Dat laatste zou ik zeer beslist zeggen ja. Als je het dan tóch doet.... Dat voedt hen namelijk op tot rationaliteit en een nuchter omgaan met die dingen. Het is immers behoorlijk apart om voor het huwelijk met elkaar gemeenschap te hebben en er vervolgens zonder het te willen een kind komt. Dat is naief en onverstandelijk. Alsof we nog tot die stammen behoren die dachten dat het bedrijven van gemeenschap slechts een manier van ontspanning is, zonder link met de potentie tot het voortbrengen van nageslacht. Ik begrijp daar niets van. Persoonlijk zou ik ook ervoor kiezen om voorbehoedsmiddelen te gebruiken indien ik echt het idee had dat ik met iemand persé maar dan ook echt persé wil copuleren zonder aan elkaar verbonden te zijn door een huwelijk of anderzins levenslange trouw.MBE schreef:In de praktijk zijn we allemaal zondaren, dat belijden wij, maar we mogen dus zo zondigen dat de schade zo beperkt mogelijk blijft. Ik mag dus gaan inbreken, maar niet te veel kapot maken. Zo ken ik er nog een paar.rekcor schreef:Je moet ook rekening houden met de praktijk Memento. En in de praktijk zie je nu eenmaal dat men zich niet aan deze verboden houdt. Dan heb ik liever dat men de schade zoveel mogelijk beperkt.
Je kunt in deze gevallen niet met voorbeelden redeneren, aangezien 'vloeken', 'stelen' en 'gemeenschap buiten het huwelijk hebben' niet in alles vergelijkbaar zijn. Het zijn alledrie zonden, jawel, maar met geheel verschillende gevolgen.
Hmmm.... die vragen hoek van refoweg is toch zo gek nog niet. Daar krijg je in elk geval van mevr. Hoek een bijbels antwoord.
Zij wijst erop dat je als je elkaar aan het uitkleden bent al verkeerd bezig bent.
Als je toestaat om een voorbehoedsmiddel te gebruiken, dan is de rem er helemaal af.
Stel je voor dat ik tegen mijn kinderen zeg: Je mag geen gemeenschap voor het huwelijk, maar als je het toch doet, gebruik dan in elk geval wat. Klinkt goed hè?:
goede sexuele voorlichting nodig!?
Beste Kaw,
Vervelend dat je in deze situatie zit. Ik kan me voorstellen dat je genoeg hebt van die wat schijnheilige houding. Ik zou het erg gezond vinden als het normaler werd om al te trouwen tijdens je studie of opleiding en dat de kinderen dan maar een paar jaar op zich laten wachten. Bovendien mag een huwelijk dan ook wat minder duur uitvallen.
Vervelend dat je in deze situatie zit. Ik kan me voorstellen dat je genoeg hebt van die wat schijnheilige houding. Ik zou het erg gezond vinden als het normaler werd om al te trouwen tijdens je studie of opleiding en dat de kinderen dan maar een paar jaar op zich laten wachten. Bovendien mag een huwelijk dan ook wat minder duur uitvallen.
Kaw schreef:Ik vind dat er op dat punt in de kerken meer openheid moet zijn. Geen wijzende vingertjes, maar proberen te voorkomen dat jonge stelletjes vroeg gemeenschap hebben. Bij oude stelletjes lijkt me het positief om die de ruimte te geven om aan te geven dat ze willen trouwen om niet te branden. Nu hebben stelletjes vaak te lang verkering. Ikzelf bijv. straks 5 jaar voordat ik getrouwt ben. Elk jaar verdubbeld de moeite om van elkaar af te blijven. Waarom ben ik nog niet getrouwt dan? Omdat ik mijn studie relatief pas laat af had en er in mijn omgeving geen financiele ruimte en zeker geen begrip was om voor de fruitkistjestrouwerij te kiezen. Want tja, je trouwerij moet wel even mooi en duur zijn als de rest en als je getrouwt bent, dan krijg je kinderen dus kun je niet trouwen als je nog studeerd, want je hebt dan te weinig inkomsten en te weinig tijd om het kind op te voeden. Ja, een hele realistische houding mensen! Het gewoon vinden om jarenlang verkering te hebben en vingertjes als mensen die haast bovenmenselijke opgave niet volhouden. Of beter gezegt: als het dan uit komt, want verborgen gemeenschap lijkt niet erg te zijn in mijn omgeving. Je moet alleen niet zwanger worden.
Lijkt me ook lastig om zolang samen te zijn maar niet écht (en daarmee doel ik niet alleen op het sexuele aspect). Aan de andere kant moet je maar zo denken, jij hebt iemand én geen sex, ik heb niemand én geen sex
Nou, inmiddels is er een datum en een horizon om naar uit te zien. Dat verlicht wel een druk die ik voelde. Maar ik heb idd genoeg van die wat schijnheilige houding. Zeker op dat punt van kinderen krijgen. Niets verplicht ons tot het krijgen van kinderen als de praktijk daar eigenlijk nog geen ruimte voor geeft. Overigens ben ik wel terughoudend over die opvatting. Cariëre valt daar natuurlijk niet onder. Maar die struisvogelhouding van wat we niet zien bestaat niet totdat iemand zwanger is doet me echt walgen.Zosinus schreef:Vervelend dat je in deze situatie zit. Ik kan me voorstellen dat je genoeg hebt van die wat schijnheilige houding. Ik zou het erg gezond vinden als het normaler werd om al te trouwen tijdens je studie of opleiding en dat de kinderen dan maar een paar jaar op zich laten wachten. Bovendien mag een huwelijk dan ook wat minder duur uitvallen.
Sex is geen voorwaarde voor een relatie gelukkig. Zo bedoel ik het niet. Maar ik verlang wel knetterveel om nu toch eindelijk eens getrouwt te zijn, om veel meer redenen dan alleen de gemeenschap.Vincent schreef:Lijkt me ook lastig om zolang samen te zijn maar niet écht (en daarmee doel ik niet alleen op het sexuele aspect). Aan de andere kant moet je maar zo denken, jij hebt iemand én geen sex, ik heb niemand én geen sex
En ik bezef de zegen nog elke dag dat ik een meisje mag hebben die al 4,5 jaar onvoorwaardelijk van mij houdt!
Ik kan me voorstellen dat het soms moeilijk voor je is, maar geef de moet niet op! Mijn schoonzus heeft alsnog een man gevonden toen ze 37 was!
Als ik dat van jou lees (en ook wel bij vrienden zie die studeren enzo) zie ik ook wel de voordelen!! En idd, er is meer dan het sexuele, laat dat duidelijk zijn. [en wat vrouwen betreft, ach, je moet maar net wat zien, mezelf te koop zetten doe ik liever nietKaw schreef:Sex is geen voorwaarde voor een relatie gelukkig. Zo bedoel ik het niet. Maar ik verlang wel knetterveel om nu toch eindelijk eens getrouwt te zijn, om veel meer redenen dan alleen de gemeenschap.Vincent schreef:Lijkt me ook lastig om zolang samen te zijn maar niet écht (en daarmee doel ik niet alleen op het sexuele aspect). Aan de andere kant moet je maar zo denken, jij hebt iemand én geen sex, ik heb niemand én geen sex
En ik bezef de zegen nog elke dag dat ik een meisje mag hebben die al 4,5 jaar onvoorwaardelijk van mij houdt!
Ik kan me voorstellen dat het soms moeilijk voor je is, maar geef de moet niet op! Mijn schoonzus heeft alsnog een man gevonden toen ze 37 was!
]Ik zou zeggen: waarom kiezen? Bestrijd beiden.memento schreef:Reckor, de zonde levert altijd problemen op. De oplossing is niet de nare gevolgen bestrijden, maar de zonde zelf.Ik kan bij mij niet het gevoel onttrekken hier met een kille, van-achter-een-bureau-verzonnen non-oplossing van doen te hebben.
Maar ik begrijp dat 'de omgeving' een zware druk op mensen kan leggen:Kaw schreef: Waarom ben ik nog niet getrouwt dan? Omdat ik mijn studie relatief pas laat af had en er in mijn omgeving geen financiele ruimte en zeker geen begrip was om voor de fruitkistjestrouwerij te kiezen.
- verbieden om te trouwen;
- 'oooh' en 'aah' roepen als er te vroegtijdige zwangerschappen plaatshebben;
Overigens ben ik wel op een fruitkistje getrouwd, en het bevalt prima! We hebben nooit tekort gehad. Sterker nog: juist het feit dat we allebei als studenten begonnen (nu zijn we heuse yuppen
) in twee studentenkamers, heeft ons geleerd om dingen echt samen te overleggen, niet teveel te hechten aan het stoffelijke + nog meer voordelen.
Hm, het is allemaal idd wel lastiger geworden. Vroeger trouwde je heel jong. De man ging dan lekker werken en de vrouw werd zwanger 
Je opleiding had je tegen die tijd wel afgerond Jarenlange relaties had je toen niet echt. De cultuur was heel anders. Als je na een jaar verkering met iemand trouwde, ook al was het op je 16e, dan was dat heel gewoon. Geen jarenlange relaties.... geen geld hebben om te kunnen trouwen etc. Dat betaalden je ouders wel als je geen geld had
Je opleiding had je tegen die tijd wel afgerond Jarenlange relaties had je toen niet echt. De cultuur was heel anders. Als je na een jaar verkering met iemand trouwde, ook al was het op je 16e, dan was dat heel gewoon. Geen jarenlange relaties.... geen geld hebben om te kunnen trouwen etc. Dat betaalden je ouders wel als je geen geld had Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Interessant. Men trouwde vroeg en jarenlange relaties had je toen niet. Dit is een mooie visie op het huwelijkMarnix schreef:Hm, het is allemaal idd wel lastiger geworden. Vroeger trouwde je heel jong. De man ging dan lekker werken en de vrouw werd zwanger
-
MBE
Is het niet zo dat het gebruik van voorbehoedsmiddelen juist de rem wegneemt?
Als er toch niets kan gebeuren wat houdt je dan nog tegen?
Dan toch liever een fruitkist huwelijk, zonder al dat dure gedoe.
Als dit nu de praktijk is van de godzalige opvoeding van onze kinderen..........
Je zou dus ook kunnen zeggen: als je wilt vloeken, doe het dan in je gedachten. Dan heeft niemand er last van.
Jammer voor Juda dat er toen nog geen voorbehoedsmiddelen waren.
Als er toch niets kan gebeuren wat houdt je dan nog tegen?
Dan toch liever een fruitkist huwelijk, zonder al dat dure gedoe.
Als dit nu de praktijk is van de godzalige opvoeding van onze kinderen..........
Je zou dus ook kunnen zeggen: als je wilt vloeken, doe het dan in je gedachten. Dan heeft niemand er last van.
Jammer voor Juda dat er toen nog geen voorbehoedsmiddelen waren.
Het is idd erg triest wat veel van die keurige refo's van hun kinderen verlangen:
1. Een dure bruiloft - Veel refo-ouders zouden zich schamen (of zelfs niet komen!) als hun kinderen een goedekope bruiloft zouden houden
2. Een duur huis - Ikzelf woon in een huurflatje, en de reacties van sommige mensen zijn soms echt niet leuk.
Alsof wat goedkoper aandoen een schande is! Door deze hoge eisen, met name in de gebieden die bekend staan om rechtzinnigheid, trouwen veel refo's pas later dan dat ze misschien zelf zouden willen, en dat ook nodig zou zijn. Soms steken ze zich in hoge schulden alleen al om de bruiloft te kunnen betalen. Oh, wat een vervloekte hoogmoed en eerzucht van die ouders. Koning mammon regeert!
Anderzijds, de opmerking dat kerken een spaarpotje moeten hebben voor de jeugd die wil trouwen, maar daar geen geld voor heeft, ben ik terughoudend in. En wel omdat ik denk dat de meeste jeugd door sparen het ook bij elkaar zou moeten kunnen krijgen. Ik ben bang dat anders mensen, die nooit gespaard hebben, ervan profiteren, waar anderen hun hele leven geld voor opzij gezet hebben. Ik zie meer in een 'bewustwordings-campagne' van de kerk op dit gebied (i.e. begin vast met sparen, ook al heb je nog geen verkering), en voor de mensen die dan nog geen geld heb kan je iets als renteloze lening doen, die je laat aflossen naar vermogen, en die je naar x aantal jaar kwijtscheld.
En wat betreft trouwen (en jezelf dus openstellen voor het krijgen van kinderen) denk ik dat de gemeente er goed aan doet om iemand aan te wijzen die zich in de financiële kant van die materie verdiept. Maw: Iemand die weet op welke uitkeringen, toeslagen, etc je recht hebt als startend gezinnetje. Er is vanuit de overheid redelijk wat financiële ondersteuning mogelijk, alleen dit is vaak niet of onvoldoende bekend. Zo iemand kan dan ook de kerkeraad adviseren over welke groep jeugd structurele financiële bijstand van de diaconie nodig heeft, omdat de overheidstoelages niet voldoende zijn. Die persoon zou ook jongeren kunnen adviseren over vraagstukken als huren of kopen, en als je koopt: wat is dan een verantwoorde hypotheek die betaalbaar is als alleen de man zou werken (ipv: wat is het zo duur mogelijke huis wat ik kan kopen op beide salarissen).
Kortom: Ik pleit voor:
1. Het veroordelen van de materialistische houding van veel ouders inzake eisen mbt trouwen, ook vanaf de kansel.
2. Bewustwording bij jeugd dat sparen belangrijk en nodig is, zowel door ouders als kerk (bv hierop wijzen bij het overspel-gebod)
3. Adviserende rol van de kerk op financieel en praktisch gebied, en waar nodig een financieel ondersteunende rol waar echt nodig.
Al deze punten zijn m.i. zeer haalbaar. De reden waarom ik de kerk in deze een belangrijke rol geeft (mn bij punt 3), is omdat het makkelijker is om in een grotere gemeenschap iemand te vinden met verstand van deze (financiële) zaken, dan binnen bv je familie of kennissenkring. Omdat zo'n persoon dit als aparte taak heeft, kan hij kennis blijven nemen van de steeds wijzigende regelgeving, en steeds wijzigende mogelijkheden, waardoor de startende jeugd het beste geholpen kan worden.
1. Een dure bruiloft - Veel refo-ouders zouden zich schamen (of zelfs niet komen!) als hun kinderen een goedekope bruiloft zouden houden
2. Een duur huis - Ikzelf woon in een huurflatje, en de reacties van sommige mensen zijn soms echt niet leuk.
Alsof wat goedkoper aandoen een schande is! Door deze hoge eisen, met name in de gebieden die bekend staan om rechtzinnigheid, trouwen veel refo's pas later dan dat ze misschien zelf zouden willen, en dat ook nodig zou zijn. Soms steken ze zich in hoge schulden alleen al om de bruiloft te kunnen betalen. Oh, wat een vervloekte hoogmoed en eerzucht van die ouders. Koning mammon regeert!
Anderzijds, de opmerking dat kerken een spaarpotje moeten hebben voor de jeugd die wil trouwen, maar daar geen geld voor heeft, ben ik terughoudend in. En wel omdat ik denk dat de meeste jeugd door sparen het ook bij elkaar zou moeten kunnen krijgen. Ik ben bang dat anders mensen, die nooit gespaard hebben, ervan profiteren, waar anderen hun hele leven geld voor opzij gezet hebben. Ik zie meer in een 'bewustwordings-campagne' van de kerk op dit gebied (i.e. begin vast met sparen, ook al heb je nog geen verkering), en voor de mensen die dan nog geen geld heb kan je iets als renteloze lening doen, die je laat aflossen naar vermogen, en die je naar x aantal jaar kwijtscheld.
En wat betreft trouwen (en jezelf dus openstellen voor het krijgen van kinderen) denk ik dat de gemeente er goed aan doet om iemand aan te wijzen die zich in de financiële kant van die materie verdiept. Maw: Iemand die weet op welke uitkeringen, toeslagen, etc je recht hebt als startend gezinnetje. Er is vanuit de overheid redelijk wat financiële ondersteuning mogelijk, alleen dit is vaak niet of onvoldoende bekend. Zo iemand kan dan ook de kerkeraad adviseren over welke groep jeugd structurele financiële bijstand van de diaconie nodig heeft, omdat de overheidstoelages niet voldoende zijn. Die persoon zou ook jongeren kunnen adviseren over vraagstukken als huren of kopen, en als je koopt: wat is dan een verantwoorde hypotheek die betaalbaar is als alleen de man zou werken (ipv: wat is het zo duur mogelijke huis wat ik kan kopen op beide salarissen).
Kortom: Ik pleit voor:
1. Het veroordelen van de materialistische houding van veel ouders inzake eisen mbt trouwen, ook vanaf de kansel.
2. Bewustwording bij jeugd dat sparen belangrijk en nodig is, zowel door ouders als kerk (bv hierop wijzen bij het overspel-gebod)
3. Adviserende rol van de kerk op financieel en praktisch gebied, en waar nodig een financieel ondersteunende rol waar echt nodig.
Al deze punten zijn m.i. zeer haalbaar. De reden waarom ik de kerk in deze een belangrijke rol geeft (mn bij punt 3), is omdat het makkelijker is om in een grotere gemeenschap iemand te vinden met verstand van deze (financiële) zaken, dan binnen bv je familie of kennissenkring. Omdat zo'n persoon dit als aparte taak heeft, kan hij kennis blijven nemen van de steeds wijzigende regelgeving, en steeds wijzigende mogelijkheden, waardoor de startende jeugd het beste geholpen kan worden.
Ook deze discussie past precies in het plaatje zoals in het onderzoek over het "internet vreemdgaan" naar voren komt.
We leven in een door en door versexualiseerde maatschappij.
Alles mag en alles moet open getoont mogen worden.
Van enige vorm van schaamte is geen sprake meer.
Ook de geref gezindte laat zich lijden door deze tijdgeest.
We vinden alles zo snel gewoon, we denken dat het wel meevalt.
Laten we onze ogen niet sluiten, nogmaals wil ik wijzen op de schokkende onderzoeken in het RD van verleden week over het kijkgedrag van onze jeugd.
Je ziet het in het gebruik van moderne media, tot voorkort konden we het voor een groot gedeelte ontlopen, nu zijn er weinig meer die er geen gebruik van maken.
Hierin zullen ouders hun verantwoordelijkheden moeten kennen.
Controle op het media gebruik is van het allergrootste belang.
Het voorleven in de vreze des Heeren zal gevonden moeten worden.
Het probleem is dat godsdienst bij veel ouders is verworden tot niet meer als vorm, de Kern wordt gemist.
Huwelijken op fruitkisten kunnen gezegende huwelijken zijn.
Het matrialisme is er een mede oorzaak van van langdurige verkeringen en de daarop volgende oorzaken.
Concluderend kan gesteld worden dat al deze problemen een gevolg zijn van het verlaten van Gods inzettingen en geboden.
Dat er maar gebed gevonden mag worden , vooral bij hen die bidden geleerd hebben, tot een herleving,tot een wederkeer tot De levende God
We leven in een door en door versexualiseerde maatschappij.
Alles mag en alles moet open getoont mogen worden.
Van enige vorm van schaamte is geen sprake meer.
Ook de geref gezindte laat zich lijden door deze tijdgeest.
We vinden alles zo snel gewoon, we denken dat het wel meevalt.
Laten we onze ogen niet sluiten, nogmaals wil ik wijzen op de schokkende onderzoeken in het RD van verleden week over het kijkgedrag van onze jeugd.
Je ziet het in het gebruik van moderne media, tot voorkort konden we het voor een groot gedeelte ontlopen, nu zijn er weinig meer die er geen gebruik van maken.
Hierin zullen ouders hun verantwoordelijkheden moeten kennen.
Controle op het media gebruik is van het allergrootste belang.
Het voorleven in de vreze des Heeren zal gevonden moeten worden.
Het probleem is dat godsdienst bij veel ouders is verworden tot niet meer als vorm, de Kern wordt gemist.
Huwelijken op fruitkisten kunnen gezegende huwelijken zijn.
Het matrialisme is er een mede oorzaak van van langdurige verkeringen en de daarop volgende oorzaken.
Concluderend kan gesteld worden dat al deze problemen een gevolg zijn van het verlaten van Gods inzettingen en geboden.
Dat er maar gebed gevonden mag worden , vooral bij hen die bidden geleerd hebben, tot een herleving,tot een wederkeer tot De levende God
Verder heb ik wel eens gehoord (tja ik woon nou niet echt in een refo-streek) dat je als refo-meisje bijna een hopeloos geval bent als je op je 15e nog niet verkering hebt. Over druk van buitenaf gesproken...
Je moet vroeg verkering hebben, er worden, zoals ik lees, hoge eisen aan huis en trouwdag gesteld en dan wordt verwacht dat ze al die jaren alleen maar elkaars hand mogen vasthouden....
Je moet vroeg verkering hebben, er worden, zoals ik lees, hoge eisen aan huis en trouwdag gesteld en dan wordt verwacht dat ze al die jaren alleen maar elkaars hand mogen vasthouden....