Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024

[DDD]

Volkomen eens. De boodschap van de Schrift licht op tegen de toenmalige cultuur. De afwijkingen daarvan zijn bepalend voor de richting die God wijst.

Dat doet niets af aan het gezag van de Schrift, maar dat zorgt voor het juiste verstaanskader.

[Groepscirkel]

Volkomen eens. De boodschap van de Schrift licht op tegen de toenmalige cultuur. De afwijkingen daarvan zijn bepalend voor de richting die God wijst.

Dat doet niets af aan het gezag van de Schrift, maar dat zorgt voor het juiste verstaanskader.

Dit zou ertoe kunnen leiden dat veranderingen in de cultuur fundamenteel invloed uitoefenen op de interpretatie van Schriftgegevens. Dit is problematisch als het afdoet aan de Schrift als bron en norm. Gods Woord roept de cultuur ter verantwoording, welke cultuur (of tijd) dat dan ook is. Het Woord normeert, stelt schuldig, wijst de weg en roept op tot bekering en geloof. De onderwerping aan dit gezaghebbende Woord van God geldt voor de cultuur en hen die in de cultuur participeren.

[helma]

Eigenlijk heel apart dus dat Jezus alleen mannelijke discipelen koos. En dat de apostelen die lijn voortgezet hebben. En dat de brieven van Paulus ook in die lijn zijn.
En dat Paulus verwijst naar de Scheppingsorde.
Ze hadden het gewoon niet begrepen...

[HHR]

CGK-metafoor

Hans en Grietje zijn al jaren getrouwd. Maar langzamerhand is er veel spanning gekomen in hun huwelijk. Hans wil steeds meer vrijheid. En Grietje gaf in het verleden wel telkens wat meer toe. Maar inmiddels vind ze het te ver gaan. Zo wil Hans tegenwoordig niet meer één keer, maar wel vier keer per jaar een weekje in zijn eentje op vakantie naar het buitenland. Hij is op een gegeven moment ook begonnen met eens in de drie weken met vrienden een weekend te toeren op de motor. Grietje doet dit verdriet, want zij vindt de zondag een dag voor het gezin en voor de kerk.

Door al deze spanning staat het huwelijk op springen. De mediator heeft Hans gevraagd in ieder geval te stoppen met dat motorrijden in het weekend. Maar Hans geeft aan dat hij ook verzot is op wielrennen. En ook dat gaat hij eens in de drie weekenden doen.

Nu is Grietje het zat. En ze zegt: Zo zijn we niet getrouwd. De deur gaat op slot en je komt er pas weer in als je in ieder geval weer de weekenden fatsoenlijk thuis ben en met mij en de kinderen meegaat naar de kerk.

Vervolgens ontvangt ze van Hans een berichtje met in het kort als inhoud:
- De enige reden voor echtscheiding is overspel en daar is hier geen sprake van. Dus je mag niet scheiden. Daarmee ga je in tegen de wet en de wil van de Heere God.
- Daarnaast moet je eens kijken naar bijvoorbeeld Urker vrouwen, daar zijn de mannen elke week weg van maandagmorgen vroeg tot zaterdagochtend.
- Kijk ook eens naar vrouwen van zeevaarders. Die zitten telkens 6 of 8 weken zonder hun man en vader thuis. Dan valt dat gedrag van mij nog best mee.
Echt waar, Grietje, je bent zo fout bezig om mij bij jouw aan tafel te weigeren! Je gaat in tegen Gods wil. Ik hoop echt dat je terugkomt van deze foute weg! Vroeger zei je tenminste nog ja als ik iets meer wil. Maar je moet eens weten hoe lang ik al geduld met je hebt gehad. Ik wilde eigenlijk 10 jaar geleden al beginnen met wielrennen op zondag. Al die tijd heb ik geduld met je gehad. En nu doe je zo! Daar kan echt geen zegen op rusten!

En ja, als ik kijk naar wat de Bijbel zegt heeft Hans gelijk: Grietje mag niet van hem scheiden.

Aanvullend: Hans vindt het ook belangrijk te melden dat hij juridisch het recht heeft om in het huis te wonen, want het is Grietjes keuze om te scheiden.

Spijker op de kop.
Zo gaat het precies.

[huisman]

Mooi dat je dit eruit pakt. Ik denk alleen dat huisman aangeeft dat mensen zaken zelf cultuurgebonden verklaren zonder dat de Bijbel dit aangeeft. Waarbij bij v&a en lhbti de Bijbel ook nog overduidelijk "niet-cultuurgebonden" argumenten aanlevert zoals de scheppingsorde en de verhouding Christus-Gemeente.

Maar dan naar je eigenlijke punt. Doet de motivatie ertoe? Jazeker als het gaat om hoe je met elkaar in gesprek bent en blijft. Mijn ervaring is inderdaad dat de tijdgeest leidend is (overal mag de vrouw leidinggeven, waarom niet in de kerk, dit stoot mensen af van het Evangelie, Jezus koos twaalf mannen want Hij was geen revolutionair, vrouwen kunnen soms beter op huisbezoek dan mannen in bepaalde situaties. Etc). Het onderliggende principe van de scheppingsorde wordt dan toch ook vaak gerelativeerd als gelegenheidsargument. Het zou gaan om een Rabbijnse vorm van redeneren waarbij men dit selectief en situationeel toepast om vrouwen die zich zouden misdragen (1 Kor 14) of zich bazig gedragen (1 Tim 2) de mond te snoeren. Totale inlegkunde.

In gesprekken ervaar ik alleen nog maar méér verwijdering als ik het heb over de motieven.

Maar ik kan me echter wel voorstellen dat men op basis van 1 Tim. 5 en bepaalde uitleg van 1 Tim 3 komt tot vrouwelijke diakenen. Dan nog zeg ik: dat zijn geen diakenen die met de ouderlingen mede leidinggeven. Dan moet je naar een ander soort kerkenraad (vgl Dordtse kerkorde) waar diakenen niet tot de kerkenraad behoren. Maar ik kan daar wel begrip voor opbrengen.

Ik pak even het vetgedrukte stukje eruit. Legitieme observaties bij wat je hier noemt zijn toch ook? Jezus leeft en handelt binnen een patriarchale samenleving. Toch kiest God in Hem ervoor om vrouwen een belangrijke plaats te laten innemen. Denk aan de rol en plaats van de vrouwen bij ál de heilsfeiten! Hoe expliciet hun aanwezigheid genoemd wordt. Of wat te denken van de (s)prekende vrouwen? De lofzang van Maria zal in menig kerk klinken in deze dagen.

Het gaat niet zozeer om relativeren van gegeven principes, maar om het benoemen van wat óók is. Doordat onze maatschappij verandert, komen die vragen en observaties meer in beeld. Ze staan er al, maar er valt nu een ander licht op door de gegeven tijd. Is dat de Schrift buigen naar de cultuur? Of is dat aanwezige reikwijdte en ruimte in de Schrift blootleggen? Meteen bij zulke vragen of observaties grijpen naar de magische woorden 'nieuwe hermeneutiek' of 'aantasting Schriftgezag' slaat ieder zinvol gesprek dood. En doet daarmee ook tekort aan de enorme diepte van de Schrift. Die is niet opgesloten in de tijd, maar klinkt in ieder tijd als nieuw. Niet omdat de tijd in de Schrift ingelezen wordt, maar vanuit de overtuiging dat de Schrift veel breder en dieper is dan wij mensen ooit kunnen bevatten en onze tijd omvat.

Als er één kerkverband is die langdurig en diep over alle Schriftgegevens t.a.v. v&a heeft nagedacht is dat de CGK. Steeds opnieuw kwamen ze na diepgravende studie tot dezelfde conclusie. De Schrift biedt geen ruimte voor vrouwelijke ambtsdragers. Jouw voorbeelden gaan ook niet over een ambt maar over vrouwen die getuigen van de hoop die in hun is. Dat verbiedt de Schrift natuurlijk niet en de CGK dus ook niet. Daarmee vervuil je wel de discussie omdat rondom de rapporten over v&a juist ook aandacht wordt gegeven aan de positieve rol die vrouwen hebben in de gemeenten buiten het ambt.

Het argument dat de Schrift breder en dieper is wordt vaak gebruikt om nieuwe wegen in te slaan die ons ‘domme’ voorgeslacht niet in durfde te slaan. Ben over het algemeen niet zo onder de indruk van de Schriftkennis in 2025 inclusief die van mijzelf. Sta dus graag op de schouders van ons voorgeslacht.

[MidMid]

Mooi dat je dit eruit pakt. Ik denk alleen dat huisman aangeeft dat mensen zaken zelf cultuurgebonden verklaren zonder dat de Bijbel dit aangeeft. Waarbij bij v&a en lhbti de Bijbel ook nog overduidelijk "niet-cultuurgebonden" argumenten aanlevert zoals de scheppingsorde en de verhouding Christus-Gemeente.

Maar dan naar je eigenlijke punt. Doet de motivatie ertoe? Jazeker als het gaat om hoe je met elkaar in gesprek bent en blijft. Mijn ervaring is inderdaad dat de tijdgeest leidend is (overal mag de vrouw leidinggeven, waarom niet in de kerk, dit stoot mensen af van het Evangelie, Jezus koos twaalf mannen want Hij was geen revolutionair, vrouwen kunnen soms beter op huisbezoek dan mannen in bepaalde situaties. Etc). Het onderliggende principe van de scheppingsorde wordt dan toch ook vaak gerelativeerd als gelegenheidsargument. Het zou gaan om een Rabbijnse vorm van redeneren waarbij men dit selectief en situationeel toepast om vrouwen die zich zouden misdragen (1 Kor 14) of zich bazig gedragen (1 Tim 2) de mond te snoeren. Totale inlegkunde.

In gesprekken ervaar ik alleen nog maar méér verwijdering als ik het heb over de motieven.

Maar ik kan me echter wel voorstellen dat men op basis van 1 Tim. 5 en bepaalde uitleg van 1 Tim 3 komt tot vrouwelijke diakenen. Dan nog zeg ik: dat zijn geen diakenen die met de ouderlingen mede leidinggeven. Dan moet je naar een ander soort kerkenraad (vgl Dordtse kerkorde) waar diakenen niet tot de kerkenraad behoren. Maar ik kan daar wel begrip voor opbrengen.

Ik pak even het vetgedrukte stukje eruit. Legitieme observaties bij wat je hier noemt zijn toch ook? Jezus leeft en handelt binnen een patriarchale samenleving. Toch kiest God in Hem ervoor om vrouwen een belangrijke plaats te laten innemen. Denk aan de rol en plaats van de vrouwen bij ál de heilsfeiten! Hoe expliciet hun aanwezigheid genoemd wordt. Of wat te denken van de (s)prekende vrouwen? De lofzang van Maria zal in menig kerk klinken in deze dagen.

Het gaat niet zozeer om relativeren van gegeven principes, maar om het benoemen van wat óók is. Doordat onze maatschappij verandert, komen die vragen en observaties meer in beeld. Ze staan er al, maar er valt nu een ander licht op door de gegeven tijd. Is dat de Schrift buigen naar de cultuur? Of is dat aanwezige reikwijdte en ruimte in de Schrift blootleggen? Meteen bij zulke vragen of observaties grijpen naar de magische woorden 'nieuwe hermeneutiek' of 'aantasting Schriftgezag' slaat ieder zinvol gesprek dood. En doet daarmee ook tekort aan de enorme diepte van de Schrift. Die is niet opgesloten in de tijd, maar klinkt in ieder tijd als nieuw. Niet omdat de tijd in de Schrift ingelezen wordt, maar vanuit de overtuiging dat de Schrift veel breder en dieper is dan wij mensen ooit kunnen bevatten en onze tijd omvat.

Als er één kerkverband is die langdurig en diep over alle Schriftgegevens t.a.v. v&a heeft nagedacht is dat de CGK. Steeds opnieuw kwamen ze na diepgravende studie tot dezelfde conclusie. De Schrift biedt geen ruimte voor vrouwelijke ambtsdragers. Jouw voorbeelden gaan ook niet over een ambt maar over vrouwen die getuigen van de hoop die in hun is. Dat verbiedt de Schrift natuurlijk niet en de CGK dus ook niet. Daarmee vervuil je wel de discussie omdat rondom de rapporten over v&a juist ook aandacht wordt gegeven aan de positieve rol die vrouwen hebben in de gemeenten buiten het ambt.

Het argument dat de Schrift breder en dieper is wordt vaak gebruikt om nieuwe wegen in te slaan die ons ‘domme’ voorgeslacht niet in durfde te slaan. Ben over het algemeen niet zo onder de indruk van de Schriftkennis in 2025 inclusief die van mijzelf. Sta dus graag op de schouders van ons voorgeslacht.

Je laat mij weer veel zeggen wat ik niet zeg...

[huisman]

Mooi dat je dit eruit pakt. Ik denk alleen dat huisman aangeeft dat mensen zaken zelf cultuurgebonden verklaren zonder dat de Bijbel dit aangeeft. Waarbij bij v&a en lhbti de Bijbel ook nog overduidelijk "niet-cultuurgebonden" argumenten aanlevert zoals de scheppingsorde en de verhouding Christus-Gemeente.

Maar dan naar je eigenlijke punt. Doet de motivatie ertoe? Jazeker als het gaat om hoe je met elkaar in gesprek bent en blijft. Mijn ervaring is inderdaad dat de tijdgeest leidend is (overal mag de vrouw leidinggeven, waarom niet in de kerk, dit stoot mensen af van het Evangelie, Jezus koos twaalf mannen want Hij was geen revolutionair, vrouwen kunnen soms beter op huisbezoek dan mannen in bepaalde situaties. Etc). Het onderliggende principe van de scheppingsorde wordt dan toch ook vaak gerelativeerd als gelegenheidsargument. Het zou gaan om een Rabbijnse vorm van redeneren waarbij men dit selectief en situationeel toepast om vrouwen die zich zouden misdragen (1 Kor 14) of zich bazig gedragen (1 Tim 2) de mond te snoeren. Totale inlegkunde.

In gesprekken ervaar ik alleen nog maar méér verwijdering als ik het heb over de motieven.

Maar ik kan me echter wel voorstellen dat men op basis van 1 Tim. 5 en bepaalde uitleg van 1 Tim 3 komt tot vrouwelijke diakenen. Dan nog zeg ik: dat zijn geen diakenen die met de ouderlingen mede leidinggeven. Dan moet je naar een ander soort kerkenraad (vgl Dordtse kerkorde) waar diakenen niet tot de kerkenraad behoren. Maar ik kan daar wel begrip voor opbrengen.

Ik pak even het vetgedrukte stukje eruit. Legitieme observaties bij wat je hier noemt zijn toch ook? Jezus leeft en handelt binnen een patriarchale samenleving. Toch kiest God in Hem ervoor om vrouwen een belangrijke plaats te laten innemen. Denk aan de rol en plaats van de vrouwen bij ál de heilsfeiten! Hoe expliciet hun aanwezigheid genoemd wordt. Of wat te denken van de (s)prekende vrouwen? De lofzang van Maria zal in menig kerk klinken in deze dagen.

Het gaat niet zozeer om relativeren van gegeven principes, maar om het benoemen van wat óók is. Doordat onze maatschappij verandert, komen die vragen en observaties meer in beeld. Ze staan er al, maar er valt nu een ander licht op door de gegeven tijd. Is dat de Schrift buigen naar de cultuur? Of is dat aanwezige reikwijdte en ruimte in de Schrift blootleggen? Meteen bij zulke vragen of observaties grijpen naar de magische woorden 'nieuwe hermeneutiek' of 'aantasting Schriftgezag' slaat ieder zinvol gesprek dood. En doet daarmee ook tekort aan de enorme diepte van de Schrift. Die is niet opgesloten in de tijd, maar klinkt in ieder tijd als nieuw. Niet omdat de tijd in de Schrift ingelezen wordt, maar vanuit de overtuiging dat de Schrift veel breder en dieper is dan wij mensen ooit kunnen bevatten en onze tijd omvat.

Als er één kerkverband is die langdurig en diep over alle Schriftgegevens t.a.v. v&a heeft nagedacht is dat de CGK. Steeds opnieuw kwamen ze na diepgravende studie tot dezelfde conclusie. De Schrift biedt geen ruimte voor vrouwelijke ambtsdragers. Jouw voorbeelden gaan ook niet over een ambt maar over vrouwen die getuigen van de hoop die in hun is. Dat verbiedt de Schrift natuurlijk niet en de CGK dus ook niet. Daarmee vervuil je wel de discussie omdat rondom de rapporten over v&a juist ook aandacht wordt gegeven aan de positieve rol die vrouwen hebben in de gemeenten buiten het ambt.

Het argument dat de Schrift breder en dieper is wordt vaak gebruikt om nieuwe wegen in te slaan die ons ‘domme’ voorgeslacht niet in durfde te slaan. Ben over het algemeen niet zo onder de indruk van de Schriftkennis in 2025 inclusief die van mijzelf. Sta dus graag op de schouders van ons voorgeslacht.

Je laat mij weer veel zeggen wat ik niet zeg...

Ik maak de lijnen die jij schetst alleen wat duidelijker. Als jij je daar niet in herkent heb ik je blijkbaar verkeerd gelezen. Dat spijt mij dan. Kun je uitleggen waar ik de mist ben ingegaan?

[rhadders]

Het gaat niet zozeer om relativeren van gegeven principes, maar om het benoemen van wat óók is. Doordat onze maatschappij verandert, komen die vragen en observaties meer in beeld. Ze staan er al, maar er valt nu een ander licht op door de gegeven tijd. Is dat de Schrift buigen naar de cultuur? Of is dat aanwezige reikwijdte en ruimte in de Schrift blootleggen? Meteen bij zulke vragen of observaties grijpen naar de magische woorden 'nieuwe hermeneutiek' of 'aantasting Schriftgezag' slaat ieder zinvol gesprek dood. En doet daarmee ook tekort aan de enorme diepte van de Schrift. Die is niet opgesloten in de tijd, maar klinkt in ieder tijd als nieuw. Niet omdat de tijd in de Schrift ingelezen wordt, maar vanuit de overtuiging dat de Schrift veel breder en dieper is dan wij mensen ooit kunnen bevatten en onze tijd omvat.

Helemaal eens met wat je hier schrijft. Het interessante is dat de discussie rondom 'nieuwe hermeneutiek' juist zo modern is als het maar kan en voortkomt uit onze (westerse) focus op de epistemologie (de vraag naar 'hoe kunnen wij weten'). Daarmee wordt het gesprek inderdaad snel doodgeslagen, als was het maar omdat het daarmee een wetenschappelijke discussie wordt.

Desondanks begrijp ik de zorgen wel. Als de cultuur (of de wetenschap) de Schrift gaat corrigeren, dan is dat problematisch. Maar dan heb je het over een methode die wordt toegepast en die ook aantoonbaar is. Als de methode 'Schrift met Schrift vergelijken' is, dan is daar geen sprake van. De realiteit is dat dit soms door elkaar heen loopt. En ook dat er soms onbedoeld ongelukkig geformuleerd kan worden. Feit is dat ook de opstellers van het minderheidsrapport schrijven: "We willen niets anders dan trouw zijn aan de Schrift. Als we niet in de Schrift zelf de mogelijkheid zagen dat vrouwen leidinggevende posities bekleden, waarin zij de gemeente dienen en voorgaan, zouden we niet tot deze visie durven komen. We willen waken voor aantasting van het Schriftgezag". Dat zie ik ook terug in het rapport.

Cultuur kan een aanleiding zijn om de Schrift opnieuw te bestuderen, zoals de auteurs ook aangeven, dat wil nog niet zeggen dat zij daarmee de cultuur boven de Schrift stellen. Maar goed, uiteindelijk is het dus een (westers-filosofische) discussie die meer aan de epistemologie raakt dan aan hermeneutiek. Best interessant, althans vind ik zelf, maar goed om te realiseren dat dergelijke discussies in de Bijbel zelf niet voorkomen en ook vreemd zijn aan het denken van de gelovigen in de bijbelse tijd. Zij geloofden in openbaring: kennis komt van God zelf, niet door menselijke redenatie. Men ervoer die spanning veel minder, omdat men niet werd 'opgeslokt' in theoretische discussies rondom interpretatie en kennisleer.

[rhadders]

Als er één kerkverband is die langdurig en diep over alle Schriftgegevens t.a.v. v&a heeft nagedacht is dat de CGK. Steeds opnieuw kwamen ze na diepgravende studie tot dezelfde conclusie. De Schrift biedt geen ruimte voor vrouwelijke ambtsdragers. Jouw voorbeelden gaan ook niet over een ambt maar over vrouwen die getuigen van de hoop die in hun is.

Als we eens kijken naar de oudtestamentische tijd, waarin de onderliggende principes des te meer van toepassing waren, hoe denk je dan over Deborah (profeteerde namens God en gaf militaire leiding) en Hulda (profeteerde namens God, met wettelijke en religieuze consequenties)? Oprecht benieuwd naar.

[MidMid]

Ik pak even het vetgedrukte stukje eruit. Legitieme observaties bij wat je hier noemt zijn toch ook? Jezus leeft en handelt binnen een patriarchale samenleving. Toch kiest God in Hem ervoor om vrouwen een belangrijke plaats te laten innemen. Denk aan de rol en plaats van de vrouwen bij ál de heilsfeiten! Hoe expliciet hun aanwezigheid genoemd wordt. Of wat te denken van de (s)prekende vrouwen? De lofzang van Maria zal in menig kerk klinken in deze dagen.

Het gaat niet zozeer om relativeren van gegeven principes, maar om het benoemen van wat óók is. Doordat onze maatschappij verandert, komen die vragen en observaties meer in beeld. Ze staan er al, maar er valt nu een ander licht op door de gegeven tijd. Is dat de Schrift buigen naar de cultuur? Of is dat aanwezige reikwijdte en ruimte in de Schrift blootleggen? Meteen bij zulke vragen of observaties grijpen naar de magische woorden 'nieuwe hermeneutiek' of 'aantasting Schriftgezag' slaat ieder zinvol gesprek dood. En doet daarmee ook tekort aan de enorme diepte van de Schrift. Die is niet opgesloten in de tijd, maar klinkt in ieder tijd als nieuw. Niet omdat de tijd in de Schrift ingelezen wordt, maar vanuit de overtuiging dat de Schrift veel breder en dieper is dan wij mensen ooit kunnen bevatten en onze tijd omvat.

Als er één kerkverband is die langdurig en diep over alle Schriftgegevens t.a.v. v&a heeft nagedacht is dat de CGK. Steeds opnieuw kwamen ze na diepgravende studie tot dezelfde conclusie. De Schrift biedt geen ruimte voor vrouwelijke ambtsdragers. Jouw voorbeelden gaan ook niet over een ambt maar over vrouwen die getuigen van de hoop die in hun is. Dat verbiedt de Schrift natuurlijk niet en de CGK dus ook niet. Daarmee vervuil je wel de discussie omdat rondom de rapporten over v&a juist ook aandacht wordt gegeven aan de positieve rol die vrouwen hebben in de gemeenten buiten het ambt.

Het argument dat de Schrift breder en dieper is wordt vaak gebruikt om nieuwe wegen in te slaan die ons ‘domme’ voorgeslacht niet in durfde te slaan. Ben over het algemeen niet zo onder de indruk van de Schriftkennis in 2025 inclusief die van mijzelf. Sta dus graag op de schouders van ons voorgeslacht.

Je laat mij weer veel zeggen wat ik niet zeg...

Ik maak de lijnen die jij schetst alleen wat duidelijker. Als jij je daar niet in herkent heb ik je blijkbaar verkeerd gelezen. Dat spijt mij dan. Kun je uitleggen waar ik de mist ben ingegaan?

Mijn reactie betrof simpelweg een reactie op refojongere. Door middel van enkele vragen op te werpen, hoopte ik te laten zien dat vragen stellen - passend of opkomend vanuit de tijd - niet per definitie betekent dat je de Schrift leest door de ogen van de cultuur. Ik probeerde evenmin argumenten aan te reiken voor vrouwelijke ambtsdragers, al zou het misschien voor jou best eens waardevol zijn om na te gaan of het hier inderdaad gaat over een getuigen van de hoop die in hun is, of dat ze op worden geroepen tot verkondiging. En is verkondigen en dat getuigen dan gelijk? Trouwens hoe dit verkondigende en getuigende van vrouwen dan plaats krijgt in onze kerk(diensten) daar hoor ik graag meer over van je.

En al helemaal niet stel ik dat wij een breder of dieper verstaan zouden hebben en anderen daarmee 'dom' zouden zijn. Wanneer je mij goed leest, stel ik juist dat de Schrift veel rijker en dieper is dan wij ooit kunnen bevatten. Dat gold 1000-den jaren geleden en dat geldt vandaag de dag. Dat mag ons in 'ons' verstaan en 'claimen' van dé waarheid wel extra voorzichtig maken.

En verder zie wat rhadders hierboven aanreikt, kan ik een heel eind in meekomen.

[Middenrefo]

Ik pak even het vetgedrukte stukje eruit. Legitieme observaties bij wat je hier noemt zijn toch ook? Jezus leeft en handelt binnen een patriarchale samenleving. Toch kiest God in Hem ervoor om vrouwen een belangrijke plaats te laten innemen. Denk aan de rol en plaats van de vrouwen bij ál de heilsfeiten! Hoe expliciet hun aanwezigheid genoemd wordt. Of wat te denken van de (s)prekende vrouwen? De lofzang van Maria zal in menig kerk klinken in deze dagen.

Het gaat niet zozeer om relativeren van gegeven principes, maar om het benoemen van wat óók is. Doordat onze maatschappij verandert, komen die vragen en observaties meer in beeld. Ze staan er al, maar er valt nu een ander licht op door de gegeven tijd. Is dat de Schrift buigen naar de cultuur? Of is dat aanwezige reikwijdte en ruimte in de Schrift blootleggen? Meteen bij zulke vragen of observaties grijpen naar de magische woorden 'nieuwe hermeneutiek' of 'aantasting Schriftgezag' slaat ieder zinvol gesprek dood. En doet daarmee ook tekort aan de enorme diepte van de Schrift. Die is niet opgesloten in de tijd, maar klinkt in ieder tijd als nieuw. Niet omdat de tijd in de Schrift ingelezen wordt, maar vanuit de overtuiging dat de Schrift veel breder en dieper is dan wij mensen ooit kunnen bevatten en onze tijd omvat.

Als er één kerkverband is die langdurig en diep over alle Schriftgegevens t.a.v. v&a heeft nagedacht is dat de CGK. Steeds opnieuw kwamen ze na diepgravende studie tot dezelfde conclusie. De Schrift biedt geen ruimte voor vrouwelijke ambtsdragers. Jouw voorbeelden gaan ook niet over een ambt maar over vrouwen die getuigen van de hoop die in hun is. Dat verbiedt de Schrift natuurlijk niet en de CGK dus ook niet. Daarmee vervuil je wel de discussie omdat rondom de rapporten over v&a juist ook aandacht wordt gegeven aan de positieve rol die vrouwen hebben in de gemeenten buiten het ambt.

Het argument dat de Schrift breder en dieper is wordt vaak gebruikt om nieuwe wegen in te slaan die ons ‘domme’ voorgeslacht niet in durfde te slaan. Ben over het algemeen niet zo onder de indruk van de Schriftkennis in 2025 inclusief die van mijzelf. Sta dus graag op de schouders van ons voorgeslacht.

Je laat mij weer veel zeggen wat ik niet zeg...

Ik maak de lijnen die jij schetst alleen wat duidelijker. Als jij je daar niet in herkent heb ik je blijkbaar verkeerd gelezen. Dat spijt mij dan. Kun je uitleggen waar ik de mist ben ingegaan?

Het argument dat de Schrift breder en dieper is wordt vaak gebruikt om nieuwe wegen in te slaan die ons ‘domme’ voorgeslacht niet in durfde te slaan.

Als Luther, Zwingli, Calvijn, etc. zo hadden gedacht was er nooit een reformatie gekomen.

Ik denk dat je met dit uitgangspunt de Bijbelwetenschap echt tekort doet. Nieuwe handschriften, meer kennis van het jodendom in die tijd, meer kennis van de oude talen, ontdekkingen van andere geschriften en buiten-Bijbelse bronnen, enz. kunnen altijd leiden tot nieuwe inzichten. Dat is in de hele kerkgeschiedenis gebeurd en kan juist een verrijking betekenen. Het kan gevaarlijk zijn om teksten te snel uit te leggen als tijdgebonden, maar het kan ook een gevaar zijn om die mogelijkheid helemaal uit te sluiten.

[Groepscirkel]

De vraagstukken rondom v&a en omgang met homoseksuele praxis vind ik geen voorbeelden van reformata et semper reformanda.

[DDD]

Volkomen eens. De boodschap van de Schrift licht op tegen de toenmalige cultuur. De afwijkingen daarvan zijn bepalend voor de richting die God wijst.

Dat doet niets af aan het gezag van de Schrift, maar dat zorgt voor het juiste verstaanskader.

Dit zou ertoe kunnen leiden dat veranderingen in de cultuur fundamenteel invloed uitoefenen op de interpretatie van Schriftgegevens. Dit is problematisch als het afdoet aan de Schrift als bron en norm. Gods Woord roept de cultuur ter verantwoording, welke cultuur (of tijd) dat dan ook is. Het Woord normeert, stelt schuldig, wijst de weg en roept op tot bekering en geloof. De onderwerping aan dit gezaghebbende Woord van God geldt voor de cultuur en hen die in de cultuur participeren.

Dat is ook precies het geval. God is onveranderlijk, maar wij niet. De Bijbel is voor alle tijden, maar dat wil niet zeggen dat God daarmee tegen mensen van alle tijden altijd op ieder punt hetzelfde zegt. Eenzelfde uitspraak kan immers in verschillende contexten een andere betekenis hebben.

[Groepscirkel]

Volkomen eens. De boodschap van de Schrift licht op tegen de toenmalige cultuur. De afwijkingen daarvan zijn bepalend voor de richting die God wijst.

Dat doet niets af aan het gezag van de Schrift, maar dat zorgt voor het juiste verstaanskader.

Dit zou ertoe kunnen leiden dat veranderingen in de cultuur fundamenteel invloed uitoefenen op de interpretatie van Schriftgegevens. Dit is problematisch als het afdoet aan de Schrift als bron en norm. Gods Woord roept de cultuur ter verantwoording, welke cultuur (of tijd) dat dan ook is. Het Woord normeert, stelt schuldig, wijst de weg en roept op tot bekering en geloof. De onderwerping aan dit gezaghebbende Woord van God geldt voor de cultuur en hen die in de cultuur participeren.

Dat is ook precies het geval. God is onveranderlijk, maar wij niet. De Bijbel is voor alle tijden, maar dat wil niet zeggen dat God daarmee tegen mensen van alle tijden altijd op ieder punt hetzelfde zegt. Eenzelfde uitspraak kan immers in verschillende contexten een andere betekenis hebben.

Maak die laatste zin gerust eens concreet.

[MidMid]

Volkomen eens. De boodschap van de Schrift licht op tegen de toenmalige cultuur. De afwijkingen daarvan zijn bepalend voor de richting die God wijst.

Dat doet niets af aan het gezag van de Schrift, maar dat zorgt voor het juiste verstaanskader.

Dit zou ertoe kunnen leiden dat veranderingen in de cultuur fundamenteel invloed uitoefenen op de interpretatie van Schriftgegevens. Dit is problematisch als het afdoet aan de Schrift als bron en norm. Gods Woord roept de cultuur ter verantwoording, welke cultuur (of tijd) dat dan ook is. Het Woord normeert, stelt schuldig, wijst de weg en roept op tot bekering en geloof. De onderwerping aan dit gezaghebbende Woord van God geldt voor de cultuur en hen die in de cultuur participeren.

Dat is ook precies het geval. God is onveranderlijk, maar wij niet. De Bijbel is voor alle tijden, maar dat wil niet zeggen dat God daarmee tegen mensen van alle tijden altijd op ieder punt hetzelfde zegt. Eenzelfde uitspraak kan immers in verschillende contexten een andere betekenis hebben.

Maak die laatste zin gerust eens concreet.

Een scheutje Wittgenstein zou hier zinvol zijn ;-)