Bevel van bekering en geloof

[Duuk]

Ze kunnen ook niet zeggen: Ik kan het niet... want ze kunnen het wel, anders zou het brengen van het evangelie aan hen zinloos zijn/

En hier komt de arminiaan weer om de hoek kijken. We ‘kunnen’ zelf geloven. Hoogstens ‘kiezen’ we er niet voor…

Ik vraag me af waar in de bijbel staat dat we niet kunnen geloven.
Dat het heilig leven een onmogelijke opgave is in eigen kracht, net als de volharding, dat lijkt me volkomen helder in Gods Woord, maar het zien op Jezus en het belijden van de zonden onmogelijk? Ik geloof er niets van.

Ooit gehoord van de totale doodstaat van de mens?

Ik verwacht een concreet antwoord op mijn vraag. Niet een geijkte term.

[Bert Mulder]

Ik verwacht een concreet antwoord op mijn vraag. Niet een geijkte term.

Dat klinkt behoorlijk onbeschoft!

Mag ik als het je blieft misschien wat bewijsmaterieel?

Zijn Bijbelteksten genoeg voor meneer?

Ef 2:1

1 En u heeft Hij1) mede levend gemaakt, daar gij dood waart2) door de misdaden en de zonden;
2 In welke gij eertijds gewandeld3) hebt, naar de eeuw4) dezer wereld, naar den overste5) van de macht6) der lucht, van den geest, die nu werkt in7) de kinderen der8) ongehoorzaamheid;
3 Onder dewelke ook wij allen eertijds9) verkeerd hebben in de begeerlijkheden onzes vleses,10) doende den wil des vleses11) en der gedachten;12) en wij waren van nature13) kinderen des toorns,14) gelijk ook de anderen;15)
4 Maar God, Die rijk is in16) barmhartigheid door Zijn grote17) liefde, waarmede Hij ons liefgehad heeft,
5 Ook toen wij dood waren18) door de misdaden, heeft ons levend gemaakt19) met Christus;20) (uit genade zijt gij zalig geworden)

Kanttekening:

2) dood waart
Dat is, niet alleen den tijdelijken en eeuwigen dood onderworpen; maar ook zonder enig leven en beweging in geestelijke zaken, gelijk dit woord dood zijn ook elders wordt genomen; Rom. 6:13; Ef. 5:14; Col. 2:13; 1 Tim. 5:6.

3) eertijds gewandeld
Namelijk vóór uwe bekering tot het geloof in Christus.

4) naar de eeuw
Dat is, naar de algemene wijze van leven der wereldse mensen.

5) naar den overste
Dat is, naar den wil en ingeving des oversten.

6) van de macht
Dat is, des Satans, gelijk terstond verklaard wordt, die zo genaamd wordt omdat hij een geestelijk wezen heeft, en nog grote macht in het bewegen der lucht heeft behouden, gelijk uit de historie van Job blijkt, en die uit de lucht den gelovigen nog gedurigen strijd aandoet; Ef. 6:12; 1 Petr. 5:8.

7) die nu werkt in
Dat is, door zijne werkingen en ingevingen leidt waar hij wil. Het woordje nu, doet hij daarbij, omdat de Satan deze zijne werking en heerschappij, die hij over hen allen tevoren gebruikt had, nu in de gelovigen had verloren, hoewel hij hen nog bestreed, maar zijne macht alleen in de ongelovigen had behouden; 2 Cor. 4:3,4; 2 Thess. 2:9,10.

8) de kinderen der
De ongelovige mensen, die het Evangelie ongehoorzaam zijn, Ef. 5:6; Col. 3:6, worden ook anders kinderen Belials genaamd. Zie Deut. 13:13.

9) wij allen eertijds
Namelijk die uit de Joden tot Christus bekeerd zijn, hetwelk hij daarbij doet om te bewijzen, dat hunne bekering, zowel als die der heidenen, uit enkel genade was geschied.

10) onzes vleses,
Dat is, onze verdorven natuur, gelijk deze wijze van spreken doorgaans voorkomt, welke Paulus verklaart Rom. 8:7,8, enz.

11) den wil des vleses
Grieks, de willen; dat is, lusten en genegenheden des vleses.

12) der gedachten;
Het Griekse woord dianoia, betekent het verstand, of het redelijke deel van de ziel des mensen, hetwelk vóór zijne bekering den mens ook niet dan tot ijdelheid en wereldse dingen drijft. Zie Rom. 1:22, en Rom. 8:7; Col. 2:18.

13) van nature
Of door de natuur; dat is van onze geboorte of moeders lijf aan, gelijk dit woord natuur ook genomen wordt Gal. 2:15, en elders. Zie Job 14:4; Ps. 51:7; Joh. 3:6; Rom. 5:12,13,14.

14) kinderen des toorns,
Dat is, den toorn Gods vanwege onze aangeboren zonde onderworpen. Zie Rom. 1:18, en Rom. 9:22.

18) dood waren
Zie de aantekeningen Ef. 2:1.

19) levend gemaakt
Dat is, uit den dood der zonde verlost, door onze rechtvaardigmaking en wedergeboorte, gelijk terstond hierna verklaard wordt.

11 In Welken36) gij ook besneden zijt37) met een besnijdenis, die zonder handen38) geschiedt, in de uittrekking van het lichaam39) der zonden des vleses,40) door de besnijdenis41) van Christus;
12 Zijnde met Hem begraven in42) den doop, in welken gij43) ook met Hem opgewekt zijt door het geloof44) der werking Gods,45) Die Hem uit de doden opgewekt heeft.
13 En Hij heeft u, als gij46) dood waart47) in de misdaden, en in de voorhuid48) uws vleses, mede levend gemaakt49) met Hem, al uw misdaden u vergevende;50)
14 Uitgewist hebbende51) het handschrift,52) dat tegen ons was, in inzettingen53) bestaande, hetwelk, zeg ik, enigerwijze54) ons tegen was, en heeft datzelve uit het midden weggenomen, hetzelve aan het kruis genageld hebbende;

En heeft meneer wel ooit de Dordse Leerregels gelezen:

3/4-1. De mens is van den beginne naar het beeld Gods geschapen, versierd in zijn verstand met ware en zalige kennis van zijn Schepper en van andere geestelijke dingen; in zijn wil en hart met gerechtigheid; in al zijn genegenheden met zuiverheid; en is overzulks geheel heilig geweest. Maar door het ingeven des duivels, en zijn vrijen wil van God afwijkende, heeft hij zichzelven van deze uitnemende gaven beroofd, en heeft daarentegen in de plaats van die over zich gehaald blindheid, schrikkelijke duisternis, ijdelheid en verkeerdheid des oordeels in zijn verstand; boosheid, wederspannigheid en hardigheid in zijn wil en hart; mitsgaders ook onzuiverheid in al zijn genegenheden.

3/4-2. Zodanig als nu de mens geweest is na den val, zodanige kinderen heeft hij ook voortgebracht, namelijk hij, verdorven zijnde, verdorvene; alzo dat de verdorvenheid, naar Gods rechtvaardig oordeel, van Adam op al zijn nakomelingen (uitgenomen alleen Christus) gekomen is, niet door navolging, gelijk eertijds de Pelagianen gedreven hebben, maar door voortplanting der verdorven natuur.

3/4-3. Overzulks zo worden alle mensen in zonde ontvangen, en als kinderen des toorns geboren, onbekwaam tot enig zaligmakend goed, geneigd tot kwaad, dood in zonden en slaven der zonde. En willen en kunnen tot God niet wederkeren, noch hun verdorven natuur verbeteren, noch zichzelven tot de verbetering daarvan schikken, zonder de genade des wederbarenden Heiligen Geestes.

3/4-4. Wel is waar dat na den val in den mens enig licht der natuur nog overgebleven is, waardoor hij behoudt enige kennis van God, van de natuurlijke dingen, van het onderscheid tussen hetgeen betamelijk en onbetamelijk is, en ook betoont enige betrachting tot de deugd en tot uiterlijke tucht. Maar zo ver is het vandaar, dat de mens door dit licht der natuur zou kunnen komen tot de zaligmakende kennis Gods, en zich tot Hem bekeren, dat hij ook in natuurlijke en burgerlijke zaken dit licht niet recht gebruikt; ja veel meer het, hoedanig het ook zij, op onderscheiden wijze geheel bezoedelt en in ongerechtigheid ten onder houdt; en dewijl hij dit doet, zo wordt hem alle verontschuldiging voor God benomen.

3/4-5. Gelijk het met het licht der natuur toegaat, zo gaat het ook in dezen toe met de wet der tien geboden, van God door Mozes den Joden in het bijzonder gegeven. Want nademaal deze de grootheid der zonde wel ontdekt en den mens meer en meer van zijn schuld overtuigt, doch het herstellingsmiddel daartegen niet aanwijst, noch enige krachten toebrengt om uit deze ellendigheid te kunnen geraken, en omdat zij alzo, door het vlees krachteloos geworden zijnde, den overtreder onder den vloek blijven laat, zo kan de mens daardoor de zaligmakende genade niet verkrijgen.

[Erasmiaan]

Maarrrrrr, als je, dit voorstaande, dit volkomen eigen is geworden door volkomen en oprecht bekering, maar vervolgens wordt letterlijke álle geloofsgronden (dus óók deze geloofsgrond) volkomen teniet gedaan door houding, uitdrukking en gesproken woord in ovderdenkingen en persoonlijk pastoraal gesprek, onder je voeten wordt weggeslagen, als "niet wáár" wordt weggezet.............je dus volstrekt in een bodemloze put verdwijnt, je jezelf voelt als een badkuip waar de stop is uitgetrokken en derhalve volledig is leeggelopen.........

hoe vindt je dan nog énig houvast in beloften, teksten, evangeliewoorden of wát dan ook?

Redeloos, radeloos, stuurloos, in sneltreinvaart afglijdend naar "de wereld" zónder rem of machinist.

En tóch lokt de prediking van diezelfde Ds! Waarom? Omdat hem door God de gave is gegeven om bij de preek zó meeslepend te preken dat hijzelf tussen gemeente en God wegvalt, en je direct God hoort spreken.

Maar de afstand tussen mij en "de kerk" en God is onnoemelijk groot geworden.

Een ds. zei hier eens van: "ik wou dat ik van zulke mensen een kerk vol had". Petrus, en ik denk dat dit het is. Is het wel eens buiten hoop geweest? Dat alle grondjes onder je zijn weggeslagen, dat je met je bekering niets meer overhoudt, dat je overal buiten staat, dat je niets meer hebt waarmee je de eeuwigheid aan kan doen. Dan is er nog maar één weg over: verloren, verloren voor eeuwig verloren. Maar dan zal God ook op Zijn tijd naar je om zien. Want hoe donker ooit Gods weg moog wezen, Hij ziet in gunst op die Hem vrezen! Houdt dan maar aan en grijpt dan maar moed! Hij zal ze nimmer om doen komen!

En probeer je dan maar te bedwingen met het neerschrijven van je persoonlijke situatie op refoforum, zoals ook Bert het zegt. Het is een zaak tussen God en je ziel. Jacob worstelde ook met God en hij wist het niet. Maar toch moest hij het overgeven, op hoop tegen hoop. En toen had hij al een Bethel beleefd. Maar dat deed allemaal niet meer mee.

[Petrus]

Bert zei: Maar Petrus, laat me je hier even vermanen. Breng niet je persoonlijke problemen op dit forum. Zoals je al vaak meegemaakt hebt, het sticht niet!

Erasmiaan: En probeer je dan maar te bedwingen met het neerschrijven van je persoonlijke situatie op refoforum, zoals ook Bert het zegt.

Hierover het volgende:

Zoals mogelijk bekend is, heb ik (o.a.) de zwaarste vorm van borderline. Dat houdt in dat ik ten eerste álles in termen van zwart en wit zie, niets er tussenin. Daarnaast ben ik zéér extrovert van mijzelf wat nog eens gevoed wordt juist dóór die borderline. Ik hou me al zoveel mogelijk in, maar soms knált het er uit, zéker als ik in nood gedreven geen weg meer weet.

Juist omdát ik alles alleen in zwart of wit kan zien, heb ik de noodzaak om met grijstinten gevoed te worden.

Helaas lijkt het er op dat het niet gewaardeerd wordt, gelet op de reacties die ik binnenkrijg, en dat vind ik heel jammer én opvallend, omdat menigeen de mond vol heeft over het "persoonlijk pastoraat" en het negeren van "heb uw naaste lief gelijk uzelfve".

Het zij zo.

Maar het doet pijn te moeten ervaren dat als een mens in nood, die geen uitweg meer ziet, en voor steun zich naar zijn virtuele vrienden keert, dit moet ervaren.

[Ariene]

Erasmiaan

Dan is er nog maar één weg over: verloren, verloren voor eeuwig verloren. Maar dan zal God ook op Zijn tijd naar je om zien.

Wanneer je dit vanuit je hart ervaart, heeft God al naar je omgekeken!

Nu lijkt het net een voorwaarde om tot God te komen.
Laten we daar voor waken, want er zijn geen voorwaarden!

[Duuk]

Ik verwacht een concreet antwoord op mijn vraag. Niet een geijkte term.

Dat klinkt behoorlijk onbeschoft!

Mag ik als het je blieft misschien wat bewijsmaterieel?

Zijn Bijbelteksten genoeg voor meneer?

Ef 2:1

1 En u heeft Hij1) mede levend gemaakt, daar gij dood waart2) door de misdaden en de zonden;
2 In welke gij eertijds gewandeld3) hebt, naar de eeuw4) dezer wereld, naar den overste5) van de macht6) der lucht, van den geest, die nu werkt in7) de kinderen der8) ongehoorzaamheid;
3 Onder dewelke ook wij allen eertijds9) verkeerd hebben in de begeerlijkheden onzes vleses,10) doende den wil des vleses11) en der gedachten;12) en wij waren van nature13) kinderen des toorns,14) gelijk ook de anderen;15)
4 Maar God, Die rijk is in16) barmhartigheid door Zijn grote17) liefde, waarmede Hij ons liefgehad heeft,
5 Ook toen wij dood waren18) door de misdaden, heeft ons levend gemaakt19) met Christus;20) (uit genade zijt gij zalig geworden)

Enz....

Vreemd. Ik spreek uit wat ik voor antwoord verwacht en jij vindt dat onbeschoft. Zijn ze in Canada niets gewend? Ik laat dat voor jouw rekening.

Wat ik ook vreemd vind, is dat jij vers 8 niet citeert:

Ef 2:8 Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave; 9 Niet uit de werken, opdat niemand roeme.

Ik ben er wel van overtuigd dat niemand in Jezus zal geloven, zonder dat hij of zij is overtuigd door de Heilige Geest. Gods Geest vernieuwt namelijk onze wil, zodat wij ook daadwerkelijk gaan geloven. God gelooft niet voor ons, dat moeten en mogen we zelf doen.

[Klavier]

Maar het doet pijn te moeten ervaren dat als een mens in nood, die geen uitweg meer ziet, en voor steun zich naar zijn virtuele vrienden keert, dit moet ervaren.

Dit mogen we ons allen aantrekken.
Petrus, jij leert ons meer dan wij jou, denk ik wel eens!

[Klavier]

Erasmiaan

Dan is er nog maar één weg over: verloren, verloren voor eeuwig verloren. Maar dan zal God ook op Zijn tijd naar je om zien.

Wanneer je dit vanuit je hart ervaart, heeft God al naar je omgekeken!

Nu lijkt het net een voorwaarde om tot God te komen.
Laten we daar voor waken, want er zijn geen voorwaarden!

:!:
Zo is het, en niet anders.

[Ariene]

God gelooft niet voor ons, dat moeten en mogen we zelf doen.

Dit doet me denken aan een uitspraak van naar ik dach Prof Wisse.
De Geest Gods werkt het geloof, maar gelooft niet!

Dit was voor mij verhelderend!

[Marnix]

Hoezo mag je hier geen persoonlijke problemen ter sprake brengen Bert en Erasmiaan? Hoe haal je het zelfs in je hoofd om te zeggen: Het is niet stichtend? Is alleen dogmatiseren en theologiseren dan stichtend? Als iemand problemen heeft en die ter sprake brengt, en mensen kunnen hem hiermee helpen, hem bemoedigen, een hart onder de riem steken (in plaats van een dolk) en zo iemand wordt hierdoor opgebouwd,, getroost, geholpen, is er dan geen sprake van stichtend werk? Wake up, niet alleen jij moet gesticht worden, je hebt de opdracht om anderen te dienen in de eerste plaats... Dus concreet, om Petrus te dienen in plaats van je af te vragen of jij en anderen wel gediend zijn van Petrus problemen.

Erasmiaan, ik ken genoeg mensen die die hoop niet hebben... Of een klein beetje hoop, omdat er een kleine kans op redding is. Dat is toch niet het evangelie?

En hier komt de arminiaan weer om de hoek kijken. We ‘kunnen’ zelf geloven. Hoogstens ‘kiezen’ we er niet voor…

God maakt het mogelijk maar dan kunnen we het ook. Stellen dat we niet uit onszelf ons kunnen bekeren, daar ben ik het mee eens. Daarom is God aan het werk, en het is niet wachten of en tot Hij dat gaat doen, Hij is daar al eeuwen geleden mee begonnen. En dat is niet iets wat je eigen leven niet raakt. Wie stelt dat we ons niet kunnen bekeren, geen gehoor kunnen geven aan een oproep tot bekering en levensheiliging doet daarmee absoluut GEEN tekort aan de mogelijkheden van de mens zelf... maar wel aan Gods roepende, trekkende en veranderende werk. Als mensen op een bekeringsoproep reageren met: Tja maar dat kan ik niet zelf, dat moet God doen... en vervolgens dus niets gaan doen, bedroeven ze de Geest en werken Hem tegen. Dat is heel wat anders dan het arminiaanse denken dat er in de mens zelf nog wel wat goeds is overgebleven van waaruit hij kan handelen. Mensen moeten het niet in zichzelf zoeken maar bij God die ons zelf dat zoeken gebied. Jezus zegt zelf: Zoekt en gij zult vinden. Dat bedoel ik. En het lijkt me niet dat deze woorden als arminiaans kunnen worden afgedaan.

Goed, en even algemeen, ik blijf toch zitten met de doop. In het doopformulier staat toch duidelijk als het over de kinderen gaat: Evenals ze zonder het te weten in Adam veroordeeld zijn, zo worden ook, zonder het te weten in Christus vrijgesproken en tot Gods kinderen aangenomen.

Ik heb het idee dat dit niet geleerd wordt? Dat de kinderen zonder het te weten in Adam veroordeeld zijn maar niet zonder het te weten in Christus vrijgesproken zijn... en ik vraag me dan wel eens af: Wat is er nou arminiaans? Wat het doopformulier hier leert niet, want voor de kinderen ook maar iets kunnen doen neemt God ze al tot zijn kinderen aan. Daar komt geen menselijke werk bij kijken, alleen Gods werk.

[Erasmiaan]

Erasmiaan

Dan is er nog maar één weg over: verloren, verloren voor eeuwig verloren. Maar dan zal God ook op Zijn tijd naar je om zien.

Wanneer je dit vanuit je hart ervaart, heeft God al naar je omgekeken!

Nu lijkt het net een voorwaarde om tot God te komen.
Laten we daar voor waken, want er zijn geen voorwaarden!

Uiteraard onderschrijf IK dit volkomen. Maar mag ik hieruit concluderen dat de habitus-actus leer gemeengoed aan het worden is? Want dat zeg je immers. Zo'n mens die voor eeuwig verloren moet gaan is al in de tijd wedergeboren. Dat weet hij zelf niet. Hij moet juist alles missen.

[Klavier]

Erasmiaan

Dan is er nog maar één weg over: verloren, verloren voor eeuwig verloren. Maar dan zal God ook op Zijn tijd naar je om zien.

Wanneer je dit vanuit je hart ervaart, heeft God al naar je omgekeken!

Nu lijkt het net een voorwaarde om tot God te komen.
Laten we daar voor waken, want er zijn geen voorwaarden!

Uiteraard onderschrijf IK dit volkomen. Maar mag ik hieruit concluderen dat de habitus-actus leer gemeengoed aan het worden is? Want dat zeg je immers. Zo'n mens die voor eeuwig verloren moet gaan is al in de tijd wedergeboren. Dat weet hij zelf niet. Hij moet juist alles missen.

Habitus: Hebben: Na het geschonken zijn heb je het geloof, het vermogen te geloven.
Actus: Na het hebben levert het geloof vrucht. Dan wordt er geleefd vanuit de genade die door het geloof vloeit.

Geen vrucht, geen actus betekent geen Habitus, niet hebben.
Onderscheiden begrippen in de dogmatiek, onlosmakelijk in de praktijk.

Onderscheiden om aan te geven dat de Habitus het Werk van de Heilige Geest is door de zondaar tot Christus te brengen waar het onderwerp van het Habitus rust: De genade in Christus.
De Actus die de vernieuwde mens openbaart.
Habitus: Gods Werk
Actus: Werk van de vernieuwde mens, door het geschonken werk van de Heilige Geest, de Habitus.
Het is onbestaanbaar dat Gods Werk onvruchtbaar is.
Geen seconde.
Wie leert dat de zaken in de praktijk chronologisch ook onderscheiden zijn, die dwaalt.
Niet degene die de punten onderscheid en er goed mee omgaat in de praktijk van het brengen van de leer.
Een zuivere dogmatiek is geen garantie om zuiver te zijn in de leer!

[Ariene]

Erasmiaan

Dan is er nog maar één weg over: verloren, verloren voor eeuwig verloren. Maar dan zal God ook op Zijn tijd naar je om zien.

Wanneer je dit vanuit je hart ervaart, heeft God al naar je omgekeken!

Nu lijkt het net een voorwaarde om tot God te komen.
Laten we daar voor waken, want er zijn geen voorwaarden!

Uiteraard onderschrijf IK dit volkomen. Maar mag ik hieruit concluderen dat de habitus-actus leer gemeengoed aan het worden is? Want dat zeg je immers. Zo'n mens die voor eeuwig verloren moet gaan is al in de tijd wedergeboren. Dat weet hij zelf niet. Hij moet juist alles missen.

Ik moet eerlijk bekennen dat datgene waar jij op doelt mijn ding niet is. Ik heb voor mijzelf de keuze gemaakt om de Bijbel te lezen en uit het geloof te leven.
Daarbij gebruik ik boeken die mij helpen in mijn geloof.
Zoals "Christem zijn in het dagelijks leven, Geloof, Komen tot Jezus Christus, enz."
Ik begrijp heel goed dat jij hier leerstellingen van o.a. Comrie bedoelt, maar ik persoonlijk heb daar niets mee.
Bij Spurgeon lees ik de opdracht om te geloven. dat is voor mij de opdracht en de zichtbare kant voor ons.
De Bijbel leert mij dat wij van onszelf niet kunnen geloven, tenzij het ons door de Vader gegeven wordt. "Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage." Voor mij een onzichtbare kant.
Omdat God in zijn Woord de eis voor bekering neerlegt, moet dat onze zorg zijn. We moeten als zondaar tot hem komen, niet als christen.
Maar uit ervaring weet ik dat op het moment dat ik de Heere vond, Hij allang met mij bezig was! Dat al mijn geloof en belangstelling al door hem gewekt was, en dat werd en is nog steeds voor mij het grootste wonder.

[Klavier]

Maar mag ik hieruit concluderen dat de habitus-actus leer gemeengoed aan het worden is? Want dat zeg je immers. Zo'n mens die voor eeuwig verloren moet gaan is al in de tijd wedergeboren. Dat weet hij zelf niet. Hij moet juist alles missen.

Aanvulling: Dit punt wordt vaak aangehaald om Comrie te bestrijden.
Ik meen dat Comrie het zuiver heeft gehouden.
Als je de preken van hem legt naast zijn meer dogmatische werken zie je hoe zijn onderscheid functioneren moet in de praktijk.
Comrie wordt om het onderscheid Habitus/Actus nogal eens uitgemeten tegenover Van de Groe.
Ik meen ten onrechte.

[refo]

Interessante gedachtengang.

Dogmatiek volkomen zuiver, toch dwaalleer mogelijk.

Net zoiets als de dogmata, verwoord in de DL. Het is misschien allemaal wel waar, maar God doet dan zoveel dat de hele geloofsleer is verworden tot een van eeuwigheid gedetermineerd gebeuren.