Woord en Geest

[olfie]

Omdat we een vrije wil en eigen verantwoordelijheid van God hebben gekregen.

Ik stel voor om de naam van het forum te wijzigen in "remoforum.nl".
De aangepaste forumregels kan je downloaden op http://www.remonstranten.org .

(Waarschijnlijk een niet ter zake doende posting)

Idd...ik beschouw dit als een posting van een ongelovige.......

Heeft de mens dan in het paradijs niet bewust tegen God gekozen?
Of wil je zeggen dat e.e.a. geregiseerd is door God?
Dat wij als marionetten aangestuurd door God voor de zonde hebben gekozen?
Zeg het maar. Ik ben een en al oor............

In het paradijs hadden we een vrije wil, ja.
Maar met de val is deze verdorven. Er is geen sprake meer van een vrije wil.
De remonstranten leren juist dat er wel een vrije wil is: dat God afhankelijk is van de keuze van de mens.

Maar zo is het niet. Het is God souvereiniteit, die het ene vat maakt ter ere en het andere ter onere. Is er dan onrechtvaardigheid bij God? "Dat zij verre" zegt Paulus. "Zo is het dan niet desgenen, die wil, noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods."

Dat is de Joden een dwaasheid en de Grieken een ergernis. En voor weer anderen niet ter zake doende.

Omdat dan opeens de hoop in duigen stort, het anker ligt niet in De Grond, maar in het eigen schip, en het schip raakt op drift. En dat willen we ten diepste niet weten, niet horen. Wij willen het zo graag zelf doen, zelf in de hand hebben. Niet afhankelijk zijn van een God die wij niet meer willen hebben. Wij willen alleen onze zaligheid, en dan mag God ook wel een beetje eer hebben als WIJ maar zalig worden.
Tiberius ik ben t helemaal met je eens.

[Tiberius]

Tiberius ik ben t helemaal met je eens.

Die indruk had ik al, dank je.

[refo]

Draaf nou niet zo door!!

"Wij willen het zo graag zelf doen". Dat hoor ik ook 100x in leespreken. Dat is het punt helemaal niet. De mens zou nooit met God verzoend kunnen worden als God niet begonnen is. Maar om dat te vertalen in: je mag er naar kijken, maar aankomen niet, nee, dat kan niet kloppen.

[Miscanthus]

2Pe 3:9 ¶ De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen [dat] traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.

God wil dus dat allen tot bekering komen. En nu zitten jullie je te vermoeien met de vraag: "waarom niet allen?"
De uitverkiezing lijkt hierop het best passende antwoord. Maar dat is niets om op voort te borduren omdat het verborgen is. De Bijbel staat vol van Gods geopenbaarde liefde in Jezus Christus.
Die tweeerlei roeping is ook een creatie van het verduisterde verstand om onder je verantwoordelijkheid en roeping uit te komen.
Die gelooft is verkoren.
Als je vanuit de verkiezing gaat redeneren blijf je steken in onzekerheid en loop je het gevaar van passiviteit en fatalisme. Het evangelie wordt ook krachteloos want je weet nooit of God het tegen jou heeft.

[Miscanthus]

[Omdat dan opeens de hoop in duigen stort, het anker ligt niet in De Grond, maar in het eigen schip, en het schip raakt op drift. En dat willen we ten diepste niet weten, niet horen. Wij willen het zo graag zelf doen, zelf in de hand hebben. Niet afhankelijk zijn van een God die wij niet meer willen hebben. Wij willen alleen onze zaligheid, en dan mag God ook wel een beetje eer hebben als WIJ maar zalig worden.
Tiberius ik ben t helemaal met je eens.

sjonge, wat luisteren we weer goed :roll:

Het anker van een gelovige met vrije wil ligt ook in het voorwerp van het geloof: Jezus Christus.
Ook een gelovige met vrije wil, wil het niet zelf doen maar vertrouwt geheel op Christus en Zijn verdienste.
Hij besluit wel om Gods wil te doen en gelovig op Hem te vertrouwen en Hem te volgen. Geloven is in de eerste plaats gehoorzamen. Willen wat God wil.
En als je dat van verkiezing af wil laten hangen, kom je er nooit. Kom je niet verder.
God is niet afhankelijik van een mens. Wij mensen, zijn affhankelijk van de genade en verlossing die Hij ons aanbiedt in Zijn Zoon.
Col 2:6 Gelijk gij dan Christus Jezus, den Heere, hebt aangenomen, wandelt [alzo] in Hem;

[olfie]

God spreekt in Zijn Woord duidelijk over tweeerlei roeping en een Goddelijke Verkiezing. Argumenten zijn er te over geleverd en nog steeds niet ontkracht.
Gelovigen met een vrije wil zijn de remonstranten, en die hebben dus de regels van dit forum niet juist gelezen, er wordt niet gezocht naar dwaalleraars hier.
We zullen moeten buigen voor Gods souvereiniteit en macht om te verderven wie Hij wil en zalig te maken wie Hij wil. En de mens beslist daar niets in.

Verder is deze discussie voor mij gesloten.

[refo]

Voor mij niet.

Het is een misvatting om te denken dat je pas echt gelooft als je exact snapt hoe Gods soevereiniteit werkt. Al dat getheologiseer was de stokbewaarder ook vreemd. Mogelijk heeft hij er ook nooit iets over vernomen. Ik was blind en nu zie ik, zegt de blindgeborene. Dat dat soevereien werk was, zal waar zijn, maar dat staat niet op de vorgrond. hele kerken vol zitten letterlijk te wachten op dat 'souvereine' in God.
Ergens moet er iets mis zijn.

[Breekijzertje]

Idd Miscanthus! Ik raad iedereen (met name Olfie en Tiberius) aan Col. 2 eens goed te lezen.
Het schud je wakker!
Waarschijnlijk staat daar een heel andere preek als jullie iedere zondag horen.

[Tiberius]

Dubbelop

[Breekijzertje]

Verder is deze discussie voor mij gesloten.

Komt het te dichtbij?
Ik geef je één advies: Neem vandaag Jezus nog aan als je Redder en Verlosser.
Of heb je nog redenen om dat niet te doen?

[Kaw]

Draaf nou niet zo door!!

"Wij willen het zo graag zelf doen". Dat hoor ik ook 100x in leespreken. Dat is het punt helemaal niet. De mens zou nooit met God verzoend kunnen worden als God niet begonnen is. Maar om dat te vertalen in: je mag er naar kijken, maar aankomen niet, nee, dat kan niet kloppen.

De 3e weg is nog steeds actueel...

Dat is de Joden een dwaasheid en de Grieken een ergernis.

Sinds wanneer is de steen des aanstoots de uitverkiezing? Ik dacht dat het hier over Jezus Christus ging en over "alleen door geloof zalig worden"?
Ging het maar eens hierover:
Want indien ik het Evangelie verkondige, het is mij geen roem; want de nood is mij opgelegd. En wee mij, indien ik het Evangelie niet verkondig!

Nee, dat is een ergenis... Liever de zweep van de hel, de wet, Gods uitverkiezing en een aantal strikte leefregels, want dat ziet er zo heerlijk orthodox uit en daarom hebben we het gevoel dat we beter zijn dan die anderen. Maar bovenal het benadrukken dat we niet moeten vervallen in een makkelijk evangelie, waar iedereen die maar wil, ff de zoom van Zijn kleed aanraakt en zalig word. Dus voorwaarden stellen aan het evangelie door ellendekennis te eisen. Om vervolgens te komen tot een aantal elementen waar die ellendekennis aan moet voldoen. Wat uitmond in een toeleidende weg met bijbehorend stappenplan. Waaruit vervolgens de conclussie word getrokken dat het evangelie het beste word verkondigt door nadrukkelijk de noodzaak van de beleving van dat stappenplan te prediken en mensen niet zomaar iets (Jezus die Zich in het Woord aanbied als verlosser) in de handen te geven. Uiteindelijk staan we er naast en kijken we er naar en zijn we tenminste rechtvaardig onbekeerd.

Als ik de verhalen moet geloven staat de bijbel vol met verhalen van mensen die geloofden, maar met een gestolen Christus naar de hel gingen. Vol van mensen die zich wilden bekeren, maar het niet konden. Vol van mensen die maar af moesten wachten of God ooit met hen bemoeienis wilde hebben. Vol van "velen zijn geroepen, maar weinig uitverkoren", waar God een soort van onwelgemeend genadeaanbod liet uitgaan waar alleen maar bepaalde mensen op konden ingaan. Jaja...

[olfie]

Verder is deze discussie voor mij gesloten.

Komt het te dichtbij?
Ik geef je één advies: Neem vandaag Jezus nog aan als je Redder en Verlosser.
Of heb je nog redenen om dat niet te doen?

Dan heb ik ook een dringend advies voor jouw:
Smeek Hem of Hij je aan wil nemen in Zijn genade, Hij kan en wil en zal het geven, maar Hij wil er wel om gevraagd worden. Hem de eer en wij de zaligheid. En wel in die volgorde. Het zo zeggen is één, maar het zó willen dan kunnen wij van nature niet.

[Kaw]

Verder is deze discussie voor mij gesloten.

Komt het te dichtbij?
Ik geef je één advies: Neem vandaag Jezus nog aan als je Redder en Verlosser.
Of heb je nog redenen om dat niet te doen?

Dan heb ik ook een dringend advies voor jouw:
Smeek Hem of Hij je aan wil nemen in Zijn genade, Hij kan en wil en zal het geven, maar Hij wil er wel om gevraagd worden. Hem de eer en wij de zaligheid. En wel in die volgorde. Het zo zeggen is één, maar het zó willen dan kunnen wij van nature niet.

DL:
1-4. Die dit Evangelie niet geloven, op die blijft de toorn Gods. Maar die het aannemen en den Zaligmaker Jezus met een waarachtig en levend geloof omhelzen, die worden door Hem van den toorn Gods en van het verderf verlost, en met het eeuwige leven begiftigd (Joh. 3:36, Mark. 16:16).

Hoe bent u rechtvaardig voor God?
Antwoord Alleen door waar geloof in Jezus Christus.
Al klaagt mijn geweten mij aan, dat ik tegen alle geboden van God zwaar gezondigd en geen daarvan gehouden heb en dat ik nog altijd uit ben op elk kwaad, toch schenkt God mij, zonder enige verdienste van mijn kant, alleen uit genade3, de volkomen voldoening, gerechtigheid en heiligheid van Christus. Hij rekent mij die toe, alsof ik nooit zonde had gehad of gedaan, ja, alsof ik zelf al de gehoorzaamheid volbracht had die Christus voor mij volbracht heeft.
Aan deze weldaad heb ik alleen deel, als ik die met een gelovig hart aanneem.

Dat laatste regeltje zorgde voor een wel hele vreemde reactie van de dominee die hier over preekte. Ik kan het niet meer precies herinneren hoe hij redeneerde, maar het kwam er uiteindelijk op neer dat de HC dit niet zo bedoelde en dat er heel iets anders staat wat neer komt op: Aan deze weldaad heb ik alleen deel als God mij aanneemt. Lang leve het gedraai.

[memento]

Waarom is het zo moeilijk om het evenwicht te bewaren....????

De uitverkiezing en de uitwendige roeping horen bij elkaar. De oproep dat God wil dat wij ons bekeren is even waar als dat niemand tot Christus komen kan als de Vader hem niet trekt.

Een grote fout die vaak gemaakt wordt, is om te kiezen voor één van beiden. Of men legt de nadruk op de roeping, en vervalt daarmee in algemene verzoening (cq. remonstrantisme) door te stellen dat Christus gestorven is, en dat wij daarom tot Hem komen kunnen, zonder daarvoor eerst bekwaam en gewillig gemaakt te hoeven worden. Een andere fout die ook door velen gemaakt wordt, is om te stellen dat de uitwendige roeping niet serieus genomen moet worden, of niet aan iedereen gericht is; want wij zijn door de val onbewaam tot enig goed. Beiden is verkrachting van de waarheid!

God roept ons serieus, gemeend. Iedereen die tot Christus komt, wordt behouden. Geen twijfel mogelijk. De Schrift is daar duidelijk in. Echter, wij kunnen van nature niet komen. Ja, wij willen zelfs niet komen. We hebben van nature een grondige afkeer van God, ook al kunnen we soms vroom doen, ook al denken we dat we God echt liefhebben. Maar wat ons het meeste tegenstaat, is dat we met lege handen naar Christus moeten. Alles moeten we achterlaten. Onze goede bedoelingen, ons geloof, maar ook onze oprechte zondenkennis. En juist omdat we niet willen, hebben we nodig dat onze wil omgebogen wordt. Dat we tot Christus getrokken worden.

Echter, wat als je onbekeerd bent? Wat moet je dan doen? Well, het antwoord is eenvoudig. Je kan niets doen tot je behoudt! Alles wat je doet, doe je verkeerd, en kan je niet zalig maken. We zijn overgeleverd aan de genade van God. Maar, aan de andere kant heeft God ook belooft die Hem zoekt, Hem zál vinden. Dat wie bidt, zál ontvangen. Daarom mogen we bidden, smeken en pleiten (pleiten in de goede zin van het woord, in ootmoed, als niet-rechthebbende). En God verhoord menigvuldiglijk!

[olfie]

Waarom is het zo moeilijk om het evenwicht te bewaren....????

De uitverkiezing en de uitwendige roeping horen bij elkaar. De oproep dat God wil dat wij ons bekeren is even waar als dat niemand tot Christus komen kan als de Vader hem niet trekt.

Een grote fout die vaak gemaakt wordt, is om te kiezen voor één van beiden. Of men legt de nadruk op de roeping, en vervalt daarmee in algemene verzoening (cq. remonstrantisme) door te stellen dat Christus gestorven is, en dat wij daarom tot Hem komen kunnen, zonder daarvoor eerst bekwaam en gewillig gemaakt te hoeven worden. Een andere fout die ook door velen gemaakt wordt, is om te stellen dat de uitwendige roeping niet serieus genomen moet worden, of niet aan iedereen gericht is; want wij zijn door de val onbewaam tot enig goed. Beiden is verkrachting van de waarheid!

God roept ons serieus, gemeend. Iedereen die tot Christus komt, wordt behouden. Geen twijfel mogelijk. De Schrift is daar duidelijk in. Echter, wij kunnen van nature niet komen. Ja, wij willen zelfs niet komen. We hebben van nature een grondige afkeer van God, ook al kunnen we soms vroom doen, ook al denken we dat we God echt liefhebben. Maar wat ons het meeste tegenstaat, is dat we met lege handen naar Christus moeten. Alles moeten we achterlaten. Onze goede bedoelingen, ons geloof, maar ook onze oprechte zondenkennis. En juist omdat we niet willen, hebben we nodig dat onze wil omgebogen wordt. Dat we tot Christus getrokken worden.

Echter, wat als je onbekeerd bent? Wat moet je dan doen? Well, het antwoord is eenvoudig. Je kan niets doen tot je behoudt! Alles wat je doet, doe je verkeerd, en kan je niet zalig maken. We zijn overgeleverd aan de genade van God. Maar, aan de andere kant heeft God ook belooft die Hem zoekt, Hem zál vinden. Dat wie bidt, zál ontvangen. Daarom mogen we bidden, smeken en pleiten (pleiten in de goede zin van het woord, in ootmoed, als niet-rechthebbende). En God verhoord menigvuldiglijk!

Amen