Het bezoeken van andere kerken op zondag

[helma]

Ik vind trouw aan je eigen gemeente erg belangrijk. Onderdeel van gemeente-zijn. En ik heb ook niet echt behoefte om elders te kerken (behalve om mee te leven met een van de kinderen)

[Apologeet]

Ik vind trouw aan je eigen gemeente erg belangrijk. Onderdeel van gemeente-zijn. En ik heb ook niet echt behoefte om elders te kerken (behalve om mee te leven met een van de kinderen)

Ik vind trouw aan God vele malen belangrijker.
Geloven wij vanuit onze belijdenis niet in één gehele kerk?
Het algehele onverbreekbare lichaam van Christus?
Als je simpelweg gewoon de behoefte niet hebt om ergens anders naar toe te gaan zeg ik oké.
Maar vanuit Bijbels perspectief zie ik geen enkel bezwaar.

[helma]

Maar het ging niet over wat je het belangrijkst vond...

[Apologeet]

Maar het ging niet over wat je het belangrijkst vond...

Post onmiddels aangepast.

[Apologeet]

Maar het ging niet over wat je het belangrijkst vond...

Dat is eigenlijk wel waar het om gaat of althans hoort te gaan.
Door verschil in liturgie en persoonlijke banden zitten we allemaal in kerken met verschillende benamingen ook al onderschrijven we allemaal de 3FVE.
Ik heb dat nooit begrepen en vind het ook bijbels onacceptabel.

[GerefGemeente-lid]

Ik vind trouw aan je eigen gemeente erg belangrijk. Onderdeel van gemeente-zijn. En ik heb ook niet echt behoefte om elders te kerken (behalve om mee te leven met een van de kinderen)

Eens.

Het doet me verdriet (ook afgelopen zondagmiddag weer) dat er mensen zijn die bij bepaalde predikanten altijd hun plaats leeglaten.

[MGG]

Ik vind trouw aan je eigen gemeente erg belangrijk. Onderdeel van gemeente-zijn. En ik heb ook niet echt behoefte om elders te kerken (behalve om mee te leven met een van de kinderen)

Eens.

Het doet me verdriet (ook afgelopen zondagmiddag weer) dat er mensen zijn die bij bepaalde predikanten altijd hun plaats leeglaten.

Als het vaak dezelfde mensen zijn, dan heeft de kerkenraad hier denk ik een taak in. Overigens ook bij mensen die zelden tot nooit in de kerk komen bij leesdiensten. In het kader van gemeente zijn lijkt het mij niet goed als mensen afhankelijk van de dominee/ouderling wel of niet komen. (Het lijkt mij ook geen vruchtbare houding.)

[helma]

Ik vind trouw aan je eigen gemeente erg belangrijk. Onderdeel van gemeente-zijn. En ik heb ook niet echt behoefte om elders te kerken (behalve om mee te leven met een van de kinderen)

Ik vind trouw aan God vele malen belangrijker.
Geloven wij vanuit onze belijdenis niet in één gehele kerk?
Het algehele onverbreekbare lichaam van Christus?
Als je simpelweg gewoon de behoefte niet hebt om ergens anders naar toe te gaan zeg ik oké.
Maar vanuit Bijbels perspectief zie ik geen enkel bezwaar.

Ik ervaar gemeenschap der heiligen over kerkmuren heen. Dat is van GGiN tot onze plaatselijke Regenbooggemeente.
Dat de kerk verscheurd is is vreselijk en Godonterend. Toch begrijp ik ook wel dat een goede vriendin uit de Regenboog en ik niet in dezelfde kerk zitten. Onze visie op de doop is dermate verschillend dat we het daar niet over hebben. Wel vinden we elkaar in andere belangrijke aspecten van het geloof. De verbondsvisie is in onze CGK door de prediking verweven. Daar zou zij zich echt niet in kunnen vinden, terwijl dat voor mij heel belangrijk is. Hetzelfde geldt voor de kerken waar de verbondsvisie anders ingevuld is.
Dus ik begrijp de kerkelijke verschillen wel en ook waarom we gescheiden optrekken hoewel dat wel een zondige verdeeldheid is. Ik zie dat als een stuk gebrokenheid wat niet simpel op te lossen is...

Lid zijn van een kerkelijke gemeente vind ik niet vrijblijvend. Je hoort bij elkaar als gemeente. Hoe kan je bijvoorbeeld functioneren naar 1 Kor 12 als de gemeente meer het beeld heeft van een duiventil?

[Ararat]

Ik houd het bij de diensten van onze eigen gemeente.
Er is overal weleens wat maar als je eenmaal elders gaat kerken is dat geen goed voorbeeld voor bijvoorbeeld je kinderen denk ik.

Al ben ik ook best wel eens nieuwsgierig naar andere gemeenten.
Voornamelijk naar het kerkgebouw en orgel, maar dat kan ik ook wel bekijken op een andere dag.

Geen goed voorbeeld voor kinderen?
Leer ze vooral van kerkmuren en hokjes houden zou ik dan zeggen!
Daarbij merk ik graag op dat het dan wel 3FVE kerken moeten zijn.

Even over goed voorbeeld voor kinderen. Een persoonlijke ervaring.

Een groot gedeelte van mijn jeugd kerkten mijn ouders deels in andere gemeenten. De beslissing van welke gemeente bezocht werd viel soms pas vlak voor kerktijd. Als kind en later tiener vond ik de afwisseling geweldig! Ik liet het graag gebeuren. Ik heb erg goede herinneringen aan de bezochte gemeenten in mijn oude woonplaats, kreeg daar ook vriendschappen. Belangrijker: ik kan me diverse preken en de impact ervan nog goed herinneren.

Mijn binding met de oorspronkelijke gemeente bleef vooral omdat ik de catechisaties en verenigingen (in mijn herinnering) trouw bezocht.
Subjectief naar mezelf kijkend denk ik dat het bovenstaande me vooral geleerd heeft om de kerkmuren niet al te hoog te achten en tegelijk toch de warmte van de eigen gemeente te waarderen.

Door het laatste én onze visie op gemeente-zijn hebben vrouwe Ararat en ik besloten om het bovenstaande bewust niet zelf in de praktijk te brengen. Nu onze kinderen zo zachtjes aan hun eigen weg kiezen in kerkelijk Nederland is het laveren tussen spanning en ontspanning, waarbij het laatste ruimschoots overheerst.

Zijn er meer 'ervaringsdeskundigen'? Wellicht met een heel ander verhaal?

[HersteldHervormd]

Ik houd het bij de diensten van onze eigen gemeente.
Er is overal weleens wat maar als je eenmaal elders gaat kerken is dat geen goed voorbeeld voor bijvoorbeeld je kinderen denk ik.

Al ben ik ook best wel eens nieuwsgierig naar andere gemeenten.
Voornamelijk naar het kerkgebouw en orgel, maar dat kan ik ook wel bekijken op een andere dag.

Geen goed voorbeeld voor kinderen?
Leer ze vooral van kerkmuren en hokjes houden zou ik dan zeggen!
Daarbij merk ik graag op dat het dan wel 3FVE kerken moeten zijn.

Wat een nare reactie en bizar dat je zijn gezin er bij betrekt en je daarin mengt.

[helma]

Zondag waren mijn ouders trouw aan hun eigen gemeente. In doordeweekse diensten kerkten we overal waar het Woord gebracht werd. Dat kon Gekrookte Riet zijn maar ook GGiN of Vrij OGG. Dus kerkmuren waren bij ons thuis nooit hoog. Ds Budding werd net zo gerespecteerd als Ds Vreugdenhil of Ds Mallan. Als Christus maar gepreekt werd.
Ik heb goede herinneringen daaraan. Ik leerde al jong dat je een kerkdienst desnoods kon meebeleven op een omgekeerde emmer of op de trap van een preekstoel. Comfort was ondergeschikt

[Geytenbeekje]

Mee eens. Mijn halve familie was hervormd en heeft over de scheuring van 2004 weinig woorden vuilgemaakt. Het overgrote merendeel ging mee met de PKN en een aantal ging naar de HHK. Voor hen veranderde er weinig in de plaatselijke gemeente.

offtopic

[DDD]

Ik vind trouw aan je eigen gemeente erg belangrijk. Onderdeel van gemeente-zijn. En ik heb ook niet echt behoefte om elders te kerken (behalve om mee te leven met een van de kinderen)

Ik vind trouw aan de eigen gemeente ook heel belangrijk. Maar dat neemt niet weg dat ik het ook belangrijk vind om met vrienden en familie mee te leven en het ook heel fijn vind om met hen mee te gaan naar de kerk. Dat sluit elkaar naar mijn idee niet uit.

[Maanenschijn]

Ik kom uit een gezin waar kerkmuren niet belangrijk waren. Mijn moeder was afkomstig van thuislezers en gezelschappen, mijn vader Hervormde Bond. Als gezin gingen we trouw naar de zelfde kerk. Ongeacht de predikant. Andere kerken bezochten we niet. Er was ook een goede band met de gemeente en het verenigingswerk. Maar door opvoeding, contacten en afkomst zijn kerkmuren nooit hoog geweest.

Mijn vrouw is opgegroeid in een gezin waar de GG de enige goede kerk was, specifiek ook nog de plaatselijke. Kerkmuren, zelfs tussen GG’s waren hoog.

In ons gezin hebben we gekerkt in diverse denominaties. Maar altijd wel trouw aan de eigen gemeente, zonder aanzien van de predikant. Ik merk dat bij mij kinderen kerkmuren geen rol spelen, maar dat ze toch wel gehecht zijn aan de gemeente, de contacten en ‘om er bij te horen’.

Een ander aspect wat ik van belang vind: een eigen predikant of gemeente weet (als het goed is) wat de gemeente nodig heeft. In een bijvoorbeeld een prekenserie kan aandacht gegeven worden aan zaken die in een gemeente spelen of leven. Her en der kerkshoppen kan dat in de weg zitten.

Ik ben blij met onze gemeente, blij met onze predikant en blij dat er diverse keren een andere predikant is . Blijft alles mooi in evenwicht.

[DDD]

Ik vind trouw aan je eigen gemeente erg belangrijk. Onderdeel van gemeente-zijn. En ik heb ook niet echt behoefte om elders te kerken (behalve om mee te leven met een van de kinderen)

Eens.

Het doet me verdriet (ook afgelopen zondagmiddag weer) dat er mensen zijn die bij bepaalde predikanten altijd hun plaats leeglaten.

Als het vaak dezelfde mensen zijn, dan heeft de kerkenraad hier denk ik een taak in. Overigens ook bij mensen die zelden tot nooit in de kerk komen bij leesdiensten. In het kader van gemeente zijn lijkt het mij niet goed als mensen afhankelijk van de dominee/ouderling wel of niet komen. (Het lijkt mij ook geen vruchtbare houding.)

En wat is die taak dan wel volgens jou? Dat kan immers variëren van het niet meer uitnodigen van de betreffende predikant, het beleggen van een gemeenteavond met de betreffende predikant tot het vermanen van de gemeenteleden en van alles daartussenin.

Ik vind overigens dat een kerkenraad er goed aan doet om voorzichtig op te treden als een deel van de gemeente een deel van de predikanten onrechtzinnig vindt. Ik geloof niet dat het verstandig is om over de gewetens van gemeenteleden te heersen. Als gemeenteleden onderscheidenlijk luisteren, dan lijkt mij dat iets om dankbaar voor te zijn.