Alexander CD schreef:

En voor en tijdens dat verloren gaan onder God, middels het sterven aan die eis der Wet, gevoelt en ervaart die zondaar eenj wettisch berouw en een wettische droefheid over zijn bedreven kwaad/zonden/schuld jegens Zijn Rechter en Zijn Wet, welke tegelijk een afspiegeling is van dat heilige Recht Gods. En nadat die zondaar met Christus dus die vloek- en kruisdood aan die eis der Wet is gestorven, en hij in de Liefdesarmen van Christus is mogen vallen, leert die zondaar zich schuldig kennen aan het onschuldig vergoten Bloed van Christus, middels die evangelische droefheid naar God, welke hem zeer bitterlijk doen wenen. Deze droefheid is vele malen teerder, dieper en bitterder. En het is ook deze droefheid naar God in Christus, die een onberouwelijke bekering tot de zaligheid werkt.

DJK, Christus is voor ons gestorven aan het kruis dat hoeven wij niet nog een keer te doen.
Ik heb je vorige week al verteld dat je daarbij uit zou komen.
En zie DJK lijdt zijn eigen lijden voor zijn eigen zonden(geheel of gedeeltelijk)
Dit is een heilloze weg!!!!!!!!!!!!!!!!!!

DJK schreef:Aan Ariene,

Had je het wel al gelezen, dan?

Tiberius schreef:

DJK schreef:Tiberius heeft van mij(DJK) een antwoord verwijderd

Nee, dat was dan waarschijnlijk een andere mod. Ik heb niets verwijderd.
Stonden in die posting soms ook de door mij gevraagde voorbeelden?

Ariene schreef:

DJK schreef:Aan Ariene,

Had je het wel al gelezen, dan?

Ja

Beste Alexander,

ik betwijfel of jij de geestelijke doem- en vloekwerking der Wet ten dode wel verstaat, anders zou je deze dingen (zo) niet schrijven

memento schreef:Als het een vrucht is, dan hoort het thuis in de heiligmaking, in de dagelijkse bekering, en niet bij de eerste bekering.

DJK in ander topic schreef:De Heere deed mij voor het eerst een weinig van die vijandschap inleven middels Psalm 116:1 ber., "God heb ik lief, want die getrouwe Heere", deze woorden sloegen als een spiegel der WET bij mij naar binnen, mij zeggende dat ik een hater van God was, en van mij naasten. Hetgeen me zeer deed wenen en innerlijk tot God deed roepen en kermen om vergeving, maar was er (nog) niet verloren mee gegaan onder God. Dit gebeurde pas 15 jaar later.

En hier wil ik mensen zo voor waarschuwen. Velen denken al met een zucht en een droevenis over hun zonden al bekeerd te zijn, maar het moet verder komen vriend. Alle rechten op de zaligheid dienen wij te leren verliezen, om als een helwaardige in eigen oog verloren te gaan onder God, en te sterven aan die vloekende eis van Zijn heilige WET, niets meer hebbende tot betaling, met Jona overboord vallen in de golven van Gods' toorn, om daarna zeer liefelijk opgevangen te worden middels die Vis, Ichtus. Gedenk aan het teken van Jona en de Vis.

DJK schreef:

Tiberius schreef:

DJK schreef:Tiberius heeft van mij(DJK) een antwoord verwijderd

Nee, dat was dan waarschijnlijk een andere mod. Ik heb niets verwijderd.
Stonden in die posting soms ook de door mij gevraagde voorbeelden?

Ik geloof van niet, maar ik ben hier nu mijns insziens, genoeg op in gegaan.

Gouwenaar schreef:

Zonderling schreef:Nee, Gouwenaar, hier ben ik het niet met je eens.
Onze kanttekeningen kennen geen ander geestelijk leven dan het leven der rechtvaardigmaking en der heiligmaking. Alleen in Christus en de toepassing van de belofte is het leven.

Dat wil niet zeggen dat de wet voor de gelovigen geen functie heeft tot ontdekking. Dat zeker wel. Maar ten aanzien van de onwedergeborenen heeft de wet óók een functie en daarover ging het hier.

Je haalt m.i. nu zaken door elkaar.
DJK heeft het over een geestelijke bediening der wet. Wat bedoeld hij anders mee als de bediening ter ontdekking?
Voor de onbekeerde is de wet en evangelie tot schuldig stelling. Voor de wedergeborene is wet en evangelie tot ontdekking en vertroosting.
Wet en Evangelie kun je niet scheiden in het stuk der bekering.

DJK in ander topic schreef:De Heere deed mij voor het eerst een weinig van die vijandschap inleven middels Psalm 116:1 ber., "God heb ik lief, want die getrouwe Heere", deze woorden sloegen als een spiegel der WET bij mij naar binnen, mij zeggende dat ik een hater van God was, en van mij naasten. Hetgeen me zeer deed wenen en innerlijk tot God deed roepen en kermen om vergeving, maar was er (nog) niet verloren mee gegaan onder God. Dit gebeurde pas 15 jaar later.

Bert Mulder schreef:

DJK in ander topic schreef:De Heere deed mij voor het eerst een weinig van die vijandschap inleven middels Psalm 116:1 ber., "God heb ik lief, want die getrouwe Heere", deze woorden sloegen als een spiegel der WET bij mij naar binnen, mij zeggende dat ik een hater van God was, en van mij naasten. Hetgeen me zeer deed wenen en innerlijk tot God deed roepen en kermen om vergeving, maar was er (nog) niet verloren mee gegaan onder God. Dit gebeurde pas 15 jaar later.

dat is een karikatuur van de ware bekering. Want God laat Zijn volk niet nog 15 jaar in de ellende liggen. Dan zou waar zijn, waar ook Dr. Kuyper dwaalde, dat iemand wedergeboren zou kunnen zijn, zonder vruchten daarvan te tonen. En ook wat Ds. Van de Berg verweten werd, in de scheuring in de GGinN in 1980, dat hij de wedergeboorte en de rechtvaardigmaking zou scheiden.

Het is onmogelijk om levend te zijn, zonder daarvan vruchten te tonen.

DJK schreef:
Dit waren slechts algemene overtuigingen...
Niet gering, maar een mens kan er nooit mee sterven, Bert.

28 75En wij weten dat dengenen die God liefhebben, 76alle dingen medewerken ten goede, namelijk dengenen die 77naar Zijn voornemen 78geroepen zijn.
29 Want die Hij 79tevoren gekend heeft, die heeft Hij ook tevoren verordineerd 80den beelde Zijns Zoons gelijkvormig te zijn, opdat Hij pde Eerstgeborene zij onder vele broederen.
30 En die Hij tevoren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook 81geroepen; en die Hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook 82gerechtvaardigd; en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook 83verheerlijkt.
31 84Wat zullen wij dan 85tot deze dingen zeggen? qZo God 86voor ons is, wie zal 87tegen ons zijn?
32 Die ook rZijn eigen Zoon 88niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor 89ons allen 90overgegeven, hoe zal Hij ons ook 91met Hem niet 92alle dingen 93schenken?
33 Wie zal 94beschuldiging inbrengen tegen de uitverkorenen Gods? sGod is het Die 95rechtvaardig maakt.
34 Wie is het 96die verdoemt? Christus is het 97Die gestorven is; ja, wat meer is, Die ook 98opgewekt is, Die ook 99ter rechter hand Gods is, t 100Die ook voor ons bidt.
35 101Wie zal ons scheiden 102van de liefde van Christus? Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of honger, of naaktheid, of gevaar, of zwaard?
36 (Gelijk geschreven is: vWant om Uwentwil worden wij 103den gansen dag 104gedood; wij zijn geacht als schapen der slachting.)
37 Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars, door 105Hem Die ons liefgehad heeft.
38 Want 106ik ben verzekerd dat noch dood noch leven, noch 107engelen 108noch overheden noch machten, noch tegenwoordige noch toekomende dingen,
39 Noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van 109de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere.

Afgewezen schreef:Nou Bert, het mag wel iets minder grof.

Bert Mulder schreef:

Afgewezen schreef:Nou Bert, het mag wel iets minder grof.

Het is niet grof bedoeld. Als het zo genomen wordt, mijn excuus.

Maar ik bedoel het wel direct. Want de leer die onze vriend hier voorstaat is troostberovend, en vertrappen van het gekrookte riet. Verder is het onbijbels.

DJK schreef:Mag ik een vraag ter overdenking, in uw midden neerleggen?

Wat is het verschil tussen een wettisch berouw en droefheid, en een evangelisch berouw en droefheid?



DJK

• 1. Jouw vraagstelling veronderstelt een verschil tussen evangelisch berouw en wettisch berouw. Waar baseer jij dit verschil op? Heb je dat ergens gelezen? In de Bijbel misschien?
  2. Waarom koppel je berouw en droefheid in deze vraag aan elkaar? Volgens mij zijn dit twee verschillende zaken die soms in de praktijk wel een relatie met elkaar hebben. Voor de discussie is het mijns inziens helderder om deze zaken te splitsen