Matth. 5 gaat over wat de discipelen van Christus wedervaren zal in deze wereld, dus ná de uitstorting van de Heilige Geest (Die dan al is uitgestort op de dorstigen).
Hoe kan ik dit in de Schrift terugvinden?
Door de hele pericoop uit te lezen. Dan vind je ook hoe de discipelen worden voorbereid op vervolging en laster en zo.
Ik vroeg een bewijs uit de Schrift. Jij noemt de pericoop. Ik kan het niet vinden. Wellicht kun je passage die je bedoelt nog een keer posten.
I.Introductie 5:3-16
A. Het fundament van een rechtvaardig leven: de zaligsprekingen 3-12
B. De essentie van het discipelschap 13-16
II. De kern van de Bergrede (5:17-7:12)
A. De relatie tussen oude en nieuwe rechtvaardigheid (5:17-48)
1. Continuïteit met het oude (5:17-20)
2. De overtreffing van het oude: de zes antithesen (5:21-48)
B. Uitwendige vs. inwendige rechtvaardigheid (6:1-18)
1. Geven van aalmoezen (1-4)
2. Bidden en het Onze Vader (5-15)
3. Vasten (16-18)
C. Afhankelijkheid van God (6:19-34)
1. Dienen van God boven het dienen van de rijkdom (19-24)
2. De discipel en de bezorgdheid (25-34)
D. Verschillende onderwijzingen en de gouden regel (7:1-12)
III. Conclusie (7:13-27)
A. De twee wegen (13-14)
B. De valse en ware profeten (15-23)
1. Waarschuwing betreffende valse profeten (15-20)
2. Tekort van de charismata (21-23)
C. De gelijkenis van de twee bouwers (24-27)
Hierboven is de structuur van de Bergrede door Jezus uitgesproken. Die hij (waarschijnlijk) uitspreekt tot Zijn discipelen. Met aan het slot een indringende waarschuwing: de twee bouwers. Jezus vraagt om daders van het Woord. Niet alleen horen, maar ook doen. Wie alleen hoort, maar niet doet, zal omkomen. Vruchten moeten er zijn. De hele Bergrede is dus niet hoe we bij Christus komen, maar wat het leven met Christus inhoudt: discipelschap, kruisdragen.
Erasmiaan schreef:Ik ben niet diep ingevoerd in de aanbodsdiscussie omdat het voor mij nooit een strijdpunt is geweest. Er is een algemeen onvoorwaardelijk aanbod, basta. Daarom heb ik in de preken die ik gehoord heb me nooit gefocusd op dit punt, zoals je bijvoorbeeld een huisman ziet doen. Ik durf dan ook te stellen dat ik redelijk onbevangen naar deze tekst kijk. Ik had de tekst nog nooit gelezen zoals Erskine het zegt (volgens huisman), dat vers 2 eigenlijk wat over het dorsten zegt. Maar ik denk juist dat het 'geld geven voor hetgeen geen brood is' en 'arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan', de tranen en de bevindingen van een volk is dat het altijd nog verkeerd zoekt. Maar dorstigen, dat is volgens mij niet iedereen. Er zitten kerken vol met mensen die niet dorsten naar de Godsdienst en niet dorsten naar de wereld, kortom, die lauw zijn. En hoe vaak ben ik dat ook niet.
Alle gij dorstigen is voor mij hetzelfde als Alle gij zondaren , iedereen is zondaar zo is ook ieder mens dorstig. Deze dorst is meestal een zondige dorst (begeerte). Al deze mensen worden genodigd tot het heil tot de goddeloze toe vs 7.
Eerlijkheid gebied te zeggen dat de Eskine's en Boston hun uitleg van Jes 55 nodig hadden in hun verweer tijdens het conflict over het boekje van Edward Fisher: The Marrow of Modern Divinity. Toch vind ik nog steeds deze exegese het meest passend in de contekst van heel Jes 55.
Ik focus mij trouwens tijdens het luisteren ook niet op een algemeen onvoorwaardelijk aanbod. Ik vind het wel belangrijk om zo te preken , maar ik vind separerend preken ook belangrijk , duidelijk twee wegen preken, de doodstaat van de mens , de onwederstandelijke werking van de Geest, de noodzaak van de wedergeboorte, de genoegzaamheid van het werk van Christus, Zijn gewilligheid enz enz. Het nadeel van een forum is dat je naar een paar postings alvast in een hokje wordt geduwd. En dan wordt zo iemand bestreden op opvattingen die hij helemaal niet heeft.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Interessant hoe niet-geestelijk Calvijn de volgende zaligspreking uitlegt: Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid (Mat 5:6):
Happy are they who hunger. To hunger and thirst is here, I think, used as a figurative expression, and means to suffer poverty, to want the necessaries of life, and even to be defrauded of one’s right. Matthew says, who thirst after righteousness, and thus makes one class stand for all the rest. He represents more strongly the unworthy treatment which they have received, when he says that, though they are anxious, though they groan, they desire nothing but what is proper. “Happy are they who, though their wishes are so moderate, that they desire nothing to be granted to them but what is reasonable, are yet in a languishing condition, like persons who are famishing with hunger.” Though their distressing anxiety exposes them to the ridicule of others, yet it is a certain preparation for happiness: for at length they shall be satisfied. God will one day listen to their groans, and satisfy their just desires: for to Him, as we learn from the song of the Virgin, it belongs to fill the hungry with good things, (Luke 1:53.)
(Ik deel deze uitleg trouwens niet, maar vond m wel typerend voor Calvijns denken. Het illustreert meteen hoe ongepast het is om je op Calvijn te beroepen wanneer je Ruth wil lezen als "de gangen van Gods volk")
Zelf deel ik de uitleg van Matthew Henry (het lezen zeer waard):
They that hunger and thirst after righteousness are happy, v. 6. Some understand this as a further instance of our outward poverty, and a low condition in this world, which not only exposes men to injury and wrong, but makes it in vain for them to seek to have justice done to them; they hunger and thirst after it, but such is the power on the side of their oppressors, that they cannot have it; they desire only that which is just and equal, but it is denied them by those that neither fear God nor regard men. This is a melancholy case! Yet, blessed are they, if they suffer these hardships for and with a good conscience; let them hope in God, who will see justice done, right take place, and will deliver the poor from their oppressors, Ps. 103:6. Those who contentedly bear oppression, and quietly refer themselves to God to plead their cause, shall in due time be satisfied, abundantly satisfied, in the wisdom and kindness which shall be manifested in his appearances for them. But it is certainly to be understood spiritually, of such a desire as, being terminated on such an object, is gracious, and the work of God’s grace in the soul, and qualifies for the gifts of the divine favour. 1. Righteousness is here put for all spiritual blessings. See Ps. 24:5; ch.6:33. They are purchased for us by the righteousness of Christ; conveyed and secured by the imputation of that righteousness to us; and confirmed by the faithfulness of God. To have Christ made of God to us righteousness, and to be made the righteousness of God in him; to have the whole man renewed in righteousness, so as to become a new man, and to bear the image of God; to have an interest in Christ and the promises—this is righteousness. 2. These we must hunger and thirst after. We must truly and really desire them, as one who is hungry and thirsty desires meat and drink, who cannot be satisfied with any thing but meat and drink, and will be satisfied with them, though other things be wanting. Our desires of spiritual blessings must be earnest and importunate; “Give me these, or else I die; every thing else is dross and chaff, unsatisfying; give me these, and I have enough, though I had nothing else.’ ’ Hunger and thirst are appetites that return frequently, and call for fresh satisfactions; so these holy desires rest not in any thing attained, but are carried out toward renewed pardons, and daily fresh supplies of grace. The quickened soul calls for constant meals of righteousness, grace to do the work of every day in its day, as duly as the living body calls for food. Those who hunger and thirst will labour for supplies; so we must not only desire spiritual blessings, but take pains for them in the use of the appointed means. Dr. Hammond, in his practical Catechism, distinguishes between hunger and thirst. Hunger is a desire of food to sustain, such as sanctifying righteousness. Thirst is the desire of drink to refresh, such as justifying righteousness, and the sense of our pardon.
Those who hunger and thirst after spiritual blessings, are blessed in those desires, and shall be filled with those blessings. (1.) They are blessed in those desires. Though all desires of grace are not grace (feigned, faint desires are not), yet such a desire as this is; it is an evidence of something good, and an earnest of something better. It is a desire of God’s own raising, and he will not forsake the work of his own hands. Something or other the soul will be hungering and thirsting after; therefore they are blessed who fasten upon the right object, which is satisfying, and not deceiving; and do not pant after the dust of the earth, Amos 2:7; Isa. 55:2. (2.) They shall be filled with those blessings. God will give them what they desire to complete their satisfaction. It is God only who can fill a soul, whose grace and favour are adequate to its just desires; and he will fill those with grace for grace, who, in a sense of their own emptiness, have recourse to his fulness. He fills the hungry (Lu. 1:53), satiates them, Jer. 31:25. The happiness of heaven will certainly fill the soul; their righteousness shall be complete, the favour of God and his image, both in their full perfection.
huisman schreef: Het nadeel van een forum is dat je naar een paar postings alvast in een hokje wordt geduwd. En dan wordt zo iemand bestreden op opvattingen die hij helemaal niet heeft.
2669 postings is meer dan een paar.
Jij legt de uitleg van de kantt. naast je neer. Dat mag je doen. Waarom verkies je jouw uitleg boven de uitleg die de kantt. geven bij Jes. 55. Niet alleen bij vers 1 maar ook bij vers 5,6 en 7.
huisman schreef: Het nadeel van een forum is dat je naar een paar postings alvast in een hokje wordt geduwd. En dan wordt zo iemand bestreden op opvattingen die hij helemaal niet heeft.
2669 postings is meer dan een paar.
Jij legt de uitleg van de kantt. naast je neer. Dat mag je doen. Waarom verkies je jouw uitleg boven de uitleg die de kantt. geven bij Jes. 55. Niet alleen bij vers 1 maar ook bij vers 5,6 en 7.
Calvijn, over het adres van Jes 55:1
The Prophet exclaims, as with a voice above the usual pitch, Ho! for so great is the sluggishness of men that it is very difficult to arouse them. They do not feel their wants, though they are hungry; nor do they desire food, which they greatly need; and therefore that indifference must be shaken off by loud and incessant cries. So much the more base and shameful is the indolence of those who are deaf to this exhortation, and who, even when they are so sharply urged forward, still indulge in their slothfulness. Besides, the invitation is general; for there is no man who is not in want of those “waters,” and to whom Christ is not necessary; and therefore he invites all indiscriminately, without any respect of persons. But men are so miserable that, although they know that they are in need of Christ, they contrive methods by which they may be deprived of this benefit, and rather believe the devil, who offers various obstructions, than this kind invitation.
Heerlijk nuchter (en dicht bij de tekst), die Calvijn. Blij een calvinist te zijn
memento schreef:
M.i. kan en mag de heilsprediking van Jesaja dan ook niet los van de oordeelsprediking gepreekt worden. Het adres van beiden is hetzelfde. Zowel de oordeelsprediking als de heilsprediking komen tot het hele volk Israël, en nu dus ook tot de hele gemeente. En ook het doel is nog hetzelfde: Bekeert u! Komt tot Mij!
Dat is onschriftuurlijk en onwaar. Gods Woord is een tweesnijdend scherpt zwaard. Het is nooit Gods bedoeling geweest dat iedereen zich bekeerd. De verharding van de zondaar is vaak het doel van het Evangelie, om hem zodoende zonder excuus te laten.
Jesaja 6 [1 v.] „Maak het hart dezes volks vet, en maak hun oren zwaar, en sluit hun ogen, opdat het niet zie met zijn ogen, noch met zijn oren hore, noch met zijn hart versta, noch zich bekere, en Hij het geneze.”
en vele andere Schriftuurplaatsen.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
@Bert, je (schokkende) stokpaardje is bekend. De discussie daarover is vaak genoeg gevoerd, die ga ik niet nog een keer voeren.
Ander schreef:memento, ik kan geen engelse tekst lezen...
Dat wordt Calvijn en Matthew Henry in het Nederlands kopen
Samengevat:
Calvijn op Mat 5:6: De hongeren en dorstigen naar de gerechtigheid, dat gaat over mensen die aardse armoede lijden, die ondanks hun tekorten niet meer vragen dan waar ze recht op hebben.
Matthew Henry op Mat 5:6: De hongerigen en dorstigen betreft hen die verlangen naar Gods gerechtigheid, welke in Christus Jezus is, welk een verlangen God hen ook zekerlijk geven zal. (Hij weet dit prachtig te verwoorden, een meditatie op zich, als je Matthew Henry hebt kan ik je aanraden hier even voor te gaan zitten en ervan te genieten)
Calvijn op Jes 55:1 De dorstigen hier betreft alle mensen. Ieder mens is dorstig hoewel hij het niet beseft, elk mens heeft voedsel nodig hoewel hij het niet in de gaten heeft.
huisman schreef: Het nadeel van een forum is dat je naar een paar postings alvast in een hokje wordt geduwd. En dan wordt zo iemand bestreden op opvattingen die hij helemaal niet heeft.
2669 postings is meer dan een paar.
Jij legt de uitleg van de kantt. naast je neer. Dat mag je doen. Waarom verkies je jouw uitleg boven de uitleg die de kantt. geven bij Jes. 55. Niet alleen bij vers 1 maar ook bij vers 5,6 en 7.
Ik vind de kanttekeningen bij Jes 55: 1 uitermate zwak. Ik zal het proberen uit te leggen
2) alle gij dorstigen!
Gij allen, die naar de gerechtigheid zeer verlangt, gevoelende uwe zonden en ellenden; Ps. 42:3; Matth. 5:6; Joh. 7:37.
#Ps 42.2 Mt 5.6 Joh 7.37
Hoe kun je nu deze dorstigen vergelijken met de dorstigen uit b.v. Psalm 42 vs 2 en 3 zoals de kanttekeningen doen
2 (-) Mijn ziel dorst naar God, naar den levenden God; wanneer zal ik ingaan, en voor Gods aangezicht verschijnen?
3 (-) Mijn tranen zijn mij tot spijs dag en nacht; omdat zij den gansen dag tot mij zeggen: Waar is uw God?
Ik zet Jes 55 vs 1 en 2 er naast, de Psalmdichter van Psalm 42 weegt geen geld uit voor wat niet verzadigen kan. Maar verlangt naar de gemeenschap met God meer dan wat dan ook. Dat mag je toch van de dorstigen uit Jes 55 niet zeggen?
1 ¶ O alle gij dorstigen! komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja komt , koopt zonder geld, en zonder prijs, wijn en melk!
2 Waarom weegt gijlieden geld uit voor hetgeen geen brood is, en uw arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan? Hoort aandachtiglijk naar Mij, en eet het goede, en laat uw ziel in vettigheid zich verlustigen.
Volgens mij slaan de kanttekenaars hier de plank volkomen mis (het waren ook feilbare mensen)
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Alle gij dorstigen is voor mij hetzelfde als Alle gij zondaren , iedereen is zondaar zo is ook ieder mens dorstig. Deze dorst is meestal een zondige dorst (begeerte). Al deze mensen worden genodigd tot het heil tot de goddeloze toe vs 7.
Calvijn schreef
Calvijn op Jes 55:1 De dorstigen hier betreft alle mensen. Ieder mens is dorstig hoewel hij het niet beseft, elk mens heeft voedsel nodig hoewel hij het niet in de gaten heeft.
Gelukkig ik ben toch een calvinist
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
huisman schreef:--- Het nadeel van een forum is dat je naar een paar postings alvast in een hokje wordt geduwd. En dan wordt zo iemand bestreden op opvattingen die hij helemaal niet heeft.---
Erger je er niet aan, dat scheelt de helft.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
huisman schreef: Het nadeel van een forum is dat je naar een paar postings alvast in een hokje wordt geduwd. En dan wordt zo iemand bestreden op opvattingen die hij helemaal niet heeft.
2669 postings is meer dan een paar.
Jij legt de uitleg van de kantt. naast je neer. Dat mag je doen. Waarom verkies je jouw uitleg boven de uitleg die de kantt. geven bij Jes. 55. Niet alleen bij vers 1 maar ook bij vers 5,6 en 7.
Calvijn, over het adres van Jes 55:1
The Prophet exclaims, as with a voice above the usual pitch, Ho! for so great is the sluggishness of men that it is very difficult to arouse them. They do not feel their wants, though they are hungry; nor do they desire food, which they greatly need; and therefore that indifference must be shaken off by loud and incessant cries. So much the more base and shameful is the indolence of those who are deaf to this exhortation, and who, even when they are so sharply urged forward, still indulge in their slothfulness. Besides, the invitation is general; for there is no man who is not in want of those “waters,” and to whom Christ is not necessary; and therefore he invites all indiscriminately, without any respect of persons. But men are so miserable that, although they know that they are in need of Christ, they contrive methods by which they may be deprived of this benefit, and rather believe the devil, who offers various obstructions, than this kind invitation.
Heerlijk nuchter (en dicht bij de tekst), die Calvijn. Blij een calvinist te zijn
Ander schreef:memento, ik kan geen engelse tekst lezen...
Calvijn over Jesaja 55 vs. 1;
Voorts roept de profeet met verheffing van stem uit 'Hoor eens!' of 'Hei daar!'. Want de traagheid (lamlendigheid) van de mensen, is zo groot, dat het erg moeilijk is om hen in de benen te krijgen. Ze beseffen namelijk niet hun armoede, ook al lijden ze honger. Ze verlangen niet naar het eten, dat ze zozeer nodig hebben. Vandaar, dat het nodig is om door aanhoudend luid te roepen die stommerikken heen en weer te schudden. En meer dan schandelijk en onbeschaamd is dan ook de luiheid van hen, die voor deze aansporing doof zijn, en die — na flink aangespoord te zijn — nog steeds toegeven aan hun traagheid (doorgaan met hun lamlendige houding). De uitnodiging is voorts algemeen. Want er is niemand, die deze 'wateren' niet nodig heeft, en voor wie Christus niet nodig is. En daarom, allen — zonder onderscheid — worden hier uitgenodigd. Er wordt hier geen rekening gehouden met iemands persoonlijkheid. De mensen zijn er echter zo diep-ellendig aan toe, dat ze — ofschoon ze wel weten Christus nodig te hebben — manieren uitdenken, waardoor ze van deze weldaad verstoken blijven. Ze geloven liever in de duivel, die verschillende afweermiddelen aan de hand doet, dan gehoor te geven aan deze vriendelijke uitnodiging.
PvS schreef:
Voorts roept de profeet met verheffing van stem uit 'Hoor eens!' of 'Hei daar!'. Want de traagheid (lamlendigheid) van de mensen, is zo groot, dat het erg moeilijk is om hen in de benen te krijgen. Ze beseffen namelijk niet hun armoede, ook al lijden ze honger. Ze verlangen niet naar het eten, dat ze zozeer nodig hebben. Vandaar, dat het nodig is om door aanhoudend luid te roepen die stommerikken heen en weer te schudden. En meer dan schandelijk en onbeschaamd is dan ook de luiheid van hen, die voor deze aansporing doof zijn, en die — na flink aangespoord te zijn — nog steeds toegeven aan hun traagheid (doorgaan met hun lamlendige houding). De uitnodiging is voorts algemeen. Want er is niemand, die deze 'wateren' niet nodig heeft, en voor wie Christus niet nodig is. En daarom, allen — zonder onderscheid — worden hier uitgenodigd. Er wordt hier geen rekening gehouden met iemands persoonlijkheid. De mensen zijn er echter zo diep-ellendig aan toe, dat ze — ofschoon ze wel weten Christus nodig te hebben — manieren uitdenken, waardoor ze van deze weldaad verstoken blijven. Ze geloven liever in de duivel, die verschillende afweermiddelen aan de hand doet, dan gehoor te geven aan deze vriendelijke uitnodiging.
Grut, wat een taalgebruik, hij zou zo een ban hebben op RF.
