Ds. Simons zou geen moeite hebben met de weergave van de ontdekkende werking van de Wet als er niet ander argument functioneert binnen de GG: 'die op weg is naar Christus is reeds in Christus'.Oorspronkelijk gepost door Orckie
trouwens wat ik zo zei over de opvattingen van ds. Simons is in ieder geval ook zo in de Saambinder genoemd:
Op p. 7 van de ‘Saambinder’ schrijft ds. De Wit: ‘Met instemming volgt Van der Zwaag ds. A. Simons in zijn verzet tegen de ontdekkende werking van de Wet als (een toeleidende) weg tot Christus’. (..) Met uitdrukkingen die bekend klinken, wordt toch de ontdekkende functie van de Wet uitgeschakeld’.
Geestelijke herkenning
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Zeeuw
"Je moet mijn woorden niet zo verdraaien, Zeeuw, dat is bijzonder onaangenaam."
Orckie,
Dat heb ik zeker niet bedoeld te doen. Als het wel zo ervaren is: excuus.
Teruglezend zie ik waar het probleem ligt.
Jij maakt namelijk onderscheid tussen enerzijds achter de HC staan maar dan wel met verschillende interpretatie ervan. Dat onderscheid deel ik niet.
Er is maar 1 juiste interpretatie van de HC. Als we die willen weten moeten we niet in de eerste plaats kijken wat Kohlbrugge, Kersten of Verboom ervan zegt, maar wat Ursinus, een van de opstellers erover zegt in het Schatboek.
Als je dat leest kun je het volgende stellen:
de orde van e-v-d is wel degelijk een vaste orde. Je kunt hier 2 argumenten voor aandragen. In de eerste plaats spreekt Ursinus duidelijk over "ten eerste", "ten tweede", "ten derde". Het gaat dus letterlijk om een bepaalde orde. Ten tweede is het zakelijk-inhoudelijk gezien glashelder dat het onmogelijk is om kennis der verlossing of dankbaarheid te veronderstellen zonder kennis der ellende. Ik denk dat Ursinus daarom heel duidelijk aangeeft hoe de orde is. Wie met een beroep op de HC leert dat de kennis der verlossing aan de ellende voorafgaat laat de HC buikspreken.
Maar ook de andere kant aangeven; dat doet misschien meer pijn. Ook in de rechterflank van de ger. Gezindte laat men de HC buikspreken. Men maakt er een bekeringsweg van. Voorbeeld: Op grond van het feit dat de HC in zondag 3 spreekt over de wedergeboorte (Ja wij, tenzij dat wij door de Geest Gods wedergeboren worden) concludeert men dat de beleving van Zondag 3 dus vrucht is van de wedergeboorte (ons bekende discussiepunt). Het is niet juist dit te stellen, lees Ursinus maar na. Het wedergeboorte begrip van Ursinus (leerling van Calvijn) is niet hetgeen wij er meestal onder verstaan: de levendmaking. Ursinus verstaan onder wedergeboorte zowel de aanvang als de voortgang (in de heiligmaking) van het geestelijke leven. De vraag die er aan voorafgaat is "Zijn wij ALZO verdorven etc". Dat woordje "alzo" ziet op Zondag 2 waar geleerd word dat wij GANSELIJK onbekwaam zijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Als je die lijn goed bij Ursinus naleest komt duidelijk naar voren dat Ursinus bedoeld te zeggen dat in de wedergeboorte en heiligmaking het beeld Gods in de mens wat geheel verdorven (alzo) is, weer hersteld word; al is het in dit leven slechts ten dele. Verder zoek je tevergeefs bij Ursinus naar een onderscheid tussen hebbelijkheid en dadelijkheid van het geloof in Zondag 7. Een hele theologie ontwikkelen rondom het lijdelijk Christus ingelijfd worden wat het dadelijk Christus aannemen voorafgaat; is daarmee niet gegrond op hetgeen Ursinus in de HC wilde zeggen, maar eveneens een eigen interpretatie van Zondag 7. Overigens wil ik hiermee niet zeggen dat de gedachte dat de lijdelijke wedergeboorte aan het dadelijk geloof voorafgaat onschriftuurlijk is. Integendeel; dat geloof ik ook. Alleen het beroep op Zondag 7 HC is niet juist hiervoor als je Ursinus leest. (En ook Faukelius slaat het "ingelijfd worden" over in zijn Kort Begrip en spreekt alleen over het aannemen).
Conclusie: er is maar 1 juiste interpretatie van de HC, die vind je bij Ursinus, een van de opstellers.
Niet meer boos zo ?
Tenslotte; ik het zojuist het gehele artikel gelezen. Ik wil kort aangeven dat de inhoud voor mij persoonlijk teleurstellend was.
Zelfs niet 1 positief punt te noemen, terwijl '31 inderdaad een struikelpunt blijkt te zijn.
Zeer teleurstellend; het doet me werkelijk pijn om (ook al word het letterlijk weersproken) toch al een bepaalde lijn te zien worden uitgezet waardoor wel degelijk de stemming word gezet.
Het zij zo;
Groeten.
Orckie,
Dat heb ik zeker niet bedoeld te doen. Als het wel zo ervaren is: excuus.
Teruglezend zie ik waar het probleem ligt.
Jij maakt namelijk onderscheid tussen enerzijds achter de HC staan maar dan wel met verschillende interpretatie ervan. Dat onderscheid deel ik niet.
Er is maar 1 juiste interpretatie van de HC. Als we die willen weten moeten we niet in de eerste plaats kijken wat Kohlbrugge, Kersten of Verboom ervan zegt, maar wat Ursinus, een van de opstellers erover zegt in het Schatboek.
Als je dat leest kun je het volgende stellen:
de orde van e-v-d is wel degelijk een vaste orde. Je kunt hier 2 argumenten voor aandragen. In de eerste plaats spreekt Ursinus duidelijk over "ten eerste", "ten tweede", "ten derde". Het gaat dus letterlijk om een bepaalde orde. Ten tweede is het zakelijk-inhoudelijk gezien glashelder dat het onmogelijk is om kennis der verlossing of dankbaarheid te veronderstellen zonder kennis der ellende. Ik denk dat Ursinus daarom heel duidelijk aangeeft hoe de orde is. Wie met een beroep op de HC leert dat de kennis der verlossing aan de ellende voorafgaat laat de HC buikspreken.
Maar ook de andere kant aangeven; dat doet misschien meer pijn. Ook in de rechterflank van de ger. Gezindte laat men de HC buikspreken. Men maakt er een bekeringsweg van. Voorbeeld: Op grond van het feit dat de HC in zondag 3 spreekt over de wedergeboorte (Ja wij, tenzij dat wij door de Geest Gods wedergeboren worden) concludeert men dat de beleving van Zondag 3 dus vrucht is van de wedergeboorte (ons bekende discussiepunt). Het is niet juist dit te stellen, lees Ursinus maar na. Het wedergeboorte begrip van Ursinus (leerling van Calvijn) is niet hetgeen wij er meestal onder verstaan: de levendmaking. Ursinus verstaan onder wedergeboorte zowel de aanvang als de voortgang (in de heiligmaking) van het geestelijke leven. De vraag die er aan voorafgaat is "Zijn wij ALZO verdorven etc". Dat woordje "alzo" ziet op Zondag 2 waar geleerd word dat wij GANSELIJK onbekwaam zijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Als je die lijn goed bij Ursinus naleest komt duidelijk naar voren dat Ursinus bedoeld te zeggen dat in de wedergeboorte en heiligmaking het beeld Gods in de mens wat geheel verdorven (alzo) is, weer hersteld word; al is het in dit leven slechts ten dele. Verder zoek je tevergeefs bij Ursinus naar een onderscheid tussen hebbelijkheid en dadelijkheid van het geloof in Zondag 7. Een hele theologie ontwikkelen rondom het lijdelijk Christus ingelijfd worden wat het dadelijk Christus aannemen voorafgaat; is daarmee niet gegrond op hetgeen Ursinus in de HC wilde zeggen, maar eveneens een eigen interpretatie van Zondag 7. Overigens wil ik hiermee niet zeggen dat de gedachte dat de lijdelijke wedergeboorte aan het dadelijk geloof voorafgaat onschriftuurlijk is. Integendeel; dat geloof ik ook. Alleen het beroep op Zondag 7 HC is niet juist hiervoor als je Ursinus leest. (En ook Faukelius slaat het "ingelijfd worden" over in zijn Kort Begrip en spreekt alleen over het aannemen).
Conclusie: er is maar 1 juiste interpretatie van de HC, die vind je bij Ursinus, een van de opstellers.
Niet meer boos zo ?
Tenslotte; ik het zojuist het gehele artikel gelezen. Ik wil kort aangeven dat de inhoud voor mij persoonlijk teleurstellend was.
Zelfs niet 1 positief punt te noemen, terwijl '31 inderdaad een struikelpunt blijkt te zijn.
Zeer teleurstellend; het doet me werkelijk pijn om (ook al word het letterlijk weersproken) toch al een bepaalde lijn te zien worden uitgezet waardoor wel degelijk de stemming word gezet.
Het zij zo;
Groeten.
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
P.S.Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Het blijft voor de Ger. Gem natuurlijk wel een heel interessante vraag of deze 'geestelijke herkenning' ook nog zo verstaan wordt als het aantal leden wat overstapt naar de HNHK meer wordt als die 800 per jaar.
[Aangepast op 27/5/04 door ndonselaar]
Er komen er ook weer 200 uit de hervormde kerk terug.
Dat is dus maar 4 per gemeente per jaar die hervormd worden.
Valt mij nog hard mee...
Foutje van de GG? Dat zal toch niet waar wezen?Oorspronkelijk gepost door Orckiefoutje denk ik;Oorspronkelijk gepost door LecramDs. De Vries heeft zich ook kritisch uitgelaten over de GG verbondsleerOorspronkelijk gepost door Adrianus
Citaat van Ds de Wit onderstreept mijn persoonlijke ervaringen. Zie topic foute argumenten, waar ik de naam van de predikant achterwege liet, overigens.
Ies anders is dat het mij zinloos lijkt in dit topic de opvattingen van deze predikant te bespreken, aangezien hij kennelijk met de PKN meegaat en dus niet van belang is bij de vraag of er struikelblokken zijn bij de geestelijke herkenning met de HNHK.
[Aangepast op 27/5/04 door Adrianus]
verder lees ik graag zijn boeken.
Jij zit vaak in de discussies ongenuanceerd naar beide kanten steken te geven. Dat frustreert (wat mij betreft) regelmatig de discussie.Oorspronkelijk gepost door Orckie
Kom op mensen, in plaats van steeds over elk woordje van mij te struikelen doe je er goed aan eens constructief mee te doen en te zeggen wat voor jou de kernpunten zijn.
-
limosa
Hier kan ik me wel in herkennen. En volgens mij wordt hier niet aan geknabbelt hoor.Oorspronkelijk gepost door Orckie
nee dat bedoel ik niet - het is een cyclisch gebeuren. Maar in het begin gaat wel de ellende vooraf aan de verlossing en die gaat op zijn beurt vooraf aan de dankbaarheid. Waar moet je anders dankbaar voor zijn? En hoe moet je verlost zijn als je je ellende niet gezien hebt? Die gezond zijn hebben de Medicijnmeester niet van node. Er moet plaatsgemaakt worden.
Dat bedoel ik, en dat is een kernnotie van het gereformeerde belijden, waar tegenwoordig steeds meer aan geknabbeld wordt. Dus als dat ontbreekt is er wmb helaas geen geestelijke herkenning.
Ik denk dat er een probleem zit in het feit dat de één rekent met met "ellende" is voldoende als het uitdrijft tot Christus en de ander kan het station "ellende" pas voorbij als er allerlei kruispunten zijn gepasseerd waaraan men dan kan afmeten of de ellendestaat wel diep genoeg is. Aan dat laatste, die kijk op het functioneren van de ellendestaat, daaraan wordt inderdaad de laaste tijd wel wat geknabbelt in diverse schrijfsels. Maar dan komen we in oude discussies terug.
Het lijkt er op dat ds Moerkerken ook de plaats van de standen in de genade in de prediking als geestelijke herkenning (of juist niet) ziet. Is dat een juiste interpretatie van mij?Oorspronkelijk gepost door Orckie
In zijn artikel over evt. samengaan met de Hersteld Herv Kerk geeft ds. A. Moerkerken deze week in de Saambinder aan dat het belangrijk is dat er geestelijke herkenning is.
(..)
Maar goed; het lijkt me een kardinale vraag wat jij en ik onder geestelijke herkenning verstaan.
Wanneer is er wat jou betreft geestelijke herkenning en wanneer niet?
Het bevreemd me, omdat in de eerder artikelen over de standenleer is gezegd dat preken waar dit niet aanbod komt nog steeds voluit schriftuurlijk-bevindelijk kunnen zijn. Als de standenleer een hang-ijzer is kunnen we het wel vergeten denk ik......
Het lijkt er, in het betreffende stuk, nog het meest op dat de redacteur in 'geestelijke herkenning' zijn eigen ideëen propageert.
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
-
england
-
Orckie
herkenning impliceert uberhaupt dat je iets bij de ander ziet wat waar je zelf ook weet van hebt.Oorspronkelijk gepost door Egbert
Het lijkt er, in het betreffende stuk, nog het meest op dat de redacteur in 'geestelijke herkenning' zijn eigen ideëen propageert.
Als ik niet weet wat de Eiffeltoren is, noch hem ooit gezien heb, hoe kan ik dat ding dan herkennen?