Het interessante is dat als je gelooft er plaats is (gemaakt). Het benadrukken hoe God plaats maakt is misschien wel het grootste werk van predikanten geworden, maar ze kunnen beter hun opdracht uitvoeren: predik het evangelie. En als ik dan Schrift met Schrift vergelijk, dan zie ik een Paulus roepen: geloof in de Heere Jezus en gij zult behouden worden, gij en uw huis. En inderdaad er was plaatsgemaakt, vermoed ik, maar Paulus zoekt er niet naar. Filippus ook: als gij van ganser harte gelooft zo is het geoorloofd. Er zal wel plaats geweest zijn, maar Filippus vraagt er niet naar.
Nu zijn we zo bezig met het plaatsmakende werk dat de Geest de Zoon voor de voeten loopt (in de predking dan natuurlijk)
Vierschaar
Oorspronkelijk gepost door PimDus nu ga ik mijn leven na, en dan probeer ik het moment van de vierschaar aan te wijzen?Oorspronkelijk gepost door MatthijsJe denkt niet van "Zo, nu zit ik in de vierschaar, en straks zal ik vrijgesproken worden".Oorspronkelijk gepost door PimIk probeer de discussie een beetje te volgen, maar deze uitspraak van Matthijs snap ik niet. Als ik 'in de vierschaar zit' heb ik het zelf niet door? Wat hebben we er dan aan deze terminologie en beeldspraak te gebruiken?Oorspronkelijk gepost door MatthijsWaarom zijn we toch zo bang als we het hebben als God als Rechter? Denk je werkelijk als je in de vierschaar zit, dat je dat in de gaten hebt? Echt niet.
Je wordt in je geweten aangeklaagd, veroordeeld en vrijgesproken, maar het is niet dat je opdat moment weet, dat je in de vierschaar ziet.
Snap je?
Ik hoop wel dat je bevindelijk mag weten dat je van Gods Heilige Wet, de vloekende Wet, bent vrijgesproken ja.
De Geest is misschien wel de belangrijkste Persoon Die er is in de Drie-eenheid. Ze zijn alle Drie even belangrijk en onmisbaar, maar zeker is de Heilige Geest heel belangrijk in het verlossingswerk. Onmisbaar zelfs! Anders was het inderdaad maar een afwachten, want de Geest getuigd met onze geest dat wij kinderen Gods zijn.Oorspronkelijk gepost door refo
Het interessante is dat als je gelooft er plaats is (gemaakt). Het benadrukken hoe God plaats maakt is misschien wel het grootste werk van predikanten geworden, maar ze kunnen beter hun opdracht uitvoeren: predik het evangelie. En als ik dan Schrift met Schrift vergelijk, dan zie ik een Paulus roepen: geloof in de Heere Jezus en gij zult behouden worden, gij en uw huis. En inderdaad er was plaatsgemaakt, vermoed ik, maar Paulus zoekt er niet naar. Filippus ook: als gij van ganser harte gelooft zo is het geoorloofd. Er zal wel plaats geweest zijn, maar Filippus vraagt er niet naar.
Nu zijn we zo bezig met het plaatsmakende werk dat de Geest de Zoon voor de voeten loopt (in de predking dan natuurlijk)
Waar ik een beetje naar toe wil, is dat ik het idee krijg dat men wel erkent dat de vierschaar geen emotionele toestand is, waarvan je het op dat moment door hebt, je moet het dus achteraf concluderen. Is er dan geen gevaar dat je zekerheid gaat zoeken in het feit of je al dan niet een vierschaarbeleving hebt meegemaakt?Oorspronkelijk gepost door MatthijsOorspronkelijk gepost door PimDus nu ga ik mijn leven na, en dan probeer ik het moment van de vierschaar aan te wijzen?Oorspronkelijk gepost door MatthijsJe denkt niet van "Zo, nu zit ik in de vierschaar, en straks zal ik vrijgesproken worden".Oorspronkelijk gepost door Pim Ik probeer de discussie een beetje te volgen, maar deze uitspraak van Matthijs snap ik niet. Als ik 'in de vierschaar zit' heb ik het zelf niet door? Wat hebben we er dan aan deze terminologie en beeldspraak te gebruiken?
Je wordt in je geweten aangeklaagd, veroordeeld en vrijgesproken, maar het is niet dat je opdat moment weet, dat je in de vierschaar ziet.
Snap je?
Ik hoop wel dat je bevindelijk mag weten dat je van Gods Heilige Wet, de vloekende Wet, bent vrijgesproken ja.
En verder: als je die 'extreme' terminologie niet gebruikt kan je dus precies hetzelfde bedoelen?!
-
Refojongere
En maar achteraf redeneren. Met de remonstrant grijpen we uit eigen kracht de Heere Jezus aan en denken we zalig te worden en twijfelen we nergens meer aan. We zijn dan verre verheven boven al Gods kinderen die zo vaak mensen van op en neer zijn: Is het wel waar? Ben ik dan die verloochenaar Heere? Ben ik dan oprecht? Beproeft U me dan alstublieft!Het interessante is dat als je gelooft er plaats is (gemaakt).
Waarom het plaatsmakende werk van de Heilige Geest prediken? Omdat Jezus dat in Johannes 6 ook deed. Omdat er tegenwoordig zijn die met een zelfgemaakt/ingebeeld geloof rondlopen zonder dat er voor Jezus is plaatsgemaakt in het hart. Wij moeten weten hoe het geloof gewerkt wordt in een mensenhart zodat we onszelf kunnen toetsen of we iets van dat geloofsleven kennen.
Stel er is een koning die zegt: iedereen die een schuld heeft, mag bij mij komen, dan zal ik die schuld betalen.
Dan zijn er mensen die vreselijk in de put zitten, zich schamen voor die schuld, zelf proberen te betalen. Aanmaning na aanmaning stapelt zich op en op een gegeven moment zijn ze helemaal vastgelopen. Dan zien ze nog één uitweg: naar de koning. Daar aangekomen wordt de schuld betaald, wat ook beloofd was.
Er zijn ook mensen die zeggen: betaalt de koning mijn schulden? Dat is handig! En ze gaan en hun schuld wordt betaald, wat ook beloofd was.
Dan zijn er mensen die vreselijk in de put zitten, zich schamen voor die schuld, zelf proberen te betalen. Aanmaning na aanmaning stapelt zich op en op een gegeven moment zijn ze helemaal vastgelopen. Dan zien ze nog één uitweg: naar de koning. Daar aangekomen wordt de schuld betaald, wat ook beloofd was.
Er zijn ook mensen die zeggen: betaalt de koning mijn schulden? Dat is handig! En ze gaan en hun schuld wordt betaald, wat ook beloofd was.
-
Refojongere
Als dit jij dit voorbeeld zou willen overzetten naar jouw geestelijk leven, dan kan ik je zo wel zeggen dat je jezelf hiermee bedriegt. Wat voor 'gaan naar Christus' moet dat wel niet zijn? Kijk, verstandelijk kunnen we alles wel aangrijpen, maar het gaat de Heere om ons hart hoor! Het moet waar berouw zijn, het moet een belijdenis met het hart zijn.Er zijn ook mensen die zeggen: betaalt de koning mijn schulden? Dat is handig! En ze gaan en hun schuld wordt betaald, wat ook beloofd was.
Als de Heere het werkt, waar maken we ons dan druk om? Dan is de uitkomst toch altijd goed? Of zijn we bang dat de Heere het niet werkt zoals wij willen dat Hij het werkt? Of, zoals vaak in een gebed te horen is: "wilt u ons bekeren zoals u al uw volk bekeert en dat gaat dan als volgt, dubbele punt" en dan volgt een beschrijving. We mogen best streng voor ons zelf zijn, maar wees soepel voor een ander.
-
Refojongere
Beste Rhode,
Calvijn
Maar de overtuiging van zonde die aan het geloof voorafgaat is wel noodzakelijk (Zondag 2-5).
Calvijn schrijft: Opdat wij onszelf naar behoren onderzoeken, moet ons geweten noodzakelijk gebracht worden voor de rechterstoel van God. Want Zijn licht is beslist nodig om onze verborgen boosheden te ontdekken. En de strengheid van dat onderzoek moet zover gaan, dat het ons tot een volkomen verslagenheid heeft gebracht en ons op die wijze heeft toebereid tot het ontvangen van Christus¹ genade. Want wij vergissen ons wanneer we menen dat wij in staat zijn om de genade van Christus te genieten, indien Hij niet eerst de hoogheid van ons hart heeft neergeworpen. Bedenk dan dat tot de zaligheid de toegang niet openstaat, tenzij alle trots is afgelegd en een grondige nederigheid is aangenomen.
Toetsen van je geloof
De Bijbel geeft ons kenmerken, de Dordtse Leerregels wijst ons in de Bijbel kenmerken van het zaligmakende geloof aan. En wij kunnen onszelf bij het licht van Gods Geest echt wel toetsen of wij waar berouw hebben of niet, of wij werkelijk ons dagelijks bekeren of niet, of wij werkelijk een nieuwe wil hebben gekregen en anders tegen de zonde zijn aan gaan kijken of niet.
Groeten,
Refojongere
Calvijn
Met boetvaardigheid bedoelt hij de waarachtige ommekeer die volgt op de daad van het geloof (HC Zondag 33).Calvijn leerde: 'Dat echter de boetvaardigheid niet alleen terstond volgt op het geloof, maar ook daaruit geboren wordt, moet buiten geschil zijn. Zij echter die menen dat de boetvaardigheid veeleer aan het geloof voorafgaat dan daaruit voortkomt of daardoor wordt voortgebracht gelijk de vrucht door de boom, hebben haar kracht nooit gekend en laten zich door een al te licht bewijs tot dit gevoelen brengen' (Institutie, III, 3,1).
Maar de overtuiging van zonde die aan het geloof voorafgaat is wel noodzakelijk (Zondag 2-5).
Calvijn schrijft: Opdat wij onszelf naar behoren onderzoeken, moet ons geweten noodzakelijk gebracht worden voor de rechterstoel van God. Want Zijn licht is beslist nodig om onze verborgen boosheden te ontdekken. En de strengheid van dat onderzoek moet zover gaan, dat het ons tot een volkomen verslagenheid heeft gebracht en ons op die wijze heeft toebereid tot het ontvangen van Christus¹ genade. Want wij vergissen ons wanneer we menen dat wij in staat zijn om de genade van Christus te genieten, indien Hij niet eerst de hoogheid van ons hart heeft neergeworpen. Bedenk dan dat tot de zaligheid de toegang niet openstaat, tenzij alle trots is afgelegd en een grondige nederigheid is aangenomen.
Toetsen van je geloof
Dat toetsen is noodzakelijk omdat er in de Bijbel gesproken wordt over de gelijkenissen van de tien maagden, van het zaad, van het visnet, die ons wijzen op schijngeloof en waar geloof.Dat toetsen in ons eigen hart kan heel gevaarlijk zijn. We moeten juist van onszelf afzien. Als je in je eigen hart en bevinding blijft kijken (arglistig is ons hart) zul je nooit op het punt komen: Ja ik heb het, nu heb ik rust gevonden. Dan wordt het pas tijd om je zorgen te maken.
De Bijbel geeft ons kenmerken, de Dordtse Leerregels wijst ons in de Bijbel kenmerken van het zaligmakende geloof aan. En wij kunnen onszelf bij het licht van Gods Geest echt wel toetsen of wij waar berouw hebben of niet, of wij werkelijk ons dagelijks bekeren of niet, of wij werkelijk een nieuwe wil hebben gekregen en anders tegen de zonde zijn aan gaan kijken of niet.
Groeten,
Refojongere
Toetsen is m.i. absoluut goed en ook onmisbaar. We moeten alleen oppassen waar we de grond van gaan maken. Hebben we een waar geloof omdat we dit-en-dat mee hebben gemaakt en Jantje of Pietje heeft dat ook meegemaakt.Oorspronkelijk gepost door RefojongereToetsen van je geloofDat toetsen is noodzakelijk omdat er in de Bijbel gesproken wordt over de gelijkenissen van de tien maagden, van het zaad, van het visnet, die ons wijzen op schijngeloof en waar geloof.Dat toetsen in ons eigen hart kan heel gevaarlijk zijn. We moeten juist van onszelf afzien. Als je in je eigen hart en bevinding blijft kijken (arglistig is ons hart) zul je nooit op het punt komen: Ja ik heb het, nu heb ik rust gevonden. Dan wordt het pas tijd om je zorgen te maken.
De Bijbel geeft ons kenmerken, de Dordtse Leerregels wijst ons in de Bijbel kenmerken van het zaligmakende geloof aan. En wij kunnen onszelf bij het licht van Gods Geest echt wel toetsen of wij waar berouw hebben of niet, of wij werkelijk ons dagelijks bekeren of niet, of wij werkelijk een nieuwe wil hebben gekregen en anders tegen de zonde zijn aan gaan kijken of niet.
Groeten,
Refojongere
Of onderzoeken we onszelf of we in het geloof zijn aan de hand van de vruchten die in de Bijbel staan?? En de uiteindelijke grond van het geloof ligt alleen in het werk van Jezus (dat is: Hij zal Zijn volk zaligmaken van zonden).
-
Refojongere
'Onze vraag is: Onze oudvaders, met name de Schotse en Engelse schrijvers, brachten in hun geschriften een ruim aanbod van genade (waarom zou je nou sterven?). Je zou bijna denken "gevaarlijk!" Maar dezelfde schrijvers legden het onderscheid uit tussen echt en bijna echt=vals. Waarom zo ruim gepreekt/geschreven, en even later bijna alles "afgesneden"?
Hoe ruim is het Evangelie? Zo ruim dat de grootste zondaar zalig kan worden. Hoe nauw is het Evangelie? Dat alleen de zondaar IN Christus zalig zal worden. Wat betreft de nodiging tot het heil, deze gaat uit tot alle hoorders. Dus ruim genoeg. Niemand hoeft wat dit betreft verloren te gaan.
(...)
Het is helemaal niet vreemd om in een ruime preek een heel nauwe of nauwgezette toepassing te vinden, want het komt er niet alleen op aan dat we genodigd worden, gedrongen en bevolen worden om de Zaligmaker in geloof aan te nemen, maar dat we ook daadwerkelijk Hem hebben aangenomen/aannemen. Als dat daadwerkelijk aannemen kan worden nagebootst, nage-aapt, geimiteerd, dan is het de moeite zeker waard om te controleren of wij het echte wel hebben. Er is immres een nimmereindigende eeuwigheid mee gemoeid!
-de liefde (1 Kor. 13)
-in de duisternis niet wandelen (1 Joh. 1:6)
Het is dus de getrouwheid bij die schrijvers om scherp en nauwgezet tussen 'binnen' en 'buiten' te onderscheiden; hoewel ze in opdracht van hun Zender heel ruim zijn in de nodiging en ook heel bemoedigend voor zoekenden en heel aandringend voor afwachtenden.
(W. Pieters in OSW van enkele weken terug)
Hoe ruim is het Evangelie? Zo ruim dat de grootste zondaar zalig kan worden. Hoe nauw is het Evangelie? Dat alleen de zondaar IN Christus zalig zal worden. Wat betreft de nodiging tot het heil, deze gaat uit tot alle hoorders. Dus ruim genoeg. Niemand hoeft wat dit betreft verloren te gaan.
(...)
Het is helemaal niet vreemd om in een ruime preek een heel nauwe of nauwgezette toepassing te vinden, want het komt er niet alleen op aan dat we genodigd worden, gedrongen en bevolen worden om de Zaligmaker in geloof aan te nemen, maar dat we ook daadwerkelijk Hem hebben aangenomen/aannemen. Als dat daadwerkelijk aannemen kan worden nagebootst, nage-aapt, geimiteerd, dan is het de moeite zeker waard om te controleren of wij het echte wel hebben. Er is immres een nimmereindigende eeuwigheid mee gemoeid!
-de liefde (1 Kor. 13)
-in de duisternis niet wandelen (1 Joh. 1:6)
Het is dus de getrouwheid bij die schrijvers om scherp en nauwgezet tussen 'binnen' en 'buiten' te onderscheiden; hoewel ze in opdracht van hun Zender heel ruim zijn in de nodiging en ook heel bemoedigend voor zoekenden en heel aandringend voor afwachtenden.
(W. Pieters in OSW van enkele weken terug)