Oorspronkelijk gepost door Jelle
Binnen OSW staan wij voor Heere.

Wat bedoel je daar precies mee?

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Here, Heer of Heere maakt niets uit.
Hij zegt van zichzelf: Ik de He(e)re worde niet veranderd. Ongeacht hoe we het spellen.
Ik moest ook even wennen.
In het duits is het "Herr" ook met 1 'e' dus.

Vraag me af wat het verschil is tussen El, Adonai of JHW. Dat zou Scholten weer wèl mooi kunnen uitleggen!

Gisteren een preek gehad over het derde gebod. De Naam des Heeren.
Daarbij ging het ook even om de twee ee's en heer e.d. De dominee zei, denk ik, heel terecht: Tegen mij kun je ook heer zeggen. Bij de Almachtige mag dat anders zijn. Als we over of tegen Hem spreken moet dat met diep ontzag en eerbied. Ook mag het dan ook wel onderscheidde geschreven worden, dus met twee ee's is gewoon een stukje eerbied voor Zijn Naam. Een Egyptische jongen moest ervoor gestenigd worden. Zo heilig is Zijn Naam! Er is zelfs geen groter zonde, noch die God meer vertoornt, dan het lasteren van Zijn Naam, daarom dus de doodstraf.
Dat moet ons alle toch met schrik vervullen, wie kan zich tegenover dit gebod vrijpleiten?

Ik zeg het heel erg in mijn eigen woorden en laat veel weg. Maar het is een stukje eerbied. Ontzag, voor die zo Heilige God! En dan is het genade dat wij door het vaak ijdelijk gebruiken van Zijn Naam, (zelfs in onze gebeden, gedachteloos) dat wij nog mogen leven. Dat er Een een vloek geworden is voor ons, opdat we nog zalig kunnen worden.

Gelukkig mag je Hem ook als Vader aanspreken. Dichterbij kan niet, toch?

Oorspronkelijk gepost door MS

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Here, Heer of Heere maakt niets uit.
Hij zegt van zichzelf: Ik de He(e)re worde niet veranderd. Ongeacht hoe we het spellen.
Ik moest ook even wennen.
In het duits is het "Herr" ook met 1 'e' dus.

Vraag me af wat het verschil is tussen El, Adonai of JHW. Dat zou Scholten weer wèl mooi kunnen uitleggen!

Gisteren een preek gehad over het derde gebod. De Naam des Heeren.
Daarbij ging het ook even om de twee ee's en heer e.d. De dominee zei, denk ik, heel terecht: Tegen mij kun je ook heer zeggen. Bij de Almachtige mag dat anders zijn. Als we over of tegen Hem spreken moet dat met diep ontzag en eerbied. Ook mag het dan ook wel onderscheidde geschreven worden, dus met twee ee's is gewoon een stukje eerbied voor Zijn Naam. Een Egyptische jongen moest ervoor gestenigd worden. Zo heilig is Zijn Naam! Er is zelfs geen groter zonde, noch die God meer vertoornt, dan het lasteren van Zijn Naam, daarom dus de doodstraf.
Dat moet ons alle toch met schrik vervullen, wie kan zich tegenover dit gebod vrijpleiten?

Ik zeg het heel erg in mijn eigen woorden en laat veel weg. Maar het is een stukje eerbied. Ontzag, voor die zo Heilige God! En dan is het genade dat wij door het vaak ijdelijk gebruiken van Zijn Naam, (zelfs in onze gebeden, gedachteloos) dat wij nog mogen leven. Dat er Een een vloek geworden is voor ons, opdat we nog zalig kunnen worden.

Begrijp ik nou dat die dominee het gebruik van 'Here' ipv 'Heere' laat vallen onder het 'ijdelijk gebruiken'?

Oorspronkelijk gepost door refo

Oorspronkelijk gepost door MS

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Here, Heer of Heere maakt niets uit.
Hij zegt van zichzelf: Ik de He(e)re worde niet veranderd. Ongeacht hoe we het spellen.
Ik moest ook even wennen.
In het duits is het "Herr" ook met 1 'e' dus.

Vraag me af wat het verschil is tussen El, Adonai of JHW. Dat zou Scholten weer wèl mooi kunnen uitleggen!

Gisteren een preek gehad over het derde gebod. De Naam des Heeren.
Daarbij ging het ook even om de twee ee's en heer e.d. De dominee zei, denk ik, heel terecht: Tegen mij kun je ook heer zeggen. Bij de Almachtige mag dat anders zijn. Als we over of tegen Hem spreken moet dat met diep ontzag en eerbied. Ook mag het dan ook wel onderscheidde geschreven worden, dus met twee ee's is gewoon een stukje eerbied voor Zijn Naam. Een Egyptische jongen moest ervoor gestenigd worden. Zo heilig is Zijn Naam! Er is zelfs geen groter zonde, noch die God meer vertoornt, dan het lasteren van Zijn Naam, daarom dus de doodstraf.
Dat moet ons alle toch met schrik vervullen, wie kan zich tegenover dit gebod vrijpleiten?

Ik zeg het heel erg in mijn eigen woorden en laat veel weg. Maar het is een stukje eerbied. Ontzag, voor die zo Heilige God! En dan is het genade dat wij door het vaak ijdelijk gebruiken van Zijn Naam, (zelfs in onze gebeden, gedachteloos) dat wij nog mogen leven. Dat er Een een vloek geworden is voor ons, opdat we nog zalig kunnen worden.

Begrijp ik nou dat die dominee het gebruik van 'Here' ipv 'Heere' laat vallen onder het 'ijdelijk gebruiken'?

Nu met 1 e zal ook door de persoon wel eerbied bedoeld worden, maar eerbiediger is, 2 e's. Ben ik met hem eens!
Het is niet niks de Naam van Hem!
Met de dood gestraft, deze zonde!

Maar nu zal je kunnen zeggen, 1 e vind ik net zo netjes, want dat twee ee's eerbiediger zijn is een mening en het maakt dus eigenlijk niks uit.
Nu ik denk dat twee e's veel onderscheidelijker is en veel meer de grootheid van Hem laten zien.

Wordt er iemand op de wereld Heere genoemd? Wel zonder e. (dit gaat dan weer over verschil Heer/Heere, vindt ik nog beter te verdedigen dan Here/Heere)

Het gaat er uiteindelijk over hoe iemand de Naam gebruikt, maar ik vindt het van eerbied spreken als je het op de manier doet met de met 2 e en. Ik weet niet of de dominee zo ver wil gaan dat hij het ijdelijk gebruiken van Zijn Naam noemt, want dat gaat meer over de manier waarop je het doet (welke gedachten e.d.)

[Aangepast op 4/7/05 door MS]

Oorspronkelijk gepost door MS

Oorspronkelijk gepost door refo

Oorspronkelijk gepost door MS

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Here, Heer of Heere maakt niets uit.
Hij zegt van zichzelf: Ik de He(e)re worde niet veranderd. Ongeacht hoe we het spellen.
Ik moest ook even wennen.
In het duits is het "Herr" ook met 1 'e' dus.

Vraag me af wat het verschil is tussen El, Adonai of JHW. Dat zou Scholten weer wèl mooi kunnen uitleggen!

Gisteren een preek gehad over het derde gebod. De Naam des Heeren.
Daarbij ging het ook even om de twee ee's en heer e.d. De dominee zei, denk ik, heel terecht: Tegen mij kun je ook heer zeggen. Bij de Almachtige mag dat anders zijn. Als we over of tegen Hem spreken moet dat met diep ontzag en eerbied. Ook mag het dan ook wel onderscheidde geschreven worden, dus met twee ee's is gewoon een stukje eerbied voor Zijn Naam. Een Egyptische jongen moest ervoor gestenigd worden. Zo heilig is Zijn Naam! Er is zelfs geen groter zonde, noch die God meer vertoornt, dan het lasteren van Zijn Naam, daarom dus de doodstraf.
Dat moet ons alle toch met schrik vervullen, wie kan zich tegenover dit gebod vrijpleiten?

Ik zeg het heel erg in mijn eigen woorden en laat veel weg. Maar het is een stukje eerbied. Ontzag, voor die zo Heilige God! En dan is het genade dat wij door het vaak ijdelijk gebruiken van Zijn Naam, (zelfs in onze gebeden, gedachteloos) dat wij nog mogen leven. Dat er Een een vloek geworden is voor ons, opdat we nog zalig kunnen worden.

Begrijp ik nou dat die dominee het gebruik van 'Here' ipv 'Heere' laat vallen onder het 'ijdelijk gebruiken'?

Nu met 1 e zal ook door de persoon wel eerbied bedoeld worden, maar eerbiediger is, 2 e's. Ben ik met hem eens!
Het is niet niks de Naam van Hem!
Met de dood gestraft, deze zonde!

Maar nu zal je kunnen zeggen, 1 e vind ik net zo netjes, want dat twee ee's eerbiediger zijn is een mening en het maakt dus eigenlijk niks uit.
Nu ik denk dat twee e's veel onderscheidelijker is en veel meer de grootheid van Hem laten zien.

Wordt er iemand op de wereld Heere genoemd? Wel zonder e. (dit gaat dan weer over verschil Heer/Heere, vindt ik nog beter te verdedigen dan Here/Heere)

Het gaat er uiteindelijk over hoe iemand de Naam gebruikt, maar ik vindt het van eerbied spreken als je het op de manier doet met de met 2 e en. Ik weet niet of de dominee zo ver wil gaan dat hij het ijdelijk gebruiken van Zijn Naam noemt, want dat gaat meer over de manier waarop je het doet (welke gedachten e.d.)

[Aangepast op 4/7/05 door MS]

Op Refoweb vond ik hier het volgende over:
Vraag: In de kring waarin ik opgevoed ben wordt Heere altijd met twee E's geschreven. In evangelisatiefolders of andere boekjes zie je het ook wel vaak met één E. Is het ene goed en het andere verkeerd of is het een verschil dat niet zoveel betekenis heeft? Eens zei iemand na een blik op zo'n folder: "Heere staat geschreven met één E, dus het zal wel niks zijn."


Antwoord: Persoonlijk schrijf ik HEERE (vertaling van JAHWEH) en Heere (vertaling van Adonai) altijd met twee e's, maar het lijkt me nogal kortzichtig om een evangelisatie folder te typeren met "dat zal wel niets zijn" enkel en alleen omdat in die folder de naam Heere met één "e" geschreven was. Een dergelijk oordeel (zo'n veroordeling) getuigt van gebrek aan liefde en dat kan sowieso niet christelijk genoemd worden.
Het argument dat wordt aangevoerd om de dubbele "e" te verdedigen is: Heere is een eigennaam. Eigennamen worden in het Nederlands niet veranderd, dus mág je ook de naam Heere niet veranderen (net zo min als je Van Slooten verandert in Van Sloten of Van der Steege in Van der Stege.)
Dat klinkt wel heel aardig, maar het is natuurlijk helemaal niet waar dat Heere (HEERE) een eigennaam is. Dan zou het in het Engels en in het Frans ook HEERE moeten zijn. Het is een middeleeuwse vertaling (die in de 17e eeuw in de toen gangbare spelling is overgenomen in de Statenvertaling). In die spelling schreef je bijvoorbeeld ook "op eenen waegen". Schrijft iemand dat nog zo?
Deze dubbele "e" is in 1934 uit de Nederlandse spelling verdwenen. Het is een zaak van gevoel en van trouw aan de gewoonte om nog steeds Heere met dubbel "e" te schrijven. Het heeft niets te maken met eerbied. Misschien heeft iemand die "Here" schrijft wel meer eerbied dan iemand die "Heere" schrijft.
Kortom beide vormen zijn even goed. Laten we vooral niemand veroordelen om de manier waarop hij/zij de Godsnaam in het Nederlands schrijft.


Ds. J.D. van Roest

Toen de statenvertaling werd geschreven werden er meer mensen Heere genoemd dan nu Heer. sorry, maar ik vind het dogmatiseren van tradities gevaarlijke kul.

Toch geeft het Here bij mij wel aan aan welke kant ik de kerkelijke persoon moet indelen.
Mij zegt het vaak al genoeg.

Oorspronkelijk gepost door Jelle
Toch geeft het Here bij mij wel aan aan welke kant ik de kerkelijke persoon moet indelen.
Mij zegt het vaak al genoeg.

jammer dat de posting van ds Roest zo weinig heeft bijgedragen aan je inzicht......

Of het geeft aan welke richting ds. Roest gaat.

Oorspronkelijk gepost door Jelle
Of het geeft aan welke richting ds. Roest gaat.

Ik kan uit zijn bijdrage niet opmaken dat hij een bepaalde richting uitgaat.
Of "e" of "ee" moet een soort Schibboleth voor je zijn.....

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus

Oorspronkelijk gepost door Jelle
Toch geeft het Here bij mij wel aan aan welke kant ik de kerkelijke persoon moet indelen.
Mij zegt het vaak al genoeg.

jammer dat de posting van ds Roest zo weinig heeft bijgedragen aan je inzicht......

tzal wel een pkn-er zijn

In de rechterflank van de gereformeerde gezindte is Here zeker niet gebruikelijk en zal je het ook niet zien gebruiken.
Ook in de papieren OSW zal het niet voorkomen.

Behoudend zijn kan geen kwaad, maar het afzakken naar steeds meer links is veel gevaarlijker.

Here met 1 e schrijven voelt bij mij als bijna spottend :$:$:$:$ Het doet at af aan de Heere God op de een of andere manier. Zelden zal ik Here schrijven....

Oorspronkelijk gepost door Daphne
Here met 1 e schrijven voelt bij mij als bijna spottend :$:$:$:$ Het doet at af aan de Heere God op de een of andere manier. Zelden zal ik Here schrijven....

Spottend nog wel. Daarmee zeg je nogal wat over een heel groot aantal christenen die oprecht eerbiedig ontzag hebben voor hun Schepper. Ik vind het wel van durf getuigen om mensen die -hoewel wellicht andere accenten leggen- de bijbel net als jij van kaft tot kaft geloven, van spotternij te veroordelen.
Je kunt je wel verschuilen achter tradities, maar uiteindelijk gaat het toch om je persoonlijk geloof in Jezus Christus. Als je een e meer of minder verhoogt tot een shibbolet, begrijp je werkelijk niets van de essentie van het christelijk geloof.
Daarnaast, ja: dingen veranderen. En als ze lang geleden verandert zijn, dan mag het wel. Maar als de verandering nú plaats vindt, is ze ineens uit den boze. ik vind dat buitengewoon kortzichtig.
Voorbeeldje? Laten we de Delfste Bybel er eens bij pakken. Dat is de allereerste vertaling van de bijbel in het NEderlands. Ik heb zelf een reprint van deze prachtige bijbel uit 1477. Hieronder zie je een fragment uit jesaja:

Delftse Bijbel

Ende hi sal oerdelen die heyden, ende sal berispen vele volkes.
Ende si sullen smeden haer zwaerde inden ploechyseren,
ende haer speren inden zekelen.
Di lude en sullen ieghen die lude dat zwaert niet opheffen
noch voertmeer en sullen si hem niet meer oeffenen tot stride.
Jacobs huys, coemt ende wandelen wi in ons gods licht.

Opmerkelijk is dat je in de Delftse bijbel bijna consequent ziet dat de Godsnaam met een kleine beginletter werd geschreven. Het idee om de naam van de HEER met een hoofdletter te schrijven, vindt pas later ingang. Opmerkelijk: die -puur taalkundig en cultureel bepaalde- verandering vinden we logisch, goed en vanzelfsprekend. Taal verandert immers, nietwaar? Maar o wee als we de moderne en algemeen geaccepteerde spellingsnormen van het groene boekje op de Bijbel loslaten... dan wordt het ineens principieel.

Overigens, zuiver ter informatie: ook over de naam van Christus is in het verleden discussie geweest. Wist u dat in het verre verleden vooral de hebreeuwse namen Jesjoea of Jehosjoea gebruikt werden?
EN nog een vraag: mag dat?