Calvijn leert over Romeinen 6. De Boer zegt dat het in Romeinen 6 gaat over de (positie van de) rechtvaardiging. En dat is
ongereformeerd. Het gaat namelijk volgens de Sv en oa Calvijn echt over de daadwerkelijke heiliging van het leven. Het gaat over een echte verandering van de mens.