SAMEN OP WEG

[ndonselaar]

Beste ndonselaar,

Krijgt de kerk gestalte op grond van het genadeverbond of op grond van belijdenis (canones).
Ik kan nu nog niet anders aanvaarden dan dat de kerk bestaat op grond van het genadeverbond.

Mattheus 18:16: "En Simon Petrus antwoordende, zeide: Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods"
vers 18: "en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel zullen dezelve niet overweldigen"

Hoi,

We moeten 2 zaken uiterst scherp onderscheiden RJ. Dat is dat je met bovenstaande kerkvisie uitkomt op het labadistische kerkidee van wederomgeborenen.

Deze belijdenis van het zaligmakende geloof deed Petrus en op deze belijdenis zal Zijn Kerk gemeente gebouwd worden. Deze gemeente is de gemeente die eenmaal zalig zal worden.

Echter een kerk of gemeente als openbaring van het genadeverbond is middelijkerwijs nodig om die Kerk te trekken. Die kerk is dan altijd breder als de Kerk. Vanuit die gestalte spreek ik. In die zin is de kerk de openbaringsvorm van het genadeverbond. Bedoel ik dan alleen de NH Kerk? Nee! Want waar er 2 of 3 in Mijn Naam vergaderd zijn daar is Christus. Wat bedoel ik dan in Mijn Naam vergaderd? Waar Gods Woord wordt bediend, de sacramenten worden bediend en tenslotte de sleutelen worden bediend (de leertucht). Waar dus dit Woord, sacramenten en leertucht is, daar is de kerk of gemeente als openbaringsvorm van het genadeverbond.
We dopen kinderen niet opdat ze tot het genadeverbond zullen behoren, nee we dopen ze omdat ze tot het genadeverbond behoren.

Groeten,

[Refojongere]

Ndonselaar,

Ik hoop dat je het niet erg vindt als ik uit deze discussie met jou treedt. Niet zozeer omdat we het niet eens zullen worden, totaal niet. Maar ik heb te weinig kennis van de relatie verbond-belijdenis (waarover een boek is uitgekomen), dat is nog te hoog gegrepen voor mij.

[Refojongere]

In 't artikel van ds. Blenk en ds. Op 't Hof haalde Blenk Groen, Da Costa en Hoedemaker aan, die bleven met een zwaar beroep op het verbond der genade.
Terecht haalde Op 't Hof dan Moorrees aan en andere Bonders die zwaar zich beriepen op de belijdenis.

Verder: "Ik vind toch dat je binnen moet blijven. Ik wil aanbevelen op het beslissende moment aan het verbond te denken." Hij verwijst daarbij naar Brakel's Redelijke Godsdienst. Zullen wij scheiden? Nee. Als eerste argument gebruikt Brakel de zuivere leer. Maar daarnaast zou weggaan betekenen een verbreken van het verbond."

REACTIE:
Weggaan = verbreken verbond? Op grond waarvan?
Brakel gebruikt als eerste argument de zuivere leer. Die acht hij dus belangrijker dan het verbond? Dus op grond van de belijdenis kunnen we niet mee, dan moeten we het verbond niet opeens zwaarder laten wegen. Als ik het zo zie, dan laat Brakel de belijdenis zwaarder wegen, dat is altijd het standpunt van de Bond geweest. De GB is opgeschoven richting de confessionelen van vroeger volgens mij.

[parsifal]

Die kerkorde is toch al wel eens aangepast? Volgens mij waren bij de laatste aanpassing de reformatorischen ook niet echt blij met de kerkorde. Sterker nog ik kan me niet voorstellen dat je er nu wel blij mee bent. Het is haast onmogelijk om met deze kerkorde in de hand echte tucht toe te passen. Het is haast onmogelijk om mensen als Ter Linden en van der Meijden uit het ambt te weren.

[ndonselaar]

Gerrie en ook RJ,

Jullie spreken over belijdenis en verbond. De Waarheidsvriend sprak over het bewegen tussen deze 2 polen.

Natuurlijk vraagt Gods Woord om een antwoord (belijdenis). Dit antwoord is echter niet een belijdenis van de kerk. Dit antwoord is mijn persoonlijke belijdenis.

Als we echter spreken over het genadeverbond kunnen we niet anders zeggen dan dat de kerk in zijn totaliteit de openbaring is van dit genadeverbond. Dat hiermee niet alles is gezegd, is volkomen waar. God biedt immers in dit genadeverbond zijn genadige beloften aan iedere bondeling aan. Dat is ook het heerlijke doel van deze openbaring. Dat was ook het doel onder de oude bedeling. Blijven we wie we zijn dan zal het zijn Lo-Ammi, maar mogen we door het geloof amen zeggen op de beloften Gods gepredikt in het Evangelie, dan is het een Ammi. Een Ammi uit enkel genade.

Besluitend kan ik niet naspreken dat de kerk als fundament de belijdenis kan hebben, wel dat dat haar heerlijk doel is.
Wel is haar fundament het genadeverbond en door dit genadeverbond mogen de beloften van dit verbond gepredikt worden.

Groeten,

[ndonselaar]

Voordat ik bestookt wordt met reacties. Laat één ding duidelijk zijn. Als ik spreek over de kerk als openbaringsvorm van het genadeverbond dat dit niet alleen de NH kerk is! Dat is en dat heb ik al meermalen aangehaald waar er twee of drie in Zijn Naam vergaderd zijn. (Woord / Sacrament / sleutels)

Groeten,

[ndonselaar]

De reactie van RJ ben ik het mee eens Zeeuw.

De kerk beweegt zich tussen 2 polen van verbond en belijdenis. (Trouwens wat hiervan de GB schrijft of denkt is totaal niet van invloed geweest op mijn gedachtegang. Dit tussendoor om misschien de discussie zuiver te houden.) De kerk in zijn uitwendige gestalte is de openbaring van het genadeverbond. In deze kerk bevindt zich de kerk die in Christus verkoren zijn. Die hiervan belijdenis doen spreken Petrus na in Zijn belijdenis 'Gij zijt de Christus de Zoon des levenden Gods'. Op deze petra zal Zijn gemeente gebouwd worden, jazeker maar wel zijn gemeente die hier deze belijdenis heeft leren nastamelen.

Jullie spreken over de formulieren etc. als de grond of het fundament van de kerk. Dat kan echter nooit de grond van de uitwendige kerk zijn. Wel kunnen de canones de kerk bewaren voor dwalingen. Het belijdende karakter van de kerk ligt zeer zeker verwoordt oa in deze geschriften, maar dat is een hele andere discussie.

Groeten,

[ndonselaar]

Gerrie,

Een persoonlijke belijdenis is het belijden dat we in Christus geborgen zijn. Dat is het antwoord wat jij schreef op onze doop (teken en zegel van het genadeverbond). De doop brengt ons niet in het genadeverbond, maar de doop verzegelt ons zijn in het genadeverbond.

Het kerkelijk belijden is noodzakelijk om deze kerk te bewaren voor dwalingen.


Wat je schreef over de Ger. Gemeente is zeker waar. Als daar het Woord bediend wordt, evenals de Sacramenten en de sleutels is ook deze kerk de openbaring van het genadeverbond.

Als in je gemeente het Woord recht bediend wordt mag je je nooit afscheiden. Dat beleed ook de Ger. Bond al kort na haar oprichting (bron Delen of Helen 1906-1951).

Opdat ze alleen één zijn. Dan kan de kerk weer spreken, dan kan de kerk weer profeteren, getuigen. Of het zover komen mag? Als het in Gods raad besloten ligt, zeker. Dan kan er weer wat van haar theocratisch ideaal blinken.

Groeten,

[Breekijzertje]

Volgens mij ben ik de enige forummer die positief is t.o.v. SoW............


Een 'breekje' van Breekijzertje

[Refojongere]

Mooi stuk, Voorbijganger!

Beste ndonselaar,


"Als in je gemeente het Woord recht bediend wordt mag je je nooit afscheiden. Dat beleed ook de Ger. Bond al kort na haar oprichting (bron Delen of Helen 1906-1951)."

Heeft de Geref. Bond niet iets MEER daarover gezegd? Of nog wat toegelicht?

"Jullie spreken over de formulieren etc. als de grond of het fundament van de kerk. Dat kan echter nooit de grond van de uitwendige kerk zijn. Wel kunnen de canones de kerk bewaren voor dwalingen."

Wat zijn canones? Waarom kan de belijdenis niet aangeven op welke grondslag we staan? Zegt "Op Gereformeerde Grondslag" ons niets meer?


Beste Gerrie,

"Dan kom ik weer met woordje 'alhier'. Wat betekent dit?"

Ik had gehoopt dat ds. J. Catsburg afdoende was. Zoniet, kun je misschien aangeven waarom?

"Mijn vraag blijft: mag je wel scheiden als in jouw gemeente het Woord wordt verkondigt naar Schrift en Belijdenis."

Dat is ook mijn vraag, en het blijft tot nu toe nog steeds mijn vraag.

"Kunnen we misschien aansluiting zoeken bij de Christelijk Gereformeerde kerk (hebben ook een Bewaar het Pand, vergelijkbaar met Gekrookte riet)."

Ik heb het idee dat Gekrookte Riet af en toe nog wat eenzijdiger is. Maargoed, ik zie het liever andersom, zij komen weer terug! Wij komen weer bijeen!

[strik]

Origineel geplaatst door Refojongere
Wat zijn canones? Waarom kan de belijdenis niet aangeven op welke grondslag we staan? Zegt "Op Gereformeerde Grondslag" ons niets meer?

Maar vanuit het Credo, de 12 artikelen van Nicea/Konstantinopel (325/385) wordt de basis van het Geloof toch geformuleerd? Daaruit volgen dan toch de canonieke 'wetten/regels' (hoe noem je dat).

[Veranderd op 18/2/03 door strik]

[strik]

Origineel geplaatst door voorbijganger
3 De ware kerk.
Er is dus een ware kerk op aarde. Maar hoe is die kerk van Christus nu te ontdekken of te herkennen. Wel aan haar belijdenis. De praktijk heeft geleerd dat één zin daarvoor onvoldoende is. Vandaar dat onze oudvaders deze kentekenen hebben vastgelegd:
- zuivere prediking,
- rechte bediening van de sacramenten.
Dit is alleen dan zinvol wanneer er sprake is van het handhaven van de christelijke tucht. Daarmee komen we in de buurt van de vraagstelling. Is het mogelijk te blijven in een gemeente waar wel een rechte verkondiging is, waar de sacramenten nog worden bediend, maar waar de tucht ten diepste niet valt te handhaven?

Maar waarom moet dit dan alleen de gereformeerde leer zijn? Het duiden van verschillen tussen de gereformeerde leer en die van Rome, of wat mij betreft de SOW-leer (voorzover die nog bestaat) wordt alleen vanuit jullie oudvaders geformuleerd, en nooit vanuit andere bronnen.

Ik begrijp dat vanuit jullie standpunt, en respecteer dat ook graag, maar het beperkt mijns inziens het gezichtsveld, niet om gezellig oecumenisch met elkaar avondmaal te vieren of zo, maar omdat uitleg en uitvoering (prediking en bediening) zoveel verder gaat dan de gereformeerde oudvaders.
(noem het traditie, want het citeren van oudvaders berust uiteindelijk ook op traditie).