Posthoorn schreef:Weet ik niet precies. Wel weet ik dat Israël deel had aan de olijfboom en dat in het NT de gelovige heidenen ook deel hebben aan de olijfboom en het ONGELOVIGE Israël NIET meer. Het is dus niet zo dat God gewoon verder gaat met 'een' verbond met Israël, nee, de ongelovige Israëlieten zijn afgebroken takken.
Paulus spreekt over takken en een wortel. Maar niet over een stam. Dat vind ik nog moeilijk te begrijpen.
Want gelovigen uit de heidenen worden geënt, maar waarop staat er niet bij. Wel dat er deel gekregen wordt aan de wortel en aan de vettigheid van de olijfboom. En in plaats van - de door ongeloof - afgerukte takken.
Omdat er in vers 20 staat: Door ongeloof zijn zij afgerukt en u staat door het geloof, lijkt mij dat het geloof in de Messias (de wortel van Isaï)
de basis is waarop geent wordt.
Als de hele Olijfboom Israel als volk zou zijn, dan zouden de ongelovige Joden geen Israeliet meer zijn en dat kan niet.
Bovendien staat in Romeinen 11 vers 23: En ook zij zullen, als zij niet in het ongeloof blijven, geënt worden, want God is machtig hen
opnieuw te enten.
Zij kunnen dus weer terug in de olijfboom geënt worden. Een Jood kan niet terug Jood worden, zoals jij inderdaad al aangaf.
Israël is mijns inziens dus niet de olijfboom als geheel, maar alleen de natuurlijke takken van die boom.
Posthoorn schreef:En nog iets: in het OT was men dus door geboorte in de olijfboom, maar men moest uiteindelijk door GELOOF in de olijfboom komen.
Ik denk dat een Israeliet in het OT door geboorte een tak is van de boom, maar dat er deel aan de Wortel en de vettigheid van de vrucht komt door geloof in de belofte van de komende Messias.
Dus geloof was toen een voorwaarde voor deel aan de wortel, net als nu , ook al is de belofte van Zijn komst vervuld.
Nu de Messias is gekomen, krijgen wij als wilde olijf, door geloof in Hem (in de vervulde belofte), een plaats als tak in de edele olijfboom.
Posthoorn schreef:Maar het is wel opvallend dat het oude Israël door GEBOORTE deel had aan een GEESTELIJK heil.
Ik weet niet of dat zo is. Want Abraham's geloof in de belofte (van de komst van de Messias) werd hem tot gerechtigheid gerekend. Zou dat niet gelden voor alle Israelieten? Zonder geloof kan men immers niet gerechtvaardigd worden.
Maar ik vind dit ook allemaal nog lastig te begrijpen. Als je een goede studie hierover weet houd ik me aanbevolen!