Anonieme brieven

[Tiberius]

Punt is, dat hieraan meer negatieve kanten zitten dan positieve.

Dan moet daar maar eens een oplossing voor gezocht worden. Zomaar 'blind' op huisbezoek gaan, kan eigenlijk niet.

Blind is wat overdreven. Er is wel kennis van de burgerlijke situatie. Maar veel verder zou ik niet willen gaan. Geef huisbezoekers maar de mogelijkheid om ergens blanco te starten, zonder de eventuele gekleurde bril van zijn voorganger. Dat is denk ik voor de pastorant doorgaans beter.

[Tiberius]

Misschien niet. Maar elk niet-verdronken kalfje is er één, nietwaar?

Het wrange is dat dit voor ons kalfje niet meer geldt.

Ik vind het een goed idee van DDD.

Ik ook!

Het idee van DDD geeft ook geen 100% garantie dat er geen kalfjes meer verdrinken.

[Afgewezen]

Punt is, dat hieraan meer negatieve kanten zitten dan positieve.

Dan moet daar maar eens een oplossing voor gezocht worden. Zomaar 'blind' op huisbezoek gaan, kan eigenlijk niet.

Blind is wat overdreven. Er is wel kennis van de burgerlijke situatie. Maar veel verder zou ik niet willen gaan. Geef huisbezoekers maar de mogelijkheid om ergens blanco te starten, zonder de eventuele gekleurde bril van zijn voorganger. Dat is denk ik voor de pastorant doorgaans beter.

Onzin. Feiten hebben niets met een gekleurde bril te maken. Je kunt gewoon levensfeiten van iemand noteren. Zonder mening o.i.d.
Maar ach, wat zeur ik eigenlijk? Liefde en een hart voor de gemeenteleden kun je niet afdwingen. Daar werkt geen enkel systeem voor.

[Tiberius]

Punt is, dat hieraan meer negatieve kanten zitten dan positieve.

Dan moet daar maar eens een oplossing voor gezocht worden. Zomaar 'blind' op huisbezoek gaan, kan eigenlijk niet.

Blind is wat overdreven. Er is wel kennis van de burgerlijke situatie. Maar veel verder zou ik niet willen gaan. Geef huisbezoekers maar de mogelijkheid om ergens blanco te starten, zonder de eventuele gekleurde bril van zijn voorganger. Dat is denk ik voor de pastorant doorgaans beter.

Onzin. Feiten hebben niets met een gekleurde bril te maken. Je kunt gewoon levensfeiten van iemand noteren. Zonder mening o.i.d.

Daar heb je gelijk in, ja. Maar nogmaals: dat hangt af van het gebruikte systeem en ook hoe het systeem gebruikt wordt.

Maar ach, wat zeur ik eigenlijk? Liefde en een hart voor de gemeenteleden kun je niet afdwingen. Daar werkt geen enkel systeem voor.

Dat is wat anders. Iemand die geen info heeft, kan best een warm kloppend hart hebben voor de gemeenteleden. En andersom evenzo goed.

[Mara]

Punt is, dat hieraan meer negatieve kanten zitten dan positieve.

Dan moet daar maar eens een oplossing voor gezocht worden. Zomaar 'blind' op huisbezoek gaan, kan eigenlijk niet.

Blind is wat overdreven. Er is wel kennis van de burgerlijke situatie. Maar veel verder zou ik niet willen gaan. Geef huisbezoekers maar de mogelijkheid om ergens blanco te starten, zonder de eventuele gekleurde bril van zijn voorganger. Dat is denk ik voor de pastorant doorgaans beter.

Onzin. Feiten hebben niets met een gekleurde bril te maken. Je kunt gewoon levensfeiten van iemand noteren. Zonder mening o.i.d.
Maar ach, wat zeur ik eigenlijk? Liefde en een hart voor de gemeenteleden kun je niet afdwingen. Daar werkt geen enkel systeem voor.

Ergens begrijp ik dat niet, want je wordt toch geroepen tot het ambt van ouderling of diaken?
Er wordt daar heel verschillend op gereageerd, heb ik gemerkt.
De één vraagt 2 weken bedenktijd, de ander aanvaardt het tijdens de vergadering al, omdat dit als een persoonlijke nodiging wordt gevoeld.
Wanneer is iemand capabel?
Je moet i.i.g. empathisch zijn lijkt mij en helaas ontbreekt het sommige mannenbroeders hier aan.
Je mailt wel eens naar een k.r. lid, over ziekte en zorgen in het gezin en dan krijg je als reactie: nou sterkte ermee hoor! We zullen voor jullie bidden.
Anderzijds denk ik wel dat het gevaar bestaat dat je opbrandt. Als je een fulltime baan hebt, een gezin en dan ook nog de zorgen van allerlei gemeenteleden moet helpen dragen, kan dat wel eens teveel worden.
Opmerkelijk, dat veel mensen zo teleurgesteld raken in de "mensen van de kerk". (en daarom dan afhaken)

[Marco]

Begin met bidden voor (je) ambtsdragers. Ze hebben het hard nodig (ik kan het weten).

[Dodo]

Ergens begrijp ik dat niet, want je wordt toch geroepen tot het ambt van ouderling of diaken?
Er wordt daar heel verschillend op gereageerd, heb ik gemerkt.
De één vraagt 2 weken bedenktijd, de ander aanvaardt het tijdens de vergadering al, omdat dit als een persoonlijke nodiging wordt gevoeld.
Wanneer is iemand capabel?
Je moet i.i.g. empathisch zijn lijkt mij en helaas ontbreekt het sommige mannenbroeders hier aan.
Je mailt wel eens naar een k.r. lid, over ziekte en zorgen in het gezin en dan krijg je als reactie: nou sterkte ermee hoor! We zullen voor jullie bidden.
Anderzijds denk ik wel dat het gevaar bestaat dat je opbrandt. Als je een fulltime baan hebt, een gezin en dan ook nog de zorgen van allerlei gemeenteleden moet helpen dragen, kan dat wel eens teveel worden.
Opmerkelijk, dat veel mensen zo teleurgesteld raken in de "mensen van de kerk". (en daarom dan afhaken)

Je gaat hier nogal off-topic, maar ik wilde even inhaken op het onderstreepte. Ik denk dat mail niet de aangewezen manier is om met 'een kerkenraadslid' (waarom niet met je eigen wijkouderling?) lief en leed te delen. Als je zorgen hebt, waarvan je wil dat hij er van af weet, bel hem dan op of maak een afspraak. Dan kun je er over praten, hij kan reageren en het is veel persoonlijker. Eventueel kun je dan later nog de uitslag van een onderzoek mailen of zo. Maar zorgen deel je toch niet per mail?

[Mara]

Ergens begrijp ik dat niet, want je wordt toch geroepen tot het ambt van ouderling of diaken?
Er wordt daar heel verschillend op gereageerd, heb ik gemerkt.
De één vraagt 2 weken bedenktijd, de ander aanvaardt het tijdens de vergadering al, omdat dit als een persoonlijke nodiging wordt gevoeld.
Wanneer is iemand capabel?
Je moet i.i.g. empathisch zijn lijkt mij en helaas ontbreekt het sommige mannenbroeders hier aan.
Je mailt wel eens naar een k.r. lid, over ziekte en zorgen in het gezin en dan krijg je als reactie: nou sterkte ermee hoor! We zullen voor jullie bidden.
Anderzijds denk ik wel dat het gevaar bestaat dat je opbrandt. Als je een fulltime baan hebt, een gezin en dan ook nog de zorgen van allerlei gemeenteleden moet helpen dragen, kan dat wel eens teveel worden.
Opmerkelijk, dat veel mensen zo teleurgesteld raken in de "mensen van de kerk". (en daarom dan afhaken)

Je gaat hier nogal off-topic, maar ik wilde even inhaken op het onderstreepte. Ik denk dat mail niet de aangewezen manier is om met 'een kerkenraadslid' (waarom niet met je eigen wijkouderling?) lief en leed te delen. Als je zorgen hebt, waarvan je wil dat hij er van af weet, bel hem dan op of maak een afspraak. Dan kun je er over praten, hij kan reageren en het is veel persoonlijker. Eventueel kun je dan later nog de uitslag van een onderzoek mailen of zo. Maar zorgen deel je toch niet per mail?

Wij hebben geen wijkouderlingen, er is een aangewezen k.r. lid, die bij voorkeur per mail op de hoogte gehouden wil worden van wel en wee.
En het gaat te ver, zeker ook vanwege het off topic raken, om dit verder uit te diepen.
Dus laten we maar weer terugkeren naar de anonieme brieven, (al dan niet naar een kerkenraad) anonieme mails zijn een stuk moeilijker om te versturen gelukkig.

[DDD]

De mail kan daar best geschikt voor zijn, afhankelijk van de manier van uiten die past bij je persoonlijkheid. In ieder geval denk ik dat doordat in veel gemeenten ambtsdragers erg lang bestuurder zijn ze op een gegeven moment de kantjes er hier en daar wat af gaan lopen. Ook omdat ze het al razend druk hebben.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik in mijn directe omgeving wel heb meegemaakt dat een familielid erg onbehoorlijk was behandeld door een kerkenraadslid en dat de kerkenraad daar breed ook wel afstand van genomen heeft. Dat heeft ze als heel positief ervaren. Dat kan dus ook. Het kerkenraadslid verhuisde vrij snel daarna, dat was dan weer jammer, ik hoop maar dat dat los van elkaar stond.

Ik weet niet of empathisch zijn nu echt een vereiste zou moeten zijn voor ambtsdragers. Ze moeten vooral met veel zijn, en de gehele gemeente representeren, zoals het bevestigingsformulier zegt. Als er op iedere honderd leden twee of drie kerkenraadsleden zijn kan er geen machtsmisbruik plaatsvinden. En de gemeente heeft daarin ook een verantwoordelijkheid. Je hoeft niet op het zittende kerkenraadslid te stemmen, stond nog niet zo lang geleden in De Saambinder. Dat is waar. Er valt altijd iets te kiezen.

[Marco]

De mail kan daar best geschikt voor zijn, afhankelijk van de manier van uiten die past bij je persoonlijkheid. In ieder geval denk ik dat doordat in veel gemeenten ambtsdragers erg lang bestuurder zijn ze op een gegeven moment de kantjes er hier en daar wat af gaan lopen. Ook omdat ze het al razend druk hebben.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik in mijn directe omgeving wel heb meegemaakt dat een familielid erg onbehoorlijk was behandeld door een kerkenraadslid en dat de kerkenraad daar breed ook wel afstand van genomen heeft. Dat heeft ze als heel positief ervaren. Dat kan dus ook. Het kerkenraadslid verhuisde vrij snel daarna, dat was dan weer jammer, ik hoop maar dat dat los van elkaar stond.

Ik weet niet of empathisch zijn nu echt een vereiste zou moeten zijn voor ambtsdragers. Ze moeten vooral met veel zijn, en de gehele gemeente representeren, zoals het bevestigingsformulier zegt. Als er op iedere honderd leden twee of drie kerkenraadsleden zijn kan er geen machtsmisbruik plaatsvinden. En de gemeente heeft daarin ook een verantwoordelijkheid. Je hoeft niet op het zittende kerkenraadslid te stemmen, stond nog niet zo lang geleden in De Saambinder. Dat is waar. Er valt altijd iets te kiezen.

Een ouderling wordt geacht de kudde te hoeden, te waken over de zielen die hem zijn toevertrouwd. De bestuurstaak is daar maar een element van. Een zekere mate van empathie is daarvoor nodig.

[DDD]

Het gaat erom dat de kerkenraad als geheel de gemeente goed leidt. Niet dat iedere ambtsdrager iedere taak van de kerkenraad aankan.

[huisman]

De mail kan daar best geschikt voor zijn, afhankelijk van de manier van uiten die past bij je persoonlijkheid. In ieder geval denk ik dat doordat in veel gemeenten ambtsdragers erg lang bestuurder zijn ze op een gegeven moment de kantjes er hier en daar wat af gaan lopen. Ook omdat ze het al razend druk hebben.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik in mijn directe omgeving wel heb meegemaakt dat een familielid erg onbehoorlijk was behandeld door een kerkenraadslid en dat de kerkenraad daar breed ook wel afstand van genomen heeft. Dat heeft ze als heel positief ervaren. Dat kan dus ook. Het kerkenraadslid verhuisde vrij snel daarna, dat was dan weer jammer, ik hoop maar dat dat los van elkaar stond.

Ik weet niet of empathisch zijn nu echt een vereiste zou moeten zijn voor ambtsdragers. Ze moeten vooral met veel zijn, en de gehele gemeente representeren, zoals het bevestigingsformulier zegt. Als er op iedere honderd leden twee of drie kerkenraadsleden zijn kan er geen machtsmisbruik plaatsvinden. En de gemeente heeft daarin ook een verantwoordelijkheid. Je hoeft niet op het zittende kerkenraadslid te stemmen, stond nog niet zo lang geleden in De Saambinder. Dat is waar. Er valt altijd iets te kiezen.

Een ouderling wordt geacht de kudde te hoeden, te waken over de zielen die hem zijn toevertrouwd. De bestuurstaak is daar maar een element van. Een zekere mate van empathie is daarvoor nodig.

Niet alleen een zekere mate van empathie maar de ouderling is geroepen Christus na te volgen en dus met innerlijke ontferming bewogen te zijn over alle schapen van de kudde...zeker ook de afgedwaalde schapen.

[Tiberius]

Het gaat erom dat de kerkenraad als geheel de gemeente goed leidt. Niet dat iedere ambtsdrager iedere taak van de kerkenraad aankan.

Dat is inderdaad een terechte nuancering.
Anderzijds zijn er een aantal taken/plichten die elke ambtsdrager moet doen.

[DDD]

Ik zou behalve bidden en de kerkenraadsvergaderingen bijwonen zo gauw niet weten welke taken iedere ouderling zou moeten doen. Voor een dominee is dat wel iets meer, die moet naast preken toch ook wel enig talent hebben voor pastorale bezoeken, als dat enigszins kan. Anders kun je iemand beter alleen een preekbevoegdheid geven, of je moet er een pastoraal medewerker bij aannemen. Maar dat schijnt in de Gereformeerde Gemeenten niet zo gemakkelijk te zijn.

[Marco]

Niet alleen een zekere mate van empathie maar de ouderling is geroepen Christus na te volgen en dus met innerlijke ontferming bewogen te zijn over alle schapen van de kudde...zeker ook de afgedwaalde schapen.

Lijkt me dat dat in elkaars verlengde ligt. Maar je hebt helemaal gelijk.