eilander schreef:Ervaren jullie dan nooit een spanningsveld: je kinderen een feestdag laten maken van de zondag betekent de hele dag Donald Duckjes lezen, even bij wijze van voorbeeld?
Waar is dan nog gebleven: maar aangaande ik en mijn huis, wij zullen de Heere dienen?
Ik denk dat het best een lastige opdracht is, maar niettemin een opdracht!

Ja Eilander daar zit het moeilijke, maar de Heere dienen moet niet beperkt zijn tot de zondag, maar zondagsinvulling is zoals ik al schreef moeilijk, ik heb daar ook veel fouten mee gemaakt.
Ik ben er in de loop van de jaren wel vrijer mee omgegaag, de hele zondag met zeven kinderen op een flat vraagt zeker wel om een zekere ruimte.

Jantje schreef:

Ambtenaar schreef:

Jantje schreef:
Ik keur het af als men op zondag mens-erger-je-niet of Monopoly doet. Daar is de zondag te heilig voor.

Ik doe juist op zondag spelletjes met mijn kinderen, die vinden het juist fijn. Ik heb daar ook geen bezwaar tegen, omdat ik de zondag niets zie als nieuwe sabbat, maar als dag der samenkomst.

Jaja, zo kan ik het ook.
Ik zie de zondag als een dag van rust.

De zondag is de sabbatdag en die moet geheiligd worden.

En dan 's middags slapen, dat is wel heel letterlijk.

Jantje schreef: Jaja, zo kan ik het ook.
Ik zie de zondag als een dag van rust.

De zondag is de sabbatdag en die moet geheiligd worden.

Ik zie de zondag niet als sabbat en zie daarvoor ook geen Bijbelse opdracht. Dat betekent niet dat het geen bijzondere dag is, het is namelijk de dag waarop we als gemeente van God samenkomen.

Voor mij persoonlijk betekent dat niet dat je geen spelletjes mag doen, of binnen grenzen andere dingen ter ontspanning. Het doel van een rustdag is namelijk om lichamelijk en geestelijk tot rust te komen.

Piet Puk schreef:Zijn er hier die al eens een burnout o.i.d. hebben gehad?

Ja hoor, ik heb jaren iedere middag op de bank gelegen dus ook op zandag, nu nog een enkele keer.

Ambtenaar schreef:

Jantje schreef: Jaja, zo kan ik het ook.
Ik zie de zondag als een dag van rust.

De zondag is de sabbatdag en die moet geheiligd worden.

Ik zie de zondag niet als sabbat en zie daarvoor ook geen Bijbelse opdracht. Dat betekent niet dat het geen bijzondere dag is, het is namelijk de dag waarop we als gemeente van God samenkomen.

Voor mij persoonlijk betekent dat niet dat je geen spelletjes mag doen, of binnen grenzen andere dingen ter ontspanning. Het doel van een rustdag is namelijk om lichamelijk en geestelijk tot rust te komen.

Nee als we het echt als sabbath zie, zitten we er met zijn allen naast, zes dagen zult gij arbeiden maar de zevende dag zult gij geen werk doen. Tja er staat echt niet maar de eerste dag zult gij geen werk doen

eilander schreef:Ervaren jullie dan nooit een spanningsveld: je kinderen een feestdag laten maken van de zondag betekent de hele dag Donald Duckjes lezen, even bij wijze van voorbeeld?
Waar is dan nog gebleven: maar aangaande ik en mijn huis, wij zullen de Heere dienen?
Ik denk dat het best een lastige opdracht is, maar niettemin een opdracht!

De zondag zie ik als een dag die vooral in teken staat van kerkgang en gezin.
De kerkgang is al heel wat voor kinderen. Buiten het stil zitten om, is het ook nog vaak dat ze niet heel veel mee krijgen.
Als gezin zingen wij wel zondagsavonds een half uurtje - drie kwartier. En je probeert wat gesprekjes op gang te krijgen.

De rest is de invulling vooral op gezelligheid en saamhorigheid gericht.
De verplichting om zondags alleen met dingen bezig te zijn rond om de Heere en Zijn dienst zien wij niet zo. Je moet dan zelfs uit kijken niet in een nieuwe wet te vervallen.
Het "aangaande ik en mijn huis, wij zullen de Heere dienen" hoort er natuurlijk wel helemaal bij. Ook op zondag. Maar dat is iets wat de hele week door een plek in de opvoeding moet krijgen en zich niet hoeft te concentreren op de zondag.

Jantje schreef:

Ambtenaar schreef:

Jantje schreef:
Ik keur het af als men op zondag mens-erger-je-niet of Monopoly doet. Daar is de zondag te heilig voor.

Ik doe juist op zondag spelletjes met mijn kinderen, die vinden het juist fijn. Ik heb daar ook geen bezwaar tegen, omdat ik de zondag niets zie als nieuwe sabbat, maar als dag der samenkomst.

Jaja, zo kan ik het ook.
Ik zie de zondag als een dag van rust.

De zondag is de sabbatdag en die moet geheiligd worden.

Dit klinkt toch een beetje veroordelend Jantje. Zal misschien niet je bedoeling zijn, maar komt zo over.
Ik denk dat die strikte zondagsheiliging ook echt iets Nederlands is. Zover ik weet wordt dit elders op de wereld heel anders gezien.

Ik vind spelletjes doen anders heel zondags. En gezien de langdurige preken in mijn kerkverband lijkt het mij niet zo'n goed idee om er nog veel stichtelijks aan toe te voegen, zeker niet bij kinderen. Dan kun je beter door de weeks naar Bijbelkring of jv gaan en een goed boek lezen op woensdagavond.

Al vind ik het zelf niet inspannend om een theologisch boek te lezen, maar de Elsevier kan ook prima, mijns inziens.

Bezorgd schreef: Ik denk dat die strikte zondagsheiliging ook echt iets Nederlands is. Zover ik weet wordt dit elders op de wereld heel anders gezien.

Dat is zo. In Amerika houden 'Christenen' de zondag amper. S'ochtends naar de kerk en de rest van de dag genieten van sport en spel. Een Amerikaanse historicus, Robert Godfrey, heeft in zijn lezing over de Dordtse Synode van 400 jaar geleden, opgemerkt dat als mensen de 20ste eeuw kerk geschiedenis gaan studeren zullen ze opmerken dat hoe de zondag gehouden word in Amerika in dat eeuw helemaal veranderd is, en dat bijna zonder enige weerstand van de kerk. Het kwam er ter sprake omdat in Dordt hebben onze vaders gezegd dat we de zondag moeten houden als de oude testamentische sabbatdag.

Ik doe doordeweeks ook altijd een middagdutje. En op zondag dus ook. Heb inderdaad wel eens burnoutverschijnselen (gehad). Zondags is het meestal hooguit een uur maar anders zak ik de tweede dienst weg.

Spelletjes doen we wel; geen pc gebruik. Mobiele telefoons alleen voor afspraken over zingen ofzo; in elk geval is de regel dat we de smartphone uitlaten.
We zingen altijd met het gezin op zondagavond; maar vaak ook als familie. Mijn zussen hebben ook kinderrijke gezinnen en elke verjaardag of examenfeest oid wordt gevierd met een familysing-in. Dus 1 keer in de maand komen de jongeren wel bij elkaar om te zingen op zondagavond. Daar geniet ik altijd van. We lezen op zondagavonden uit een van de boeken van Evert Barten voor.
Verder is het wel aanbevolen een boek met een christelijke boodschap te lezen. Geen DD ofzo; maar daar heb ik doordeweeks ook een aversie tegen.

We maken ook wel eens een wandeling door de natuur. We hebben altijd een lange zondagavond.
Heel soms kijken we naar een lezing van Paul Washer/Etienne Maritz.

Inderdaad wil ik er niet een wettische dag van maken. Dat gevaar ligt wel op de loer.
Het gaat erom dat we rust nemen van ons 'werk' en rust krijgen voor onze ziel.

Ik kan me best voorstellen dat het lastig is om met kinderen een goede en toch gezellige inhoud aan de zondag te geven. Wij hebben zelf geen kinderen dus we gaan ‘s zondags wel eens naar onze ouders of broers/zussen.
Verder vind ik het heerlijk om naast de zondagse diensten wat meer achtergrond informatie te lezen over waar de preek over ging. Op de website van de kerk staat vaak zaterdags al de liturgie dus dan heb ik wat tijd om op te zoeken.

Op zondagavond lees ik vaak een catechismuspreek over de zondag die bij ons aan de beurt is of een gedeelte uit ‘het schatboek’

helma schreef:Ik doe doordeweeks ook altijd een middagdutje. En op zondag dus ook. Heb inderdaad wel eens burnoutverschijnselen (gehad). Zondags is het meestal hooguit een uur maar anders zak ik de tweede dienst weg.

Spelletjes doen we wel; geen pc gebruik. Mobiele telefoons alleen voor afspraken over zingen ofzo; in elk geval is de regel dat we de smartphone uitlaten.
We zingen altijd met het gezin op zondagavond; maar vaak ook als familie. Mijn zussen hebben ook kinderrijke gezinnen en elke verjaardag of examenfeest oid wordt gevierd met een familysing-in. Dus 1 keer in de maand komen de jongeren wel bij elkaar om te zingen op zondagavond. Daar geniet ik altijd van. We lezen op zondagavonden uit een van de boeken van Evert Barten voor.
Verder is het wel aanbevolen een boek met een christelijke boodschap te lezen. Geen DD ofzo; maar daar heb ik doordeweeks ook een aversie tegen.

We maken ook wel eens een wandeling door de natuur. We hebben altijd een lange zondagavond.
Heel soms kijken we naar een lezing van Paul Washer/Etienne Maritz.

Inderdaad wil ik er niet een wettische dag van maken. Dat gevaar ligt wel op de loer.
Het gaat erom dat we rust nemen van ons 'werk' en rust krijgen voor onze ziel.

Hiermee staan we op een lijn
En ik las de kinderen zondagavond altijd voor ik wisselde een boek met boodschap af met bv de Christenreis, mijn oudste dochter had op de middelbare school een heel stoer vriendje, die wilde graag de verhalen van Potappel lezen, dat vond hij fantatisch.
Oh ja 's zomers las ik buiten en een van de buren ging dat ook buiten zitten om mee te luisteren.

Jantje schreef:

Ambtenaar schreef:

Jantje schreef:
Ik keur het af als men op zondag mens-erger-je-niet of Monopoly doet. Daar is de zondag te heilig voor.

Ik doe juist op zondag spelletjes met mijn kinderen, die vinden het juist fijn. Ik heb daar ook geen bezwaar tegen, omdat ik de zondag niets zie als nieuwe sabbat, maar als dag der samenkomst.

Jaja, zo kan ik het ook.
Ik zie de zondag als een dag van rust.

De zondag is de sabbatdag en die moet geheiligd worden.

Heb je een gezin? Of altijd lekker rustig?

Ik heb nog nooit van mijn leven een middagslaapje gedaan, zelfs in het kraambed lukte het me niet.
Maar goed, ik heb weinig slaap nodig.
M.i. slaat het nergens op om als gezond mens de zondagmiddag te verslapen. Dan is er iets niet goed gegaan tijdens de andere 6 dagen.
Als je je kinderen op de zondag alles gaat verbieden wat maar enigszins leuk is voor hen, breng je alleen maar jezelf in moeilijkheden.
Ik had een stuiterbal hier, als ik hem verplicht op de bank zette met een boekje, brak de oorlog uit.
Als ik hem een uurtje buiten liet spelen, gewoon voor de deur, op het pleintje, was er rust en vrede.
Een kind moet kind kunnen zijn, ook op zondag.
Het zijn geen volwassenen in mini-formaat.
Ik heb ook weleens geen zin om een stichtelijk boek te lezen, omdat mijn hoofd er helemaal niet naar staat.
M.i. werkt het alleen omdat je het zelf graag wil en niet omdat het opgelegd wordt.
In ons gezin doen we vrijwel altijd spelletjes op zondagavond, indien er geen jv of bijbelclub is.
De kinderen zijn nu volwassen en ervoeren de zondag gelukkig niet als knellend of saai.

eilander schreef:Ervaren jullie dan nooit een spanningsveld: je kinderen een feestdag laten maken van de zondag betekent de hele dag Donald Duckjes lezen, even bij wijze van voorbeeld?
Waar is dan nog gebleven: maar aangaande ik en mijn huis, wij zullen de Heere dienen?
Ik denk dat het best een lastige opdracht is, maar niettemin een opdracht!

Dat laatste is zeker een lastige opdracht. Maar die geldt voor iedere dag. En is in de week misschien nog wel lastiger dan op zondag. Dat spanningsveld is er zeker, maar dat voel ik iedere dag. Zoals ik al eerder schreef, het ene hoeft het andere niet uit te sluiten. Ze mogen bij ons best even een spelletje spelen op de tablet of een filmpje kijken. Maar wel beperkter dan in de week.