Johann Gottfried Walther schreef:

Tiberius schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Verschil tussen Tiberius en Zonderling lijkt toch, dat de ene het over een weg tot de Weg heeft, een tussenweg, een tussenfase, en Zonderling het over dood of leven, buiten Christus, in Christus, Christus niet kennen, of Christus bewust kennen. Ongelovig of gelovig en weten wat je geloofd.

Laten we maar bij Bijbelse voorbeelden blijven, JGW. Vertel me dan eens aub: de verloren zoon in de gelijkenis, wanneer was hij levend gemaakt: bij de zwijnenstal of terug bij zijn vader?

Als men Christus niet kent is men nog onder het oordeel, zoals ik net nog schreef, of is 1 Kor16v22 niet duidelijk?
Zonder Christus ben je op weg naar de hel.

Ok, dus de verloren zoon was in jouw visie op weg naar de hel?

Tiberius schreef:

Mister schreef:Misschien zou je die laatste vraag nog eens helder voor alle aanwezigen hier uiteen willen zetten.

Jazeker wil ik dat. Dat is zelfs heel eenvoudig. Voor de duidelijkheid gebruik ik daarvoor de woorden van ds. Mulder:

Zullen we nagaan hoe de Heere werkt? Neem het voorbeeld van Saulus. Hij heeft drie dagen en nachten gebeden, zo ernstig dat hij niet at en dronk. Hij wist wel dat hij het ware geloof nodig had. Maar hij kende de Heere Jezus niet als Zijn Zaligmaker..... En daarna heeft het de Heere behaagd Zijn Zoon in hem te openbaren.

Het lastige is dat dit niet de Bijbel naspreken is, maar het verwoorden van een bepaalde dogmatische visie op bekering. Ik zeg niet dat die visie verkeerd is, maar dan wordt het mij nog niet duidelijk wat er precies bedoeld werd. Net zeg je dat Saulus Christus wel kende, dat bedoel je ws. ook. Saulus kende na zijn arrestatie Christus wel, maar niet als zijn Zaligmaker. Zoiets? Ik lees namelijk heel eenvoudig in de Bijbel dat Saulus vraagt: wie zijt Gij, Heere? En dan is het antwoord: ik ben Jezus, die gij vervolgt. Vanaf dat moment ken Saulus dus Christus. Die kennis heeft wel opwas nodig. Klopt dit zo, in jouw visie? Dan zijn we het aardig eens.

Ad Anker schreef:

Tiberius schreef:

Mister schreef:Misschien zou je die laatste vraag nog eens helder voor alle aanwezigen hier uiteen willen zetten.

Jazeker wil ik dat. Dat is zelfs heel eenvoudig. Voor de duidelijkheid gebruik ik daarvoor de woorden van ds. Mulder:

Zullen we nagaan hoe de Heere werkt? Neem het voorbeeld van Saulus. Hij heeft drie dagen en nachten gebeden, zo ernstig dat hij niet at en dronk. Hij wist wel dat hij het ware geloof nodig had. Maar hij kende de Heere Jezus niet als Zijn Zaligmaker..... En daarna heeft het de Heere behaagd Zijn Zoon in hem te openbaren.

Het lastige is dat dit niet de Bijbel naspreken is, maar het verwoorden van een bepaalde dogmatische visie op bekering. Ik zeg niet dat die visie verkeerd is, maar dan wordt het mij nog niet duidelijk wat er precies bedoeld werd. Net zeg je dat Saulus Christus wel kende, dat bedoel je ws. ook. Saulus kende na zijn arrestatie Christus wel, maar niet als zijn Zaligmaker. Zoiets? Ik lees namelijk heel eenvoudig in de Bijbel dat Saulus vraagt: wie zijt Gij, Heere? En dan is het antwoord: ik ben Jezus, die gij vervolgt. Vanaf dat moment ken Saulus dus Christus. Die kennis heeft wel opwas nodig. Klopt dit zo, in jouw visie? Dan zijn we het aardig eens.

Dat staat er toch duidelijk in? Zie onderstreping.

Tiberius schreef:

Ad Anker schreef:

Tiberius schreef:

Mister schreef:Misschien zou je die laatste vraag nog eens helder voor alle aanwezigen hier uiteen willen zetten.

Jazeker wil ik dat. Dat is zelfs heel eenvoudig. Voor de duidelijkheid gebruik ik daarvoor de woorden van ds. Mulder:

Zullen we nagaan hoe de Heere werkt? Neem het voorbeeld van Saulus. Hij heeft drie dagen en nachten gebeden, zo ernstig dat hij niet at en dronk. Hij wist wel dat hij het ware geloof nodig had. Maar hij kende de Heere Jezus niet als Zijn Zaligmaker..... En daarna heeft het de Heere behaagd Zijn Zoon in hem te openbaren.

Het lastige is dat dit niet de Bijbel naspreken is, maar het verwoorden van een bepaalde dogmatische visie op bekering. Ik zeg niet dat die visie verkeerd is, maar dan wordt het mij nog niet duidelijk wat er precies bedoeld werd. Net zeg je dat Saulus Christus wel kende, dat bedoel je ws. ook. Saulus kende na zijn arrestatie Christus wel, maar niet als zijn Zaligmaker. Zoiets? Ik lees namelijk heel eenvoudig in de Bijbel dat Saulus vraagt: wie zijt Gij, Heere? En dan is het antwoord: ik ben Jezus, die gij vervolgt. Vanaf dat moment ken Saulus dus Christus. Die kennis heeft wel opwas nodig. Klopt dit zo, in jouw visie? Dan zijn we het aardig eens.

Dat staat er toch duidelijk in? Zie onderstreping.

jaja, dat had ik gelezen...
Al wordt geleerd dat zondag 7 het wezen van het geloof beschrijft en nog niet het welwezen is. Al breng jij dat nu aardig samen, volgens mij.

Ad Anker schreef:Al wordt geleerd dat zondag 7 het wezen van het geloof beschrijft en nog niet het welwezen is. Al breng jij dat nu aardig samen, volgens mij.

Dat begrijp ik dan weer niet helemaal. Misschien wil je die wat toelichten?

Tiberius schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Tiberius schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Verschil tussen Tiberius en Zonderling lijkt toch, dat de ene het over een weg tot de Weg heeft, een tussenweg, een tussenfase, en Zonderling het over dood of leven, buiten Christus, in Christus, Christus niet kennen, of Christus bewust kennen. Ongelovig of gelovig en weten wat je geloofd.

Laten we maar bij Bijbelse voorbeelden blijven, JGW. Vertel me dan eens aub: de verloren zoon in de gelijkenis, wanneer was hij levend gemaakt: bij de zwijnenstal of terug bij zijn vader?

Als men Christus niet kent is men nog onder het oordeel, zoals ik net nog schreef, of is 1 Kor16v22 niet duidelijk?
Zonder Christus ben je op weg naar de hel.

Ok, dus de verloren zoon was in jouw visie op weg naar de hel?

De verloren zoon is een gelijkenis. Paulus zegt duidelijk, wie Christus niet liefheeft, zij vervloekt, iemand die vervloekt is is op weg naar de hel.

Sheba schreef:Met het gevaar op de persoon te spelen plaats ik toch deze reactie. Aangezien de moderator mijn post toch niet meer leest kan ik dat wel doen!
Het is werkelijk arrogantie ten top, tiberius, hoe jij beschuldigingen uit naar een ieder die netjes is gebleven in deze discussie. En het is inderdaad moderator onwaardig!

Ik lees ze wel en ben het met je eens. ;-) Ik heb me er ook aan geërgerd. Zo komt het iig over. Zo van .. 'Al die postings van deie simpele leken lees je toch niet'. Mag hopen dat Je het zo niet bedoeld. Anders idd arrogantie ten top en moderator onwaardig.

Johann Gottfried Walther schreef:

Tiberius schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Tiberius schreef: Laten we maar bij Bijbelse voorbeelden blijven, JGW. Vertel me dan eens aub: de verloren zoon in de gelijkenis, wanneer was hij levend gemaakt: bij de zwijnenstal of terug bij zijn vader?

Als men Christus niet kent is men nog onder het oordeel, zoals ik net nog schreef, of is 1 Kor16v22 niet duidelijk?
Zonder Christus ben je op weg naar de hel.

Ok, dus de verloren zoon was in jouw visie op weg naar de hel?

De verloren zoon is een gelijkenis.

Maar wel een gelijkenis die de weg der bekering beschrijft.
Blijft je antwoord dan gelijk?

Tiberius schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Tiberius schreef:

Johann Gottfried Walther schreef: Als men Christus niet kent is men nog onder het oordeel, zoals ik net nog schreef, of is 1 Kor16v22 niet duidelijk?
Zonder Christus ben je op weg naar de hel.

Ok, dus de verloren zoon was in jouw visie op weg naar de hel?

De verloren zoon is een gelijkenis.

Maar wel een gelijkenis die de weg der bekering beschrijft.
Blijft je antwoord dan gelijk?

Maar als je de gelijkenis zo uitlegt heb ik wel een vraag(waar ik al een tijdje over nadenk):
Waarom zegt de verloren zoon: Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan?

Als je dit helemaal overzet, op de wedergeboorte van een zondaar, hoe kan de zondaar dan weten dat God zijn/haar Vader is? Dat kan toch alleen als je weet dat de Heere Jezus, je oudste broeder is?

Johann Gottfried Walther schreef:
Als men Christus niet kent is men nog onder het oordeel, zoals ik net nog schreef, of is 1 Kor16v22 niet duidelijk?
Zonder Christus ben je op weg naar de hel.

Inderdaad Johann Gottfried Walther
Buiten of zonder Christus zijn we dood. Dus de verloren zoon was dood. Pas toen hij weer bij zijn Vader was, was hij levend!

Wat heeft de Heere ons willen leren in deze gelijkenis? Dat alleen bij de Vader het Leven is. Buiten Hem zijn we dood. En het is een aandringen voor een ieder in nood om het Leven bij Hem te zoeken en te vinden!

Het is dus dood of levend. En niets er tussenin!

Vagari schreef:

Maar als je de gelijkenis zo uitlegt heb ik wel een vraag(waar ik al een tijdje over nadenk):
Waarom zegt de verloren zoon: Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan?

Als je dit helemaal overzet, op de wedergeboorte van een zondaar, hoe kan de zondaar dan weten dat God zijn/haar Vader is? Dat kan toch alleen als je weet dat de Heere Jezus, je oudste broeder is?

Het is een gelijkenis. Daar mag je nooit alles 1 op 1 overzetten. Dan is het gevaar groot dat je de dingen gaat vergeestelijken, en de Schrift laat buikspreken. Je moet een gelijkenis uitleggen in de context van de Schrift! In een gelijkenis gaat het om de kernzaak!

Sheba schreef:

Vagari schreef:

Maar als je de gelijkenis zo uitlegt heb ik wel een vraag(waar ik al een tijdje over nadenk):
Waarom zegt de verloren zoon: Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan?

Als je dit helemaal overzet, op de wedergeboorte van een zondaar, hoe kan de zondaar dan weten dat God zijn/haar Vader is? Dat kan toch alleen als je weet dat de Heere Jezus, je oudste broeder is?

Het is een gelijkenis. Daar mag je nooit alles 1 op 1 overzetten. Dan is het gevaar groot dat je de dingen gaat vergeestelijken, en de schrift laat buikspreken. Je moet een gelijkenis uitleggen in de context van de Schrift! In een gelijkenis gaat het om de kernzaak!

En wat is de kernzaak in deze gelijkenis?

Luther schreef:

Sheba schreef:

Vagari schreef:

Maar als je de gelijkenis zo uitlegt heb ik wel een vraag(waar ik al een tijdje over nadenk):
Waarom zegt de verloren zoon: Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan?

Als je dit helemaal overzet, op de wedergeboorte van een zondaar, hoe kan de zondaar dan weten dat God zijn/haar Vader is? Dat kan toch alleen als je weet dat de Heere Jezus, je oudste broeder is?

Het is een gelijkenis. Daar mag je nooit alles 1 op 1 overzetten. Dan is het gevaar groot dat je de dingen gaat vergeestelijken, en de schrift laat buikspreken. Je moet een gelijkenis uitleggen in de context van de Schrift! In een gelijkenis gaat het om de kernzaak!

En wat is de kernzaak in deze gelijkenis?

Dat zou jij toch moeten weten?
Hij heeft niets meer. In wanhoop en ellende keert hij terug tot zijn vader. Dus tot God. En tot zijn grote verrassing mag hij zelfs binnenkomen. Is hij welkom als zoon! Hij vertrok eerst als een zoon, rechthebbende. Vervolgens keert hij terug als een niet rechthebbende. En dan wordt hij door de vader weer als Zoon aangenomen! ( de bekering in een notendop )

@ alle tegenstanders van Tiberius standpunt:

Het moment van de levendmaking is dus ten alle tijde bij de levendgemaakte bekend?

Sheba schreef:

Luther schreef:

Sheba schreef:

Vagari schreef:

Maar als je de gelijkenis zo uitlegt heb ik wel een vraag(waar ik al een tijdje over nadenk):
Waarom zegt de verloren zoon: Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan?

Als je dit helemaal overzet, op de wedergeboorte van een zondaar, hoe kan de zondaar dan weten dat God zijn/haar Vader is? Dat kan toch alleen als je weet dat de Heere Jezus, je oudste broeder is?

Het is een gelijkenis. Daar mag je nooit alles 1 op 1 overzetten. Dan is het gevaar groot dat je de dingen gaat vergeestelijken, en de schrift laat buikspreken. Je moet een gelijkenis uitleggen in de context van de Schrift! In een gelijkenis gaat het om de kernzaak!

En wat is de kernzaak in deze gelijkenis?

Dat zou jij toch moeten weten?
Hij heeft niets meer. In wanhoop en ellende keert hij terug tot zijn vader. Dus tot God. En tot zijn grote verrassing mag hij zelfs binnenkomen. Is hij welkom als zoon! Hij vertrok eerst als een zoon, rechthebbende. Vervolgens keert hij terug als een niet rechthebbende. En dan wordt hij door de vader weer als Zoon aangenomen! ( de bekering in een notendop )

Ik meen dat de kern is: de liefhebbende Vader.