Hoe bedoel je dat?

Oorspronkelijk gepost door tukkertje
Ja dat klopt, maar is wel een verschil van oordeel straks op de jongste dag.

Als je je daar maar niet mee gerust stelt, zo van: ik ben niet onterecht aangegaan, dus het zal bij mij wel meevallen. Want het zal niet meevallen, als je niet gelooft dat jouw zonden vergeven zijn alleen door het werk van Jezus.

Het zal zeker niet meevallen straks op de jongste dag, als je onbekeerd bent.
Daarom moet je God ook blijven vragenvergeving van je zonden.

[Aangepast op 5/3/03 door tukkertje]

Oorspronkelijk gepost door tukkertje
Het zal zeker niet meevallen straks op de jongste dag, als je onbekeerd bent.
Daarom moet je God ook blijven vragen vergeving van je zonden.

Blijven vragen om vergeving kan je je hele leven blijven doen, zonder dat je je bekeert. Bekering is dan ook vele malen zinvoller dan om vergeving vragen zonder bekering.

Maar je kunt jezelf niet bekeren. Dat moet God doen. Dus moet je hem veel om vragen.



tukkertje

bj den dekker schreef: 80% van de gemeente blijft zitten, belijdt daarmee Christus niet nodig te hebben. Wat erg...

Ik denk niet dat je zomaar voor een ander de reden in kan vullen waarom hij of zij niet aangaat. Tuurlijk het kan zijn dat het uit onverschilligheid gebeurt, maar het kan ook wezen dat iemand daar zit in de nood van zijn leven maar dat hij de vrijmoedigheid mist om aan te gaan... Ook niet te hard oordelen over "zitten-blijvers" dus.

Oorspronkelijk gepost door tukkertje
Maar je kunt jezelf niet bekeren. Dat moet God doen. Dus moet je hem veel om vragen.

tukkertje

Dat is errug makkelijk om je achter weg te schuilen. JIJ moet je bekeren. Heb je het weleens geprobeerd? Dat is niet veel vragen, maar totale, radicale omkering.

Dat weet ik lecram, maar een mens kan zichzelf niet bekeren. Zo is het. Ik verschuil mij daar niet achter. Het feit is dat wij geen strobreed aan onze bekering kunnen toedoen. Wil niet zeggen natuurlijk dat je dan maar op je achterste moet gaan zitten en maar afwachten. Nee, dat mag niet.

Waarom denk je dan dat veel kerkelijke mensen, die hun hele leven netjes naar de kerk zijn gegaan, kerkelijk meelevend waren, toch verloren gaan. Velen hebben het geweten, weinigen zullen ingaan.


tukkertje

Oorspronkelijk gepost door Lecram

Oorspronkelijk gepost door tukkertje
Maar je kunt jezelf niet bekeren. Dat moet God doen. Dus moet je hem veel om vragen.

tukkertje

Dat is errug makkelijk om je achter weg te schuilen. JIJ moet je bekeren. Heb je het weleens geprobeerd? Dat is niet veel vragen, maar totale, radicale omkering.

Een radicale omkering, een wederkeer tot God, gewerkt door God de Heilige Geest!

Overigens, het onderwerp: het weren. Bij ons in de gemeente is het zo dat iemand de eerste keer altijd toegelaten moet worden. Mocht de persoon in kwestie een ergerlijk leven leiden dan gaat de kerkenraad (of tenminste een afvaardiging) naar die persoon toe en waarschuwt hem of haar. Als de keer daarop het avondmaal weer bedient wordt en de persoon gaat aan, dan kan hij of zij geweerd worden.

Ik weet van overlevering dat dat maar 1 keer in de gemeente is gebeurd.
Wel is er een keer gebeurd dat de dominee aan het nodigen was en er een man opstond. Toen de ds. dat zag zei hij: Man, je weet niet wat je doet!

Pas hoorde ik trouwens het volgende verhaal:
Een ds. was aan het nodigen. Hij had al 1 tafel gehad en er stonden er gewoon te wachten voor de volgende tafel. Het ging hem zo aan het hart dat hij ineens zei: " Zijn er dan nog kinderen van God, kom dan, voordat de varkens alles opeten."

[Aangepast op 6/3/03 door de orthodoxer]

Pfffffff, vind ik wel heel erg gewaagde uitspraak.



tukkerjte

Oorspronkelijk gepost door bloob
Ik denk niet dat je zomaar voor een ander de reden in kan vullen waarom hij of zij niet aangaat. Tuurlijk het kan zijn dat het uit onverschilligheid gebeurt, maar het kan ook wezen dat iemand daar zit in de nood van zijn leven maar dat hij de vrijmoedigheid mist om aan te gaan... Ook niet te hard oordelen over "zitten-blijvers" dus.

Heb je gelijk in Bloob. Niet allen die blijven zitten zullen ongelovigen zijn. Maar je bent toch wel met me eens, dat er iets niet goed is dan. Moet op een pastorale wijze mee om worden gegaan.
Een dominee zei eens in een nabetrachting: de nalezing kan wel voller zijn dan de oogst. Ook dan kan er Zegen zijn. Maar nooit rusten in zo'n situatie.

Oorspronkelijk gepost door Gerrie

Oorspronkelijk gepost door bloob
Ik denk niet dat je zomaar voor een ander de reden in kan vullen waarom hij of zij niet aangaat. Tuurlijk het kan zijn dat het uit onverschilligheid gebeurt, maar het kan ook wezen dat iemand daar zit in de nood van zijn leven maar dat hij de vrijmoedigheid mist om aan te gaan... Ook niet te hard oordelen over "zitten-blijvers" dus.

Heb je gelijk in Bloob. Niet allen die blijven zitten zullen ongelovigen zijn. Maar je bent toch wel met me eens, dat er iets niet goed is dan. Moet op een pastorale wijze mee om worden gegaan.
Een dominee zei eens in een nabetrachting: de nalezing kan wel voller zijn dan de oogst. Ook dan kan er Zegen zijn. Maar nooit rusten in zo'n situatie.

Hoi Gerrie,

Het blijven zitten probeer ik ook niet goed te praten, maar het gaat mij erom dat er een soort als-dan situatie gesuggereerd werd. Zo van : als ik blijf zitten, dan geef ik aan Christus niet nodig te hebben. Maar lang niet in alle situaties is dit daadwerkelijk het geval. Er zullen er vast ook tussen zitten die Hem vreselijk hard nodig hebben, maar die nog niet tot volle openbaring zijn gekomen dat Hij de hunne is geworden. Zo'n losjes geplaatste opmerking kan dan heel pijnlijk zijn.

Oorspronkelijk gepost door de orthodoxer
Een ds. was aan het nodigen. Hij had al 1 tafel gehad en er stonden er gewoon te wachten voor de volgende tafel. Het ging hem zo aan het hart dat hij ineens zei: " Zijn er dan nog kinderen van God, kom dan, voordat de varkens alles opeten."

Het spijt me zeer, maar dat vind ik een zeer schoftige uitspraak. Vreselijk lomp!!

Oorspronkelijk gepost door tukkertje
Het feit is dat wij geen strobreed aan onze bekering kunnen toedoen.

Gelukkig niet Tukkertje, dan zou Jezus voor niets zo hebben geleden. Hij is juist gekomen om ALLES voor ons te doen. Wij hoeven en mogen niets doen, dan ons volledig aan Hem over te geven. Het spijt me, maar zo simpel is het. Really.

Oorspronkelijk gepost door de orthodoxer
Pas hoorde ik trouwens het volgende verhaal:
Een ds. was aan het nodigen. Hij had al 1 tafel gehad en er stonden er gewoon te wachten voor de volgende tafel. Het ging hem zo aan het hart dat hij ineens zei: " Zijn er dan nog kinderen van God, kom dan, voordat de varkens alles opeten."

Zo iemand een ds.? Sorry maar volgens mij weet een ds. wat het Avondformulier is en weet hij ook wat Gods Woord zegt. Dit is mij geen ds. want zoals ik lees mis ik heel duidelijk de liefde en gunning richting de hoorders. Ik heb ook wel een vermoeden wie zulke uitspraken doet!