Ik vraag me af wat Paulus precies bedoelt als hij zegt:
Dat uw vrouwen in de Gemeenten zwijgen; want het is haar niet toegelaten te spreken, maar bevolen onderworpen te zijn, gelijk ook de wet zegt. En zo zij iets willen leren, laat haar te huis haar eigen mannen vragen; want het staat lelijk voor de vrouwen, dat zij in de Gemeente spreken.
Kun je dat zwijgen letterlijk nemen als Paulus een paar hoofdstukken eerder zegt:
Een iegelijk man, die bidt of profeteert, hebbende iets op het hoofd, die onteert zijn eigen hoofd; Maar een iegelijke vrouw, die bidt of profeteert met ongedekten hoofde, onteert haar eigen hoofd; want het is een en hetzelfde, alsof haar het haar afgesneden ware.
Blijkbaar is zwijgen dan geen echt zwijgen, als vrouwen wel mogen bidden of profeteren.
Ik las pas ergens de suggestie dat de vrouwen in de gemeente van Korinthe blijkbaar op een te dominerende manier bezig waren met deze gaven. En dat dat hun niet past, omdat zij onderworpen moeten zijn aan de man. Al neigt dat een beetje naar de opvatting "het gold alleen voor toen" en daar houd ik eigenlijk niet zo van.
Maar als we deze tekst doortrekken naar het heden moeten we dat ook doen met de tekst uit 1 Korinthe 11 en niet alleen het gedeelte over het hoofddeksel daaruit pikken.
Overigens is dat niet allen voorbehouden aan vrouwen. Maar in Korinthe was dat blijkbaar een probleem. Paulus betrad de plaats van bijeenkomst en werd meteen gestoord door het geklep van de vrouwen daar. En hij was toch al niet zo gesteld op vrouwen. Maar als het kinderen of mannen waren geweest had hij de leiders dat ook geschreven.
