Herman schreef:Ik vind een speculaaspop anders aardig op een voodoomannetje lijken. Hop mes erin en bikken maar.

Mes in speculaaspop? Die breek je gewoon, toch?

Ik heb zelf nog nooit een voodoomannetje op, maar ik vertrouw op jullie oordeel.

Het blijft het een leuk feestje. Mijn oudste zingt heel hard voor zijn schoen

Breekijzertje schreef:Doen jullie er wat aan?
Onschuldig feestje of verderfelijke RK invloed?
Nog naar een live aankomst of zie je het wel op tv?

Ik doe er niks meer aan.
Sinds ik uit het ouderlijk huis ben getrokken en als 46-jarige vrijgezel op mezelf woon.

merel schreef:Het blijft het een leuk feestje. Mijn oudste zingt heel hard voor zijn schoen

Blijft interessant. Er wordt een artikel gedeeld met deze inhoud:

Hij rijdt op een wit paard, draagt de banier, heeft knechten, is blank en rood, hij klopt op de deur, we halen hem met gejuich binnen en zingen: hij komt, hij komt! Op Wie lijkt Sinterklaas hier? De parallel met God komt mij spottend over en doet me pijn. Nogmaals, de tradities struikelen over elkaar heen en het is bijna onmogelijk aan te wijzen waar het allemaal vandaan komt. Misschien zie jij er geen kwaad in. Ik zeg alleen: ik hoef hem niet en ik ga geen feest vieren ter ere van hem. Ik zou willen dat we minder zouden zingen over de goede ouwe Sint en meer over de Messias Die echt komt!

Hij liegt niet. Als Hij uitblijft, verwacht Hem, want Hij komt zeker, Hij zal niet wegblijven. (Habakuk 2:3)

en jij plaatst dan zo'n reactie. Heb je dan een speciale boodschap of vind je bovenstaande onzin?

Het kinderen voorliegen over een Sint die echt bestaat en zijn 'alwetendheid' roept wel vragen op bij mij.

Gisteren had ik een Sinterklaasdag in mijn klas. Surprises, pepernoten en gezelligheid. Een enkele roetveeg en pietenpet. Verder is groep 7 inmiddels wel ontdaan van soortgelijke onzin. Ik blijf Sinterklaas een moeilijk feest vinden.
Het mooie is dat ik op die dag juist nog iets uitgebreider kon stilstaan bij Advent, de komende Verlosser.

Het feest van Sinterklaas is bij ons nooit erg groot geweest. Geen van de kinderen heeft ooit geloofd in de figuur Sinterklaas. De intocht en dat soort fratsen hebben we altijd links laten liggen. De pepernoten, chocolade, cadeautjes etc zijn wel erg in trek.

In ons gezin houden we de gezamenlijke gezelligheid wel graag in ere. Dat betekent dus dat er een avond kom waar de heer des huizes zijn bbq weer opstookt, de hele familie aanwezig is met cadeautjes, smeuïge gedichten worden voorgelezen, een heerlijk glaasje op tafel komt en er veel gezelligheid zal zijn.

Het principiële deel is eigenlijk nooit zo aan de orde geweest, omdat het nooit zo heeft gespeeld. Als ik door denk zie ik paralellen met bijbelse elementen. Ik heb me daar (nog) geen mening over gevormd, maar lijkt me zeker goed om over door te denken.

Ad Anker schreef:Heb je dan een speciale boodschap of vind je bovenstaande onzin?

Ik vind de manier waarop de parallel met God en dergelijke getrokken worden ook grotendeels inlegkunde, inlegkunde van zowel de bijbelse gegevens als van het sinterklaasfeest.

Ik houd het daarom op de gezelligheid van de 'maanenschijn-variant'. Hoewel we het bijbehorende schijnsel door de bomen dan weglaten.

Inlegkunde... jaja, zo zeilen we heel mooi om heem om wat o.a. mijn vader en de Saambinder opmerkten. En behoeven echt niet geleerd te zijn om deze gelijkenis op te merken

Maaar jaaa we moeten toch wat he? We laten ons immers niet zomaar dat 'gezellige kinderfeest' afpakken. Tja, beetje jammer dan dat de Saambinder hier een beetje te duidelijk was. Zou toch kunnen? Dan kunnen we er beter een beetje om glimlachen...


*Ach... laat ze maar... we moeten die paar fundamentalisten ook maar niet al te hard vallen... dat gelschacht is nabij de verdwijning*

Maanenschijn schreef:Het feest van Sinterklaas is bij ons nooit erg groot geweest. Geen van de kinderen heeft ooit geloofd in de figuur Sinterklaas. De intocht en dat soort fratsen hebben we altijd links laten liggen. De pepernoten, chocolade, cadeautjes etc zijn wel erg in trek.

In ons gezin houden we de gezamenlijke gezelligheid wel graag in ere. Dat betekent dus dat er een avond kom waar de heer des huizes zijn bbq weer opstookt, de hele familie aanwezig is met cadeautjes, smeuïge gedichten worden voorgelezen, een heerlijk glaasje op tafel komt en er veel gezelligheid zal zijn.

Het principiële deel is eigenlijk nooit zo aan de orde geweest, omdat het nooit zo heeft gespeeld. Als ik door denk zie ik paralellen met bijbelse elementen. Ik heb me daar (nog) geen mening over gevormd, maar lijkt me zeker goed om over door te denken.

Herkenbaar. Zij het dat wij wel naar de intocht gingen.
Zo wil ik het ook doorgeven

Maanenschijn schreef:Het feest van Sinterklaas is bij ons nooit erg groot geweest. Geen van de kinderen heeft ooit geloofd in de figuur Sinterklaas. De intocht en dat soort fratsen hebben we altijd links laten liggen. De pepernoten, chocolade, cadeautjes etc zijn wel erg in trek.

In ons gezin houden we de gezamenlijke gezelligheid wel graag in ere. Dat betekent dus dat er een avond kom waar de heer des huizes zijn bbq weer opstookt, de hele familie aanwezig is met cadeautjes, smeuïge gedichten worden voorgelezen, een heerlijk glaasje op tafel komt en er veel gezelligheid zal zijn.

Het principiële deel is eigenlijk nooit zo aan de orde geweest, omdat het nooit zo heeft gespeeld. Als ik door denk zie ik paralellen met bijbelse elementen. Ik heb me daar (nog) geen mening over gevormd, maar lijkt me zeker goed om over door te denken.

Bij ons iets ingetogener maar wel met de getrouwde kinderen een gezellige avond met een cadeautje en een gedicht.
Gistermiddag zijn de kleinkinderen allemaal geweest voor een cadeautje en een tasje met snoepgoed. Heb heel wat goede boeken aan deze traditie te danken. Bv prekenboeken van ds.C. Smits.

Sinterklaas is nu ik er over nadenk de grote afwezige. Daar praten wij nooit over. De kleinkinderen hadden een gezellige middag bij opa en oma.

Bertiel schreef:

Maanenschijn schreef:Het feest van Sinterklaas is bij ons nooit erg groot geweest. Geen van de kinderen heeft ooit geloofd in de figuur Sinterklaas. De intocht en dat soort fratsen hebben we altijd links laten liggen. De pepernoten, chocolade, cadeautjes etc zijn wel erg in trek.

In ons gezin houden we de gezamenlijke gezelligheid wel graag in ere. Dat betekent dus dat er een avond kom waar de heer des huizes zijn bbq weer opstookt, de hele familie aanwezig is met cadeautjes, smeuïge gedichten worden voorgelezen, een heerlijk glaasje op tafel komt en er veel gezelligheid zal zijn.

Het principiële deel is eigenlijk nooit zo aan de orde geweest, omdat het nooit zo heeft gespeeld. Als ik door denk zie ik paralellen met bijbelse elementen. Ik heb me daar (nog) geen mening over gevormd, maar lijkt me zeker goed om over door te denken.

Herkenbaar. Zij het dat wij wel naar de intocht gingen.
Zo wil ik het ook doorgeven

En dan begint de muziek te spelen... en wat dan? Knielt!?*
(*Knielen = niet opvallen)

Ik ben nog nooit opgeroepen om te knielen voor snieklaas

Bertiel schreef:Ik ben nog nooit opgeroepen om te knielen voor snieklaas

Moedig!

Bertiel schreef:Ik ben nog nooit opgeroepen om te knielen voor snieklaas

Meestal moet je waarschijnlijk op je tenen staan om überhaupt iets te kunnen zien denk ik?

Ik vind het eerlijk gezegd best wel ver gezocht om sinterklaas liedjes te vergelijken met bijbelteksten. Gezien hoe lang ze al bestaan, kan ik me niet voorstellen dat het daarop gebaseerd is.

Wij hebben één gezellig avondje met kadootjes voor de kinderen. Ze mogen eind november 2 keer een schoen zetten met wat lekkers maar daarvoor zingen ze niet.

Ik vind de hebzucht en het commerciële aan sinterklaas misschien nog wel het ergste van het hele feest. En daarom vind ik het ook echt jammer dat onze school er ook aandacht aan besteed. Misschien toch eens aankaarten bij de directie...