Graphic Novel 'De Christenreis'

[Simon]

Rookmaaker: Ook de kunstenaar die christen is, worstelt met spanningen. Maar de problemen van de christelijke artiest zijn vaak nog groter omdat het voor de christen moeilijk is te leven in een post-christelijke wereld. Een artiest wordt geacht te werken vanuit zijn eigen overtuiging, maar die kan door zijn atheïstische tijdgenoten gezien worden als zeer conservatief, zo al niet totaal passé. Daarenboven mist hij vaak de steun van zijn eigen omgeving, zijn kerk en familieleden. In hun ogen is hij een radicaal of een luie nietsnut. Hij wordt gebrandmerkt als iemand die van het begin af aan op het verkeerde spoor zit. Daarom werkt de christelijke kunstenaar tegenwoordig onder grote stress.

En wat dacht je hiervan:
http://www.refdag.nl/achtergrond/gezond ... k_1_683318?

Auteurs hebben een nog grotere kans dan kunstenaars !

[Indiaantje]

"Thus far did I come laden with my sin,
Nor could aught ease the grief that I was in,
Till I came hither. What a place is this!
Must here be the beginning of my bliss?
Must here the burden fall from off my back?
Must here the strings that bound it to me crack?
Blest cross! blest sepulchre! blest rather be
The Man that there was put to shame for me!"

Prachtig!

[DDD]

Wordt het origineel van Bunyan trouwens niet gekleurd? Dit terzijde.

Nou, zo terzijde is het niet.

Het zou WimA sieren als hij nog aangaf wat de bedoeling was van de kleursels en of dat commentaar zich ook richt op Bunyan zelf. (En in hem natuurlijk op de gehele bevindelijke traditie die draait om ik en God, en wel ook in die volgorde, als het gaat om de beleving.) Misschien dat de kritiek bij nader inzien wordt ingetrokken, dat kan natuurlijk ook.

Ik schrijf dit ook omdat het zomaar niet neutraal is wat voor beeld wij van een ander schetsen. Door suggestieve bijdragen aan het gesprek is in de loop van de wereldgeschiedenis al een hoop misgegaan. Reeds in Genesis 3 valt daarover te lezen.

[Jongere]

Wordt het origineel van Bunyan trouwens niet gekleurd? Dit terzijde.

Nou, zo terzijde is het niet.

Het zou WimA sieren als hij nog aangaf wat de bedoeling was van de kleursels en of dat commentaar zich ook richt op Bunyan zelf. (En in hem natuurlijk op de gehele bevindelijke traditie die draait om ik en God, en wel ook in die volgorde, als het gaat om de beleving.) Misschien dat de kritiek bij nader inzien wordt ingetrokken, dat kan natuurlijk ook.

Ik schrijf dit ook omdat het zomaar niet neutraal is wat voor beeld wij van een ander schetsen. Door suggestieve bijdragen aan het gesprek is in de loop van de wereldgeschiedenis al een hoop misgegaan. Reeds in Genesis 3 valt daarover te lezen.

Ik denk dat WimA een beetje geschrokken is dat het gedicht van Bunyan zelf blijkt te zijn en niet van de kunstenaar.

Overigens vind ik het zelf niet zo'n probleem als er vaak ik wordt gezegd in dat gedicht. In het beschrijven van de verlossing kan de verwondering ook wel eens voorop staan: wie ben ik, aan iemand als mij, 'hoort wat mij God deed ondervinden'. En het kan soms ook een ontdekking zijn als we zien dat het ik niet waardeloos is - maar dat dát juist behouden wordt. Bunyan besteedt er in een van zijn werken ook aandacht aan dat we de eer van God en de zaligheid van zondaren niet tegenover elkaar moeten uitspelen.
Achteraf zal worden geleerd dat alle roem uit God is. In de roeping, de rechtvaardiging, de volharding.. Maar dat wist Bunyan ook wel.

[Tiberius]

Het lukt mij ook niet.
Overigens is de link die je opgeeft een hele webpagina en voor het forum moet je de link van alleen het plaatje hebben. Maar ik denk dat het forum alleen jpg-formaat aankan; dit is gif-formaat.

Dank je wel voor de gedane moeite.

Ik heb er nog eens even naar gekeken (ik houd niet zo van opgeven).
De link die je geeft, wijst niet naar een plaatje, gif noch jpg. Daarom is het niet mogelijk er naar te linken vanaf het forum.
Wat je wel kan doen, is het plaatje dus op een plaats zetten, waar het wel een link is. Dan krijg je onderstaand resultaat:


Ik heb dat (eenmalig) voor je gedaan, zodat ieder het resultaat kan zien (als het goed is).

[WimA]

Dit is het origineel uit 'De Christenreis naar de eeuwigheid' (Uitgeverij de Banier, 1990).

Zo ver kwam ik met zond' belaan,
en vond geen lichtenis,
totdat ik aan deez' plaats kwam gaan.
Daar eindt mijn droefenis.

Wat plaats is dit! Wat plaats is dit!
Hier heeft mijn druk een end.
Hier is 't begin van 't Heilsbezit,
waarnaar mijn ziel zich wendt.

Moest hier nu 't eind zijn van mijn last,
die mij zo heeft gedrukt.
De banden die mij hielden vast,
zo heuglijk zijn ontrukt.

Gezegend kruis! Gezegend graf!
Gezegend liever Hij,
Die zich zo willig overgaf
Aan kruis en graf voor mij!

Via een meedenker op Facebook (discussieer ook mee!) kreeg ik deze waardevolle bijdrage, die ik bijzonder mooi vind:
Bij het kruis

Na jaren zoeken zonder vinden
naar reden van bestaan
liep ik onverwacht op deze plaats
tegen mijn antwoord aan.

Ik hoefde niet meer verder zoeken
de queeste was voorbij
de vrede in mijn hart werd wakker
en last werd lust voor mij.

Want zonder dagelijkse last
van al wat fout kan gaan
voel ik mij wonderlijk bevrijd
en licht in ’t leven staan.

Ik zie nu wat Hij voor mij deed
het kruis, het graf, het streven
Hij droeg vrijwillig ‘t boetekleed
en gaf mij eeuwig leven.

R. 2012

Er is m.i. een duidelijk onderscheidt tussen het orgineel en de hertaling. Het origneel ademt de sfeer "Hoor wat mij God deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft aan mijn leed", de hertaling is meer getoonzet door de gedachte: "Hoor wat ik heb gevonden, Luister naar wat ik nu zie!"

[WimA]

Wordt het origineel van Bunyan trouwens niet gekleurd? Dit terzijde.

Nou, zo terzijde is het niet.

Klopt, zo terzijde is het allemaal niet.

Ik denk dat WimA een beetje geschrokken is dat het gedicht van Bunyan zelf blijkt te zijn en niet van de kunstenaar.

Neehoor, m.i. is de toonzetting gewoon anders.

[Jongere]

Dit is het origineel uit 'De Christenreis naar de eeuwigheid' (Uitgeverij de Banier, 1990).

Zo ver kwam ik met zond' belaan,
en vond geen lichtenis,
totdat ik aan deez' plaats kwam gaan.
Daar eindt mijn droefenis.

Wat plaats is dit! Wat plaats is dit!
Hier heeft mijn druk een end.
Hier is 't begin van 't Heilsbezit,
waarnaar mijn ziel zich wendt.

Moest hier nu 't eind zijn van mijn last,
die mij zo heeft gedrukt.
De banden die mij hielden vast,
zo heuglijk zijn ontrukt.

Gezegend kruis! Gezegend graf!
Gezegend liever Hij,
Die zich zo willig overgaf
Aan kruis en graf voor mij!

Via een meedenker op Facebook (discussieer ook mee!) kreeg ik deze waardevolle bijdrage, die ik bijzonder mooi vind:
Bij het kruis

Na jaren zoeken zonder vinden
naar reden van bestaan
liep ik onverwacht op deze plaats
tegen mijn antwoord aan.

Ik hoefde niet meer verder zoeken
de queeste was voorbij
de vrede in mijn hart werd wakker
en last werd lust voor mij.

Want zonder dagelijkse last
van al wat fout kan gaan
voel ik mij wonderlijk bevrijd
en licht in ’t leven staan.

Ik zie nu wat Hij voor mij deed
het kruis, het graf, het streven
Hij droeg vrijwillig ‘t boetekleed
en gaf mij eeuwig leven.

R. 2012

Er is m.i. een duidelijk onderscheidt tussen het orgineel en de hertaling. Het origneel ademt de sfeer "Hoor wat mij God deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft aan mijn leed", de hertaling is meer getoonzet door de gedachte: "Hoor wat ik heb gevonden, Luister naar wat ik nu zie!"

Het gedicht dat je nu aanhaalt, is niet de hertaling waar je kleurtjes aan gaf.
Tussen die hertaling en het gedicht van Bunyan kan ik met alle wil van de wereld geen verschil vinden - ook niet in "toonzetting".

[helma]

Het is een herziene versie

[WimA]

Het gedicht dat je nu aanhaalt, is niet de hertaling waar je kleurtjes aan gaf.
Tussen die hertaling en het gedicht van Bunyan kan ik met alle wil van de wereld geen verschil vinden - ook niet in "toonzetting".

Dat klopt inderdaad, waarmee weer is aangetoond dat allerlei herzieningen alleen maar meer verwarring oproepen. m.i. zit er in de "kleurtjes' hertaling toch ook wel een andere grondtoon die wel bedekter is omdat in deze hertaling men dichter bij de tekst is gebleven dan de andere - door hertaler zeer aangeprezen - vrijere vertaling.

Maar als men meent te moeten vasstellen dat ik, afhankelijk van bron of schrijver, met andere ogen naar het geschrevene kijkt dan is dat een terechte vaststelling.

[Indiaantje]

Op dit moment ben ik met het tekenen op ongeveer een derde van het boek. Christen is op de voorgaande bladzijde getroost door drie engelen, die hem een merkteken, een boekrol en schone kleren gaven. Ik ga me nu bezig houden met de volgende werktekst. Van de uitgeverij heb ik de beschikking gekregen over 112 bladzijden, dus ik moest hier en daar wel samen vatten. Missen jullie iets? Heb je andere op- of aanmerkingen? Ik ben benieuwd.

----------

Christen liep juichend door, tot hij bij een vallei kwam. Daar lagen drie geketende mannen te slapen. Ze heetten achtereenvolgens Slechte, Luiaard en Vermetele. Christen liep op hen af en porde ze bezorgd wakker. 'Zijn jullie  niet bang voor de duivel, die nog steeds rondgaat als een briesende leeuw?'
De mannen vroegen slaperig of hij hen alsjeblieft met rust wilde laten. Christen liep tobbend verder. Bezorgd vroeg hij zich af of hij wel  genoeg gedaan had om deze mannen te redden uit de klauwen van de Boze. De duivel zou ze nu zeker verrassen in hun slaap. 

Terwijl hij daarover liep te piekeren, zag hij twee mannen die over de muur links van de weg klommen om op de smalle weg te komen. Ze heetten Formalist en Hypocriet. 'Je hoeft toch helemaal niet door de smalle poort?' zeiden ze tegen de verbouwereerde Christen. 'We snijden gewoon een stukje af. Jij bent nu toch niet verder op de weg dan wij?'  

Maar Christen had schone kleren en een merkteken bij het kruis gekregen en ook een verzegelde rol, die hij bij de Hemelpoort moest overhandigen. 'Heeft u dat ook allemaal?' vroeg hij aan de twee.  Maar Formalist en Hypocriet gaven hierop geen antwoord. Christen wist bijna zeker dat het niet zo was. 
De drie mannen liepen samen verder. Christen liep voorop. Soms juichte hij en soms zuchtte hij. En vaak las hij  zomaar een stukje in de boekrol. 

[Indiaantje]

Rookmaaker II

Aan de andere kant hebben we grote behoefte aan kunst die goed en gezond is en die de mensen kunnen begrijpen. Als de christen zulk werk kan maken, zal hij geen grote roem vergaren, maar velen zullen van zijn werk houden, en het zal hem mogelijk zijn op dit gebied zijn brood te verdienen. Het is dus niet nodig medelijden met zichzelf te hebben en men kan een bijdrage leveren in een tijd, die dikwijls antichristelijk genoemd kan worden, in de ruimste zin des woords.

[DDD]

Het gedicht dat je nu aanhaalt, is niet de hertaling waar je kleurtjes aan gaf.
Tussen die hertaling en het gedicht van Bunyan kan ik met alle wil van de wereld geen verschil vinden - ook niet in "toonzetting".

Dat klopt inderdaad, waarmee weer is aangetoond dat allerlei herzieningen alleen maar meer verwarring oproepen. m.i. zit er in de "kleurtjes' hertaling toch ook wel een andere grondtoon die wel bedekter is omdat in deze hertaling men dichter bij de tekst is gebleven dan de andere - door hertaler zeer aangeprezen - vrijere vertaling.

Maar als men meent te moeten vasstellen dat ik, afhankelijk van bron of schrijver, met andere ogen naar het geschrevene kijkt dan is dat een terechte vaststelling.

Natuurlijk mag je meewegen wie iets schrijft. Maar het inhoudelijk commentaar op de tekst dat je had is dus evenzogoed gericht op Bunyan en eigenlijk de complete pietistische traditie. Dat vind ik verder prima, hoewel ik het er niet mee eens ben. Ik was echter bang dat het een gelegenheidsargument was. Daarmee zijn al heel wat kerkscheuringen begonnen.

Overigens: de toonzetting in de hertaling van Indiaantje lijkt wel degelijk anders, want in het orgineel in de vragende vorm, en in de vertaling in de stellende vorm. Ik weet niet of dat te maken heeft met cultuurverschillen tussen Engeland en Nederland, maar voor zover niet vind ik het wel een verschil.

[Indiaantje]

Op deze twee bladzijden vijf personages om te tekenen:
- Slechte slaapt. Is niet alleen slecht vanwege zijn zonden, maar is ook slecht ten opzichte van zijn naaste.
- Luiaard slaapt. Waarschijnlijk leest hij weinig in de Bijbel en bestudeert hij niet of nauwelijks de oudvaders.
- Vermetele slaapt ook. Dat snap ik niet, want eigenlijk betekent zijn naam overmoedig, roekeloos. Je zou eerder verwachten dat hij zich zou overspannen dan ontspannen.

- Formalist doet alles voor de vorm. Het vreemde is dat hij toch op de smalle weg loopt. Hij houdt zich wel bezig met uiterlijkheden, maar een innerlijk geloofsleven kent hij niet.
- Hypocriet is ook over de muur geklommen. Hij is een heilig boontje. Hij houdt de schijn op bekeerd te zijn, maar dat is hij niet.

Vijf personen met elk een eigen karakter!

[Indiaantje]

Rookmaaker III

De kunstenaar neemt in onze maatschappij een heel eigenaardige plaats in. Aan de ene kant wordt hij ten zeerste gewaardeerd, bijna als een hogepriester der cultuur, die de geheimen der werkelijkheid kent. Maar aan de andere kant is hij een totaal overbodig iemand, waarvoor de mensen weliswaar grote achting hebben, maar er geen been in zien hem te laten kreperen. Wij willen dat de artiest ernstig is en diepzinnige dingen creëert, die een bijna eeuwige waarde bezitten, dingen waarover beschaafde mensen eeuwen later nog kunnen spreken. Maar als hij succes wil hebben, zal hij zich moeten buigen voor de smaak van zijn tijd, commercieel moeten zijn en eerder de clown moeten uithangen dan de wijze. Hij bevindt zich dus op een kruispunt van tegengestelde eisen.

(Wat een wijze man, die meneer Rookmaaker! Vandaag de dag moet de moderne kunstenaar aan de ene kant een kunstwerk maken dat een hapklare brok vormt. Ook in de Refocultuur is er zo'n hap-slik-mentaliteit. Terwijl iedereen van een kunstenaar aan de andere kant ook verlangt dat hij kunstwerken maakt die een eeuwige schoonheid uitstralen.... Intrigerend! Hoe moet een kunstenaar daar toch mee omgaan?)