Ik heb ook bloed gegeven van mijn 18e tot ongeveer mijn 27e levensjaar.
Dat was toen nog 2 x p/jr in het gezondheidscentrum hier ter plaatse, reuze gemakkelijk en gezellig!
1x ben ik tijdens het koffiedrinken er na flauwgevallen maar verder nooit problemen gehad
Daarna bijna altijd bloedarmoede gehad, diverse gezondheidsproblemen waardoor ik er voor koos om niet meer te gaan.
Inmiddels is mijn jongste dochter bloeddonor, zij krijgt af en toe een oproepje van sanquin, het is in Rotterdam en ook goed verzorgd en gezellig

Bij ons zijn ook al de kinderen, en mijn man, bloeddonor geworden. Het maakt me echt dankbaar dat we daar de gezondheid voor hebben.
Onlangs heb ik bloedplaatjes mogen geven. Dat is helemaal speciaal: je weet dat jouw bloedcellen de volgende dag bij iemands bed in het infuus hangt. Het is prachtig om heel gericht zo iemand te kunnen helpen.

Ja, morgen weer.

Dodo schreef: Ik ben wel benieuwd naar de redenen om niet te geven. Ik bedoel niet de mensen die al weten dat ze medisch ongeschikt zijn, door operaties, ziektes, laag HB, dat soort dingen. Ik bedoel de mensen die waarschijnlijk gezond zijn en zouden kunnen geven.

De tijd denk ik. Bij ons op het dorp kan het niet, dan moet je naar Sommelsdijk, toch 40 minuten rijden (heen en terug). Voorheen kon het wel in Ouddorp. Ik heb het ook wel een tijdje gedaan, maar nu met een druk gezin ben je toch zo weer een avond kwijt.

Mijn man en ik hebben allebei bloed gegeven.
Weet moesten stoppen om gezondheidsredenen.

Nee, doe ik niet.

Johann Gottfried Walther schreef:Nee, doe ik niet.

Is daar een specifieke reden voor?

Ik zou het fijn vinden als mensen er over nadachten waarom ze geen bloed geven, en of het goede redenen zijn. Wie weet gaan een paar mensen dan toch de stap zetten om het te gaan doen. Dat zou geweldig zijn.

Orchidee schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Nee, doe ik niet.

Is daar een specifieke reden voor?

Ik vind het heel erg vervelend om geprikt te worden, voor de rest niet echt een reden.

Mijn bloeddruk is altijd laag. Ik ben een paar keer heel naar geweest van bloed geven. Toen ben ik gestopt.

Johann Gottfried Walther schreef:

Orchidee schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Nee, doe ik niet.

Is daar een specifieke reden voor?

Ik vind het heel erg vervelend om geprikt te worden, voor de rest niet echt een reden.

Oh écht?!
Gelukkig heb ik daar geen last van!
Ik ben de laatste 3/ 4 jaar 10 tallen keren geprikt en voor 1 x prikken moeten ze me vaak 2,3,4 aanprikken.

Nee. Helaas niet. Ik zou het graag doen maar ik mag niet.

Johann Gottfried Walther schreef:

Orchidee schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Nee, doe ik niet.

Is daar een specifieke reden voor?

Ik vind het heel erg vervelend om geprikt te worden, voor de rest niet echt een reden.

Je bent niet de enige...

Klavart schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

Orchidee schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Nee, doe ik niet.

Is daar een specifieke reden voor?

Ik vind het heel erg vervelend om geprikt te worden, voor de rest niet echt een reden.

Je bent niet de enige...

Ik schijn erg onvindbare aders te hebben; weinig prikkers die mijn aders snel kunnen vinden. Prikken is per prikdienaar zeer verschillend: bij de een voel je zo goed als niets, de ander zit zich kapot te wroeten in je arm. Soms moet er een zelfs een medeprikdienaar of dienares bij gehaald worden, meest is dan nog een 'student' of 'proponent' of zo. Het blijft zo dat de een er meer bedreven is dan de ander.

Dat gaat over prikken in het ziekenhuis, denk ik? Mijn ervaring daar is ook minder goed. Ik ben er wel eens vandaan gekomen na een bloedprik, en ik voelde mijn arm nat worden van het bloed. Ze hadden niet goed opgelet of het wel was gestopt met bloeden.
Bij de bloedbank hebben ze meer tijd, en ze letten er heel goed op of je je goed voelt en of de hele procedure goed is gegaan. Bijna iedereen kan heel goed prikken gelukkig. Om bij jouw beeldspraak te blijven: geen proponenten maar emeriti, afgaand op hun ervaring.