Hier kan ik zeker wel inkomen.-DIA- schreef: Daar noem je iets waar ik zelf erg mee in de knoop heb gezeten en nog wel.
Maar daar kreeg ik toch licht over toen ik de werken van Lambertus Myseras las.
Die is hierin heel duidelijk. Hij legt een toetssteen aan, en daaraan moet je je eerlijk
toetsen: Ken ik dit?
Dan kan het soms blijken dat een mens wedergeboren is terwijl hij/zij nog altijd om
bekering bidt. Myseras zegt ook dat dit 'onbewuste' (geheel onbewust is dat niet) toch
het meest voorkomt bij mensen die geen krachtdadige omzetting in hun leven kunnen
aanwijzen. Velen blijven daarom in twijfel over zichzelf. Daarom is deze toetssteen
(en er zijn meer goede boeken hierover) aan te bevelen.
Denk aan "De bijna-christen ontdekt" van Matthwe Meade:
http://preken.dewoesteweg.nl/bestanden/ ... ntdekt.pdf
Of Toetssteen der ware en valse genade van ds. Th. van der Groe.
De mens is van nature ongelovig, maar ook een twijfelaar, de ene mens krijgt een krachtdadige omzetting waar geen twijfel over mogelijk is en heeft een positief karakter, de andere mens met een twijfelend karakter die ook een omzetting heeft meegemaakt kan of durft hier misschien nog niet van te getuigen, maar zo'n mens kan dan ook niet ontkennen dat God in het leven gesproken heeft en zijn zonden vergeven zijn.
In principe is dit ongeloof van de mens, niet de schuld van God maar van de mens.
Aan de ene kant kan ik dit goed begrijpen, beter twijfelen dan bedriegen, aan de andere kant is het ook erg gevaarlijk, als God gesproken heeft in het leven dat de zonden vergeven zijn en dan toch om wedergeboorte of een nieuw hart te blijven bidden, is dat dan niet eigenlijk het ontkennen van het werk van de Geest?
Ook mensen die geen krachtdadige omzetting maar wel een omzetting hebben meegemaakt en er toch bij horen, zullen de stem gehoord hebben dat God niet meer zal toornen en schelden, dat is de eerste vrucht van het geloof, maar dat dit door twijfel aangevallen word en duizendmaal bestreden, dat kan zeker waar zijn, dit zijn echter geen vruchten van God denk ik maar verkeerde vruchten van de mens.
Kijk, zolang er gesproken word over het ware geloof in combinatie met geborgen weten in Christus heb ik daar geen enkele moeite mee, hoe klein de vrucht ook, hoe twijfelend ook, hoe bestreden ook, maar zodra er gesproken word over het ware geloof terwijl Christus nog niet gekend word, zelfs geen millimeter, heb ik daar wel moeite mee want ik denk echt dat de eerste vrucht van het ware geloof is dat de zondaar kwijtschelding van schuld en straf ontvangen heeft en een vast vertrouwen in Christus heeft, hoe klein ook.
Als voorbeeld van een HHK predikant, als een mens een bekeuring krijgt en maakt bezwaar en de bekeuring word kwijtgescholden in een brief, dan is zo'n mens erg blij, geen schuld meer.
Maar als zo'n mens die brief kwijtraakt en de vreugde kwijt is, is dat dan de schuld van degene die de brief verstuurd heeft? Nee toch? Dat is de schuld van de mens zelf, de inhoud van de brief blijft hetzelfde, het vonnis is uitgesproken, namelijk vrijspraak.
Ik hoop het boek te lezen van vd Groe, toetssteen der ware en valse genade, dank voor de links.
