Wat wordt er dan geloofd?Christiaan schreef: maar volgens mij kan het ook zo zijn dat iemand gelooft en niet investeert in groei.
Beste Klavier, begrijp mij goed het is iets wat ik merk en hoor.Klavier schreef:Wat wordt er dan geloofd?Christiaan schreef: maar volgens mij kan het ook zo zijn dat iemand gelooft en niet investeert in groei.
Niet investeren of liever gezegd, het niet staan naar groei lees ik als een achterover leunen en als een gearriveerdheid.
Dat lijkt niet op een boetvaardige zondaar die dagelijks van genade moet leven. Ik hoop dat ik me vergis in deze interpretatie van jouw woorden.
Ter aanvulling je eigen onderschrift: Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
Toch zegd de Schrift dat dat ultimately onmogelijk is. Hoewel de Bijbel ons wel leert natuurlijk dat we soms voor een poos in de zonde kunnen vallen, en in die periode brengen we natuurlijk geen vruchten voort. Maar we mogen niet in de zonde blijven liggen.Christiaan schreef:Bert Mulder ik ken mensen en er zijn er ook van wie ik het weet dat ze geloven. Maar die niet investeren in groei. Nou kan het dus dat ze niet geloven, maar volgens mij kan het ook zo zijn dat iemand gelooft en niet investeerd in groei.Bert Mulder schreef:wil ik het wel even sterker stellen:
Als je niet naar het geloof leeft, dan zou ik me afvragen of je geloof hebt.
zoals ook de catechismus ons leert:
Vr.64. Maar maakt deze leer niet zorgeloze en goddeloze mensen?
Antw. Neen zij; want het is onmogelijk, dat, zo wie Christus door een waarachtig geloof ingeplant is, niet zou voortbrengen vruchten der dankbaarheid a.
We mogen het niet... maar we kunnen het wel. Denk maar even aan Heb 6:6 en de mensen die Paulus aanspreekt omdat ze het juiste spoort bijster zijn geraakt. De Bijbel roept ons op meerdere plaatsen op om te volharden en zegt nergens: Dit is vanzelfsprekend. Het is alleen vanzelfsprekend als we op Christus blijven zien en ook volharden in ons gebed.Bert Mulder schreef:Toch zegd de Schrift dat dat ultimately onmogelijk is. Hoewel de Bijbel ons wel leert natuurlijk dat we soms voor een poos in de zonde kunnen vallen, en in die periode brengen we natuurlijk geen vruchten voort. Maar we mogen niet in de zonde blijven liggen.Christiaan schreef:Bert Mulder ik ken mensen en er zijn er ook van wie ik het weet dat ze geloven. Maar die niet investeren in groei. Nou kan het dus dat ze niet geloven, maar volgens mij kan het ook zo zijn dat iemand gelooft en niet investeerd in groei.Bert Mulder schreef:wil ik het wel even sterker stellen:
Als je niet naar het geloof leeft, dan zou ik me afvragen of je geloof hebt.
zoals ook de catechismus ons leert:
Vr.64. Maar maakt deze leer niet zorgeloze en goddeloze mensen?
Antw. Neen zij; want het is onmogelijk, dat, zo wie Christus door een waarachtig geloof ingeplant is, niet zou voortbrengen vruchten der dankbaarheid a.
Die conclusie trok ik eerst ook, maar het is denk ik toch een te snelle conclusie. Lees eens het boekje "Kunnen gelovigen nog verloren gaan" van Jaap Fijnvandraat, hier word eenvodig de volharding der heiligen uitgelegd.Marnix schreef:We mogen het niet... maar we kunnen het wel. Denk maar even aan Heb 6:6 en de mensen die Paulus aanspreekt omdat ze het juiste spoort bijster zijn geraakt.
Dat had je inderdaad nog niet gedaan, merk ik uit je reaktieMarnix schreef:Maar ik zal het boekje eens doorlezen.
De volharding der heiligen geeft geen aanleiding tot antinominianisme, zei die er misbruik van maken bewijzen namenlijk dat ze geen heiligen zijn en ook nooit zijn geweest. En hoewel God Zijn kinderen vasthoud is het niet even makkelijk achteroverleunen. Precies wat je zegt, de gehele mens word erbij betrokken. En volharding blijft ook een bevel. Maar dat is slechts de ene kant van de zaak. Klopt, maar die ene kant van de zaak benadruk is een beetje omdat ik soms het idee krijg dat die wat onderbelicht is in sommige kringenDathenum schreef:Dat had je inderdaad nog niet gedaan, merk ik uit je reaktieMarnix schreef:Maar ik zal het boekje eens doorlezen.De volharding der heiligen geeft geen aanleiding tot antinominianisme, zei die er misbruik van maken bewijzen namenlijk dat ze geen heiligen zijn en ook nooit zijn geweest. En hoewel God Zijn kinderen vasthoud is het niet even makkelijk achteroverleunen. Precies wat je zegt, de gehele mens word erbij betrokken. En volharding blijft ook een bevel. Maar dat is slechts de ene kant van de zaak.
Misschien niet in preken en zo maar wel in de praktijk. Geen predikant die zal zeggen dat je niets kan doen, hoewel vande Zwaag bijv. wel wordt afgebrand als hij dat beschrijft in Afwachten of Verwachten... maar dat terzijde. Maar in de praktijk leidt de uitverkiezingsleer toch tot een gevoel van automatisme bij mensen, automatisme en het niets kunnen doen... wat dus zorgt voor passiviteit. Ik ken zoveel mensen die zeggen: Ik kan niet echt geloven, dat moet me gegeven worden.... dus doe ik er maar niets mee en wacht ik af. Er is zoveel onzekerheid in de reformatorische kerk, daar ben ik inmiddels wel achter... en dat komt volgens mij wel door onderbelichting van de oproep tot volharding en heiliging, omdat het accent toch teveel ligt op: Ik kan het niet dus ik kan niets doen. En dat bewijst juist dat die mensen (namelijk die genen die zeggen, ik kan niet echt geloven, dat moet me gegeven worden) op het verkeerde spoor zitten. Dus op de brede weg, die naar de hel leidt. Lees maar in de DL:Marnix schreef:Klopt, maar die ene kant van de zaak benadruk is een beetje omdat ik soms het idee krijg dat die wat onderbelicht is in sommige kringen ;) Misschien niet in preken en zo maar wel in de praktijk. Geen predikant die zal zeggen dat je niets kan doen, hoewel vande Zwaag bijv. wel wordt afgebrand als hij dat beschrijft in Afwachten of Verwachten... maar dat terzijde. Maar in de praktijk leidt de uitverkiezingsleer toch tot een gevoel van automatisme bij mensen, automatisme en het niets kunnen doen... wat dus zorgt voor passiviteit. Ik ken zoveel mensen die zeggen: Ik kan niet echt geloven, dat moet me gegeven worden.... dus doe ik er maar niets mee en wacht ik af. Er is zoveel onzekerheid in de reformatorische kerk, daar ben ik inmiddels wel achter... en dat komt volgens mij wel door onderbelichting van de oproep tot volharding en heiliging, omdat het accent toch teveel ligt op: Ik kan het niet dus ik kan niets doen.Dathenum schreef:Dat had je inderdaad nog niet gedaan, merk ik uit je reaktie :wink: De volharding der heiligen geeft geen aanleiding tot antinominianisme, zei die er misbruik van maken bewijzen namenlijk dat ze geen heiligen zijn en ook nooit zijn geweest. En hoewel God Zijn kinderen vasthoud is het niet even makkelijk achteroverleunen. Precies wat je zegt, de gehele mens word erbij betrokken. En volharding blijft ook een bevel. Maar dat is slechts de ene kant van de zaak.Marnix schreef:Maar ik zal het boekje eens doorlezen.
1-16. Die het levend geloof in Christus, of het zeker vertrouwen des harten, den vrede der consciëntie, de betrachting van de kinderlijke gehoorzaamheid, den roem in God door Christus, in zich nog niet krachtiglijk gevoelen, en nochtans de middelen gebruiken, door welke God beloofd heeft deze dingen in ons te werken, die moeten niet mismoedig worden, wanneer zij van de verwerping horen gewagen, noch zichzelven onder de verworpenen rekenen, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten. Veel minder behoren voor deze leer van de verwerping verschrikt te worden degenen, die ernstiglijk begeren zich tot God te bekeren, Hem alleen te behagen, en van het lichaam des doods verlost te worden, en nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen, als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken. Maar deze leer is met recht schrikkelijk voor degenen, die God en Christus den Zaligmaker niet achtende, zichzelven aan de zorgvuldigheden der wereld en aan de wellusten des vleses geheel hebben overgegeven, zolang zij zich niet met ernst tot God bekeren.
Het is heel ernstig! De gedachte dat het ook mogelijk zou zijn voor heen persoonlijk zal niet snel naat boven komen. Als ik naar mezelf kijk, dan is mijn hele wereldbeeld op z;n kop gezet vergeleken met waar ik vandaan kom. Echt, uiteindelijk zullen menselijkerwijs gesproken maar enkelen daaruit bekeerd worden. Wat op een self-fulfilling prophecy lijkt.......Marnix schreef:Toch raar dat zoveel mensen uit rechtse kerken dat hebben.... terwijl ze constant naar de kerk gaan... maar daar blijkbaar geen antwoord krijgen op hun vragen en niet naar het smalle pad gebracht worden.
