Ik denk...
Een beminde jongeman wordt grafwaarts gedragen...

Hij is niet meer op de aarde.

Naar de mens was hij een grote man...
maar in zijn hart was hij kinderlijk,
liefelijk...
beminnelijk.

Maar dit mag gezegd worden:
Hij gaf in zijn leven een voorbeeld...

Hij was altijd daar waar hij God zou kunnen vinden...
In de kerk, de weekdiensten, op de vereniging...

Wie zal zeggen waar hij is aangeland...

Hij is daar... waar hij eeuwig zijn zal...

En dan vermenigvuldigen de gedachten zich wel eens...

-DIA- schreef:Ik denk...
Een beminde jongeman wordt grafwaarts gedragen...

Hij is niet meer op de aarde.

Naar de mens was hij een grote man...
maar in zijn hart was hij kinderlijk,
liefelijk...
beminnelijk.

Maar dit mag gezegd worden:
Hij gaf in zijn leven een voorbeeld...

Hij was altijd daar waar hij God zou kunnen vinden...
In de kerk, de weekdiensten, op de vereniging...

Wie zal zeggen waar hij is aangeland...

Hij is daar... waar hij eeuwig zijn zal...

En dan vermenigvuldigen de gedachten zich wel eens...

Ik denk op moment dat je dit schrijft dat rouwauto ongeveer door jouw straat moet hebben gereden...

Ik denk aan hoe moeilijk het is om onbevangen te leven, en gewoon jezelf te zijn (er zijn al genoeg anderen).

aan een vriendin die over tijd is met haar zwangerschap.
Ik hoop voor haar dat het baby'tje spoedig komen zal.

..aan de vrouw van Lot !

aan wat een mens kan verzamelen in zijn leven en bij zijn sterven niets mee kan nemen

JolandaOudshoorn schreef:aan wat een mens kan verzamelen in zijn leven en bij zijn sterven niets mee kan nemen

Dat is inderdaad iets om veel te bedenken...

JolandaOudshoorn schreef:aan wat een mens kan verzamelen in zijn leven en bij zijn sterven niets mee kan nemen

Dat zei ik gister aan tafel nog...Waarom toch al dat zwoegen en slaven?
Ik las in een boek: stel dat vandaag de dag moet zijn met een gouden randje: hoe zou je die invullen? Niet denken: als ik 30 ben, heb ik alles voor elkaar, of als ik 50 ben wordt het rustiger. Dan beginnen andere zorgen.
Kijk naar wat prioriteit heeft. Voor nu, maar zeker in de eerste plaats voor de Toekomst.

huisman schreef:..aan de vrouw van Lot !

Tja in een ander verband denk ik vaak aan de keus van Ruth en de kus van Orpha
Bij de grens onder tranen ging Orpha terug naar haar volk en haar goden.

Oude-Waarheid schreef:

huisman schreef:..aan de vrouw van Lot !

Tja in een ander verband denk ik vaak aan de keus van Ruth en de kus van Orpha
Bij de grens onder tranen ging Orpha terug naar haar volk en haar goden.

Ja een mens kan ver komen, uit Sodom gevlucht , aan de grens gekomen van het beloofde land (Orpha) ..en toch niet behouden . Zij keken beide met heimwee achterom, met heimwee naar hun zondige bestaan.

Oude-Waarheid schreef:

huisman schreef:..aan de vrouw van Lot !

Tja in een ander verband denk ik vaak aan de keus van Ruth en de kus van Orpha
Bij de grens onder tranen ging Orpha terug naar haar volk en haar goden.

Op aanraden van Naomi.

refo schreef:

Oude-Waarheid schreef:

huisman schreef:..aan de vrouw van Lot !

Tja in een ander verband denk ik vaak aan de keus van Ruth en de kus van Orpha
Bij de grens onder tranen ging Orpha terug naar haar volk en haar goden.

Op aanraden van Naomi.

Denk je?
(Of mag alleen Oude-Waarheid hierop ingaan?)

refo schreef:

Oude-Waarheid schreef:

huisman schreef:..aan de vrouw van Lot !

Tja in een ander verband denk ik vaak aan de keus van Ruth en de kus van Orpha
Bij de grens onder tranen ging Orpha terug naar haar volk en haar goden.

Op aanraden van Naomi.

Had ze dan niet tegen Naomi kunnen zeggen nee Naomi
"U volk is mijn volk u God is mijn God"
Dus uiteindlijk was het toch haar keus om terug te gaan naar haar volk en goden
hoe je het ook went of keerd.
Naomi heeft het ook tegen Ruth gezegd en haar de keus gelaten om terug te gaan.

refo schreef:

Oude-Waarheid schreef:

huisman schreef:..aan de vrouw van Lot !

Tja in een ander verband denk ik vaak aan de keus van Ruth en de kus van Orpha
Bij de grens onder tranen ging Orpha terug naar haar volk en haar goden.

Op aanraden van Naomi.

je hebt het niet begrepen ,stuurt Jezus zijn discipelen weg als hij zegt: Wilt gijlieden ook niet weggaan ? Nee toch Hij lokt ze een geloofsbelijdenis uit.

Ik denk dat Naomi het meende. Dat blijkt uit alles in hoofdstuk 1.
De Almachtige heeft het gedaan.
Pas aan het eind van hoofdstuk 2 wordt ze weer wakker.