"Gereformeerde Gemeenten moeten zich bezinnen"
Omdat een forummer zich afvroeg of dit uit één en dezelfde hoek kwam. Het is tenslotte beiden kritiek, hoewel gradueel een heel erg groot verschil ertussen is.Ander schreef:Alleen die raakvlakken hè, dat maakt het zo lastig. Waarom worden die twee (openbare aanklacht en boek Bart) nu zo snel ook hier bij elkaar gebracht.
Verder haal ik de opmerking van Tiberius, dit schadelijke document vooral te negeren.
[quote="Erasmiaan]
Bij de kennis van Christus verkrijgen we een Borg voor onze ziel en een God voor ons hart. Maar we hebben niet tegen Christus gezondigd maar tegen God! Ik geloof dat de Heere in een nadere weldaad deze afhandeling zal schenken. Maar het is niet mijn intentie om daar verder op in te gaan, het gevoelt voor mij als het betreden van heilige grond.[/quote]
2 opmerkingen:
- Is Christus dan geen God?
- In de wedergeboorte is altijd de blik, de verrekijker op Christus. De Nederlandse geloofsbelijdenis zegt zelfs dat het geloof, dat is geloven dat een ieder die in Hem gelooft niet zal verderven maar eeuwig leven heeft, de mens wederbaart. De stelling dat Christuskennis een nadere weldaad is in het geestelijk leven is echt een dwaling. Wie hier dwaalt, wie zich behouden denkt zonder Christus, gaat verloren. Ik zeg niet dat je de volle zekerheid van je behoudenis direcht hebt, maar die liefde tot Hem is er zeker.
Bij de kennis van Christus verkrijgen we een Borg voor onze ziel en een God voor ons hart. Maar we hebben niet tegen Christus gezondigd maar tegen God! Ik geloof dat de Heere in een nadere weldaad deze afhandeling zal schenken. Maar het is niet mijn intentie om daar verder op in te gaan, het gevoelt voor mij als het betreden van heilige grond.[/quote]
2 opmerkingen:
- Is Christus dan geen God?
- In de wedergeboorte is altijd de blik, de verrekijker op Christus. De Nederlandse geloofsbelijdenis zegt zelfs dat het geloof, dat is geloven dat een ieder die in Hem gelooft niet zal verderven maar eeuwig leven heeft, de mens wederbaart. De stelling dat Christuskennis een nadere weldaad is in het geestelijk leven is echt een dwaling. Wie hier dwaalt, wie zich behouden denkt zonder Christus, gaat verloren. Ik zeg niet dat je de volle zekerheid van je behoudenis direcht hebt, maar die liefde tot Hem is er zeker.
-
Adorote
Aan de andere kant-----------de Gereformeerde Gemeente heeft een leer, daar kan je het mee eens zijn of niet , en waarom zou de men deze leer moeten veranderen om dat er een paar mensen het daar niet mee eens zijn,Dat zal nooit gebeuren.
Trouwens door de leer wordt men niet zalig, maar door de Kruisverdiensten van Jezus Christus de Heilige Verlosser en onvoorwaardelijk in Hem te geloven .
Trouwens door de leer wordt men niet zalig, maar door de Kruisverdiensten van Jezus Christus de Heilige Verlosser en onvoorwaardelijk in Hem te geloven .
Dit document is vorig jaar ofzo al rondgestuurd naar heel veel dominees en prominente figuren in de gereformeerde gezindte. De Saambinder reageerde toen ook, ondanks de anonimiteit, en verklaarde van harte achter haar rector te staan.Klaas-Jan schreef:Ik kwam net, in dit verband (Mr. A.A. Bart), het volgende document tegen:
http://www.eenheid.org/Rondzendbrief-do ... Gem---.doc
Wat moeten we hiervan verwachten en wat betekent dit voor de Ger.Gem.?
Ter opscherping een citaat van een GG-predikant uit één van z'n preken.
Bij velen, die toch geen vreemdeling zijn van enig geestelijk leven, is het helaas zo, dat de vaste spijze niet verdragen wordt. Waarom niet? Omdat dat te zwaar op de geestelijke maag ligt. Een Christusprediking is velen te scherp en te hard. Wij wensen een christenprediking. Een prediking waarbij de christen in het middelpunt staat. En dat lijkt soms zo verbazend veel op een Christusprediking. Alleen: er is een onnoemelijk groot verschil. Bij een Christusprediking staat Christus in het middelpunt en wordt alles wat van de mens is, weggesneden. En bij een christenprediking wordt de mens gebouwd in de gestalten, in de gevoeligheden, in allerlei bevindingen, die, hoe noodzakelijk ook tot zaligheid, toch de grond der zaligheid niet zijn. Dan leeft men bij de kenmerken. En heeft aan de kenmerken genoeg.
Wij verwerpen de kenmerken beslist niet. Die kenmerken zijn noodzakelijk; vanzelf, Gods Woord spreekt er ook van. Maar als men aan die kenmerken genoeg heeft en daar in op gaat, wat heeft men dan toch een arm leven. Dan gaat men de kerk uit en zegt: aan dat kenmerkje heb ik houvast gekregen en dat kenmerkje daar heb ik ook wat van. En dan gaat men ze op een rijtje zetten en daaruit de conclusie trekken, dat men erbij hoort. Want ook dat wordt gedaan door degenen die geen vreemdeling zijn van het geestelijk leven. Dan zeggen ze we kunnen dit en dat niet ontkennen en we mogen dat toch niet verwerpen? Met dat al hebben ze daaraan genoeg, en hebben Christus niet nodig. Leg uw oor maar te luisteren op de gezelschappen, als die er nog zijn. Als zulken dan bij elkaar komen, gaat het over van alles en nog wat, en gaat het inderdaad ook over het geestelijke leven, dan vooral over de geestelijke genietingen. Hier hebben ze kostelijk gekerkt en daar hebben ze genoten en hier zijn ze vervrolijkten daar zijn ze verfrist. Maar hoort u dan wel ooit de Naam van Christus noemen? Hoort u ze weleens over Christus spreken? O, dan blijken het in de praktijk van het leven zulke slappe, weke christenen te zijn. En als men daar juist de nadruk op doet vallen, dan is men veelal te scherp.
Kislev schreef:Ter opscherping een citaat van een GG-predikant uit één van z'n preken.
Bij velen, die toch geen vreemdeling zijn van enig geestelijk leven, is het helaas zo, dat de vaste spijze niet verdragen wordt. Waarom niet? Omdat dat te zwaar op de geestelijke maag ligt. Een Christusprediking is velen te scherp en te hard. Wij wensen een christenprediking. Een prediking waarbij de christen in het middelpunt staat. En dat lijkt soms zo verbazend veel op een Christusprediking. Alleen: er is een onnoemelijk groot verschil. Bij een Christusprediking staat Christus in het middelpunt en wordt alles wat van de mens is, weggesneden. En bij een christenprediking wordt de mens gebouwd in de gestalten, in de gevoeligheden, in allerlei bevindingen, die, hoe noodzakelijk ook tot zaligheid, toch de grond der zaligheid niet zijn. Dan leeft men bij de kenmerken. En heeft aan de kenmerken genoeg.
Wij verwerpen de kenmerken beslist niet. Die kenmerken zijn noodzakelijk; vanzelf, Gods Woord spreekt er ook van. Maar als men aan die kenmerken genoeg heeft en daar in op gaat, wat heeft men dan toch een arm leven. Dan gaat men de kerk uit en zegt: aan dat kenmerkje heb ik houvast gekregen en dat kenmerkje daar heb ik ook wat van. En dan gaat men ze op een rijtje zetten en daaruit de conclusie trekken, dat men erbij hoort. Want ook dat wordt gedaan door degenen die geen vreemdeling zijn van het geestelijk leven. Dan zeggen ze we kunnen dit en dat niet ontkennen en we mogen dat toch niet verwerpen? Met dat al hebben ze daaraan genoeg, en hebben Christus niet nodig. Leg uw oor maar te luisteren op de gezelschappen, als die er nog zijn. Als zulken dan bij elkaar komen, gaat het over van alles en nog wat, en gaat het inderdaad ook over het geestelijke leven, dan vooral over de geestelijke genietingen. Hier hebben ze kostelijk gekerkt en daar hebben ze genoten en hier zijn ze vervrolijkten daar zijn ze verfrist. Maar hoort u dan wel ooit de Naam van Christus noemen? Hoort u ze weleens over Christus spreken? O, dan blijken het in de praktijk van het leven zulke slappe, weke christenen te zijn. En als men daar juist de nadruk op doet vallen, dan is men veelal te scherp.
Mag ik raden? Ds.J.W. Kersten....
-
BDS '73
Johannes 16:8 En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel:Erasmiaan schreef: Maar we hebben niet tegen Christus gezondigd maar tegen God!
9 Van zonde, omdat zij in Mij niet geloven (...)
Is dat zonde tegen Christus of niet?
Deut 6:4 Hoor, Israël! de HEERE, onze God, is een enig HEERE!
Je moet de drie-eenheid niet zo uitsplitsen.
