rekcor schreef:Ja het is idd gek om erover na te denken (ben trouwens 27)

Maarre.. hoe ziet jullie liturgie er uit en waarom?

Onderstaand gezang zou ik graag willen laten zingen:

Gezang 392, Blijf mij nabij.

Blijf mij nabij, wanneer het duister daalt,
De nacht valt in, waarin geen licht meer straalt.
Andere helpers, Heer, ontvallen mij.
Der hulpelozen hulp, wees mij nabij.

Wees bij mij, nu de dag ten einde spoedt.
Alles verdoft wat glans bezat en gloed.
Alles vervalt in 't wisselend getij,
maar Gij die eeuwig zijt, blijf mij nabij.

U heb ik nodig, uw genade is
mijn enig licht in nacht en duisternis.
Wie anders zal mijn leidsman zijn dan Gij?
In nacht en ontij, Heer, blijf mij nabij.

Ik vrees geen kwaad, want bij mij is de Heer.
Tranen en leed zijn nu niet bitter meer.
Waar is uw prikkel, dood, wat dreigt ge mij?
Ik triomfeer, mij is de Heer nabij.

Houd, Heer, uw kruis hoog voor mijn brekend oog,
licht in het duister, wijs de weg omhoog.
Uw dag breekt aan, de schaduw gaat voorbij.
In dood en leven, Heer, wees Gij nabij.



Dit gezang gaat zo diep....geweldige tekst!!!!!!!!!!

Zo vreemd is dat niet om daar over na te denken. We denken allemaal na over welke zorgverzekering voor het geval ons ziekte overkomt. Waarom zouden we er dan niet over nadenken als de dood komt?

In de dienst zou Gods genade en liefde in Zijn Zoon Jezus Christus centraal moeten staan. Die eersteling geworden is.

Graag zou ik gezang 237 laten zingen op het graf:
(Het vertoont gelijkenis met het slotkoraal uit de Johannes Passion.)

O Heer, als uw gena 't gedoogt,
laat dan mijn ziel, in U verhoogd,
voor eeuwig zijn geborgen.
Het lichaam, in der aarde schoot
geborgen zonder pijn en nood,
verwacht de jongste morgen.
Dat dan uw stem mij wekken moog',
dat ik U zie met eigen oog,
gezeten op uw glorietroon
in heerlijkheid, o 's Vaders Zoon.
Heer Jezus Christus, hoor m' altijd, verhoor m' altijd,
dat ik U prijz' in eeuwigheid!

Oude Hervormde Bundel (1938)

De schriftlezing op het graf zou moeten zijn uit 1 Kor 15 vanaf vers 35


Het lijkt mij persoonlijk beter -ook voor de verwerkng van afscheid dat gezinsleden en-of familie de kist dragen en er ook aarde op scheppen. Paulus vergelijkt het graf ook met een tuin waarin verderfelijke lichamen gezaaid worden en van waaruit onverderfelijke lichamen opgewekt worden.

Voor een sample kijk in het topic "Ach Herr" bij muziek en gedichten.

Litugie, psalmen en/of gezangen zingen? Heb je een keus? In zowel de gemeente waarin in nu kerk als die waaruit ik kom mag niet eens worden gezongen of een orgelspel worden gedaan. Komt dit nog veel voor in Nederland of kerken wij in de enigste gemeente die 'geen muziek maken' op een begrafenis?

Eppie schreef:Litugie, psalmen en/of gezangen zingen? Heb je een keus? In zowel de gemeente waarin in nu kerk als die waaruit ik kom mag niet eens worden gezongen of een orgelspel worden gedaan. Komt dit nog veel voor in Nederland of kerken wij in de enigste gemeente die 'geen muziek maken' op een begrafenis?

Dat lijkt me erg......

Ik heb er wel wat moeite mee om over je begrafenis na te denken...

...............Worden we wel begraven..............

en daarnaast, De dood moet m.i. niet alleen worden bezongen in het licht van de eeuwige heerlijkheid.

De dood doet in de eerste plaats denken aan onze overtreding en zonde met als gevolg de dood.

Ons past dus ook een gepaste houding voor "de majesteit van de dood".
Dit komt ook tot uiting in een rustig samenzijn zonder veel gezang!
Het kan nl. ook zijn dat de overledene daar is, waar het altijd nacht zal zijn!

MV schreef:De dood doet in de eerste plaats denken aan onze overtreding en zonde met als gevolg de dood.
Ons past dus ook een gepaste houding voor "de majesteit van de dood".

Dood waar is uw prikkel? Ik denk dat dat onze eensteek moet zijn!
Ds. Langhenkel zei eens op een conferentie: "Ik ga niet dood".

Uiteidelijk is het, voor hen die het offer van Jezus hebben aangenomen, een doorgang naar het eeuwige leven met hun Heer en Heiland.
Persoonlijk mag ik dat ook geloven.

Breekijzertje schreef:

MV schreef:De dood doet in de eerste plaats denken aan onze overtreding en zonde met als gevolg de dood.
Ons past dus ook een gepaste houding voor "de majesteit van de dood".

Dood waar is uw prikkel? Ik denk dat dat onze eensteek moet zijn!
Ds. Langhenkel zei eens op een conferentie: "Ik ga niet dood".

Uiteidelijk is het, voor hen die het offer van Jezus hebben aangenomen, een doorgang naar het eeuwige leven met hun Heer en Heiland.
Persoonlijk mag ik dat ook geloven.

Ik kan me heel goed inleven in deze uitspraken. Maar dood is toch de straf voor de zonde? Daarom spreekt soberheid mij aan.

Maar je mag toch geloven dat de dood is overwonnen?
Dat het een doorgang is naar het eeuwige leven?

Maar om nou op een publiekforum daar over na te gaan denken... Bizar hoor...

Barryvrouw schreef:

Breekijzertje schreef:

MV schreef:De dood doet in de eerste plaats denken aan onze overtreding en zonde met als gevolg de dood.
Ons past dus ook een gepaste houding voor "de majesteit van de dood".

Dood waar is uw prikkel? Ik denk dat dat onze eensteek moet zijn!
Ds. Langhenkel zei eens op een conferentie: "Ik ga niet dood".

Uiteidelijk is het, voor hen die het offer van Jezus hebben aangenomen, een doorgang naar het eeuwige leven met hun Heer en Heiland.
Persoonlijk mag ik dat ook geloven.

Ik kan me heel goed inleven in deze uitspraken. Maar dood is toch de straf voor de zonde? Daarom spreekt soberheid mij aan.

De straf op de zonde is de eeuwige dood. Iemand die het offer van Jezus verwerpt krijgt uiteindelijk die vreselijke straf. Aangrijpend!

Vr.42. Zo dan Christus voor ons gestorven is, hoe komt het dat wij
ook moeten sterven?
Antw. Onze dood is geen betaling voor onze zonden, maar
alleen een afsterving van de zonden en een doorgang tot het eeuwige leven

De dood kan geen straf op de zonden zijn voor diegenen die in Christus zijn.

AartJan schreef:Maar om nou op een publiekforum daar over na te gaan denken... Bizar hoor...

Ben ik het ook mee eens. Beetje macaber.

Een misdadiger die wordt ontslagen van straf wordt ook niet uibundig bejubeld.

Laat de oorzaak van de dood soberheid uitdrukken,
maar laat ook de genade van Christus in het oprapen van zondaren op de weg naar het eeuwig verderf doorklinken.

Laat de boodschap evenwichtig maar zonder veel gejubel plaatvinden.

God op het allerhoogst verheerlijkt...............

De mens op het allerdiepst vernederd

Dat begrijp ik niet helemaal: God op het hoogst verheerlijkt, maar zonder gejubel en in soberheid.

Daar gingen ze in Bijbeltijden toch heel anders mee om.

MV schreef:Een misdadiger die wordt ontslagen van straf wordt ook niet uibundig bejubeld.

Laat de oorzaak van de dood soberheid uitdrukken,
maar laat ook de genade van Christus in het oprapen van zondaren op de weg naar het eeuwig verderf doorklinken.

Laat de boodschap evenwichtig maar zonder veel gejubel plaatvinden.

God op het allerhoogst verheerlijkt...............

De mens op het allerdiepst vernederd

waarom mogen we niet blij zijn met het gevondene. DAt zijn ze in de hemel toch ook?

5 En als hij het gevonden heeft, legt hij het op zijn schouders, verblijd zijnde.
6 En te huis komende, roept hij de vrienden en de geburen samen, zeggende tot hen: Weest blijde met mij; want ik heb mijn schaap gevonden, dat verloren was.
7 Ik zeg ulieden, dat er alzo blijdschap zal zijn in den hemel over een zondaar, die zich bekeert, meer dan over negen en negentig rechtvaardigen, die de bekering niet van node hebben.

Ik geloof niet dat in dit topic nu de mensen willen worden bejubeld. Da zou ook niet goed zijn, dat ben ik met je eens.

We mogen toch ook op een begrafenis over de dood heen zien. Zondag 1