Wat ik wilde aangeven is dat er een groot verschil is tussen 'geloven in Christus' en 'geloven dat Jezus ook voor jou gestorven is'.
In het eerste geval ben je met Jezus verenigd, in het tweede geval met een waarheid. Mocht het tweede geval zo bij jou zijn, dan hoop ik inderdaad dat dat een ontdekking mag worden.
Sorry, maar ik zie absoluut geen onderscheid. Als je volkomen gelooft in Christus, geloof je toch ook in alles wat Hij voor ons heeft gedaan (betaald voor onze zonden) en nog steeds doet?
Oorspronkelijk gepost door Refojongere het roer om, 180 graden draaien en vervolgens geloven dat Jezus ook voor jouw zonden heeft betaald.
Geloven in Jezus of vluchten tot Jezus is nog wat anders dan geloven dat Jezus ook voor jouw zonden heeft betaald. In het eerste geval ben je met Jezus verenigd, dan neem je Hem Zelf aan. En dat niet alleen als Priester die je zonden verzoend, maar ook als Koning die je trouw wil volgen waar Hij ook roept, en ook als Profeet, naar Wie je goed luistert en geestelijk onderwijs ontvangt.
In het tweede geval ben je niet met Jezus verenigd, maar slechts met een waarheid en moeten we spreken van een verstandsgeloof, waar men een waarheid gelooft en daarop gaat rusten. Daar heeft men nog nooit zijn eigen leven leren verliezen.
Kijk eens naar bovenstaand schrijven van RJ, Pim.
Dat bedoelde ik nu met "aanvechtingen" in mijn posting.
Nu wordt er weer onderscheid gemaakt in "geloven in" en "vluchten tot"!
??????????????
Een 'breekje' van Breekijzertje
Breekijzer,
Ik begrijp je vraag. Zoals je gelezen hebt heb ik RJ gevraagd deze posting in haar toon te bezien en niet met theoretische stukken tekst aan te komen, dat mag hij wat mij betreft ergens anders doen, maar het heeft hier geen nut. Hij ziet dit anders blijkbaar.
Breekijzertje, ik denk dat we het maar moeten doen met Matth.11 "28 Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.
29 Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij, dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen.
30 Want Mijn juk is zacht, en Mijn last is licht."
Komt herwaarts tot Mij <=> Vluchten tot Jezus
.............
Groeten,
Pim.
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
Wat ik wilde aangeven is dat er een groot verschil is tussen 'geloven in Christus' en 'geloven dat Jezus ook voor jou gestorven is'.
In het eerste geval ben je met Jezus verenigd, in het tweede geval met een waarheid. Mocht het tweede geval zo bij jou zijn, dan hoop ik inderdaad dat dat een ontdekking mag worden.
Sorry, maar ik zie absoluut geen onderscheid. Als je volkomen gelooft in Christus, geloof je toch ook in alles wat Hij voor ons heeft gedaan (betaald voor onze zonden) en nog steeds doet?
Een 'breekje' van Breekijzertje
Ik ben het ook een beetje kwijt hoor. Het is wel ingewikkeld geworden.
Oorspronkelijk gepost door tukkertje
tukkertje leest aandachtig de topic, maar heeft even geen tijd om te reageren. Moet je toch wel de tijd voor nemen in deze belangrijke zaken
Heel goed Tukker!
MVG,
Pim.
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
Je kunt inzien dat je gezondigd hebt tegen God en van de kansel horen dat Jezus voor ieder mens de schuld gedragen heeft. Dan kun je bij jezelf denken: Gelukkig, Jezus is ook voor mij gestorven, nu mag ik geloven op grond daarvan dat mijn zonden vergeven zijn.
Maar weet dan wel dat dat absoluut niet hetzelfde is als Jezus aannemen of jezelf overgeven aan Jezus is. Kijk, het is een groot verschil of je een waarheid aanneemt "Jezus is voor mij gestorven" of dat je met heel je zondeschuld in de nood komt, inziet dat je met God verzoend moet worden en de Zaligmaker zoekt en worstelt om Hem aan te nemen. Dat is bevindelijk. Dat gaat door heel je wezen heen. Je belijdt al je schuld en je ziet dat de Zaligmaker je nodigt tot Hem te komen en op Hem te vertrouwen. Dan verwonder je je en neemt Hem aan, je geeft je aan Hem over met al je schuld en heel je leven. Je ziet dat dit de vereniging met de Borg en Middelaar Jezus Christus is. Dat is dus niet hetzelfde als het geloven dat Hij ook voor jouw zonden heeft geleden.
Nee, dat laatste komt voort uit het vluchten tot Jezus Christus. Door het aannemen van Hem ontvang je vrede in je hart, de vrijspraak, de vergeving der zonden en mag je geloven dat Jezus ook jouw schuld heeft overgenomen.
Wij geloven niet in de algemene verzoening: Jezus heeft de schuld van de hele wereld gedragen, want dan zou de hele wereld zalig worden. Want God straft immers niet twee keer. Jezus heeft immers plaatsvervangend geleden. Voor wie nam Hij de plaats in? Voor Gods uitverkorenen. Hoe weet je of je daarbij hoort? Als je gelooft in Jezus Christus.
Mag ik je via dit forum een heel persoonlijke vraag stellen?
Wat doe jij met de volgende tekst (Matth.11)?
"25 In dienzelfden tijd antwoordde Jezus en zeide: Ik dank U, Vader! Heere des hemels en der aarde! dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt, en hebt dezelve den kinderkens geopenbaard."
"25 At that time Jesus answered and said, I thank thee, O Father, Lord of heaven and earth, because thou hast hid these things from the wise and prudent, and hast revealed them unto babes."
Jouw benadering lijkt zo absoluut ('dit is het' ) en daarnaast wetenschappelijk. Soms moet je toch 'gewoon' bij het Woord blijven. Soms weet je het toch gewoon niet meer, ondanks alle kilometers tekst die over het geloof geschreven zijn, of heb jij dat nooit.....? Misschien is dit jouw professie, dan is het een andere zaak, maar denk je niet dat al onze kennis ons wel eens in de weg kan staan (dit in tegenstelling tot de Christenen vroeger en de heidenen nu)?
Groeten,
Pim.
[Aangepast op 3/9/03 door Pim]
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
Even tussen de discussie door: ik las afgelopen week een preek van Spurgeon. Dit gedeelte vond ik ontzettend mooi (sluit ook aan bij de tekst die Pim noemt):
"Wilt gij gezond worden?" Ik denk dat de Zaligmaker deze vraag ook nog om een andere reden stelde, die ik zou willen aanwenden als een aansporing. Houd ermee op om voor te schrijven hoe u gered zou moeten worden. De vraag is niet: "Wilt u in dat badwater gelegd worden?" De vraag is ook niet: "Wilt u dit medicijn innemen? Wilt u dat ik dit of dat met u doe?", maar de vraag is "Wilt u gezond worden?" Bent u zover gekomen, dat u gewillig bent om gered te worden op Gods manier, in Christus' weg? Iemand zegt: "Ik wil een droom hebben." Goede ziel, verlang niet naar dromen; meer dan dromen zijn het niet. Iemand anders zegt: "Ik wil een gezicht zien." Mijn beste vriend, er staat niets in Gods reddingsplan over het zien van gezichten. "Ik wil een stem horen", zegt weer een ander. Goed, hoor de mijne en moge God de Heilige Geest je ertoe brengen om de stem van Zijn Woord door mij te horen! "Maar ik wil..." O ja, u wilt, u weet niet wat u allemaal wilt, zoals het zo vaak is met de kuren, de nukken en de grillen van een dwaas kind. O, dat toch iedereen gewillig was om gered te worden volgens het eenvoudige plan van geloven en leven! Als dat Gods weg is, wie bent u dan om voor uzelf een nieuwe weg te ontwerpen? Toen ik de weg der zaligheid enige tijd geleden voorlegde aan een vriendin, sprak ze me aan en zei: "O meneer, bid voor mij!" "Nee", zei ik, "ik zal niet voor je bidden." Ze sprak: "Maar hoe kunt u dat zeggen?" Ik antwoordde: "Ik plaats Christus en Dien gekruisigd voor u, en ik smeek u in Hem te geloven. Als u niet in Hem wilt geloven, zult u verloren gaan; en ik zal niet tot God bidden of Hij een andere manier om u te redden zal uitdenken. U verdient het verloren te gaan als u niet in Christus wilt geloven."
Dat je mijn benadering wetenschappelijk of dogmatisch vindt, het zij zo. De tekst van Mattheus 11:25 wil mij persoonlijk het volgende zeggen. Er zijn heel veel wijzen in de wereld die met hun verstand en rede de Bijbel niet vatten. Zoals de Grieken de opstanding verwierpen. Zij plaatsen zich boven het Woord.
Daarnaast blijft het zo dat de vermaning van Hebreen 5:12-14 blijft. We moeten opgroeien in het Woord, groeien in het geloof. De Schriften onderzoeken. De dogmatiek is tegenwoordig een vies woord, maar doet niet meer dan antwoorden geven op vragen die opkomen als je de Bijbel leest. D.m.v. dogmatieken kun je sneller zien wat Gods wil is, wat er in de Bijbel over het een en ander staat. Daarom denk ik vaak: Waarom zou ik zelf alles formuleren, als er al zoveel over geschreven is. Doe je voordeel met wat er al over gezegd is! En onderzoek of dat klopt met de Bijbel.
Natuurlijk heb ik het best regelmatig dat ik moet erkennen: Wat ben ik toch blind en dwaas en weet ik niet eens meer hoe het nou zit, hoe ik moet geloven, hoe ik moet wandelen door het geloof. Maar het wonder is wel dat de Heere Jezus me telkens weer vasthoudt. Vooral bij discussies rondom het vaststellen van de Bijbel, taalfouten, dan ga je wel eens twijfelen: Is de Bijbel wel onfeilbaar? Hebben we het wel bij het rechte eind? Maar de Heere God houdt me ondanks alles bij het Woord.
Soms heb ik wel het gevoel: Doe ik niet te moeilijk. Is het niet gewoon simpelweg geloven als een kind dat Jezus voor je zonden is gestorven en dat je dat hebt aan te nemen. Is zondekennis wel nodig? Waarom kun je er niet gewoon op vertrouwen dat Jezus je wel zaligmaakt? Maar dan word ik er wel telkens bij bepaald dat dat het niet is. Dat het ware geloof bevindelijk van aard is. Dat het ware geloof alle eigengerechtigheid tenonder doet gaan om Jezus als enige over te houden.
Je moet me maar geloven, vanuit de kerk komt de meeste aanval op de ware gelovigen, op de genade. De meeste kerkgangers willen een gemakkelijk christendom waarin men zichzelf kan blijven en vijand blijft van Christus. "Worden als een kind" wordt het dan als ze zien dat geloven betekent: door de enge poort op de smalle weg. Je moet geloven niet zo moeilijk maken heet het dan.
Maar geloof is tegen het vlees, het is voor de natuurlijke mens zelfs onmogelijk. Die wil het zelf in de hand houden. En als ze zien dat ze voor het ontvangen van het ware geloof volledig afhankelijk zijn van Gods welbehagen, dan komt de vijandschap van de mens, de eigengerechtigheid naar boven. En dat moeten we nu juist afleren.
Het geloof is het eenvoudigste wat er is. Dat zie je echter pas als het je geschonken is. Dan vraag je je af 'waarom niet eerder?'
Ik geloof niet dat je over geloof kunt praten als je het zelf niet hebt. Dan ben je er namelijk stekeblind voor. Dat ga ik steeds meer zien: dat er niemand is die God zoekt, dat niemand op genade zit te wachten.
Precies. Geloven gaat helemaal niet vanuit jezelf, dat leer je als God je gaat bekeren. Dan wordt geloven en bekering onmogelijk. Maar als je het geloof geschonken krijgt, dan is het zo: Ik kan niet niet-geloven!
Oorspronkelijk gepost door RefojongereSoms heb ik wel het gevoel: Doe ik niet te moeilijk. Is het niet gewoon simpelweg geloven als een kind dat Jezus voor je zonden is gestorven en dat je dat hebt aan te nemen. Is zondekennis wel nodig? Waarom kun je er niet gewoon op vertrouwen dat Jezus je wel zaligmaakt? Maar dan word ik er wel telkens bij bepaald dat dat het niet is.
Jij weet het dus, met alle respect hoor, beter dan Jezus? "Worden als een kind" etc. Vertrouwen op Jezus woorden is toch geloven in de diepste zin van het woord (WOORD) ? Uit jouw woorden maak ik op dat vertrouwen niet "bevindelijk" genoeg is.................
Ja, dat stak mij ook, dat dat zogenaamd niet bevindelijk zou zijn. Nou, je moet eens weten hoeveel het in je leven doet, en hoe veel het je verandert. Juist dat vertrouwen op Gods Woord, zonder enige tekst gekregen te hebben of bijzondere ervaring, werkt dat volledige, totale vertrouwen op Christus en Zijn Woord uit. Let wel, ik zeg niet dat je 'het' maar moet aannemen en dat je maar moet geloven dat het goed met je zit (die kant zal ik nooit opgaan) maar het is wel een je werpen op Christus, Hem als de enige grond voor je behoud aanvaarden. Met Esther zeggen: "kom ik om, dan kom ik om, maar ik zál tot de koning gaan."
In aansluiting op de vraag wat nou dat geloof is en of dat hetzelfde is als vertrouwen, bij deze een citaat van een gergem-predikant (jaja Breekijzertje!!!); J.W. Kersten (1915-1960) Ik heb het wel eens vaker op OSW geplaatst:
Worden inderdaad alle hoorders van het Evangelie zalig? Nee. En let er nu op wie dan wel. O, wij met ons gereformeerde verstand, wij zeggen: "De uitverkorenen". Nee dat staat hier gelukkig niet. Wie dan wel? Allen degene die Hem door een waar geloof worden ingelijfd en al Zijn weldaden aannemen. Weet u waar uw zaligheid vanaf hangt? Niet van uw verkiezing of uw verwerping! Maar van het al of niet geloven in Christus Jezus als uw Zaligmaker. Daar hangt uw zaligheid vanaf. U gaan naar de hel of u gaat naar de hemel. Eén van twee. Als u niet gelooft - daarom heb ik u 1 Johannes 5 laten voorlezen- gaat u naar de hel en als u wel gelooft kom u in de hemel. Zo ligt het. Het staat toch zo duidelijk in Gods woord! Wie in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwig leven, en wie in de Zoon niet geloofd, die heeft het leven niet! God heeft Zijn Zoon als Zoenmiddel in een vervloekte, verdoemde wereld voorgesteld, geopenbaard, aangeboden. En nu ligt het criterium van uw zaligheid hier: of u nu die bekendgemaakt Zoon van God, Die van de hemel geproclameerd is in het Evangelie, of u dat getuigenis God aanneemt, ja of nee. Want als u het niet doen, dan stelt u God tot een leugenaar, omdat u niet geloof, het getuigenis dat God van Zijn Zoon heeft gegeven. En als u niet gelooft dat Jezus uw Zaligmaker kan zijn en dat Zijn bloed sterk genoeg is om uw zonden weg te spoelen, en als u denkt dat Hij niet bereidwillig is om u te zaligen, als u op allerlei gronden zegt: "Nee, ik ga niet naar Jezus", hoe dan ook. De één zeg: "ja, u moet eerst zoveel andere dingen doorleven voordat u tot Jezus mag gaan. Bent u wel diep genoeg ontdekt? Is uw schuldgevoel wel echt genoeg?" Anderen zeggen, de Roomse kerk zegt: "Jezus, ja natuurlijk, u moet in Jezus geloven. Maar zoals wij zeggen. Niet alleen in Jezus, u moet zelf ook wat meebrengen. Want dat gaat al te gemakkelijk." Al of niet in Jezus geloven, dat is het criterium voor uw zaligheid. Daar hangt dus uw redding vanaf. Al of niet geloven in de Zoon van God als de ons van God gegeven Zaligmaker.
Oorspronkelijk gepost door Kislev
Ja, dat stak mij ook, dat dat zogenaamd niet bevindelijk zou zijn. Nou, je moet eens weten hoeveel het in je leven doet, en hoe veel het je verandert. Juist dat vertrouwen op Gods Woord, zonder enige tekst gekregen te hebben of bijzondere ervaring, werkt dat volledige, totale vertrouwen op Christus en Zijn Woord uit. Let wel, ik zeg niet dat je 'het' maar moet aannemen en dat je maar moet geloven dat het goed met je zit (die kant zal ik nooit opgaan) maar het is wel een je werpen op Christus, Hem als de enige grond voor je behoud aanvaarden. Met Esther zeggen: "kom ik om, dan kom ik om, maar ik zál tot de koning gaan."
In aansluiting op de vraag wat nou dat geloof is en of dat hetzelfde is als vertrouwen, bij deze een citaat van een gergem-predikant (jaja Breekijzertje!!!); J.W. Kersten (1915-1960) Ik heb het wel eens vaker op OSW geplaatst:
Worden inderdaad alle hoorders van het Evangelie zalig? Nee. En let er nu op wie dan wel. O, wij met ons gereformeerde verstand, wij zeggen: "De uitverkorenen". Nee dat staat hier gelukkig niet. Wie dan wel? Allen degene die Hem door een waar geloof worden ingelijfd en al Zijn weldaden aannemen. Weet u waar uw zaligheid vanaf hangt? Niet van uw verkiezing of uw verwerping! Maar van het al of niet geloven in Christus Jezus als uw Zaligmaker. Daar hangt uw zaligheid vanaf. U gaan naar de hel of u gaat naar de hemel. Eén van twee. Als u niet gelooft - daarom heb ik u 1 Johannes 5 laten voorlezen- gaat u naar de hel en als u wel gelooft kom u in de hemel. Zo ligt het. Het staat toch zo duidelijk in Gods woord! Wie in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwig leven, en wie in de Zoon niet geloofd, die heeft het leven niet! God heeft Zijn Zoon als Zoenmiddel in een vervloekte, verdoemde wereld voorgesteld, geopenbaard, aangeboden. En nu ligt het criterium van uw zaligheid hier: of u nu die bekendgemaakt Zoon van God, Die van de hemel geproclameerd is in het Evangelie, of u dat getuigenis God aanneemt, ja of nee. Want als u het niet doen, dan stelt u God tot een leugenaar, omdat u niet geloof, het getuigenis dat God van Zijn Zoon heeft gegeven. En als u niet gelooft dat Jezus uw Zaligmaker kan zijn en dat Zijn bloed sterk genoeg is om uw zonden weg te spoelen, en als u denkt dat Hij niet bereidwillig is om u te zaligen, als u op allerlei gronden zegt: "Nee, ik ga niet naar Jezus", hoe dan ook. De één zeg: "ja, u moet eerst zoveel andere dingen doorleven voordat u tot Jezus mag gaan. Bent u wel diep genoeg ontdekt? Is uw schuldgevoel wel echt genoeg?" Anderen zeggen, de Roomse kerk zegt: "Jezus, ja natuurlijk, u moet in Jezus geloven. Maar zoals wij zeggen. Niet alleen in Jezus, u moet zelf ook wat meebrengen. Want dat gaat al te gemakkelijk." Al of niet in Jezus geloven, dat is het criterium voor uw zaligheid. Daar hangt dus uw redding vanaf. Al of niet geloven in de Zoon van God als de ons van God gegeven Zaligmaker.
Tsjoh Kislev. Wat een heerlijk eenvoudig geloof spreekt hier uit!!!
Oorspronkelijk gepost door Refojongere
De tekst van Mattheus 11:25 wil mij persoonlijk het volgende zeggen. Er zijn heel veel wijzen in de wereld die met hun verstand en rede de Bijbel niet vatten. Zoals de Grieken de opstanding verwierpen. Zij plaatsen zich boven het Woord.
Trek jij daar zo uitdrukkelijk de scheidslijn met de wereld (Grieken)? Volgens mij is het niet zo bedoelt. In de kanttekeningen wordt ook de verwijzing gemaakt naar 1 Cor. 1:20 "Waar is de wijze? Waar is de schriftgeleerde? Waar is de onderzoeker dezer eeuw? Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt?" Volgens mij wordt enerzijds de wereld bedoelt, maar anderszijds ook de godsdienstige mens (NIET dat ik jou in dat hokje wil stoppen, maar ik vraag me af of jouw scheidslijn terecht is)
Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Daarom denk ik vaak: Waarom zou ik zelf alles formuleren, als er al zoveel over geschreven is. Doe je voordeel met wat er al over gezegd is! En onderzoek of dat klopt met de Bijbel.
Besef je wel dat het vaak wat onpersoonlijker overkomt als je vaak met woorden van anderen aankomt?
Je moet me maar geloven, vanuit de kerk komt de meeste aanval op de ware gelovigen, op de genade. De meeste kerkgangers willen een gemakkelijk christendom waarin men zichzelf kan blijven en vijand blijft van Christus. "Worden als een kind" wordt het dan als ze zien dat geloven betekent: door de enge poort op de smalle weg. Je moet geloven niet zo moeilijk maken heet het dan.
Maar geloof is tegen het vlees, het is voor de natuurlijke mens zelfs onmogelijk. Die wil het zelf in de hand houden. En als ze zien dat ze voor het ontvangen van het ware geloof volledig afhankelijk zijn van Gods welbehagen, dan komt de vijandschap van de mens, de eigengerechtigheid naar boven. En dat moeten we nu juist afleren.
Feitelijk val jij je mede Christenen (of in jouw oog mede-kerkgangers) toch ook aan.......? Strijd je nu tegen links, of hoe moet ik dat zien? Uit de postings van bijv. Breekijzertje (zij stelt zich min of meer gelijk met de 'linkse hoek') lees je toch dat ze geen dag zonder Gods genade kan leven en het niet zoekt in de eigengerechtigheid, omdat ze daar geen rust in vindt?
Gemeenschap der heiligen (tot eer van God!) is m.i. een van de doelen van ons leven. Wat voor sfeer creeer je met bovenstaande uitspraak? Dat iedereen op elkaar gaat zitten letten en elkaars leven/woorden naast een meetlat te houden.
Groeten,
Pim.
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
