Hendrikus schreef:

Gian schreef:

jan33willem schreef:Wat een onbegrijpelijke, heilloze discussie.

Wacht u voor de spelonkimensen

Ach, ze houden elkaar aardig bezig, en wij slaan dit topic gewoon over.

DWW schreef:

huisman schreef:En ik blijf zeggen dat jij veel te veel onderscheidingen maakt .Hou het toch bij het eenvoudige Woord Gods en meng het niet met allerlei (gezelschaps)termen.

Weet gij niet, broeders! (want ik spreek tot degenen, die de wet verstaan) dat de wet heerst over den mens, zo langen tijd als hij leeft? Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans. Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt. Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden. Want toen wij in het vlees waren, wrochten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om den dood vruchten te dragen. Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

DWW schreef:

huisman schreef:En ik blijf zeggen dat jij veel te veel onderscheidingen maakt .Hou het toch bij het eenvoudige Woord Gods en meng het niet met allerlei (gezelschaps)termen.

Weet gij niet, broeders! (want ik spreek tot degenen, die de wet verstaan) dat de wet heerst over den mens, zo langen tijd als hij leeft? Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans. Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt. Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden. Want toen wij in het vlees waren, wrochten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om den dood vruchten te dragen. Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

(4) Wet en Evangelie Ook van belang voor de Antinominiaanse leer van de heiligmaking is de relatie van wet en evangelie. Crisp protesteerde tegen de onhandige toepassing van wetmatige voorschriften tot ongelovigen en gelovigen, aan de zijde van van velen van zijn tijdgenoten (Predikatie XIII, 201). Brook schrijft van hem dat Crisp voor een tijd een Arminiaan is geweest, toen ‘Zijn ideeën van de genade van Christus buitengewoon laag waren en hij gevoelens in zich had opgenomen, die in hem een wettische en eigengerechtigde geest veroorzaakten. Geschokt van zichzelf bij het opnieuw verzamelen van zijn vroegere standpunten en leiding schijnt hij zich te hebben verbeeld dat hij nooit ver genoeg van hen afstand kon nemen; en dat hij nooit hoog genoeg van de genade en liefde van de Verlosser, noch in te vernederende termen van wetticisme en eigengerechtigheid kon spreken’(Lives of the Puritans, II, 473) Hij ging over de wet te kleineren in toto (geheel) toen hij een algemeen verbreid standpunt deelde dat de Mozaïsche wet alleen een verbond der wet was en het nieuwe verbond alleen een verbond der genade. Eaton stemt in met deze misvatting en beweert “de Wet en het Evangelie zijn twee tegengestelde leerstukken”(De honingraat, 83). Volgens sommige Antinomianen is de uitwendige wet, de geschreven wet, in Christus afgeschaft en wordt de gelovige nu geleidt door de interne wet van de Heilige Geest. Wm. Dell stelt het als volgt: ‘de Wet der genade in ons, is oneindig krachtiger om ons van zonde te bewaren, dan de Wet van Mozes zonder ons....zo ook de heiligen, God woont in hun en zij in God, leven door deze middelen tot God: en God Zelf, Die in hun woont, is de nieuwe Wet volgens welke zij leven’(The Crucified and Quickened Christian, 318). De orthodoxe weerlegging van deze fundamentele misvatting was enigzins onvoldoende, daar menigeen het standpunt deelde dat het Mozaïsch verbond het verbond der ‘werken’ was of in zekere zin tegenover het nieuwe verbond der genade stond. Wellicht kwam het beste antwoord van Sedgwick’s “Antinomianisme Ontleed”, waarin de schrijver terecht volhoudt dat het Mozaïsch verbond een verbond der genade zowel als der wet was, en niet een heruitgave van het verbond der ‘werken’ (ibid., 14); ‘zij zijn zo ver van de echte tegenstelling’, zo schrijft hij van de Wet en het Evangelie, ‘dat zij een vriendelijke overeenstemming hebben op het punt van de plicht; zij zijn niet afbrekend noch de een de ander verslindend, maar staan aangenaam op één lijn’(ibid., 8). Sedgwick zet ook een viervoudige betekenis van de wet voor Christenen uiteen. Andere schrijvers waarschuwen tegen het subjectivisme van het geopenbaarde woord.

DWW schreef:

huisman schreef:En ik blijf zeggen dat jij veel te veel onderscheidingen maakt .Hou het toch bij het eenvoudige Woord Gods en meng het niet met allerlei (gezelschaps)termen.

Weet gij niet, broeders! (want ik spreek tot degenen, die de wet verstaan) dat de wet heerst over den mens, zo langen tijd als hij leeft? Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans. Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt. Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden. Want toen wij in het vlees waren, wrochten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om den dood vruchten te dragen. Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

DWW schreef:De wet ontdekt, en het evanglie bedekt.

Artikel 21
Wij geloven dat wij in het geloof verlicht worden door de verborgen genade van de
Heilige Geest [Ef.1,17-18; 1 Tes.1,5; 2 Petr.1,3-4]. Het is een onverdiend en persoonlijk
geschenk dat God uitdeelt aan wie Hem goeddunkt [Rom.9,16.18.24-25; 1 Kor.4,7]. Zozeer
dat de gelovigen niets hebben om zich op te beroemen [Ef.2,8] en het hun dubbel
verplicht, omdat ze verkozen zijn boven anderen. Eveneens is het geloof niet slechts
tijdelijk aan de uitverkorenen gegeven om ze op de goede weg te brengen, maar ook
opdat ze die blijven bewandelen tot het einde toe [1 Kor.1,8-9]. Want zoals het aan God
toekomt het begin te maken, zo is het ook aan Hem het te voltooien [Filip.1,6; 2,13].

Artikel 22
Wij geloven dat wij door dit geloof wedergeboren zijn in een nieuwe kwaliteit van
leven, terwijl wij van nature aan de zonde onderworpen zijn [Tit.3,5; 1 Petr.1,3;
Rom.6,17-20; Kol.2,13; 3,10]. Maar nu krijgen wij door het geloof de genade om heilig
en in de vreze des Heren te leven, doordat wij de belofte ontvangen die ons door het
evangelie gegeven is, namelijk dat God ons zijn Heilige Geest zal schenken.
Zo doet het geloof de liefde om goed en heilig te leven niet alleen niet verkillen
[Jak.2,17.26], maar wekt haar juist in ons op en wakkert haar aan, zodat het noodzakelijkerwijs
goede werken voortbrengt [Gal.5,6.22; 1 Joh.2,3-4; 2 Petr.1,5-8].
Overigens, hoewel God, om ons heil te volmaken, ons opnieuw geboren doet worden
en vernieuwt om goed te doen [Deut.30,6; Joh.3,5], toch belijden wij dat de goede
werken die we doen door de leiding van zijn Geest geenszins in rekening gebracht
worden om ons te rechtvaardigen of dat wij verdienen dat God ons beschouwt als
zijn kinderen [Luc.17,10; Ps.6,2; Rom.3,19.20; 4,3-5]. Wij zouden anders altijd heen en
weer geslingerd worden door twijfel en onrust als onze gewetens niet steunden op de
genoegdoening waarmee Jezus Christus voor ons voldaan heeft [Rom.5,1.2].

Artikel 23
Wij geloven dat aan alle afbeeldingen van de wet een einde is gekomen met de komst
van Jezus Christus [Rom.10,4; Gal.3 en 4; Kol.2,17; Joh.1,17]. Maar hoewel de ceremoniën
niet meer in gebruik zijn, toch is voor ons de inhoud en de waarheid ervan in
de persoon van Hem gebleven in wie ze volledig vervuld zijn [Gal.4,3.9; 2 Petr.1,19;
Luc.1,70; Jak.5,10].
Bovendien, de wet en de profeten moeten ons helpen, zowel om ons leven richting
te geven, alsook om bevestigd te worden in de beloften van het evangelie [2 Tim.3,16;
2 Petr.3,2].

GJdeBruijn schreef:

DWW schreef:De wet ontdekt, en het evanglie bedekt.

Het is maar net of je de wettische boetvaardigheid bedoelt of de evangelisch. Want als je het wettisch neemt, dan stel je het evangelie onder een tijdsvolgordelijke voorwaarde van wettisch berouw. Dat is een zondige vorm van berouw, want het is niets anders dan zelfbeklag en zelfmedelijden, een Judasberouw! De evangelische boetvaardigheid ziet de wet in een heel ander licht: Gezondigd te hebben tegen God die Zijn Zoon heeft overgeleverd voor mij! Boetvaardigheid in het overtreden van Gods wetten, terwijl deze wet zo heilig en goed is. Psalm 119 spreekt daarvan. DWW, welke boetvaardigheid bedoel jij nu precies als het om 'ontdekking' gaat?

DWW schreef:

GJdeBruijn schreef:

DWW schreef:De wet ontdekt, en het evanglie bedekt.

Het is maar net of je de wettische boetvaardigheid bedoelt of de evangelisch. Want als je het wettisch neemt, dan stel je het evangelie onder een tijdsvolgordelijke voorwaarde van wettisch berouw. Dat is een zondige vorm van berouw, want het is niets anders dan zelfbeklag en zelfmedelijden, een Judasberouw! De evangelische boetvaardigheid ziet de wet in een heel ander licht: Gezondigd te hebben tegen God die Zijn Zoon heeft overgeleverd voor mij! Boetvaardigheid in het overtreden van Gods wetten, terwijl deze wet zo heilig en goed is. Psalm 119 spreekt daarvan. DWW, welke boetvaardigheid bedoel jij nu precies als het om 'ontdekking' gaat?

Uit deze opmerkingen blijkt dat je het verband van deze discussie niet hebt gevolgt, beste man.
Het begon ermee dat DIA schreef dat een ontdekkende prediking zeer noodzakelijk is, in het verband met de cardinale punten die ik daarvoor noemde. Lees aub nog eens terug.

De wettische boetvaardigheid beweent de zonden, de evangelische boetvaardigheid beweent de vergeven zonden.

Na ontvangen genade heeft de wet helemaal niets meer over de vernieuwde natuur van Gods volk te zeggen, lees Rom. 6:14. Want gij zijt niet meer onder de wet, maar onder de genade. Gods heilige wet is een tuchtmeester voor het onbekeerde vlees van Gods verloste volk. Denk aan Nathan bij David: "Gij zijt die man...!!"

Naar zijn vernieuwde natuur uit Christus kon David niet meer tegen zijn eerste man(=wet) zondigen, omdat hij daaraan was gestorven. Zijn vlees werd hem de vloek der wet aan gezegd, waarop Davids vernieuwde natuur het evangelisch uitweent aan de voeten van Zijn Zaligmaker. Hier heeft David tegen de liefde gezondigd, dat is tegen de vergeven zonden in het bloed van Christus. Want de liefde en de gehoorzaamheid Gods in Christus is de vervulde wet. David had dus tegen de vervulde wet gezondigd. Naar zijn vernieuwde natuur was David vrij van de wet, maar met zijn vlees lag hij onder de wet.

Ik ellendig mens, zegt de apostel, wie zal mij verlossen....

DWW schreef:

-DIA- schreef:

DWW schreef:

-DIA- schreef:Witte raven bestaan wel degelijk. Albino's, zeer zeldzaam.

Gods verloste verkoren volk zijn geen witte raven, maar witte duiven, beste DIA.
Voor hun verlossing zijn het ook geen bokken, maar verkoren schapen liggende onder de vloek der wet, Gal. 4:1-3.

"Ik heb nog andere schapen, die van deze stal niet zijn...", zei de Heere Jezus over de heidenen, die niet bij 'de stal' van het aardse bondsvolk Israel behoorden, die ook nog tot de kennis van Christus gebracht moesten
worden.

Je bgrijpt het niet. Zoals een witte raaf zeldzaam is, zo zijn de knechten Gods, die toch door God geleerd en geroepen zijn, wat beteft de bevindelijke prediking van ZONDAG 23 in deze weg zeldzaam.

Dat wil niet zeggen dat er niet meer uitverkorenen zijn, geenszins, maar in deze tijden is het wel eenzeldzaamheid als God doortrekt met Zijn volk.

Het eerste ben ik met je eens. Wat betreft het tweede :
Als God bij een zondaar in zijn leven niet 'doortrekt', dan is het geen verkoren zondaar.

Fjodor schreef:

refo schreef:Opvallend topic.

Het beeld van Bunyan is ongelukkig gekozen door hem. Niemand die berouw heeft, wettisch of evangelisch (er is geen verschil) wordt door Jezus afgewezen.

Verder hebben verschillende scribenten (met name DIA en Woeste weg) een bepaald theologisch stramien in het hoofd. Dat wordt geïllustreerd met bijbelteksten, die er veelal niets mee te maken hebben.
Met de opmerking 'niemand kan heilig leven, ook Gods volk niet, dus doe je best maar niet' komt de ware aap uit de mouw geeft al aan uit welke wind de hoek waait.

Advies: laat deze dwaallichten elkaar verlichten en volg de aanwijzingen van Gods Woord op. Dat is het echte evangelie en geen woeste weg.

Dat heb ik ook wel eens bij dhr K Veldman gehoord (nav DWW).
Volgens mij, maar dat weet ik niet zeker, is het een product van de nadere reformatie (smytegelt?). Daarom heb ik een niet sterk gefundeerd voorbehoud bij de nadere reformatie. Ik vertrouw het niet helemaal.

GJdeBruijn schreef:

DWW schreef:

GJdeBruijn schreef:

DWW schreef:De wet ontdekt, en het evanglie bedekt.

Het is maar net of je de wettische boetvaardigheid bedoelt of de evangelisch. Want als je het wettisch neemt, dan stel je het evangelie onder een tijdsvolgordelijke voorwaarde van wettisch berouw. Dat is een zondige vorm van berouw, want het is niets anders dan zelfbeklag en zelfmedelijden, een Judasberouw! De evangelische boetvaardigheid ziet de wet in een heel ander licht: Gezondigd te hebben tegen God die Zijn Zoon heeft overgeleverd voor mij! Boetvaardigheid in het overtreden van Gods wetten, terwijl deze wet zo heilig en goed is. Psalm 119 spreekt daarvan. DWW, welke boetvaardigheid bedoel jij nu precies als het om 'ontdekking' gaat?

Uit deze opmerkingen blijkt dat je het verband van deze discussie niet hebt gevolgt, beste man.
Het begon ermee dat DIA schreef dat een ontdekkende prediking zeer noodzakelijk is, in het verband met de cardinale punten die ik daarvoor noemde. Lees aub nog eens terug.

De wettische boetvaardigheid beweent de zonden, de evangelische boetvaardigheid beweent de vergeven zonden.

Na ontvangen genade heeft de wet helemaal niets meer over de vernieuwde natuur van Gods volk te zeggen, lees Rom. 6:14. Want gij zijt niet meer onder de wet, maar onder de genade. Gods heilige wet is een tuchtmeester voor het onbekeerde vlees van Gods verloste volk. Denk aan Nathan bij David: "Gij zijt die man...!!"

Naar zijn vernieuwde natuur uit Christus kon David niet meer tegen zijn eerste man(=wet) zondigen, omdat hij daaraan was gestorven. Zijn vlees werd hem de vloek der wet aan gezegd, waarop Davids vernieuwde natuur het evangelisch uitweent aan de voeten van Zijn lieve Borg en Zaligmaker. David is bevreesd dat hij zijn Koning met zijn gruweldaad opnieuw heeft gekruisigd, daarom zegt hij in Psalm 51: "ai laat u Geest van mij niet wijken." Hier heeft David tegen de liefde gezondigd, dat is tegen de vergeven zonden in het bloed van Christus. Want de liefde en de gehoorzaamheid Gods in Christus is de vervulde wet. David had dus tegen de vervulde wet gezondigd. Naar zijn vernieuwde natuur was David vrij van de wet, maar met zijn vlees lag hij onder de wet.

Ik ellendig mens, zegt de apostel, wie zal mij verlossen....

Dat bedoel ik niet met mijn vraag! Nogmaals: als jij zegt 'de wet ontdekt', bedoel je dan naar wettische of evangelische onderscheiding? Want dat maakt nogal een verschil!

DWW schreef:Er is geen evangelie voor of onder de vloek der wet. De wet preekt ons geen Jezus, de bloedwreker eist alleen de gerechtigheid op in het hart van de zondaar. Betaal mij wat gij schuldig zijt!!!! Waar de eerste man nog leeft, kan de Tweede man geen kracht doen. Zolang de eerste man nog niet gestorven is, moet je ook niet over de kracht van de Tweede Man spreken. Hij mag wel gepreekt worden tot behoudenis, maar het zal pas kracht doen, wanneer de Vader de zondaar door de weg van Zijn heilige recht, trekt tot de geloofsfemeenschap met Zijn lieve Zoon. Dat kan alleen door de geestelijke kruisdood van Jezus Christus, Rom. 6:3-8. Een andere weg tot zaligheid is er niet.

refo schreef:Niemand die berouw heeft, wettisch of evangelisch (er is geen verschil) wordt door Jezus afgewezen.

DWW schreef:

GJdeBruijn schreef:

DWW schreef:

GJdeBruijn schreef: Het is maar net of je de wettische boetvaardigheid bedoelt of de evangelisch. Want als je het wettisch neemt, dan stel je het evangelie onder een tijdsvolgordelijke voorwaarde van wettisch berouw. Dat is een zondige vorm van berouw, want het is niets anders dan zelfbeklag en zelfmedelijden, een Judasberouw! De evangelische boetvaardigheid ziet de wet in een heel ander licht: Gezondigd te hebben tegen God die Zijn Zoon heeft overgeleverd voor mij! Boetvaardigheid in het overtreden van Gods wetten, terwijl deze wet zo heilig en goed is. Psalm 119 spreekt daarvan. DWW, welke boetvaardigheid bedoel jij nu precies als het om 'ontdekking' gaat?

Uit deze opmerkingen blijkt dat je het verband van deze discussie niet hebt gevolgt, beste man.
Het begon ermee dat DIA schreef dat een ontdekkende prediking zeer noodzakelijk is, in het verband met de cardinale punten die ik daarvoor noemde. Lees aub nog eens terug.

De wettische boetvaardigheid beweent de zonden, de evangelische boetvaardigheid beweent de vergeven zonden.

Na ontvangen genade heeft de wet helemaal niets meer over de vernieuwde natuur van Gods volk te zeggen, lees Rom. 6:14. Want gij zijt niet meer onder de wet, maar onder de genade. Gods heilige wet is een tuchtmeester voor het onbekeerde vlees van Gods verloste volk. Denk aan Nathan bij David: "Gij zijt die man...!!"

Naar zijn vernieuwde natuur uit Christus kon David niet meer tegen zijn eerste man(=wet) zondigen, omdat hij daaraan was gestorven. Zijn vlees werd hem de vloek der wet aan gezegd, waarop Davids vernieuwde natuur het evangelisch uitweent aan de voeten van Zijn lieve Borg en Zaligmaker. David is bevreesd dat hij zijn Koning met zijn gruweldaad opnieuw heeft gekruisigd, daarom zegt hij in Psalm 51: "ai laat u Geest van mij niet wijken." Hier heeft David tegen de liefde gezondigd, dat is tegen de vergeven zonden in het bloed van Christus. Want de liefde en de gehoorzaamheid Gods in Christus is de vervulde wet. David had dus tegen de vervulde wet gezondigd. Naar zijn vernieuwde natuur was David vrij van de wet, maar met zijn vlees lag hij onder de wet.

Ik ellendig mens, zegt de apostel, wie zal mij verlossen....

Dat bedoel ik niet met mijn vraag! Nogmaals: als jij zegt 'de wet ontdekt', bedoel je dan naar wettische of evangelische onderscheiding? Want dat maakt nogal een verschil!

Er is geen evangelie voor of onder de vloek der wet. De wet preekt ons geen Jezus, de bloedwreker eist alleen de gerechtigheid op in het hart van de zondaar. Betaal mij wat gij schuldig zijt!!!! Waar de eerste man nog leeft, kan de Tweede man geen kracht doen. Zolang de eerste man nog niet gestorven is, moet je ook niet over de kracht van de Tweede Man spreken. Hij mag wel gepreekt worden tot behoudenis, maar het zal pas kracht doen, wanneer de Vader de zondaar door de weg van Zijn heilige recht, trekt tot de geloofsfemeenschap met Zijn lieve Zoon. Dat kan alleen door de geestelijke kruisdood van Jezus Christus, Rom. 6:3-8. Een andere weg tot zaligheid is er niet.