Tiberius schreef:Als dat niet zo zou zijn, was er hier geen discussie, bedoel je waarschijnlijk.

Wat jij wil. Je begrijpt me toch wel?

Niet helemaal.

Ik begrijp de verbreding van de discussie door Grace niet.
Zowel Laurens Kroon als drs. Nieuwenhuis staan voluit achter de schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Dat is de kern.
Zaken hier omheen kunnen verschillend zijn. Dan (en dat ben ik zeker met Grace eens) is het mooi als men daar overheen kan zien en elkaar in Christus de broederhand kan reiken.

Maar wat genoemde stichtingen in feite doen zijn zaken die (terecht!) een scheiding tussen kerken en geest markeren, verdoezelen. Hiermee zet men zich impliciet af tegen degenen die niet met alles mee kunnen om des Woords wil.

Tiberius schreef:Niet helemaal.

Ik begrijp de verbreding van de discussie door Grace niet.
Zowel Laurens Kroon als drs. Nieuwenhuis staan voluit achter de schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Dat is de kern.
Zaken hier omheen kunnen verschillend zijn. Dan (en dat ben ik zeker met Grace eens) is het mooi als men daar overheen kan zien en elkaar in Christus de broederhand kan reiken.

Maar wat genoemde stichtingen in feite doen zijn zaken die (terecht!) een scheiding tussen kerken en geest markeren, verdoezelen. Hiermee zet men zich impliciet af tegen degenen die niet met alles mee kunnen om des Woords wil.

Beste Tiberius,

Het heeft alles met elkaar te maken. Wat ik wil zeggen dat HC en JD misschien een andere vorm en invulling hanteren en andere accenten leggen dan JBGG, maar inhoudelijk zeggen we niets anders dan wat Nieuwenhuis hier zegt:

Nieuwenhuis schreef:Het is noodzakelijk om in het gesprek hoofd- en bijzaken te onderscheiden, vindt Nieuwenhuis. Tot de hoofdzaken rekent hij in ieder geval de apostolische geloofsbelijdenis en de drie sola’s van de Reformatie: „Alleen het geloof, alleen de Schrift maar ook heel de Schrift en alleen door genade, uitlopend in alleen door Christus.”

Binnen dat kader worden misschien andere accenten gelegd dan de GG of wat ook, maar de hoofdzaak die ik hier lees, kan ik van harte achter staan en in het visiedocument van HC staat ook niets breder dan dat hoofdkader. Dat kader is voor Nieuwenhuis en blijkens visiedocument HC:

De apostolische geloofsbelijdenis en de 3 sola's van de Reformatie.

Dan kun je volgens mij heel wat verschillen binnen dit kader wat de hoofdzaak niet in de weg staat.

Grace

jakobmarin schreef:Het feit dat er ook reformatorische predikanten spreken als ds. D.J. Budding en ds. H. van der Belt, maakt de verwarring compleet. Alsof het allemaal, niet uitmaakt.

Hij vergeet ouderling H. van Groningen nog. Hij is ouderling bij de GerGem

jakobmarin schreef:

jakobmarin schreef:Het feit dat er ook reformatorische predikanten spreken als ds. D.J. Budding en ds. H. van der Belt, maakt de verwarring compleet. Alsof het allemaal, niet uitmaakt.

Hij vergeet ouderling H. van Groningen nog. Hij is ouderling bij de GerGem

En Ed van Hell directeur van stichting Ontmoeting en ik meen ook ambtsdrager binnen de GG

jakobmarin schreef:

jakobmarin schreef:Het feit dat er ook reformatorische predikanten spreken als ds. D.J. Budding en ds. H. van der Belt, maakt de verwarring compleet. Alsof het allemaal, niet uitmaakt.

Hij vergeet ouderling H. van Groningen nog. Hij is ouderling bij de GerGem

En al die vrijwilligers die o.a. uit allerlei kerkgenootschappen van de gereformeerde gezindte komen....

Grace schreef:Het heeft alles met elkaar te maken. Wat ik wil zeggen dat HC en JD misschien een andere vorm en invulling hanteren en andere accenten leggen dan JBGG, maar inhoudelijk zeggen we niets anders dan wat Nieuwenhuis hier zegt: ...

Je maakt de verwarring er met deze posting niet kleiner op. Integendeel.

Nogmaals: mijn (hoofd)verwijt richting genoemde stichtingen is, dat ze verschillen weg proberen te poetsen, die wel degelijk een scheiding tussen kerken en geesten vormen.
Er zijn sprekers die de schriftuurlijk-bevindelijke waarheid van harte onderschrijven. Dat klopt.
Maar er zijn er ook, die dat niet doen. Waar in de praktijk de totale doodsstaat van de mens geloochend wordt.

Dan hebben we het niet meer over een andere vorm en invulling en andere accenten, maar over levensgrote verschillen.

Tiberius schreef:
Nogmaals: mijn (hoofd)verwijt richting genoemde stichtingen is, dat ze verschillen weg proberen te poetsen, die wel degelijk een scheiding tussen kerken en geesten vormen.
Er zijn sprekers die de schriftuurlijk-bevindelijke waarheid van harte onderschrijven. Dat klopt.
Maar er zijn er ook, die dat niet doen. Waar in de praktijk de totale doodsstaat van de mens geloochend wordt.

Dan hebben we het niet meer over een andere vorm en invulling en andere accenten, maar over levensgrote verschillen.

Ik ben een beetje dom en kan het allemaal niet zo volgen. Daarom wat vragen die concreet beantwoord kunnen worden:
Welke sprekers onderschrijven de schriftuurlijk-bevindelijke waarheid niet?
Waarop baseer je dat deze sprekers deze waarheid niet onderschrijven?
Welke verschillen vormen een scheiding van kerken en geesten?

Het enige concrete voorbeeld wat ik tot nu toe gelezen heb, is het doopstandpunt van ds Bottenbley, maar ik denk dat niet als een al te groot bezwaar gezien kan worden door mensen die wel Bunyan en Philpot lezen.

Je noemt zelf het in de praktijk ontkennen van de doodstaat van de mens. Maar dat is niet zo heel concreet. (Buiten dat het wat onduidelijk is, ik mag hopen dat iedereen hier de doodstaat van veel mensen ontkent)

jakobmarin schreef:

jakobmarin schreef:Het feit dat er ook reformatorische predikanten spreken als ds. D.J. Budding en ds. H. van der Belt, maakt de verwarring compleet. Alsof het allemaal, niet uitmaakt.

Hij vergeet ouderling H. van Groningen nog. Hij is ouderling bij de GerGem

en ik heb die lezing van jijdaar geluisterd op Cd van hr van Groningen
en die is erg indrukwekkend....

Tiberius schreef: Waar in de praktijk de totale doodsstaat van de mens geloochend wordt.

Wat is het probleem? Door Christus hebben wij de doodsstaat overwonnen. Er valt dus niets te loochenen. Waarom zou je louter aandacht moeten schenken aan het negatieve. Dat dit een belangrijk onderdeel is van de cultuur van de gereformeerde gezindte wil niet zeggen dat de kracht en het positieve van het leven in Christus niet besproken zou mogen worden.

cosmo schreef:

Tiberius schreef: Waar in de praktijk de totale doodsstaat van de mens geloochend wordt.

Wat is het probleem? Door Christus hebben wij de doodsstaat overwonnen. Er valt dus niets te loochenen. Waarom zou je louter aandacht moeten schenken aan het negatieve. Dat dit een belangrijk onderdeel is van de cultuur van de gereformeerde gezindte wil niet zeggen dat de kracht en het positieve van het leven in Christus niet besproken zou mogen worden.

Je vat met je posting precies samen waar de ger. gez. zo bang voor is. Een over-optimistische kijk op de mens, als het gaat om zijn geestelijke kunnen. Alsof het groeien in het geestelijke leven, hoe zeer wij onszelf daartoe in moeten spannen, niet enkel en alleen uit genade is!

En: De doodstaat overwonnen? We zijn dan wel levendgemaakt, maar zeulen het dode lijk van onze oude mens op onze rug mee. Een last die ons maar al te vaak naar beneden drukt, als wij de bergen des geloofs bestijgen. Een last die ons er maar al te vaak onze handen bindt als wij het goede willen doen. Ja, een last die ons maar al te vaak laat uitglijden, waardoor wij dingen doen die wij (onze geestelijke mens) eigenlijk helemaal niet wil doen. Oh, hoe terecht de roep: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen van het lichaam van deze dood!

Het benadrukken van het negatieve van de doodstaat van de mens is trouwens niet iets wat typisch is voor de ger. gez. Lees de brieven van Paulus maar, lees maar wat de vroege kerkvaders erover schreven. Lees over hoe Augustinus sterven wilde: Hij liet een aantal weken voor zijn sterven de muren behangen met boetepsalmen, omdat hij bang was niet boetvaardig genoeg te zijn...

memento schreef:

cosmo schreef:

Tiberius schreef: Waar in de praktijk de totale doodsstaat van de mens geloochend wordt.

Wat is het probleem? Door Christus hebben wij de doodsstaat overwonnen. Er valt dus niets te loochenen. Waarom zou je louter aandacht moeten schenken aan het negatieve. Dat dit een belangrijk onderdeel is van de cultuur van de gereformeerde gezindte wil niet zeggen dat de kracht en het positieve van het leven in Christus niet besproken zou mogen worden.

Je vat met je posting precies samen waar de ger. gez. zo bang voor is. Een over-optimistische kijk op de mens, als het gaat om zijn geestelijke kunnen. Alsof het groeien in het geestelijke leven, hoe zeer wij onszelf daartoe in moeten spannen, niet enkel en alleen uit genade is!

En: De doodstaat overwonnen? We zijn dan wel levendgemaakt, maar zeulen het dode lijk van onze oude mens op onze rug mee. Een last die ons maar al te vaak naar beneden drukt, als wij de bergen des geloofs bestijgen. Een last die ons er maar al te vaak van weerhoudt het goede te doen. Ja, een last die ons maar al te vaak laat uitglijden, waardoor wij dingen die die wij (onze geestelijke mens) eigenlijk helemaal niet wil doen. Oh, hoe terecht de roep: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen van het lichaam van deze dood!

Het benadrukken van het negatieve van de doodstaat van de mens is trouwens niet iets wat typisch is voor de ger. gez. Lees de brieven van Paulus maar, lees maar wat de vroege kerkvaders erover schreven.

O maar, de levendgemaakte mens, als dood omschrijven is wel iets wat bestreden dient te worden. Dat we ons oude dode lichaam meezeulen is waar. Maar dat is niet meer wat ons definieert. In Christus zijn Zijn kinderen al een nieuwe schepping. De doodstaat heeft geen betrekking meer op deze mens als geheel.

ongelofelijk zeg, wat word je hier verdrietig van

Stel je voor dat je op zo'n conferentie of avond tot geloof komt, ......
dan klopt het vast niet, want het was niet in je eigen gemeente.


mensen, mensen, ik word hier echt niet goed van.
hoe kun je elkaar zo afschrijven, ik krijg meer het idee dat er een soort
afgunst is,
waarom gaan mensen naar HC of JD ? het lijkt wel of men dat niet
goed kan hebben, jalouzie.......

Gemeenschap der heiligen, als je dat hier beneden alleen maar kunt beoefenen
met leden van je eigen gemeente vraag ik me af of je wel begrijpt wat dat
betekent. En hoe je denkt dat het er straks boven aan toe gaat.......

Je hoeft echt niet alles goed te praten of af te keuren, maar onderzoekt alle
dingen en behoud het goede.

memento schreef:

cosmo schreef:

Tiberius schreef: Waar in de praktijk de totale doodsstaat van de mens geloochend wordt.

Wat is het probleem? Door Christus hebben wij de doodsstaat overwonnen. Er valt dus niets te loochenen. Waarom zou je louter aandacht moeten schenken aan het negatieve. Dat dit een belangrijk onderdeel is van de cultuur van de gereformeerde gezindte wil niet zeggen dat de kracht en het positieve van het leven in Christus niet besproken zou mogen worden.

Je vat met je posting precies samen waar de ger. gez. zo bang voor is. Een over-optimistische kijk op de mens, als het gaat om zijn geestelijke kunnen. Alsof het groeien in het geestelijke leven, hoe zeer wij onszelf daartoe in moeten spannen, niet enkel en alleen uit genade is!

En: De doodstaat overwonnen? We zijn dan wel levendgemaakt, maar zeulen het dode lijk van onze oude mens op onze rug mee. Een last die ons maar al te vaak naar beneden drukt, als wij de bergen des geloofs bestijgen. Een last die ons er maar al te vaak onze handen bindt als wij het goede willen doen. Ja, een last die ons maar al te vaak laat uitglijden, waardoor wij dingen doen die wij (onze geestelijke mens) eigenlijk helemaal niet wil doen. Oh, hoe terecht de roep: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen van het lichaam van deze dood!

Het benadrukken van het negatieve van de doodstaat van de mens is trouwens niet iets wat typisch is voor de ger. gez. Lees de brieven van Paulus maar, lees maar wat de vroege kerkvaders erover schreven. Lees over hoe Augustinus sterven wilde: Hij liet een aantal weken voor zijn sterven de muren behangen met boetepsalmen, omdat hij bang was niet boetvaardig genoeg te zijn...

Volledig mee eens.
Als een mens zichzelf leert kennen, blijft er alleen een doodstaat over.
Door Genade alleen kan die mens daaruit verlost worden.
En dat is een levend besef......

jvdg schreef:Als een mens zichzelf leert kennen, blijft er alleen een doodstaat over.
Door Genade alleen kan die mens daaruit verlost worden.
En dat is een levend besef......

Juist , maar als het in deze stand blijft "hangen" is voor eeuwig te kort.
En dan ben ik bang dat die nadruk , dat we alleen behouden zijn als we in Christus zijn , weleens te weinig nadruk krijgt.

We hebben ook in onze gezindte de mond vol van de rechtvaardiging van de goddeloze, maar helaas is het vaak de praktijk van de prediking, dat men de toestanden en de gestaltes van de goddeloze gedetailleerd weet te beschrijven en als noodzakelijk stelt voor de rechtvaardiging, ja zelfs ziet als de meest zuivere kenmerken van genade, en daar moet reactie op komen , want zo leren Gods Woord en onze vaderen het niet.

1 Kor 16 : 22 Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking; Maranatha!

Wel ben ik het eens dat de ongereformeerde lijn die Cosmo hier voorstelt , een grove dwaling is die de doodstaat van de mens ontkent. Ook deze dwalingen zijn we helaas in de kerkgeschiedenis maar al te vaak tegengekomen.