caprice schreef:
- Maar ook bijvoorbeeld dat er zoveel liederen gezongen die nog geen milimeter afsteken naar de diepte, en als ze al waarheid bezitten is deze niet meer dan beschouwelijk.
- Als ik lees over 'gebedssamenkomsten' (wat zijn dat?) en 'gebedskringen' in die groeperingen, dan bemerk ik toch ook vervreemding. Wat is dat? Waar komt het vandaan?
Mannen en vrouwen bidden daar. Hoezo mannen de leiding als het over die zaken gaat?
Ik kan niet overtuigd raken van het Bijbelse van het bidden op zulk een wijze.
- Als ik zie hoe men gekleed gaat naar zulke bijeenkomsten, of hoe zulke mensen zich in het maatschappelijke leven vertonen, dan moet dat wel met zorg bezetten, als vrouwen in een broek lopen en kort haar en oorbellen dragen, terwijl God daar juist zo duidelijk tegen waarschuwt in Zijn Woord.
- Als ik (van nabij) zie hoe zij die eerst kerkelijk meelevend waren in hun gemeente nu zo beinvloed door zulke stichtingen zijn dat bovenstaande zaken deel uitmaken van hun leven, en dat ze ten diepste het zelf niet eens meer weten, waar ze ook voor staan.
En dan heb ik nog niet eens iets inhoudelijks gezegd over de lezingen.
Maar dat er genoeg bij zit wat vlees noch vis is, daar ben ik wel overtuigd van.
Dat baart mij dus zeer zorgen.
Als ik Van der Groe dan lees over dat nauwe onderscheid tussen schijn en zijn, algemene en bijzondere werkingen.....
En hoevele duizenden verslaat dit nu....
We mochten de binnenkamer wel ingaan om van de Heere af te smeken of Hij nog ogen zou willen openen.
Okee een kleine reactie van mij. Dit jaar ben ik niet geweest, helaas. Ik zal de lezingen nog wel luisteren. Allereerst wil ik zeggen dat kritiek kunnen verwerken een goede eigenschap is. Daarom vind ik de reacties van sommigen met wie ik het inhoudelijk eens ben, wel overtrokken. Kijk eerlijk naar de kritiek.
Het punt van de zondag is een zorgpunt. Hoewel ik er zelf geen probleem in zie. Ik ben op zondagen vaak genoeg bij mijn ouders of vrienden en bezoek dan ook niet de plaatselijke gemeente waar ik toe behoor. Hetzelfde gebeurt als ik op vakantie ben of voor mijn werk op reis. Verder biedt Heartcry de mogelijkheid om naar een kerkelijke gemeente in de buurt te gaan. Bert heeft een punt, omdat er wel een bijbelstudie op zondag (onder de kerktijd) wordt gehouden die niet onder ambtelijk toezicht staat. Ik ben zelf een tijd naar een vergadering van gelovigen gegaan en ben niet om de reden van gebrek aan ambten daar weer vertrokken, dus je zult begrijpen dat dit voor mij niet echt een probleem is, maar het kritiekpunt moet overwogen worden, ook vanuit de visie op ambten en kerk die door het Heartcry bestuur wordt onderschreven.
Nu denk ik dat met name Berts kritiek gebaseerd is op een visie die zeker niet algemeen is binnen de Christelijke wereld, namelijk dat georganiseerd spreken over het Evangelie alleen onder kerkelijk en ambtelijke verantwoordelijkheid mag gebeuren. Dit heeft grote gevolgen voor visies op studentenverenigingen, evangelisatiewerk. Hoe zit het met livingstone, Dabar (hoewel dit wel onder kerkelijke verantwoordelijkheid staat, gaat het vaak niet om de gemeente waarvan de teamleden lid zijn), Naar House of Jeugd met een opdracht? Ik denk dat veel mensen evangelisatie niet als een taak van alleen de kerk zien, maar eigenlijk van Christenen in het algemeen en daarom ook prima verzorgd kan worden door organisaties die niet direct onder ambtelijke verantwoording vallen.
Nu de punten van Caprice:
- Het punt van de liederen mag je toelichten. Ik zie geen kwaad in "Heilig, Heilig, Heilig", "Vaste Rots van mijn behoud", "Amazing Grace" of "Wat de toekomst brengen moge", en zeker geen gebrek aan diepgang. Ik zou graag willen dat je hier concreter de liederen noemt.
- Tja, gezamelijk bidden is niet helemaal onbijbels, In Handelingen staat het ook beschreven. Het lijkt me niet afkeurenswaardig om op te roepen tot gebed voor een bijeenkomst waar mensen over Gods Woord spreken, ook niet als dat gezamelijk gebeurt. Bij ons in de gemeente gebeurt het eens in de twee weken, maar ook voor niet kerkelijke bijeenkomsten lijkt het me niet verkeerd.
- Je derde punt staat ver van me af. Wat de broek betreft daar is al veel discussie over, en ik kan maar niet overtuigd worden dat de vrouwen ze niet mogen dragen, in ieder geval niet sterker dan dat het voor mannen een schande is om hun baard af te scheren. Over lang en kort haar en oorbellen, daarvoor is misschien wat te zeggen, maar is dat echt een reden om deze samenkomsten uit de weg te gaan? Is dit niet iets van ondergeschikt belang?
-Inhoudelijk kritiek op de lezingen lijkt me trouwens ook wenselijk. In algemeenheden de kritiek uiten is goedkoop en bovendien schiet niemand er iets mee op, omdat degenen die mogelijke foute dingen geleerd hebben niet gecorrigeerd worden.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Er komt geen dialoog op gang. De open houding, die veel h.cry bezoekers typeert komt niet van de grond. Alleen maar: hoe erg het is dat er kritiek gegeven wordt. 
Geïriteerdheid.
