Tweede diensten (uit: Synode CGK 2024)

[huisman]

Natuurlijk is het goed om ook bijvoorbeeld n.a.v. 1 Korinthe 5 uit te leggen waarom onze vrouwen met gedekt hoofd de eredienst bijwonen. Of n.a.v. 1 Timotheüs 2 : 9 - 15 uit te leggen waarom vrouwen geen ambten kunnen bekleden en dat Paulus zijn argument grond op de orde van de schepping en de orde van de zondeval en dit dus niet een tijdgebonden voorschrift is.

Zo maar willekeurig een paar voorbeelden….. (krijg er vast een boel terug

Je vergeet het verbod op het dragen van kleding van gemengde stoffen. In jouw kledingkast is alles 100%
katoen of linnen, neem ik aan? Of durf je met gemixte stoffen voor het aangezicht des Heeren te verschijnen?

Tsjonge, jij en je toonzetting zijn echt aanwinsten voor het forum

Dank u, denk ik ;-)
Maar mijn opmerking is oprecht en serieus. Het is nogal willekeurig om wél het bidden met gedekt hoofd aan te halen of de invulling van de ambten, maar de geboden rondom kleding niet (terwijl dit eveneens gaat over het onderscheid dat zichtbaar moet zijn).

Je had misschien inderdaad even kunnen nadenken voor je wat schreef. Ik haal voorschriften aan voor de Nieuwtestamentische gemeenten die gegrond zijn op scheppingsorde en de orde van de zondeval. Die gronden vervallen niet in deze bedeling.
Jij komt aan met een voorschrift uit de ceremoniële wetten uit het Oude Testament waarvan wij belijden dat ze in Christus tot hun vervulling zijn gekomen.

Verder was jouw opmerking natuurlijk niet bijster origineel. Die heb ik al talloze keren gehoord. Als je engels een beetje op orde is beveel ik je deze video aan waar Tim Keller en Don Carson spreken over 1 Timotheüs 2 (zogenaamde zwijgteksten)

https://youtu.be/zShK_3DxxKs?si=I5KAuPAMHvWn_s3m

[merel]

Zouden jullie de discussie over de aanverwante CGK zaken in het daarvoor bestemde topic willen voeren?

@maanenschijn stelt wezenlijke vragen en ook @philip heeft een mooie bijdrage. Een vraag voor hen beiden. Zouden beiden niet gecombineerd kunnen worden?

[MidMid]

Interactie zou je bijvoorbeeld kunnen organiseren door een preek over de doop te houden en daarna gemeenteleden vragen in laten sturen voor de preek van volgende week. De tweede preek bestaat dan deels uit de beantwoording van de vragen.

Je kunt ook een bijbelkring aan huis organiseren op maandag die bestaat uit een preekbespreking van de zondag, eventueel met een maaltijd vooraf. Dat vraagt alleen wel een behoorlijke tijdsinvestering, terwijl we allemaal al zo druk zijn. Als man en vrouw samen 1,5 FTE werken, blijft er in de praktijk weinig gelegenheid over, ben ik bang.

Maar naar niveau en leeftijd differentiëren lijkt me juist geen goed idee. We zijn met alle verschillen samen gemeente.

Mooi idee die maandag Bijbelkring en vooral met dat eten vooraf - dat zet vaak echt de toon en maakt de gelegenheid. Maar ben wel benieuwd hoe je dit in de praktijk voor je ziet zodat het niet een activiteit of gesprek van volwassenen wordt waar de kinderen geen rol meer hebben. Eens dat het tijd vraagt in nu best wel volle en drukke levens. Vandaar dat ik daarvoor ook ruimte zag en zocht op de zondag.

[huisman]

Zouden jullie de discussie over de aanverwante CGK zaken in het daarvoor bestemde topic willen voeren?

@maanenschijn stelt wezenlijke vragen en ook @philip heeft een mooie bijdrage. Een vraag voor hen beiden. Zouden beiden niet gecombineerd kunnen worden?

Denk niet dat Paulus zijn voorschriften specifiek voor de CGK bedoelde maar ik begrijp de hint en laat jullie verder met rust in dit topic.

[Philip]

De bijbelkring waar ik op zat (en nog half op zit) bouwde zich in heel rap tempo uit tot een vriendengroep. Er werd verwacht dat je 25x per jaar van 6-9/10 aanwezig was (bijzonderheden daargelaten) en daarnaast waren er allerlei extra activiteiten.

Zelf werk ik in een seculiere omgeving en ben ik ook niet bijzonder theologisch geïnteresseerd. Het gevaar is dat het geloof tussen de zondagen in vervaagt. Voor mij persoonlijk is de tweede dienst daarom belangrijk. Het liefst zou ik ook nog een keer door de week een korte viering willen, al moet ik wel vermelden dat ik niet vaak naar de weekdiensten ging toen ik in een gemeente zat die weekdiensten organiseerde. Het komt er toch vaak niet van.

Maar concreet: je zou toch de tweede dienst kunnen organiseren met aansluitend een preekbespreking + broodmaaltijd bij iemand thuis? Maar voor iemand als Merel, die zegt dat de worsteling met de tweede dienst ontstaat omdat alles al zo druk, is dat geen oplossing denk ik, maar juist een extra belasting? Of heb ik dat mis? In welke richting zit je dan wel te denken?

[Herman]

Waarom zit de deur naar een discussie dicht als we nadenken over de tweede dienst, of liever, over de vorm en invulling van de zondagse kerkdiensten? Omdat het al 4 eeuwen zo is?

Er is wel een veel fundamentelere opmerking te maken, namelijk dat het geloof uit het gehoor is. Prediking is dus als onlosmakelijke schakel verbonden tussen de wil van God en wat de mens daarvan kan begrijpen.

Ik vind het prima om over andere vormen te spreken, maar niet met uitsluiting van een tamelijk helder voorgeschreven bijbels advies.

De methode om een open bijbelgesprek te hebben, sluit tenslotte naadloos aan bij de hedendaagse behoefte om een eigen perspectief te mogen hebben. En dat is gevaarlijk.

[merel]

Dat laatste ben ik met jou eens. Ik ben altijd huiverig voor thuis diensten en 'kerkje spelen'.

De bijbelkring waar ik op zat (en nog half op zit) bouwde zich in heel rap tempo uit tot een vriendengroep. Er werd verwacht dat je 25x per jaar van 6-9/10 aanwezig was (bijzonderheden daargelaten) en daarnaast waren er allerlei extra activiteiten.

Zelf werk ik in een seculiere omgeving en ben ik ook niet bijzonder theologisch geïnteresseerd. Het gevaar is dat het geloof tussen de zondagen in vervaagt. Voor mij persoonlijk is de tweede dienst daarom belangrijk. Het liefst zou ik ook nog een keer door de week een korte viering willen, al moet ik wel vermelden dat ik niet vaak naar de weekdiensten ging toen ik in een gemeente zat die weekdiensten organiseerde. Het komt er toch vaak niet van.

Maar concreet: je zou toch de tweede dienst kunnen organiseren met aansluitend een preekbespreking + broodmaaltijd bij iemand thuis? Maar voor iemand als Merel, die zegt dat de worsteling met de tweede dienst ontstaat omdat alles al zo druk, is dat geen oplossing denk ik, maar juist een extra belasting? Of heb ik dat mis? In welke richting zit je dan wel te denken?

Dat laatste zou voor mij inderdaad een extra belasting van de zondag zijn; een dienst, een broodmaaltijd en en preek bespreking met feitelijk vreemden. Voor mij zijn namelijk de gemeenteleden in mijn huidige kerk nog steeds vreemden die ik op zondag tegenkom en waar ik weinig mee deel. De geloofsgesprekken heb ik met vrienden en eigenlijk niet met gemeenteleden.

Wat een andere oplossing voor de tweede dienst zou kunnen zijn weet ik ook niet. Ter geruststelling voor.a. @huisman ik bezoek, ondanks mijn bezwaren, meestal de middagdiensten

[Posthoorn]

Als ik dit zo lees moet ik toch denken aan 2 Timotheüs 4 : 1-5. Weten we nog het belang van de prediking. Hoe worden mensen die van nature dood zijn in de misdaden en de zonden levendgemaakt.
Denk dat ons verschil is de gemeentebeschouwing. Jij lijkt uit te gaan van een gemeente die bestaat uit ‘levende’ christenen. Ik ga uit van Johannes 3 : 3 en van gemeenten zoals beschreven in Openbaring 2 en 3. De Heilige Geest gebruikt het Woord en de verkondiging om zondaren van dood levend te maken. Gaat de prediking zachtjes door de achterdeur de kerk uit door steeds minder en steeds korter te preken doen wij geen recht aan wat Gods Woord ons zegt.
Is er honger naar het Woord, is er honger naar het Brood des levens of kan een gezamenlijke maaltijd onze honger stillen.

Ik besef dat ik chargeer maar dat doe ik met opzet om zo ons verschil duidelijk te maken. Eigenlijk vind ik dit verschil ernstiger dat ons verschil over v&a.

Verder doe jij nogal tekort aan de ‘traditionele’ kerken. Hun doordeweekse activiteiten zijn vaak druk bezocht en veelkleurig in aanbod.

Juist ja. Je gaat niet uit van een levende gemeente, maar wel van honger naar het woord. Dat is een beetje onlogisch natuurlijk.
En afgezien daarvan, als iemand 40 jaar geleden tot geloof gekomen is en hij wordt zondag aan zondag aangesproken alsof hij nog bekeerd moet worden, is dat dan de bedoeling?

[Maanenschijn]

Waarom zit de deur naar een discussie dicht als we nadenken over de tweede dienst, of liever, over de vorm en invulling van de zondagse kerkdiensten? Omdat het al 4 eeuwen zo is?

Er is wel een veel fundamentelere opmerking te maken, namelijk dat het geloof uit het gehoor is. Prediking is dus als onlosmakelijke schakel verbonden tussen de wil van God en wat de mens daarvan kan begrijpen.

Ik vind het prima om over andere vormen te spreken, maar niet met uitsluiting van een tamelijk helder voorgeschreven bijbels advies.

De methode om een open bijbelgesprek te hebben, sluit tenslotte naadloos aan bij de hedendaagse behoefte om een eigen perspectief te mogen hebben. En dat is gevaarlijk.

Juist, we zijn het helemaal eens dat de prediking noodzakelijke is. Ik zie ook geen enkele reden om die te vervangen door andere zaken.

De opgeworpen vraag is hoe twee diensten ervaren worden en hoe die aansluiten bij het leven van alle (zon)dag.

Het is best tekenend dat ouders van jonge/grote gezinnen wel eens verzuchten dat ze het heerlijk vinden om ‘s avonds op te kunnen passen.

Ik zou graag om 9 uur beginnen met zang en gebed, een aantal korte preken te horen, vergelijkbaar met de punten uit een preek, afwisseling met zang, een maaltijd, een leerdienst/catechese en een afsluiting rond 14.00 uur.

Een intensieve periode die je als gemeente met elkaar hebt, met prediking, onderwijs, gebed, zang en ontmoeting. De ruimte die daarna ontstaat is voor gezin en persoonlijk onderwijs of stille tijd.

[Evangelist]

Waarom zit de deur naar een discussie dicht als we nadenken over de tweede dienst, of liever, over de vorm en invulling van de zondagse kerkdiensten? Omdat het al 4 eeuwen zo is?

Er is wel een veel fundamentelere opmerking te maken, namelijk dat het geloof uit het gehoor is. Prediking is dus als onlosmakelijke schakel verbonden tussen de wil van God en wat de mens daarvan kan begrijpen.

Ik vind het prima om over andere vormen te spreken, maar niet met uitsluiting van een tamelijk helder voorgeschreven bijbels advies.

De methode om een open bijbelgesprek te hebben, sluit tenslotte naadloos aan bij de hedendaagse behoefte om een eigen perspectief te mogen hebben. En dat is gevaarlijk.

Juist, we zijn het helemaal eens dat de prediking noodzakelijke is. Ik zie ook geen enkele reden om die te vervangen door andere zaken.

De opgeworpen vraag is hoe twee diensten ervaren worden en hoe die aansluiten bij het leven van alle (zon)dag.

Het is best tekenend dat ouders van jonge/grote gezinnen wel eens verzuchten dat ze het heerlijk vinden om ‘s avonds op te kunnen passen.

Ik zou graag om 9 uur beginnen met zang en gebed, een aantal korte preken te horen, vergelijkbaar met de punten uit een preek, afwisseling met zang, een maaltijd, een leerdienst/catechese en een afsluiting rond 14.00 uur.

Een intensieve periode die je als gemeente met elkaar hebt, met prediking, onderwijs, gebed, zang en ontmoeting. De ruimte die daarna ontstaat is voor gezin en persoonlijk onderwijs of stille tijd.

Lijkt me een vervelende zondagsinvulling: zo’n lange, intensieve periode met allerlei preekjes, zang en maaltijd.
Ik lees dat hier van ook: dat het belangrijk is om met elkaar te eten. Het lijkt mij helemaal niets! Liever eet ik alleen met mijn gezin; uiteten vind ik altijd een gedoe en doe ik alleen daarom al liever nooit.
Maaltijden houden wij vaak zo kort mogelijk, functioneel zeg maar

[Refojongere]

Ik snap oprecht het probleem niet:
1. We zijn gezegend met twee diensten. De ene is evangelieverkondiging en de ander een leerdienst.

2. We zijn gezegend met jeugdwerk, catechisatie en kringen om zo te differentieren naar niveau en een echte gemeenschap te vormen. Met kringwerk kan dat prima met maaltijden.

3. We hebben gemeenteavonden om onderwerpen uit te diepen.

4. Gemeenteleden leven vaak erg met zieken en eenzamen mee.

Dus ja, dat de tweede diensten allemaal interactief moeten zijn is niet nodig. Een preekbespreking kan prima daarna. En Apollos werd na de dienst nader onderwezen en niet tijdens de dienst.

Dat een tweede dienst op de gemeenschap gericht moet zijn.

Is denk ik niet nodig.

[Philip]

Ik snap dat je zegt 'Liever eet ik alleen met mijn gezin', maar in de gemeente zijn er wel mensen die geen gezin hebben. Dat zeg ik niet om je te veroordelen - er moet in de gemeente principieel ruimte zijn voor mensen die niets naast de kerkdienst(en) willen/niet samen willen eten.

Op dezelfde manier zijn voor mij de twee preken per zondag genoeg. Een derde 's avonds nog luisteren ervaar ik als teveel. Dan zullen er ook wel mensen zijn die moeite hebben met twee preken op een zondag. Maar

Tegelijkertijd zijn er ook veel mensen die wel behoefte hebben aan sociaal contact binnen de gemeente, en dan niet een bijbelkring eens per maand.

[DDD]

Als ik het Nieuwe testament zo lees, dan is er wel aanleiding om te denken dat gezamenlijke maaltijden er bij horen. Of dat nu echt een principe is, dat weet ik niet, maar het komt best vaak terug. Ook met waarschuwingen, zoals bijvoorbeeld dat het niet hetzelfde is als het heilig avondmaal vieren.

Ik heb niet zo'n problemen met twee diensten, maar een principe kan ik het ook niet vinden. Het is meestal meer van hetzelfde, zeker als het geen leerdienst is. Dagelijkse getijdediensten vind ik mooi, maar dat is ook voor veel mensen te belastend.

[Maanenschijn]

Waarom zit de deur naar een discussie dicht als we nadenken over de tweede dienst, of liever, over de vorm en invulling van de zondagse kerkdiensten? Omdat het al 4 eeuwen zo is?

Er is wel een veel fundamentelere opmerking te maken, namelijk dat het geloof uit het gehoor is. Prediking is dus als onlosmakelijke schakel verbonden tussen de wil van God en wat de mens daarvan kan begrijpen.

Ik vind het prima om over andere vormen te spreken, maar niet met uitsluiting van een tamelijk helder voorgeschreven bijbels advies.

De methode om een open bijbelgesprek te hebben, sluit tenslotte naadloos aan bij de hedendaagse behoefte om een eigen perspectief te mogen hebben. En dat is gevaarlijk.

Juist, we zijn het helemaal eens dat de prediking noodzakelijke is. Ik zie ook geen enkele reden om die te vervangen door andere zaken.

De opgeworpen vraag is hoe twee diensten ervaren worden en hoe die aansluiten bij het leven van alle (zon)dag.

Het is best tekenend dat ouders van jonge/grote gezinnen wel eens verzuchten dat ze het heerlijk vinden om ‘s avonds op te kunnen passen.

Ik zou graag om 9 uur beginnen met zang en gebed, een aantal korte preken te horen, vergelijkbaar met de punten uit een preek, afwisseling met zang, een maaltijd, een leerdienst/catechese en een afsluiting rond 14.00 uur.

Een intensieve periode die je als gemeente met elkaar hebt, met prediking, onderwijs, gebed, zang en ontmoeting. De ruimte die daarna ontstaat is voor gezin en persoonlijk onderwijs of stille tijd.

Lijkt me een vervelende zondagsinvulling: zo’n lange, intensieve periode met allerlei preekjes, zang en maaltijd.
Ik lees dat hier van ook: dat het belangrijk is om met elkaar te eten. Het lijkt mij helemaal niets! Liever eet ik alleen met mijn gezin; uiteten vind ik altijd een gedoe en doe ik alleen daarom al liever nooit.
Maaltijden houden wij vaak zo kort mogelijk, functioneel zeg maar

De ervaringen die ik in het buitenland heb opgedaan maken dat ik gerust een experiment aandruf

[Philip]

Als ik het Nieuwe testament zo lees, dan is er wel aanleiding om te denken dat gezamenlijke maaltijden er bij horen. Of dat nu echt een principe is, dat weet ik niet, maar het komt best vaak terug. Ook met waarschuwingen, zoals bijvoorbeeld dat het niet hetzelfde is als het heilig avondmaal vieren.

Ik heb niet zo'n problemen met twee diensten, maar een principe kan ik het ook niet vinden. Het is meestal meer van hetzelfde, zeker als het geen leerdienst is. Dagelijkse getijdediensten vind ik mooi, maar dat is ook voor veel mensen te belastend.

Het grote voordeel van getijdediensten - bij voorkeur met alle kerken van een plaats tegelijk, als alleen de Bijbel klinkt zou dat toch mogelijk moeten zijn - is dat je kunt kiezen wanneer het je uitkomt. Je hoeft er niet elke dag te zijn. Het probleem van weekdiensten is bij mij vaak dat die dag net niet handig is.